دیده بان حقوق حیوانات/ سید مجید خرازیان مقدم*: تنوع یا غنای گونهای، شبکهای از همه موجودات زنده، اعم از گیاهی و جانوری است و نژادهای انسان و انواع جانوران، گیاهان و موجودات تک سلولی را در بر می گیرد. گونه ها علاوه بر آنکه نیازهای ضروری و اولیه انسان ها نظیر خوراک، پوشاک، مسکن و دارو را فراهم می آورند، میتوانند بر سلامت و شادابی روح و جسم، رونق اقتصادی و پیشرفت روزافزون جامعه بشری و پایداری محیط زیست جهان وکشورها نقش داشته باشند.
مقدمه
تنوع یا غنای گونهای، شبکهای از همه موجودات زنده، اعم از گیاهی و جانوری است و نژادهای انسان و انواع جانوران، گیاهان و موجودات تک سلولی را در بر می گیرد. گونه ها علاوه بر آنکه نیازهای ضروری و اولیه انسان ها نظیر خوراک، پوشاک، مسکن و دارو را فراهم می آورند، میتوانند بر سلامت و شادابی روح و جسم، رونق اقتصادی و پیشرفت روزافزون جامعه بشری و پایداری محیط زیست جهان وکشورها نقش داشته باشند. امروزه دیگر مفاهیمی چون سلاح و تجهیزات نظامی، حرف آخر را در تامین امنیت ملی نمیزنند و در دنیایی که کشورها برای دسترسی به منابعی چون آب در تقابل با یکدیگر هستند، ابعاد و ارزشهای مهم تنوعزیستی را نمیتوان نادیده گرفت.
از طرفی دیگرتنوع زیستی، میراث ارزشمندی است که بشر آن را از نسلهای قبل به امانت گرفته است و باید به نسلهای بعد بسپارد و حفاظت از آن، ریشه در اخلاق، فرهنگ و اعتقادات ملتها دارد . نحوه برخورد انسان با محیط زیست، رابطه نزدیکی با فرهنگ و ارزشهای اخلاقی در ادیان و جوامع گوناگون دارد. در بیشتر مذاهب، از جمله دین اسلام به طور ویژه احترام به طبیعت و حفاظت از گونههای زیستی موجود در آن، مورد توجه و جزو تعالیم دینی محسوب میشود. این امر در فرهنگهای بومی و جوامع پایبند به اعتقادات سنتی نیز مورد توجه قرار دارد.
متاسفانه امروزه به دلیل بدرفتاری انسان با طبیعت پیرامون خود، روند انقراض گونههای زیستی با سرعت نگران کنندهای افزایش یافته و کشور ما نیز از این گردونه انقراض در امان نیست. با حذف هر گونه جانوری از چرخه طبیعت و از دست رفتن نقش او در پایداری محیط زیست، کره خاکی یک قدم به سوی نابودی پیش خواهد رفت.
خلاصه وضعیت گونه های جانوری وحشی در ایران
کشور ایران به دلیل مکان جغرافیایی، برخورداری از تنوع سیمای منظر و اقلیم به علاوه وجود منابع آبی عظیم دریای خزر در شمال و خلیج فارس و دریای عمان در جنوب از غنای گونهای بالا برخوردار است. براساس آخرین بررسیها ۱۱۴۰ گونه جانوری اعم از پستاندار، پرنده، خزنده، دوزیست و ماهیان آبهای داخلی در اکوسیستمهای خشکی و آبهای داخلی ایران شناسایی شده، به علاوه حدود ۶۵۰ گونه ماهی که در آبهای دریایی شناسایی شده است.
پستانداران با ۱۹۷ گونه شناسایی شده، طیف وسیعی از جانوران را از نظر جثه در بر میگیرد. به طوریکه از پستاندار بسیار کوچکی که حشره خوار کوتوله نامیده میشود و فقط در حدود ۲ گرم وزن دارد تا نهنگهای بزرگ آبهای دریای جنوب با طول بیش از سی متر و وزن ۱۳۰ تن را میتوان در این رده مشاهده نمود. در میان مهرهداران ۵۳۵ گونه پرنده شناسایی و گزارش شده که این تعداد گونه معادل کل گونههای پرنده گزارش شده در قاره اروپا و دو سوم پرندگان خاورمیانه است. پرندگان به سبب برخورداری از قدرت پرواز ، صاحب وسیع ترین محیط بلامعارض در گیتی یعنی هوا هستند. هم اکنون پرندگانی نظیر درنای سیبری، اردک سرسفید، اردک مرمری، میش مرغ، هوبره، پرندگان شکاری و تعدادی دیگر از گونه ها در کشور در معرض تهدید و انقراض است.
از رده خزندگان نیز تاکنون۲۲۷ گونه مورد شناسایی قرار گرفته، اما اطلاعات مفید و قابل دسترس در مورد اغلب این گونه ها بسیار اندک است.کمبود مطالعات جامع در مورد بیولوژی و وضعیت حفاظتی این گونه ها از یک طرف و جمعیت رو به زوال با توجه به عوامل متعدد تهدید کننده به ویژه تخریب زیستگاههای آنها در سال های اخیر موجب نگرانی زیادی در مورد تعدادی از گونه های ارزشمند خزنده کشورمان شده است .از رده دوزیستان نیز در ۲۱ گونه تاکنون گزارش شده و در بین آنها سمندرها از نظر وضعیت حفاظتی از درجه اهمیت بیشتری برخوردار هستند و اطلاعات بسیار کم و جزئی از بیولوژی و اکولوژی آنها در دست است. گونه هایی نظیر سمندر لرستانی، سمندر کردستانی، سمندرغارزی ایرانی و سمندر آذربایجانی در وضعیت بحرانی یا در معرض خطر انقراض قرار دارند.
ماهیان آبهای داخلی ایران شامل ۱۶۰ گونه بوده که در ۲۵ خانواده جای گرفتهاند. متاسفانه به دلیل عدم توجه لازم به حفظ و مدیریت آبزیان آب های داخلی طی سال های اخیر مطالعات جامعی برای شناخت ماهیان در اکوسیستم های آبی مختلف صورت نگرفته و از فراوانی و پراکنش بسیاری از گونه ها اطلاعات و آمار دقیقی در دسترس نیست و یا جمعیت برخی گونه ها نظیر ماهی کورغار در معرض تهدید است.
به رغم غنای گونه ای قابل ملاحظه، متاسفانه حدود ۷۶ گونه از ردههای جانوری کشورمان در فهرست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت (IUCN) قرار دارد و ازگونههایی همچون شیر ایرانی و ببر مازندران امروز جز نامی باقی نمانده و در کمتر از یک قرن گذشته منقرض شده اند و اگر برای حفاظت گونههای ارزشمند و در خطر انقراض مثل گور ایرانی، یوزپلنگ ایرانی، خرس سیاه، گوزن زرد و… اقدام لازم صورت نگیرد در آیندهای نه چندان دور شاهد انقراض این گونههای نادر نیز در کشورمان خواهیم بود.
در این میان ۱۹ گونه از پستانداران، ۲۵ گونه از پرندگان، ۱۶ گونه از خزندگان، ۴ گونه از دوزیستان و ۱۰ گونه از ماهیان آب های داخلی کشور در سال ۲۰۱۴ میلادی به عنوان گونه های مهره دار در معرض تهدید در لیست سرخIUCN قرار دارند.
علل بروز چالش:
بطور کلی چالش های پیش رو در حیات وحش کشور را عمدتا می توان در سه گروه طبقه بندی کرد:
الف) عوامل ناشی از توسعه و فعالیتهای انسانی شامل:
۱- جزیرهای شدن زیستگاهها و جمعیت گونهها
توسعه راهها، سکونتگاهها وکشتزارها، موجب جزیره ای شدن زیستگاهها و به طبع آن جمعیت برخی گونه های جانوری درون آن شده، به طوریکه ارتباط شان با جمعیتهای پیرامون قطع و موجب انقراض محلی و بروز فشارهای درونآمیزی در درون جمعیتهای موجود شده است و در دراز مدت این گونه، با چالش کاهش تنوع ژنتیکی وکاهش مقاومت گونه در مقابل بیماریها وتغییرات محیطی مواجه میشود. برای مثال می توان به جمعیت آهوان در زیستگاههای دشت سهرین زنجان، موته وکلاه قاضی اصفهان، هفتاد قله مرکزی و شیر احمد سبزوار و … اشاره کرد. به علاوه این موضوع در مورد بسیاری از جمعیتهای گوشتخوار کشورمان مثل یوزپلنگ و پلنگ نیز صادق است، تلفات این گونهها در حوادث جادهای و تقابل با جمعیتهای انسانی از جمله دلایل اصلی این اتفاق ناگوار برای حیاتوحش و این گونه های ارزشمند است. از ۱۴۲۲ مورد ثبت شده مرگ و میر در بین پستانداران بزرگ جثه از سال ۱۳۸۶ تا نیمه اول سال ۱۳۹۳، گوشتخواران با حدود ۴۹ درصد تلفات بیشترین سهم مرگ و میر را به خود اختصاص دادهاند و مهمترین عامل در مرگ و میر گوشتخواران تصادفات جاده ای ثبت شده است به طوریکه تصادفات جادهای به تنهایی ۶۲ درصد مرگ و میرها را شامل میشود.
۲- وجود سلاحهای غیر مجاز
تعداد قابل ملاحظه ای اسلحه شکاری مجاز و غیر مجاز در کشور وجود دارد که نظر به تعداد درخواستهای دفترچه و پروانه شکار، بیش از ظرفیت و توان حیاتوحش کشور است. این تعداد اسلحه در واقع عرصه طبیعت ایران را به صحنه جنگی نابرابر بین انسان و حیوان تبدیل کرده و امید است در سال جاری با ممنوعیت شکار و اعمال آن فرصتی برای احیای جمعیت گونه های قابل شکار فراهم شود. علاوه بر آن می توان به تصویب قانون مجازات قاچاق اسلحه و مهمات (مصوبه ۷/۶/۹۰ مجلس محترم شورای اسلامی) اشاره کردکه به استناد تبصره یک ماده ۱۶ این قانون دارندگان سلاحهای شکاری غیر مجاز میتوانند مجوز حمل سلاح دریافت کنند و این موضوع باعث شده تعداد زیادی اسلحه غیر مجاز توسط افراد سود جو وارد کشور شود.
۳- حضور دام بیش از ظرفیت در زیستگاهها
متاسفانه در حال حاضر دو برابر و در برخی مناطق بیش از دوبرابر ظرفیت مراتع، دام در مناطق چرا میکنند و این موضوع ضمن تخریب پوشش گیاهی باعث کاهش منابع آب وعلوفه حیاتوحش و فرو افت مطلوبیت زیستگاهها شده است.
۴- تجارت غیر قانونی گونههای جانوری و اجزای آنها
دنیا امروز با گسترش پدیده شوم شکار وتجارت غیر قانونی جانوران وحشی واجزای آنها مواجه است. به طوری که قاچاق جانوران وحشی واجزای آنها بعداز قاچاق مواد مخدر و سلاح رتبه سوم را به خود اختصاص داده وکشورمان به دلیل مکان جغرافیایی و غنای گونهای و داشتن گونههای انحصاری، در معرض تهدید این پدیده است. متاسفانه ما بیشتر با زندهگیری و قاچاق انواع خزندگان و دوزیستان مواجه هستیم.
ب) عوامل طبیعی
۱- شیوع انواع بیماریها
اگر چه شیوع بیماریها بیشتر نتیجه عملکرد جامعه بشری است، اما عومل محیطی در پیدایش وگسترش آن نقش مهمی دارد. امروزه گونههای جانوری وحشی به ویژه گونههای در خطر انقراض با تهدید جدی و جدیدی به نام شیوع وگسترش انواع بیماریها مثل طاعون نشخوارکنندگان کوچک، تب برفکی، شاربن (سیاه زخم)، آنفلوانزای فوق حاد پرندگان، هاری و … مواجه هستند. بروز برخی بیماریهای نوظهور مثل آنفلوانزای فوق حاد پرندگان که انتشار آن توسط پرندگان وحشی صورت میگیرد تلفات زیادی نیز در بین این رده از جانوران در جهان به همراه داشته است. به دلیل بومیشدن برخی از بیماریهای دامی در کشور و کشورهای همسایه و ورود غیر قانونی دام به علاوه حضور و چرای دامهای آلوده در زیستگاهها وارتباط آنها با حیاتوحش طی سال های اخیر شاهد بروز تلفات زیادی در بین گونههای ارزشمند و در خطر انقراض و آسیب پذیر کشور بوده ایم که می توان به تلفات قوچ ومیش در ساریگل (طاعون نشخوارکنندگان کوچک) ،گوزن زرد در خوزستان (میازیس) و تلفات کل و بز و قوچ و میش در پارک ملی بمو در استان فارس طی آذر ماه سالجاری (طاعون نشخوار کنندگان کوچک) اشاره کرد. به علاوه اینکه گوشتخواران وحشی به عنوان مخزن بیماری خطرناک هاری در حیات وحش بوده و کنترل این بیماری نیازمند عزم ملی است.
در این بین بیماری هایی که میزان ابتلا و مرگ و میر بالایی به همراه دارند بسیار حائز اهمیت بوده و می توانند به عنوان تهدیدی جدی برای گونه های جانوری در معرض تهدید کشورمان تلقی شوند.
۲- خشکسالیهای متناوب
بروز پدیده تغییرات جهانی آب وهوا و به طبع آن خشکسالیهای متناوب،کاهش منابع آب و علوفه و افزایش استرسهای محیطی باعث کاهش میزان زادآوری در بین جمعیت انواع پرندگان خشکیزی و علفخواران شاخص و قابل شکار، مهاجرت و تلفات گونه در مسیرهای مهاجرت و کوچهای اجباری شده است. به طور مثال مهاجرت یا گدار غیر معمول در بین جمعیتهای قوچ و میش از جزیره کبودان به جزیره اشک، خروج گوزن زرد از جزیره اشک و مرگ و میر آنها در باتلاقهای دریاچه ارومیه، مهاجرت اجباری آهوان از شیر احمد سبزوار به مناطق پرحادثه وکاهش طعمه در زیستگاههای یوزپلنگ از جمله مصادیق تاثیرات این پدیده برحیاتوحش است.
ج) عوامل ناشی از ضعف ساختار حفاظت
۱- عدم امکانات، تجهیزات و نیروی انسانی کافی برای حفاظت
حدود ۱۷ میلیون هکتار از سطح کشور با عناوین پارک ملی، منطقه حفاظت شده، اثر طبیعی ملی و پناهگاه حیاتوحش برای حفظ ذخایر ژنتیکی تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست است. ۷ میلیون هکتار نیزتحت عنوان منطقه شکار ممنوع وجود دارد. برای حفاظت این عرصههای وسیع وحساس، در حدود ۲۶۰۰ محیط بان (سرانه ۶۵۰۰ هکتار) در۴۳۰ واحد محیط بانی مشغول انجام وظیفه هستند. این در صورتی است که برای حفاظت مفید و مطابق استاندارد جهانی میبایست حداقل ۱۰هزار محیطبان به کار گرفته شود.گر چه با بهره گیری از فناوری و تکنیک های مورد نیاز و شیوه حفاظت هوشمند برای پایش مناطق تحت مدیریت (مانند بسیاری از کشورها) سرانه حفاظت از مناطق به طور قابل ملاحظه ای کاهش خواهد یافت.
۲- ضعف قوانین ومقررات
عدم توجه به ارزشهای متنوع گونهها در برنامهریزی توسعه، عدم تناسب جرایم شکار غیر مجاز با ارزشگونه ها (که اقدامات اخیر سازمان در جهت پیشنهاد افزایش جرایم شکار غیر مجاز در صورت تصویب می تواند تا حدی این موضوع را تعدیل نماید)، تصویب قوانین وآئیننامههای مغایر با ملاحظات محیط زیستی مثل تصویب قانون مجازات قاچاق اسلحه و مهمات (مصوبه ۷/۶/۹۰ مجلس محترم شورای اسلامی)، اجرای پروژههای ملی بزرگ بدون توجیه زیستمحیطی و …
راهکارهای اساسی
۱- توسعه و به کارگیری تکنولوژیهای نوین برای حفاظت گونهها
۲- جمعآوری سلاحهای غیرمجاز و صدور پروانه حمل سلاح شکاری متناسب با نیاز دارندگان (یعنی مشخص شدن هدف از حمل وکاربرد سلاح برای دارندگان آن)
۳- کنترل و پیشگیری از شیوع بیماریها در حیاتوحش و تعیین تکالیف سازمان دامپزشکی در رابطه با این موضوع
۴- افزایش جرایم شکار غیر مجاز (در حال تصویب) و بازنگری در آن به صورت ۲ الی ۳ سالانه
۵- ایجاد زمینه مشارکت فعال بخش خصوصی در مدیریت و حفاظت حیاتوحش از طریق حفاظت مشارکتی مناطق مستعد و همچنین ایجاد قرق های اختصاصی
۶- ارتقاء سطح دانش کارشناسان ومحیط بانان
۷- لحاظ نمودن ارزش گونه ها، توان طبیعی و ظرفیت تحمل زیست بومها در طرحهای توسعه
۸- بازسازی و احیای زیستگاهها و مسیر های مهاجر گونه ها
۹- مصرف ۱۰۰ درصد درآمد ناشی از صدور پروانههای شکار و صید و ضرر و زیان ناشی از شکار و صید غیر مجاز براساس دستورالعمل مصوب شورایعالی حفاظت محیط زیست برای حفاظت مناطق و کمک به ماموران اجرایی محیط زیست (منظور از کمک، هزینههای درمان، بیمه و… است)
۱۰- بیمه کلیه محصولات کشاورزی در مقابل حمله حیوانات وحشی
۱۱- جبران خسارات حمله حیوانات وحشی به انسان از محل صندوق ملی محیط زیست
۱۲- اجازه به سازمان برای صدور پروانه شکار تروفه برای شکارچیان خارجی و داخلی با تعرفه مورد نظر سازمان و هزینهکرد درآمد حاصله جهت حفاظت گونه در زیستگاههای مرتبط
۱۳- رفع موانع قانونی جهت استفاده از حمایت و مشارکت مالی بخش خصوصی در حفاظت و تنوع زیستی همانند وزارت آموزش وپرورش ودانشگاهها
در خاتمه از کلیه همکاران محترم دفتر تنوع زیستی و حیات وحش که در تهیه مطالب ذکر شده بنده را یاری کردند، سپاسگزارم. همچنین تشکر ویژه دارم از دوست گرامی و همکار محترم جناب آقای دکتر حسین محمدی مدیر کل محترم حفاظت محیط زیست استان البرز به خاطراستفاده از مطالب موجود در دفتر که قبلا توسط ایشان تهیه شده بود.
* مدیرکل دفتر حیات وحش وتنوع زیستی سازمان حفاظت محیط زیست
سلام از آنجا که مرغ ها و جوجه ها هم از انواع حیوانات هستند آنچه را دیده ام برایتان می نویسم من مدتی در یک شرکت جوجه کشی کار کردم آنها به این بهانه که احتمال مرگ جوجه هایی که دیرتر متولد می شوند بیشتر از سایر جوجه هاست پس از تولد این جوجه ها را به نحوی فجیع با جارو جمع آوری و سپس یا در خارج شهر و روستا در جایی خلوت بی مادر و بدون غذا رها می کنند یا آنها را روی هم ریخته زنده زنده در زیر خاک مدفون می سازند این در حالیست که فامیل من یک بار ۵ تایی از این جوجه ها را که به کنار جاده آمده بودند جمع کرده با خود برد و توانست بدون زدن واکسن و بی اینکه دارویی مصرف کنند با پسمانده غذا بزرگشان کرده و مصرف کند بدون اینکه مریض شوند این کار شرکتها هم اسراف است و هم انسانی نیست چون حیوانات هم مثل ما درد می کشند و می ترسند