دیده بان حقوق حیوانات: معاون محيط طبيعي سازمان محيط‌زيست در حالي از احتمال انتقال چهار قلاده ببر سيبري تا پايان سال جاري و يا بهار آينده به پناهگاه حيات وحش ميانکاله خبر داد كه به گفته اصغر محمدي‌فاضل، سازمان محيط‌زيست هنوز تصميم نگرفته است كه ببرها را در پرديسان نگهداري كند يا به سمسكنده ببرند يا به پناهگاه حيات‌وحش ميانكاله بسپارد.
به گزارش تهران امروز، فاضل درحالي ببرهاي جديد را بين اين سه گزينه معلق نگه داشته است كه پيش از او «محمدجواد محمدي زاده» رئيس سازمان حفاظت از محيط‌زيست يكي از دلايل عدم ورود ببرها به ميانكاله را كوتاه بودن ديوار زيستگاه درحال ساخت اين ببرها در اين منطقه دانسته است. او آن روز به اين دليل از كوتاه بودن ديوار‌ها نگران بود كه ممكن است ببرها از روي آنها رد شده و به دام‌ها وساكنان منطقه حمله كنند. بنابراين احتمال انتخاب زيستگاه سمسكنده را پيش كشيد. اما بعد از يك مدت زيستگاه سمسكنده دوباره جاي خود را زيستگاه ميانكاله داد.
همچنين فاضل كه به جاي «محمدباقر صدوق» معاون طبيعي پيشين ساختمان سبز پرديسان به صندلي اين معاونت تكيه داده درحالي از اين سه گزينه نام مي‌برد كه اين سوال پيش مي‌آيد كه آيا ببرهاي روسي كه ممكن است از ديوارهاي بلند ميانكاله رد شوند آيا با سكنا گزيدن در پارك پرديسان كه هيچ ديوار حائلي ندارد خطري براي اهالي شهر تهران به‌وجود نمي‌آورند و همچنين سوال پيش مي‌آيد كه درحالي كه سازمان محيط‌زيست بارها از ايجاد يك زيستگاه بزرگ براي ببرها براي رشد در شرايط نيمه طبيعي سخن به ميان آورده است چگونه امروز بين زيستگاه ميانكاله با قفس‌هاي پرديسان تفاوتي نمي‌بيند؟
همچنين محمدي فاضل درحالي بين دو زيستگاه سمسكنده و ميانكاله مردد است كه پيشتر محمدجواد محمدي زاده به‌رغم ويژگي‌هاي مثبت سمسكنده، ميانكاله را به عنوان زيستگاه نهايي ببرها انتخاب كرده است. محمدي زاده هم البته بارها بين زيستگاه‌هاي متفاوت سرگردان بود. او به گفته خود در جلساتي با معاونان خود بين دشت‌ناز، خشکداران و پناهگاه حيات وحش سمسکنده، ميانكاله را انتخاب كرده بود. اين درحالي بود كه به گفته محمدي زاده ميانكاله با اين سه زيستگاه مقايسه نشده بود. اما در مقايسه سه زيستگاه با هم سمسكنده بيشترين امتياز را آورده بود. از سوي ديگر درحالي امروز معاون طبيعي او از سه گزينه براي ساماندهي ببرهاي روسي سخن به ميان مي‌آورد كه دوسال پيش نزديك به 200 ميليون تومان خرج ساماندهي زيستگاه ببرها در ميانكاله شده است كه البته با مرگ ببر نر سيبري به دليل ابتلا به مشمشه، زيستگاه ميانكاله بدون استفاده ماند.
با اين وجود و به گفته «اصغر محمدي فاضل» ارتباط سازمان حفاظت از محيط‌زيست كشور با طرف روسي براي تبادل ببر سيبري سه جنبه مجزا دارد بخشي از اين ارتباط ارتباطات رسمي است که بايستي ترتيبات رسمي، قانوني و قضايي بين سازمان محيط‌زيست ايران و روسيه از طريق ديپلماتيک طي شود و مجوز براي خروج و ورود رسمي اين ببرها از مجاري رسمي پيگيري شود.همچنين او مي گويد: «بخش ديگر اين تبادل مباحث اجرايي است که از نظر چگونگي انتقال و اينکه با چه تکنيک پرواز و داروهاي آرام بخش و همچنين در چه روزي اين ببرها به کشور وارد شوند هماهنگي‌ها توسط دفتر حيات وحش انجام مي‌شود.» محمدي فاضل امروز هم كه خبر ورود ببرها را تا دو، سه ماه آينده به كشور مي‌دهد هم هنوز جاي نگهداري آنها مشخص نيست.
به گفته او پس از ورود ببرها به کشور تصميمات اجرايي مبني بر اينکه اين ببرها در قرنطينه سمسکده يا پارک پرديسان نگهداري شوند و يا مستقيماً به پناهگاه حيات وحش ميانکاله منتقل شوند اتخاذ مي‌شود. حرف‌هاي او نشان مي‌دهد كه تاريخ همچنان در ساختمان سبزپرديسان تكرار مي‌شود. دو سال پيش هم كه ببرهاي روسي در ميان تبليغات بسيار زياد و اعتراض‌هاي فراوان گروههاي مختلف محيط‌زيستي وارد كشور شدند هنوز زيستگاه ببرها آماده نبود، بنابراين ببرها بدون گذراندن شرايط قرنطيه و بدون حضور مسئولان سازمان دامپزشكي و البته بدون هيچ فوت وقتي از مهرآباد به «پارك‌‌ارم» آمدند تا پذيرايي از آنها با گوشت الاغ به مرگشان منجر شود.
گوشت الاغ‌هايي كه به تحفه‌هاي روسي داده شده بود آلوده به بيماري مشمشه بودند كه در نهايت ببر نر را كشتند، 12 شير را به رگبار بستند و ببر ماده را براي هميشه به قرنطينه فرستادند. با اين وجود محمدي فاضل مي‌گويد: «بخشي از اين تبادل نيز به مباحث فني مربوط مي‌شود که موضوع از نظر مسائل ژنتيکي، بيولوژيک، فيزيولوژيک، بهداشتي و دامپزشکي بررسي مي‌شود و کارشناساني از گروه گربه سانان IUCN، اتحاديه باغ وحش‌هاي اروپا و دانشگاه محيط‌زيست بر روند انتقال و تکثير در اسارت نظارت مي‌کنند.»
به گفته او سازمان محيط‌زيست از آذرماه براي دريافت 4 قلاده ببر سيبري اعلام آمادگي کرده اما طرف روسي اين تبادل را موکول به دو سفر کرده است.فاضل مي‌گويد: «يکي از اين سفرها سفر کارشناسان روسي براي بازديد از محل نگهداري ببرها در ميانکاله و بررسي مناسب بودن اين مکان است و ديگري اعزام تعدادي از کارشناسان سازمان محيط‌زيست به روسيه براي ديدن آموزش‌هاي لازم است.»همچنين به گفته او سازمان محيط‌زيست يک تيم پنج نفره متشکل ازکارشناسان محيط‌زيست، يک محيط بان و يک دامپزشک معرفي کرده اما هنوز اعزام نشده‌اند.او در پاسخ به اينکه پيش از اين اعلام شده بود فصل مناسب براي ورود ببرهاي سيبري به ايران زمستان است و با توجه به زمان باقي مانده از اين فصل مي‌توان اميدوار بود که تا پايان سال اين تبادل انجام شود به مهر مي‌گويد: «اميدواريم تا پايان سال اين اتفاق بيفتد چون بهترين زمان انتقال فصل زمستان است اما اگر روند مذکور طي نشود انتقال در فروردين و ارديبهشت بلامانع است.»
احيا با ببرهاي درحال اسارت!
فاضل در پاسخ به اينکه در ازاي اين ببرها ايران چه گونه‌اي را به طرف روسي اهدا مي‌کند، مي‌گويد: «از آنجايي که جمعيت پلنگ قفقاز يعني همان پلنگي که در ايران وجود دارد در منطقه رو به کاهش است طرف روسي تمايل دارد مانند دفعه قبل اين گونه را دريافت کند.»البته فاضل محمدي براي انجام اين تبادل توضيحي عجيب را مي‌دهد: « از آنجايي که زماني‌که جمعيت يک گونه به يک قلمرو خاص محدود شود تبادلات ژنتيکي به همان قلمرو محدود مي‌شود و در نتيجه مانند ازدواج‌هاي فاميلي اين تبادلات ژنتيکي که اصطلاحاً به آنها تبادلات خويشاوندي گفته مي‌شود منجر به افزايش احتمال بيماري و يا فرسايش ژنتيکي در يک گونه مي‌شود بنابراين ما نيز از اين پيشنهاد استقبال مي‌کنيم.»
او درحالي اين توضيح را مي‌دهد كه پلنگ‌ها و ببرهاي تبادل شده پس از احيا چنين سرنوشتي را پيدا مي‌كنند. توضيحي كه او امروز در دفاع از اين تبادل مي‌دهد؛ پيشتر از سوي كارشناسان براي مخالفت با جاده‌هايي كه در دل زيستگاه‌ها ساخته مي‌شود عنوان شده بود. از جمله «اسماعيل كهرم» كارشناس نامدار محيط‌زيست در اعتراض به حرف‌هاي محمدي فاضل كه گفته بود جاده‌ها ساخته نمي‌شوند تا ببرها بميرند به اين نكته اشاره مي‌كند و مي‌گويد: «ساخت جاده‌ها در دل زيستگاه باعث مي‌شود كه بين حيوانات تبادل ژنتيك انجام نشود و به اصطلاح حيوان خودش، خودش را بخورد.» حال اين توضيح چرا از سوي محمدي فاضل گفته شده است معلوم نيست!
همچنين او در پاسخ به اينکه آيا پلنگ‌هايي که اهدا مي‌شوند مانند ببرهاي دريافتي از ميان پلنگ‌هاي در اسارت انتخاب مي‌شوند، مي‌گويد: «در حال حاضر برنامه ما اين است که پلنگ‌هاي در اسارت به طرف روسي بدهيم اما ممکن است از طبيعت هم زنده گيري کنيم.»
فاضل در پاسخ به اينکه در اين‌صورت به نظر مي‌رسد که ايران از اين تبادل ضرر مي‌كند مي‌گويد: « طي سال چندين قلاده پلنگ در کشور در اثر حادثه و تصادف از بين مي‌رود بنابراين نمي‌توان گفت که صد در صد ضرر مي‌کنيم و ممکن است در دراز مدت اين اقدام به نفع محيط‌زيست کشور باشد.»
تبادل ببرهاي روسي و پلنگ‌هاي ايراني با توجه به برنامه‌هاي تعليقي سازمان ميراث فرهنگي پروسه را تعريف كرده كه از يك سو به مرگ ببرهاي روسي منجر مي‌شود و از سوي ديگر پلنگ‌هاي ايراني را به بهشت سوچي در روسيه مي‌كشاند.
_____________________
خبر مرتبط:
