دیده‌بان حقوق حیوانات

نویسنده: ???????

  • سرشماری 780 هزار پرنده مهاجر در مازندران

    هزار قطعه پرنده مهاجر امسال در تالابهای مازندران زمستان گذرانی می کنند .

    به گزارش واحد مرکزی خبر ، پلیکانها ، فلامینگو ها ، باکلانها ، انواع مرغابی و اردک ماهیخوار ، حواصیل ، اگرت ، سلیم و آبچلیک از جمله پرندگان مهاجرآبزی وکنار آبزی هستند که با سرد شدن هوا و بروز یخبندان از کشورهای حوزه شمال دریای خزر، غرب سیبری ، قزاقستان، دریای سیاه و مدیترانه، هرساله از اوایل پاییز در تالابهای مازندران زمستان گذرانی می کنند و از اواخر اسفند تا فروردین به سرزمین جوجه آور ی خود باز می گردند .

    مدیر کل حفاظت محیط زیست مازندران با اشاره به اینکه تعداد این پرندگان در سرشماری امسال 45 درصد افزایش یافته است افزود: امسال 86 گونه پرنده مهاجر در تالابهای استان شناسایی شده اندکه بیشترین تعداد مربوط به چنگر معمولی با 336 هزار و اردک سانان با 227 هزار قطعه است .

    پارسال حدود540 هزار قطعه پرنده مهاجر آبزی و کنار آبزی از 90 گونه به تالابهای مازندران مهاجرت کردند .

    هرمز محمودی راد گفت: طرح سرشماری پرندگان مهاجر زمستان گذران با هدف شناسایی تنوع گونه ای وجمعیتی هرساله در نیمه بهمن در ایران و کشورهای اروپایی اجرا می شود.

    او با بیان اینکه کمترین مهاجرت در آب بندان ها و بعلت خشکیست افزود: بیشترین مهاجرت هم در تالابهای میانکاله و فریدونکنار است.

  • مهمانی عصرانه به سبک خفاش‌های ماده

    به گزارش خبر:

    خفاش‌های ماده دور هم جمع می‌شوند،‌ در مورد مسیرهایی که رفته‌اند صحبت می‌کنند، به طور گروهی بحث می‌کنند و برای کارهایشان تصمیم می‌گیرند. آن‌ها دوست پیدا می‌کنند و وقت استراحت کنار دوستانشان می‌مانند.

    انسان‌ها برای دوستی ارزش قائل می‌شوند،‌ روابطی که لزوما بر پایه وابستگی‌های خانوادگی،‌ علائق مشترک و یا جذابیت‌های جنسی نیست.

    برقراری روابط اجتماعی، یکی از افتخارات انسان به عنوان یک موجود پیشرفته است،‌ اما به نظر می‌رسد فقط ما انسان‌ها نیستیم که به دوستی اهمیت می‌دهیم. به گفته محققین، دست کم 5 گونه در بین حیوانات،‌ به دوستی اهمیت می‌دهند و برای خودشان دوستانی پیدا می‌کنند که برای زمان طولانی با هم می‌مانند.

    مطالعات قبلی نشان داده‌اند که فیل‌ها، دلفین‌ها،‌ برخی از گوشتخواران و برخی گونه‌های خاص از ابتدایی‌ها مثل شامپانزه‌ها، می‌توانند درست مانند انسان‌ها،‌ در محیط‌هایی که دارای پویایی اجتماعی بالا است،‌ روابط دوستانه بلندمدت برقرار کنند.

    به گزارش دیسکاوری، ‌حالا باید خفاش‌ها را هم به این فهرست اضافه کرد. مطالعات جدید نشان می‌دهند که خفاش‌های ماده وحشی ترجیح می‌دهند در کنار دوستان خاص خود آویزان شوند،‌ در حالی که ارتباط نزدیک خود را با سایر افراد گروه هم حفظ می‌کنند. به گفته محققین،‌ دوستی این خفاش‌ها درست آیینه دوستی انسان‌ها است. آن‌ها علاوه بر همه آشفتگی‌ها و به هم‌ریختگی‌هایی که در زندگی خود دارند،‌ دوستی‌های خود را حفظ می‌کنند.

    جرالد کرت، ‌سرپرست گروه محققین توضیح می‌دهد: «ما سر کار،‌ هنگام بازی یا برای زندگی، با افراد خاصی نیستیم و تمام روز یا هفته خود را به یک سری انسان مشخص نمی‌گذرانیم. اما می‌توانیم در کنار همه آشفتگی‌ها و با وجود زندگی در جامعه‌ای با پویایی اجتماعی بالا،‌ دوستان خود را حفظ کنیم.»

    کرت که از اساتید موسسه جانورشناسی دانشگاه گریف‌‌سوآلد است، به اتفاق همکارانش به مدت 5 سال روی روابط خفاش‌ها مطالعه کرده است. آن‌ها می‌گویند خفاش‌های نر تنهایی را ترجیح می‌دهند،‌ اما ماده‌ها می‌توانند روابط دوستانه خود را تا سال‌ها ادامه دهند.

    خفاش‌های ماده علاوه بر این که نزدیک هم استراحت می‌کنند،‌ در مورد مسیرهای مناسب تبادل اطلاعات می‌کنند و درباره مسیرهای بعدی به طور گروهی بحث می‌کنند. به علاوه وقتی دور هم جمع می‌شوند،‌ از گرمای هم استفاده می‌کنند.

    اما خفاش‌ها بر اساس چه معیارهایی دوست پیدا می‌کنند؟ محققین می‌گویند آن‌ها فقط بر اساس اندازه، سن، حالت باروری یا رابطه، دوست پیدا نمی‌کنند. البته ماده‌های مسن‌تر اغلب رابطه خود را با گروه‌های مختلف نگه می‌دارند،‌ انگار که به حفظ این رابطه‌ها کمک می‌کنند.

    جاناتان بالکوم،‌ دانشمند رفتار حیوانات است. اوادر مورد روابط خفاش‌های ماده یک نکته بسیار جالب را اضافه می‌کند:‌ «خفاش‌های ماده گاهی نقش ماما را برای هم بازی می‌کنند.» در یک مطالعه،‌ مشاهده شده که یک خفاش میوه ماده باردار در فلوریدا، مورد توجه یک خفاش ماده دیگر قرار گرفته که هیچ ارتباطی هم با هم نداشته‌اند. خفاش ماده‌ای که برای کمک آمده بود،‌ در تمام مدتی که زایمان در حال انجام بود، به خفاش ماده باردار رسیدگی می‌کرد و او را در آغوش می‌گرفت. بالکوم اضافه می‌کند:‌ «تا وقتی زایمان تمام شد،‌ خفاش ماده دوم و یک خفاش ماده سوم که بعد به گروه اضافه شد،‌ با بال‌هایشان خفاش مادر را باد می‌زدند.»

    موضوعی که برای محققین بسیار جالب است، این است که فیل‌ها،‌ دلفین‌ها و سایر موجوداتی که روابط دوستانه برقرار می‌کنند، مغز بزرگی دارند. اما خفاش‌ها مغز بسیار کوچکی دارند. بنابراین مغزی به اندازه یک بادام زمینی هم برای برقراری روابط دوستانه بلندمدت کافی است! پیش از این بسیاری از مطالعاتی که بر روی اندازه مغز انسان و چرایی بزرگ شدن آن انجام گرفته بود، ‌این فرضیه را مطرح می‌کرد که شاید دلیل بزرگی مغز انسان،‌ نیاز او به برقراری روابط اجتماعی بوده است. حالا با رفتار دوستانه پیشرفته خفاش‌های مغز بادام زمینی، این فرضیه‌ها هم زیر سوال می‌رود.

    حتی در بین خفاش‌ها رفتارهایی دیده می‌شود که برای ما انسان‌ها هم ساده نیست. کرت می‌گوید:‌ «خفاش‌ها در گروهی که بیش از 20 عضو دارد، ‌بسیار سریع، موثرترین تصمیم را می‌گیرند و من برای این کارشان واقعا ارزش قائلم.»

  • راز بدن زيباي اسب دريايي!

    به گزارش ايسنا:

    محققان به تازگي دريافته‌اند كه راز سر قوسي‌شكل و بدن منحني S مانند “اسب دريايي”، شكار و تغذيه بوده است.

    اين ماهي عجيب و جذاب، با لوله‌ماهي، گونه ديگر خود كه بدني صاف دارد، كاملا متفاوت است.



    دانشمندان مي‌خواستند دليل اين موضوع را كه چرا اسب‌هاي دريايي بدن ظريف خود را به مرور به اين شكل در مي‌آورند، درك كنند.

    در حالي‌كه لوله‌ماهي بايد به سمت شكار كوچك خود شنا كند، ‌اسب‌هاي آبي مي‌نشينند تا ميگوهاي كوچك يا لاروي ماهي به سمت آنها آمده و سپس به آنها حمله كنند.

    گردن قوس‌دار و منعطف اسب دريايي مانند يك فنر عمل مي‌كند كه انرژي ذخيره كرده و به حيوان اين اجازه را مي‌دهد كه به شكارهاي دورتري حمله كند.

    اين يك روش شكاري حياتي، براي جبران ضعف شناگري اسب دريايي است.

    دانشمندان دانشگاه آنتورپت بلژيك در اين تحقيقات از يك فيلم فوق سريع براي تماشاي حركت اسب‌هاي دريايي با سرعتي 60 بار كمتر از سرعت معمولي آنها استفاده كردند. سپس از روش‌هاي رياضي براي نشان دادن اين مطلب استفاده كردند كه چگونه حركت گردن اسب دريايي، به اين حيوان اجازه حمله‌هاي بزرگتري، نسبت به لوله ماهي مي‌دهد.

    دانشمندان همچنين دريافتند: اسب آبي، بدن زيباي S مانند خود را براي دستيابي به غذا به اين شكل درآورده است.

  • سفر 70 كيلومتري و باور نكردني گربه خانگي

    به گزارش ايسنا:

    رسانه‌هاي دولتي روسيه اعلام كردند كه يك گربه خانگي بيش از 70 كيلومتر در سيبري سفر كرده است.

    «سرگئي مين سيك» صاحب اين گربه در مصاحبه‌اي با رسانه‌هاي دولتي روسيه خاطر نشان كرد: گربه‌ام تقريبا يك ماه پيش از منزل خارج شد و من تصور كردم كه او براي ادامه زندگي من را ترك كرده است.

    اين مرد جوان در ادامه به يكي از روزنامه‌هاي چاپ روسيه اضافه كرد: روز گذشته با كمال تعجب متوجه شدم، صداي گربه‌ام از پشت در مي‌آيد. هنگامي كه در را باز كردم،‌ او را يافتم. در حالي كه دمش را بالا گرفته بود، با غرور وارد منزل شد.

    اين مرد جوان در ادامه افزود: احتمال مي دهم بيش از 70 كيلومتر پيموده و تمام سيبري را طي كرده است. او سفر كرده و در نهايت هنگامي كه خسته شده به منزل بازگشته است. اين واقعا براي من شگفت‌انگيز بود.

  • مشاهده يك جغد شاخدار نادر در گشت رودخانه فومن

    به گزراش ایسنا :

    يك گونه پرنده نادر به نام جغد شاخدار يا كورقوقو در گشت رودخانه شهرستان فومن مشاهده شد.

    علي اصغر روشني، رييس اداره حفاظت محيط زيست فومن در گفت‌وگو با ايسنا، از مشاهده يك گونه نادر پرنده حفاظت شده به نام جغد شاخدار يا كورقوقو خبر داد و گفت: اين گونه كمياب مدتهاست كه در اين منطقه مشاهده نشده است.

    وي افزود: اين جغد نادر داراي گوشپرهاي بلند، چشماني قرمز، بال و دمي بلند است و در تمام فصول به ويژه پاييز و زمستان مشاهده مي شود.

    روشني با بيان اين كه بال اين جغد كمي صدمه ديده است، خاطرنشان كرد: اين پرنده از پرندگان حمايت شده اداره كل محيط زيست و شكار ممنوع ايران است و پس از ترميم به دامن طبيعت باز خواهد گشت.

    وي تصريح كرد: جغد شاخدار از پستانداران كوچك مانند موش، خرگوش، حشرات و پرندگان كوچك تغذيه مي‌كند.

    گفتني است اندازه اين جغد شاخدار بين 60 تا 70 سانتيمتر بوده است.

    برای کسب اطلاعات بیستر لطفآ به این لینک پرندگان ایران مراجعه کنید .

  • بازگشت گربه‌اي پس از هفت سال نزد خانواده‌اش

    ایسنا:
    رسانه‌هاي دولتي انگلستان اعلام كردند كه يك گربه پس از هفت سال نزد خانواده‌اش بازگشت.«كارول راجرز» كه صاحب اين گربه است، در مصاحبه‌اي با رسانه‌هاي دولتي انگلستان خاطر نشان كرد: هفت سال قبل گربه‌ام به نام «بيلي» ناپديد شد. من در سال 2004 ميلادي براي يابنده او مبلغ 250 پوند در نظر گرفتم.

    حتي پوستر «بيلي» را در سراسر «ليورپول» پخش كردم. با اين حال كسي موفق نشد او را بيابد.

    اين زن در ادامه به شبكه خبري بي‌بي‌سي اضافه كرد: من در اين مدت گربه‌ام را فراموش كرده بودم و روز گذشته هنگامي كه از طرف يك موسسه نگهداري حيوانات با من تماس گرفته و يادآور شدند كه گربه‌ام پيدا شده، بسيار خوشحال شدم؛ چرا كه در سلامت كامل قرار داشت. من از اين كه «بيلي» بازگشته، بسيار خوشحالم.

  • در ادامه اخبار مشمشه : شهروندان نگران ابتلا به مشمشه نباشند !

    سرویس اجتماعی «تابناک»:

    ـ به دنبال هشداری که رئیس سازمان دامپزشکی، مبنی بر احتمال شیوع بیماری مشمشه میان شهروندان داده بود، یک عضو هیأت علمی دانشگاه اعلام کرد: نگرانی از سرایت مشمشه به انسان، چندان جدی نیست.

    دکتر تقی‌پور، عضو هیأت علمی دانشگاه و رئیس تیم پزشکی درمان‌کننده ببر سیبری در گفت‌وگو با «تابناک»، با اشاره به اعلام هشدار رئیس سازمان دامپزشکی تهران درباره احتمال سرایت مشمشه به شهروندان گفت: با توجه به این‌که هم‌اینک ارتباط انسان و حیوان مانند گذشته و زمان درشکه‌سواری و … نیست، بنابراین، نگرانی جدی درباره انتقال بیماری مشمشه از حیوانات باغ‌وحش ارم به بازدیدکنندگان و به طور کل شهروندان تهرانی در کار نیست؛ هرچند باید پیشگیری و مراقبت‌های اولیه را نه تنها در زمینه مشمشه که درباره همه بیماری‌های فصلی و غیرفصلی انجام داد تا خدای نکرده مردم به بیماری مبتلا نشوند.

    وی افزود: در گذشته (زمان درشکه‌سواری) به دلیل ارتباط بسیار نزدیک میان انسان و حیوان به عنوان مهتر و اصطبل‌دار و … انتقال بیماری مشترک میان انسان و حیوان بیشتر بود، ولی اکنون چنین نیست؛ گذشته از این ‌که سطح بهداشت و سلامت جامعه نیز بسیار رشد کرده است.

    تقی‌پور با اشاره به بیماری مشمشه گفت: مشمشه بیماری بسیار سختی است، اما درمان نشدنی نیست، ولی درمان آن بسیار زمان‌بر است.

    وی افزود: این بیماری و نوع انتقالش میان انسان به حیوان، حیوان به حیوان و حیوان به انسان معمولا ناممکن است، همچنان که انتقال این بیماری از حیوان به حیوان، معمولا پس از جنگ و گلاویز شدن صورت می‌پذیرد؛ بنابراین، گذشته از این‌که باید پیشگیری‌ها و مراقبت‌های اولیه را ـ که همان حفظ بهداشت فردی و محیطی معمولی و طبیعی است ـ انجام داد، بازدیدکنندگان باغ وحش ارم و ساکنان آن منطقه چندان نگران نباشند.

    به گزارش خبرنگار «تابناک»، بنا بر اطلاعات وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي كه از آخرين مراجع جمع‌آوري شده است، عامل بيماري‌زاي مشمشه، يك بيماري عفوني بسيار مسري در بين تك سمي‌ها (اسب، قاطر، الاغ) است و عفونت به وسيله باسيل هوازي، اكسيداز مثبت گرم منفي به نام بورخولدريامالئي (Burkholderia-mallei) منتقل مي‌شود كه بدون فلاژل و بدون حركت بوده و نسبت به شرايط محيطي حساس است.

    تاريخچه:

    براي نخستين بار، بقراط مشمشه را توضيح داده که سال‌هاست به عنوان يك بيماري شغلي در افرادي كه با اسب در تماس هستند و همچنين دامپزشكان و كاركنان آزمايشگاه‌ها مطرح است.

    عامل مشمشه همراه با سياه زخم به عنوان سلاح بيولوژيك مدرن از سال 1915 ميلادي مورد استفاده قرار گرفته است.

    انتشار بيماري:

    مشمشه در بسياري از كشورها پس از انجام اقدامات قرنطينه‌اي و دیگر اقدامات كنترلي حذف شده است.
    از دهه 1940 ميلادي تاكنون، انتقال مشمشه به انسان در آمريكا ديده نشده است، ولي در بين حيوانات اهلي در آفريقا، آسيا، خاورميانه و مركز و جنوب آمريكا شايع است. بيماري در گربه‌ها و سگ‌ساناني كه از گوشت اسب‌هاي آلوده تغذيه كرده‌اند، اتفاق افتاده و افزون بر این، باید گفت ترشحات پوستي اسب‌هاي بيمار بسيار مسري است.

    مشمشه يكي از بيماري‌هاي رايج در بين اسب‌ها و ساير تك سمي‌هاي عراق است.

    راه‌هاي انتقال:

    بيماري در انسان به دنبال تماس مستقيم با حيوانات آلوده يا تماس با بافت‌هاي آنها منتقل مي‌شود. عامل بيماري از راه آئروسل و همچنين ضايعات پوستي يا مخاط ملتحمه، دهان يا بيني وارد بدن مي‌شود. انتقال انسان به انسان نادر است. موارد تك گير در دامپزشكان، اسب سواران و كاركنان آزمايشگاه اتفاق مي‌افتد. دو مورد انتقال جنسي و مواردي در خانواده‌اي كه از بيمار مراقبت كرده‌اند، گزارش شده است.

    تظاهرات باليني در حيوانات:

    به دنبال ورود باكتري در مخاط بيني اسب، تب و زخم‌هاي نكروتيك و ندول و به دنبال آن ترشحات غليظ زرد رنگ ايجاد مي‌شود. غدد لنفاوي گردن و مدياستن بزرگ شده و پنوموني با آبسه ندولار و گسترش به اعضای درونی موجب بيماري منتشر مي‌شود.

    مشمشه جلدي (بيماري فارسي) شامل آبسه جلدي به همراه تشكيل ندول‌هاي 5/0 تا 5/2 سانتيمتري در مجاري لنفاوي است، با پيشرفت بيماري ندول‌ها زخمي شده و عفونت به شكل چرك زرد غليظ بیرون مي‌رود.

    تظاهرات باليني در انسان:

    دوره كمون: در اغلب موارد، نشانه های بيماري، يك تا چهارده روز پس از تماس ظاهر مي‌شود، ولي در ابتلا تنفسي ممكن است به كمتر از يك تا دو روز برسد. عامل بيماري احتمال دارد پس از تماس به صورت نهفته براي چند سال باقي بماند و دوباره فعال و علایم باليني ظاهر شود.
    همچنین ثابت شده افراد ديابتيك حساسيت بيشتر به ابتلا و پيشرفت بيماري دارند.

    نشانه های ابتلا به مشمشه، با توجه به نحوه آلودگي و راه ورود عامل بيماريزا و محل ابتلای به اشكال حاد و مزمن در اعضا بروز مي‌كند. نشانه های اوليه ممكن است شامل تب، ضعف، درد عضلاني و سردرد و درد قفسه سينه، اشك ريزش شديد چشم‌ها و حساسيت به نور و اسهال باشد.

    عفونت‌هاي موضعي: اگر در روي پوست بريدگي يا خراش وجود داشته باشد، باكتري از طريق آن وارد بدن شده و يك عفونت موضعي با ايجاد زخم در يك تا پنج روز ظاهر مي‌شود. ممكن است غدد لنفاوي ناحيه‌اي بزرگ و يا بر دیگر نواحي بدن منتشر شود. زخم‌هاي چركي در مخاط بيني، تراشه، حلق نيز ممكن است دیده شود.

    ضايعه اغلب به همراه تب، لرز و ضعف است که در صورت درمان نشدن ندول‌هايي در مجاري لنفاتيك و آبسه‌هاي چركي در غدد لنفاوي پس از چند هفته بروز كرده و بيماري گسترش مي‌يابد كه منجر به آبسه‌هاي كبد و طحال، پنوموني، آبسه‌هاي ريوي و آبسه‌هاي متعدد جلدي و عضلاني مي‌شود؛ عفونت سيستم اعصاب مركزي نيز ممكن است اتفاق افتد.

    عفونت‌هاي ريوي: در عفونت‌هاي ريوي بيماري شديد تب‌دار به همراه پنوموني، برونكوپنوموني، آبسه ريوي، تجمع مايع در پلور و افيوژن پلور، زخم نكروز دهنده در برونش و تراشه، لنفادنوپاتي گردن و مدياستن ايجاد مي‌شود، در صورت عدم درمان معمولاً در ده روز مرگ اتفاق مي‌افتد.

    عفونت‌هاي منتشر خون: تظاهرات مانند عفونت‌هاي منتشر خوني است، اغلب همراه عفونت‌هاي موضعي است عفونت‌هاي منتشر خوني مشمشه، در صورت عدم درمان در هفت تا ده روز معمولاً كشنده است.

    عفونت‌هاي مزمن: اشكال مزمن مشمشه به شكل آبسه‌هاي متعدد در بازوها و عضلات پاها يا در طحال و كب يا پنوموني مزمن مي‌باشد. گاهي در اتوپسي عفونت‌هاي بدون علامت كشف مي‌شود.

    تشخيص آزمايشگاهي: تشخيص قطعي بنا بر جدا كردن بورخولدريامالئي از خون، خلط، ادرار يا ضايعات پوستي است و همچنين بوسيله بررسي آنتي‌بادي فلئورسنت مستقيم (DFA) فيكساسيون كمپلمان، آزمايشات آگلوتيناسيون، ELISA يا بوسيله PCR صورت مي‌گيرد. تست پوستي مالئين كه به طور گسترده براي برنامه كنترل بيماري در حيوانات به كار مي‌رود براي انسان كاربرد چنداني ندارد. براي بررسي نمونه‌هاي باليني يا آلوده كردن جوندگان در آزمايشگاه تجهيزات و وسايل آزمايشگاه با Biosefety level 3 مورد نياز است.

    پيشگيري:

    موارد مشكوك برای براي جلوگیری از پاشيده شدن يا تماس‌هاي مستقيم با ضايعات چركي، خون و ترشحات و ساير وسايل آلوده انجام گيرد. وسايل آلوده به ترشحات و تجهيزات پانسمان بايستي اتوكلاو يا سوزانده شده يا با استفاده از مواد ضدعفوني كننده ضدعفوني شوند. واكسن براي مشمشه وجود ندارد. در كشورهايي كه مشمشه در حيوانات آندميك است براي پيشگيري از بيماري در انسان، شناسايي و حذف جمعيت حيوانات آلوده مهم است. در مراكز بهداشتي درماني، بيمارستان‌ها، آزمايشگاه ها و … مي‌توان از انتقال بيماري به وسيله اجراي احتياطات معمول به هنگام برخورد با خون و مايعات بدن پيشگيري كرد. در عفونت‌هاي آزمايشگاهي ايجاد شده داكسي‌سيكلين جهت پيشگيري موثر بوده است ولي استفاده از آن در موارد تماس ثابت نشده است.

    درمان:

    چون بيماري مشمشه در انسان نادر است، اطلاعات محدودي درباره درمان آنتي‌بيوتيكي وجود دارد. نشان داده شده كه سولفاديازين در حيوانات آزمايشگاهي و انسان مؤثر بوده است، همچنين بورخولدريامالئي معمولاً به تتراسايكلين، سيپروفلوكساسين، استرپتومايسين، نووابيوسين، جنتامايسين، سفتازيديم و سولفاميدها و يا تركيبي از ايمي پنم و داكسي سايكلين حساس است. مقاومت به كلرامفنيكل نيز گزارش شده است؛ بازگشت بیماری حتي پس از درمان آنتي ميكروبيال ممكن است رخ دهد.

  • مرگ مرغابیهای رودخانه گرگر+عکس

    گزارش مهر:

    آلودگی ناشی از نشت فاضلابهای شهری و کشاورزی به بستر رودخانه گرگر که از سازه های آبی شوشتر می گذرد، مرغابی های رها شده در این رودخانه را به کام مرگ برده است.

    به گزارش مهر، بزرگترین رودخانه دست‌کند جهان که شاخه‌ای مصنوعی از رودخانه کارون است به دلیل آنچه آلودگی ناشی از نشت انواع فاضلاب نامیده می شود به شدت آلوده و بد بو است. این رودخانه گَرگَر یکی از شاخه‌های رودخانه کارون در جنوب غربی ایران است که در ابتدای شهر شوشتر توسط بند میزان جدا شده و در منطقه بند قیر جنوب شوشتر به شاخه اصلی باز می‌گردد.

    یک فعال محیط زیست و میراث فرهنگی در خوزستان با اشاره به اینکه روز سیزده آبانماه امسال دوستدارن میراث فرهنگی با هزینه شخصی خود نزدیک به صد مرغابی را در این رودخانه رها کردند تا جلوه ای از زیبایی گونه های جانوری در رودخانه کنار سازه های آبی تازه به ثبت رسیده شوشتر را  به نمایش بگذارند.

    مجتبی گهستونی تاکید کرد: آسیابهای آبی شوشتر با این مرغابی ها می توانست جلوه ای تازه داشته باشد ولی به دلیل شدت آلودگی آب رودخانه گرگر مرغابی ها یکی پس از دیگری در حال تلف شدن هستند.

    وی با اشاره به اینکه آب تونل های سازه کم شده و در طول دو ماه مرغابی ها از بین رفته اند به بوی بد و آزار دهنده آب رودخانه اشاره کرد و گفت: دامپزشکی علت مرگ مرغابی ها را فاضلاب آلوده و مشکلات ناشی از سموم کشاورزی و فاضلاب های شهری عنوان کرده است.

    به نظر می رسید با ثبت سازه های آبی شوشتر در فهرست آثار جهانی باید مراقبتهای لازم از این بنای تاریخی به عمل بیاید اما به گفته کارشناسان، فاضلاب ترکیبی در آب رودخانه های جاری در بستر سازه های تاریخی شوشتر این بنای عظیم معماری را دچار فرسودگی شدید کرده و با مرگ گونه های جانوری می توان به شدت آلودگی و اسیدهای منتشره در آب آلوده پی برد.

    اوضاع نابسامان بزرگ‌ترین رودخانه دست‌کند جهان اگر چه مدتهاست به بهانه فرسایش سازه های آبی مورد انتقاد علاقمندان به آثار تاریخی کشور بوده اما بخارات منتشر شده از بستر رودخانه های آلوده و آلودگی گونه های جانوری مثل ماهی ها و جانوران کنار آبزی و انواع پرندگان هشدار تازه ای برای متولیان سازه های آبی و مسئولان محیط زیست استان خوزستان باشد.

    با این حال زباله‌های رها شده و فاضلاب ترکیبی رودخانه محیط زیست انسانی در جوار سازه های آبی شوشتر را نیز مختل کرده است تا جایی که به گفته شاهدان عینی جایی برای نفس کشیدن در حاشیه این سازه ها وجود ندارد.

    گهستونی در این باره به مهر گفت: پسابهای وارد شده از مزارع اطراف و همین طور آلودگیهای فاضلاب شهری علت اصلی بوی بد و آلودگی ظاهرا رودخانه است که مهمترین چالش سازه های آبی نیز محسوب می شود. به نظر می رسد آنچه بیش از تلاش برای ثبت جهانی سازه های آبی اهمیت داشت حفظ این سازه و محیط زیست اطراف رودخانه های جاری در آن است.

    به عقیده این فعال میراث فرهنگی و محیط زیست رفع معضلات زیست محیطی سازه های آبی شوشتر بیش از ثبت آن اهمیت دارد و یکی از دغدغه های اصلی مردم و فعالان محیط زیست در خوزستان است.

    با این حال با توجه به اینکه بیشتر سطح کره زمین از آب پوشیده شده و محیطهای آبی مکان مناسبی برای رشد میکروارگانیسم ها است که با ورود مواد آلی آب را آلوده ساخته و محیط را برای رشد میکروارگانیسم مناسب تر می کند، رودخانه های حاشیه سازه های آبی شوشتر به دلیل آلوده بودن می تواند بدنه سازه های شوشتر را تخریب کند.

    در آبهای غنی از مواد آلی باکتریهای هتروتروف دیده می شوند که بعضی از آنها بیماریزا هستند و وجود میکروارگانیسم ها در آب از طرفی باعث انجام چرخه عناصر در آب شده و از طرف دیگر می توانند پدیده های نا مطلوبی در آبهای آشامیدنی و آبهای طبیعی به وجود آورند.

  • ماراتن 9 روزه خرس قطبي در جست‌وجوي غذا

    به گزارش (ايسنا):

    به گفته دانشمندان که حيطه درياي بيوفورت در شمال آلاسکا و کانادا را بررسي مي‌کنند، اين پايداري قابل توجه احتمالا در نتيجه تغييرات آب و هوايي است.
    خرس‌هاي قطبي به طور معمول بين زمين و يخ‌هاي شناور قطبي براي شکار فک شنا مي‌کنند. اما به گفته محققان، افزايش ذوب يخ‌هاي دريا باعث شده تا اين خرس‌ها مسافت‌هاي طولاني تري را با به خطر انداختن جان خود و بقاي اين گونه شنا کنند.
    محفقان سازمان زمين‌شناسي آمريکا در يافته‌هاي خود که در مجله زيست‌شناسي قطبي به چاپ رسيد، اولين نمونه شناي طولاني‌مدت خرس‌هاي قطبي را آشکار کردند.
    در اين تحقيقات يک خرس قطبي که به قلاده ردياب مجهز بود در سفري طولاني براي 232 ساعت مسافت 687 کيلومتر را در آبهاي 2-6 درجه سانتي‌گراد بطور مداوم شنا کرد.
    اين مساله از اين جهت شگفت‌انگيز است که خرس‌ قطبي که بيشتر زمان خود را روي سطح يخ‌هاي دريايي مي‌گذراند اکنون اين مسافت طولاني را به طور مداوم شنا کرده است.
    همچنين اين پژوهش حاکي از آن است که اين خرس سپس به صورت متناوب مسافتي در حدود 1930 کيلومتر را شنا کرده و يا روي يخ‌هاي شناور راه رفته است.
    با وجود اينکه خرس‌هاي قطبي در آب‌هاي آزاد مورد مشاهده قرار گرفته‌اند، اين اولين باري است که تمام سفر يک حيوان دنبال شده است.
    متاسفانه اين سفر براي اين حيوان تلفاتي نيز در بر داشت. اين خرس علاوه بر از دست دادن 22 درصد از وزنش، توله خود را نيز در اين سفر سخت از دست داد.
    توله خرس نتوانسته بود اين سفر طولاني را از ميان درياي خطرناک بيوفورت در آلاسکا تحمل کند.
    خرس‌هاي قطبي بزرگترين گوشت خواران زميني محسوب مي‌شوند.
    اتحاديه بين‌المللي حفاظت از طبيعت، خرس‌هاي قطبي را جزو گونه‌هاي آسيب‌پذير خوانده و از تغييرات آب و هوايي به عنوان تهديدي قابل توجه براي زيستگاه آنها ياد کرده است.


  • خداحافظي پرندگان مهاجر با تالابهاي گلستان

    به گزارش خبرنگار مهر: در گرگان، گلستان چهار تالاب بين المللي دارد که هر ساله با شروع فصل سرما، هزاران پرنده به در اين تالابها زمستان گذراني مي کردند و زمستان را به بهار مي رساندند.
    از چهار تالاب بين المللي آلاگل، آلماگل، آجي گل و گميشان واقع در گلستان، حضور پرندگان در سه تالاب اول بسيار کمرنگ و نادر بوده و اکنون تالاب گميشان به تنها زيستگاه زمستان گذراني پرندگان مهاجر مبدل شده است.
    بروز پديده خشکسالي، ورد انواع آلاينده ها، حفر کانال در اطراف تالاب، احداث سد در زمينهاي فرادست تالاب، شکار بي رويه و صيد ماهيان کمياب، احداث جاده و استخرهاي پرروش ميگو و .. زيستگاههاي پرندگان در حاشيه تلابها را به مخاطره انداخته است.
    تاکنون 85 گونه پرنده شامل 19 گونه بومي و 66 گونه مهاجر در تالابهاي منطقه شناسايي شدند که از ميان پرندگان مهاجر، 14 گونه بومي و بقيه گونه زمستان گذر هستند.
    صدور مجوز براي پنج هزار شکارچي
    درسالجاري محيط زيست گلستان براي پنج هزار شکارچي مجوز شکار صادر کرده است و اين تعداد به اضافه شمار زيادي شکارچيان غيرمجاز شناسايي نشده، موجب مهاجرت و تغيير زيستگاه هاي پرندگان مهاجر گلستان شده است.
    چنگر، فوتکا، مرغابي، قو، غاز، پليکان، فلامينگو، باتلان، انواع حواصيل و پرستو از انواع گونه‌هاي ارزشمند پرندگان مهاجري هستند که به تالابهاي استان گلستان مهاجرت مي‌کنند.
    بر اساس آمار، هر سال حدود 300 هزار پرنده به گلستان مي‌آيند و شش ماه سرد سال را در تالابهاي استان سپري مي‌کنند و
    مرغابي، غاز، قو، پليکان، باکلان، پرستوي دريايي، سليم، کاکايي، چنگر، اگرت، خوتکا، گيلان شاه و تليله از مهمترين پرندگان مهاجر به استان گلستان است.
    ترانه خواني پرندگان به گوش نمي رسد
    برخي از اين پرندگان مانند پليکان، فلامينگو و قو جزو گونه‌هاي حمايت شده و برخي نيز مانند پليکان پا خاکستري و عقاب دريايي دم سفيد از جمله گونه‌هاي در خطر انقراض به شمار مي‌روند و ترانه خواني بسياري از پرندگان ديگر در تالابهاي گلستان به گوش نمي رسد.
    برابر قوانين، شکار و صيد گونه هاي مرغابي سانان حفاظت شده در ايران شامل قوها، غاز پيشاني سفيدکوچک، غاز پازرد، اردک سرسفيد، اردک بلوطي، اردک تاجدار، اردک مرمري ، اردک چشم طلايي ، اردک سرسياه ، اردک دم دراز و مرگوسها مي شود.
    نا امن شدن زيستگاههاي پرندگان در سايه شکار بي رويه و برخي بي تدبيريها و خشکسالي تالابها موجب شده تا ديدن گونه هاي ارزشمند پرندگان مهاجر در تالابهاي گلستان در سالهاي آينده به رويايي دست نيافتني مبدل شود.
    برخي شکارچيان براي تفريح به شکار پرندگان در حاشيه تالابها مي پردازند و اين تفريح، مرگ پرندگان آبزي و کنار آبزي را منجر مي شود.
    به گفته برخي شکارچيان، در سالهاي قبل برخي گونه ها مانند اردک چشم سفيد، اردک سرطلايي، عقاب دريايي و … در تلابهاي منطقه مشاهده مي شدند که امسال اين گونه ها را کمتر مي توان کشاهده کرد.
    تالابهاي گلستان درگير کم آبي
    معاون محيط طبيعي محيط زيست گلستان گفت: بحث شکار پرندگان يکي از مشکلاتي است که هرساله در فصل شکار در استان گلستان با آن روبرو هستيم.
    محسن جعفرزاده بيان داشت: مهترين اصلي که بايد به آن اشاره کرد، تهيد خشکسالي و کم آبي است که تالابهاي استان را درگير کرده است و دراين حالت اکثر پرندگان به مناطقي مهاجرت مي کنند که منابع آبي کمي دارند.
    وي اظهار داشت: منابع آبي کم تالابها نمي تواند پرندگان را در برابر شکارچيان مجاز و غيرمجاز محافظ مناسبي داشته باشد و خوشبختانه سازمان محيط زيست حداقلي را تعريف کرده تا شکارچيان نيز بتوانند به اهداف خود برسند.
    معاون محيط زيست گلستان عنوان کرد: در کنار اين شکارچيان مجاز، شکارچيان غيرمجاز ضربات شديدي به اين زيستگاهها مي زنند.
    وي اظهار داشت: در مناطق تالابي استان، پاسگاههاي محيط باني وجود دارد و هميشه نظارت مطلوب در مواقع شکار وجود دارد و برخورد قاطع با متخلفان مي شود.
    وي اظهار داشت: حجم تخلفات با توجه به تعداد اسحله اي که بصورت مجاز و غيرمجاز در دست شکارچيان است از جمله دغدغه هاست.
    شکار در تالابهاي گلستان ممنوع شود
    معاون محيط طبيعي محيط زيست گلستان با اشاره به صدور مجوز براي شکارچيان افزود: کسانيکه که مجوز حمل اسلحه شکار دارند و کسانيکه مجوز شکار دارند، به آنها پروانه شکار دارند.
    وي به خشکي تالابهاي گلستان اشاره کرد و گفت: تالابهاي استان در حال خشک شدن هستند و سال گذشته با توجه به تلاشهاي صورت گرفته سه تالاب بين المللي آلاگل، آلماگل و آجي گل استان احيا شدند.
    گميشان تنها زيستگاه پرندگان مهاجر
    وي ياداورشد: خشکسالي و بحث مديريت منابع آبي، تالابهاي استان را با مشکل مواجه کرده اند و اکنون پرندگان به تنها تالابي مي روند، تالاب گميشان است.
    جعفر زاده خاطرنشان کرد: اين تالاب نيز با بحث پسروي آب دريا مواجه است و پرندگان نيز جاي کمي براي گذران دارند و اگر پرنده ها در منابع ابي استانپراکنده شوند، بهتر مي توان حفاظت کرد.
    معاون محيط طبيعي محيط زيست گلستان به بحث ممنوعيت شکار در تالابهاي استان اشاره کرد و با توجه به بحث خشکسالي و محدوديت مهاجرت پرندگان به تالابهاي استان، پيگير ممنوعيت شکار پرندگان در اين تالابها هستيم.
    در چرخه طبيعت پرندگان وابستگي زيادي به تالابها دارند و بقا و حيات بسياري از گونه هاي هاي کمياب و در خطر انقراض پرندگان آبزي و کنارآبزي به تالاب وابسته است و بسياري از تالابها به دليل وجود مواد گياهي مانند زغال سنگ توان توليد انرژي دارند و اکنون اين گنجينه هاي ارزشمند روبه نابودي هستند.