دیده بان حقوق حیوانات: در فصل جفت‌گیری، رقابت بین کانگاروهای نر می‌تواند به مرگ منجر شود. پاهای این کیسه‌دار بزرگ به‌قدری قوی است که لگدهای آن به راحتی می‌تواند استخوان‌های حریف را خرد کند و حتی او را از پای درآورد.

خوشبختانه کانگاروها گیاه‌خوارند، اما در هنگام انتخاب جفت، چهره دیگر این موجودات دوست‌داشتنی آشکار می‌شود و وقتی نوبت به مبارزه با یکدیگر می‌رسد، پاهای قدرتمند نخستین انتخاب هر دو طرف است.
ماهیچه‌های قوی و پاهای بلند، مهم‌ترین ویژگی این جانور است که به او امکان می‌دهد حتی در جست‌وخیزهای ساده هم تا مسافت قابل‌توجهی بپرد و به راحتی با سرعت ۷۲ کیلومتر بر ساعت (۲۰ متر بر ثانیه) در استرالیا حرکت کند.
در فصل جفت‌گیری، کانگاروی نر روزه به تعقیب کانگاروی ماده می‌پردازد و همانند سایه، تک‌تک حرکت‌های کانگاروی ماده را انجام می‌دهد. اما از آن‌جاکه کانگاروهای نر زیادی وجود دارند، خیلی طبیعی است که دعوایی سر بگیرد و … اینجاست که لگدپرانی شروع می‌شود!
نبرد با یک مشت سریع و مستقیم آغاز می‌شود و سپس نزاعی پرسروصدا درمی‌گیرد. دعوا از بوکس ساده می‌گذرد و به نبردی تمام‌عیار بدل می‌شود.
یک تاکتیک مناسب: حریف را با پنجه‌های دست بگیرید و با پاهای خود لگد محکمی به او بزنید. این کار می‌تواند به خرد شدن استخوان‌ها، ناتوان کردن و حتی مرگ حریف منجر شود.
خوشبختانه این رقابت کیک‌بوکسینگ داور منصفی دارد و معمولا قبل از آن‌که کار به جاهای باریک برسد، پایان رقابت را اعلام می‌کند. اما نسل بعدی این کیک‌بوکسرها دور از چشم داور به تمرین این هنر رزمی کانگارویی می‌پردازند.

فیلم را اینجا ببینید

http://khabaronline.ir/detail/229713/science/nature