دیده بان حقوق حیوانات ایران : نوشتن از شكار اين روزها عادت خبرنگاران زيست محيطي شده اما ديدن توله خرسهايي كه بدون مادر هر روز قد مي‌كشند و بزغاله‌هاي وحشي كه به گله گوسفندان اهلي پناهنده شدند روايتي تلخ است كه تكرار آن نمودي از توقف چرخه طبيعت در ايستگاه شكار است.
چندي پيش خبرگزاري مهر در گزارشي به توله خرسهايي پرداخت كه به دليل جدا شدن از طبيعت شايد ديگر قادر نباشند مانند ديگر حيوانات حيات وحش به زندگي خود ادامه دهند اما از اين موضوع چند هفته‌اي نگذشته بود تا اين بار بزكوهي لرستان به عنوان يكي از گونه‌هاي منحصر به فرد زاگرس مورد حمله شكارچيان قرار گيرد و دو بزغاله وي سرگردان گله‌هاي اهلي روستاييان محلي شود.
داستان پيدا شدن اين دو بزغاله‌ها را محلي‌ها روايت كرده‌اند، آنها كه با طبيعت خو گرفته‌اند با كلامي ساده از جدايي دو بزغاله از مادرشان مي‌گويند و اينكه آنها را براي ادامه حيات به گله اهلي خودشان سپرده‌اند و بعد موضوع را به محيط زيست گزارش داده‌اند.
توله خرسهاي بي‌مادري كه در مركز تيمار حيات وحش محيط زيست لرستان نگهداري مي‌شوند و بزغاله‌هاي وحشي كه در گله‌هاي اهلي بزرگ خواهند شد نمودي از دخالت‌هاي انسان‌هايي است كه حق حيات را براي هيچ موجودي غير از خود قائل نمي‌دانند.
براي آگاهي از سرنوشت اين بزغاله‌ها به سراغ مديركل محيط زيست استان لرستان رفتيم.محمد حسين بازگير از پيدا شدن اين دو بزغاله در منطقه بسطام خرم آباد خبر مي‌دهد و با تاسف مي‌گويد: شواهد نشان مي‌دهد كه بز وحشي كه مادر اين دو بزغاله بوده توسط شكارچيان كشته شده است.
بازگير قانون خود را دارد.او استفاده كردن از لفظ «شكارچي» براي اين فرد را درست نمي‌داند و اظهار مي‌دارد: من اينجا روي صحبتم با يك شكارچي نيست؛ اصلا چنين آدمي را شكارچي نمي‌دانم چرا كه شكارچي مرام و اعتقاداتي دارد و طبيعت را مي‌شناسد و دوست دارد.
مديركل محيط زيست استان لرستان معتقد است كه كسي كه حيوان آبستن و شيرده را مي‌كشد متخلف «شكاركش» نام دارد و حيف است كه او را شكارچي بناميم و ادامه داد: روي سخن من با زني است كه گوشت اين شكار را مي‌خواهد براي فرزندان يا مهمانانش طبخ كند؛ سوال من اين است مادري كه براي بچه‌اش از اين گوشت غذا مي‌پزد براي ديدن اين بزغاله‌هاي بدون مادر چه حرفي دارد؟
از بازگير راجع به جمعيت و وضعيت حيات بزكوهي لرستان سوال مي‌كنيم.وي با يادآوري اينكه اين گونه سلطان صخره‌هاي زاگرس است، افزود: اين گونه در حال حاضر خود با كمبود آب و علوفه و انواع بيماريها روبه‌رواست و اين در حالي‌است كه ما به خاطر خودخواهي‌هاي خود دست به شكار اين گونه مي‌زنيم و مشكلات موجود بر سر راه حيات وي را دوچندان مي‌كنيم. از مديركل محيط زيست استان به خاطر شكار اين گونه گلايه كرديم و وي پاسخ داد: با وجود تلاش شبانه روزي محيط بانان، متأسفانه به‌دليل كمبود نيرو و امكانات، وسيع بودن منطقه و وجود سكونتگاه‌هاي زياد در حاشيه منطقه و راه‌ها و كوريدورهاي زيادي كه در منطقه وجود دارد اتفاقاتي از اين دست رخ مي‌دهد كه عملاً بدون كمك و همكاري مردم حفاظت واقعي ميسر نخواهد بود.
از بازگير راجع به سرنوشتي كه در انتظار اين دو راس بزغاله است سوال كردم و وي عنوان كرد: تمام سعي ما اين است كه اين گونه‌ها به طبيعت برگردند و با ما مأنوس نشوند اما متأسفانه نمونه‌هاي زيادي داشتيم در خصوص پستانداران و پرندگاني كه دچار آسيب شدند و متأسفانه با وجود تلاشهاي صورت گرفته برخي از اينها ديگر قادر نبودند دوباره به طبيعت برگردند.
وي با يادآوري اينكه اين بزغاله‌هاي وحشي الان قادر به نگهداري خودشان در طبيعت نيستند و بايد با شير تغذيه شوند، ادامه داد: با اين اوصاف با توجه به كمك‌هاي ما متأسفانه آنها شرايط زندگي در طبيعت را از دست خواهند داد. اينكه اين موجودات ديگر قادر به حيات در طبيعت نيستند و بايد در كنار گله‌هاي اهلي زندگي خودشان را بگذرانند شايد از ديدگاه برخي قابل توجيه باشد ولي جدا شدن اين گونه از چرخه طبيعت كه داراي نظمي خاص است بي‌شك خود تبعاتي را به همراه دارد.
يك فعال محيط زيست در اين رابطه به خبرنگار مهر گفت: طبيعتي كه ما انسان‌ها همواره از ديدن آن لذت مي‌بريم داراي يك نظم و چيدمان خاصي است كه از آن به عنوان چرخه طبيعت ياد مي‌شود و اين چرخه در حقيقت چيدمان اصلي حيات را تعيين كرده و نقش بسيار مهمي در بقا يا از بين رفتن گونه‌اي خاص دارد.
محسن تيزهوش بيان كرد: در اين چرخه سبز نقش هر موجود چه گونه گياهي باشد چه گونه جانوري كاملا مشخص است و اين خود طبيعت است كه براي زيستمندانش سرنوشت تعيين مي‌كند.
