به گزارش مهر:

شهرهای سیل زده استرالیا پس از رسیدن به آرامش نسبی و جمع شدن و ساماندهی آسیب دیدگان این پدیده طبیعی، اکنون خطری کاملا غیر عادی و بسیار کشنده را تجربه می کنند: پرسه کوسه های استرالیایی در خیابانهای شهر “گودنا”!

دیده شده است که در خیابانهای در سیل فرورفته شهر گوندا که حومه شهر ایپسوویچ استرالیا به شمار می رود، کوسه های کله گاوی در مقابل رستوران مک دونالد، نانوایی محل و دیگر فروشگاه های اصلی گودنا در حال شنا کردن هستند.

“پل تالی” نماینده منطقه گودنا می گوید: این قطعا اولین باری است که کوسه ها در خیابانهای اصلی گودنا رفت و آمد می کنند. اما از آنجایی که کوسه ها به رقتارهای غیر قابل پیش بینی و پرخاشگرانه شهرت دارند، حضور آنها در منطقه بسیار نگران کننده است. کوسه های کله گاوی سومین نوع از کوسه هایی هستند که از قابلیت حمله به انسانها برخوردارند.

حضور کوسه ها در خیابانهای گودنا بخشی از عواقب سیل بزرگی است که در اواخر ماه دسامبر 2010 بسیاری از مناطق کوئینزلند را در هم کوبید و به زیر آب فرو برد. پیش از این نیز جانورانی مانند کروکودیلها، مارها و عنکبوتهای سمی به واسطه این سیل به سوی این مناطق سرازیر شده بودند.

بر اساس گزارش دیسکاوری، گفته می شود کوسه ها از طریق رودخانه “بریمر” خود را به خیابانهای گودنا رسانده اند. برای رسیدن به خیابانهای اصلی گودنا، کوسه ها باید در حدود 1.6 کیلومتر از دهانه رودخانه را شنا کرده و با عبور از خیابانی به نام “مارگینسون پارک” و بزرگراه محلی که در نزدیکی آن قرار دارد، خود را به خیابانهای اصلی برساند. شاید تصور کردن چنین رویدادی در روزهای خشک و بی آب غیر ممکن باشد اما آب ناشی از سیل این مسیر عجیب و غریب را برای شنای کوسه ها هموار کرده است.

Bull sharks seen in flooded streets

TWO bull sharks have been spotted swimming past the McDonald’s restaurant in Goodna.

Goodna butcher Steve Bateman saw one of the sharks swimming through the flooded waters of Williams Street near his bucher’s shop in the St Ives shopping centre yesterday.

There were several reports of another shark spotted in Queen Street, the main street through Goodna.

Bull sharks have been spotted in the Goodna sections of the Bremer River previously, with fishermen regularly catching them from the Goodna boat ramp.

Ipswich councillor for the Goodna region Paul Tully said while it may sound almost too bizarre to be real, the shark sighting was valid.

“It would have swam several kilometres in from the river, across Evan Marginson Park and the motorway,” Cr Tully said.

“It’s definitely a first for Goodna, to have a shark in the main street.

“I know Steve (Bateman) and he wouldn’t say he saw a shark unless he really saw one.

“It’s not like there have been polar bears or crocodiles spotted.

“Bull sharks have been in Goodna for a long time in the Bremer.

“They are regularly in the Brisbane River and often swim up. I know a number of fishermen who have caught bull sharks.”

State Member for Bundamba Jo-Ann Miller also backed Mr Bateman’s bull shark sighting.

“Steve wouldn’t lie about something like that. He’s very well known in the community.”

Bull sharks are the third most likely shark to attack a human being. They are noted for their aggressive behaviour and often swim in shallow waters along coasts and rivers.

Mr Bateman was not available for comment.

Goodna was awash with water eight metres deep during the past 48 hours. The water receded dramatically overnight.

Police evacuated people from a large area of Goodna as large quantities of flammable gas spewed into the air yesterday.

Police said significant amounts of fuel had leaked into floodwaters from ruptured underground storage tanks at petrol stations near the St Ives shopping centre.

به گزارش ايسنا :

مقامات پليس ايالت بنگال‌غربي در هندوستان به دنبال خروس قاتلي هستند كه صاحب خود را كشته است.

رييس پليس ايالت بنگال غربي در مصاحبه‌اي با رسانه‌هاي دولتي اين كشور عنوان كرد: شاهدان عيني اين ماجرا اعلام كردند كه «سينگ راي سورن» صاحب اين خروس هنگامي كه قصد داشت حيوان را براي بار دوم مجبور به مسابقه با خروس ديگري كند، توسط خروس خود كشته شد.

وي در ادامه خاطر نشان كرد: در مسابقات جنگ خروس‌ها، يك تيغ به پاي اين پرندگان بسته مي‌شود تا با آن حريف را از پا در بياورند. اين خروس هم با تيغ بسته شده به پايش به صاحب خود حمله‌ور شده و شاهرگ وي را قطع كرد.

بر اساس گزارش دپارتمان پليس منطقه «موهان پور» اين خروس بلافاصله پس از قتل صاحبش از ميدان گريخت و هم‌اكنون در شهر سرگردان است. به همين دليل، در بيانيه پليس اين منطقه آمده است كه مردم با ديدن اين حيوان از نزديك شدن يا به دام انداختن آن خودداري كرده و كار را به ماموران محول كنند؛ چرا كه اين خروس خشمگين بسيار خطرناك است و احتمال دارد، با حمله به فردي ديگر وي را قرباني خود كند.

به گزارش ايسنا:

رسانه‌هاي دولتي اوكراين اعلام كردند كه يك تمساح 14 ساله در آكواريوم ملي اين كشور تلفن همراه يكي از بازديدكنندگان را بلعيد.

«الكساندرا» كه يكي از كارمندان آكواريوم ملي در شرق اوكراين است، در مصاحبه‌اي با رسانه‌هاي دولتي اين كشور خاطر نشان كرد: روز گذشته «جنا» كه تمساح 14 ساله و ساكن اين آكواريوم است، تلفن همراه زني را كه قصد داشت از وي تصويربرداري كند، در يك حركت غير منتظره بلعيد.

اين كارمند آكواريوم ملي اوكراين در ادامه به پايگاه اطلاع‌رساني تلگراف توضيح داد: ما پس از انتقال اين تمساح به مركز درماني موفق شديم اين تلفن همراه را از داخل شكم حيوان خارج كنيم.

همچنين پزشكان در يك اقدام غيرمنتظره وسايل تزئيني و يك كفش را از داخل شكم اين تمساح 14 ساله بيرون كشيدند.

No app for this: Croc gulps phone, starts ringing

به گزارش ايسنا :

سازمان دامپزشكي كشور با صدور اطلاعيه‌اي درباره مرگ يك قلاده ببر سيبري در باغ وحش تهران توضيحات تكميلي ارائه كرد.

در اين اطلاعيه آمده است: به دنبال گزارش مرگ يك قلاده ببر نر در تاريخ ‌١٠/١٠/٨٩ در باغ وحش تهران، بلافاصله اقدامات بهداشتي قرنطينه‌اي به‌منظور تامين سلامت حيوانات موجود در باغ وحش توسط اداره كل دامپزشكي استان تهران به مرحله اجرا گذاشته شد و متعاقبا براي تشخيص قطعي نوع بيماري اقدام به نمونه‌برداري شده كه نتيجه اوليه نمونه‌هاي برداشت شده در آزمايشگاه حاكي از بيماري مشمشه است. نمونه‌هاي لازم براي تائيد نهايي به آزمايشگاه مرجع ارسال شده است و به‌منظور اطمينان از اعمال اقدامات بهداشتي قرنطينه‌اي، روزانه توسط اداره كل دامپزشكي استان باغ وحش مورد بازديد قرار مي‌گيرد.

جلسات مشتركي متشكل از نمايندگان سازمان دامپزشكي كشور، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و سازمان حفاظت محيط زيست برگزار شده و در رابطه با اقدامات مورد نياز توسط هر يك از دستگاه‌هاي مسوول، مرتبط با وظايف آنها تصميمات لازم اتخاذ شده است كه بر اين اساس نسبت به حذف گوشتخواراني كه داراي علائم مشكوك به بيماري‌هاي واگيردار و قابل انتقال بين انسان و حيوان (تعداد ‌٨ قلاده شير بر اساس مكاتبات باغ وحش تهران)، در همين راستا انجام شده است. بديهي است در رابطه با حيوانات خاص در كميته مربوطه اتخاذ تصميم خواهد شد.

هماهنگي لازم بين سازمان محيط زيست به عنوان متولي حيات وحش و سازمان دامپزشكي كشور نيز مورد مداقه قرار گرفته و اطلاعات لازم از طريق روابط عمومي سازمان دامپزشكي به اطلاع عموم رسانيده خواهد شد.

هرمز مهر رام

در سرزمین کهن ایران، از دیرین ترین دوران، پاسداشت و گرامیداشت «چرخه ی آفرینش» یا «طبیعت» از بن مایه های اساسی دینی- اخلاقی، و نیازهای روزمره انسانی بوده است. زیرا آدمی، بدون آخشیج های چهارگانه ی آب و خاک و آتش و باد، نمی تواند به زندگی شاد خود، که فرهنگ ایرانزمین بر آن همیشه تاکید داشته است، ادامه دهد.
افزون بر آخشیج های چهارگانه ی طبیعت، جانداران سودبخش -که باشندگی آنها، نه تنها به انسان یاری می رساند بلکه ساز و کار سامانه ی کاینات نیز بدون این جانداران از کار می افتد- نیز از جایگاه والایی برخوردارند و نگهداری و بزرگداشت آنها، یک خویشکاری ای اساسی است. در کتابی به نام “دینکرت” که از متون پهلوی میانه است می خوانیم: از آنجایی که در ایران باستان، زدن جانداران جرمی بس بزرگ شمرده می شده و بر آن پادافرهی بس گران نهاده بودند، اگر کسی چارپای خود را با چوب بزند، براساس اینکه زننده با دست راست و به سوی ران یا لگن راست یا چپ و یا از بالا بزند، جریمه ی او در دادگاه متفاوت بوده است؛ زیراکه زدن چارپا از هر سو، لطمه ی جسمانی متفاوتی به جانور می آورد (از بالا، فشار به ستون فقرات و آزردن استخوان ها، که جریمه اش بیشتر بوده، با دست راست، آزردن بیشتر جانور و جریمه ی سنگین تر و با دست چپ از آنجا که میدان زدن، کمتر است، جریمه اش هم کم تر است!) تشخیص رنجیدگی حیوان و میزان آن در ایران باستان بر عهده ی “دات بَئِشَه زَ” یا پزشکی قانونی بوده است (دات=داد، قانون- بئشه=درد و رنج- زَ: زننده که روی هم به چم پزشکی قانونی است. یادآوری: در ایران “پزشکی” از نخستین دانش ها به شمار می رفته است؛ برای نمونه: اوروَر بئشه زَ=گیاه پزشک-کارت بئشه ز:جراح- مانترا بئشه ز: روان پزشک…).

در شاهنامه، در داستان شورش فریدون بر ضحاک، فردوسی از گاوی به نام “اوژن” یا “پرمایه” نام می برد:
همــان گــاو، کِــش نـام پرمابه بود
ز گـــــاوان ورا بــــرتــــرین پـایه بود
که کس در جهان گاو، چونان ندید
نـــه از پـــیرسـر کــاردانــان شنید
چون روزبانان و مردم کشان بابلی (که در قالب یک شخص به نام ضحاک گرد آمده اند)، آبتین پدر فریدون را می کشند، فرانک مادر فریدون، او را به پرستنده(=پرستار) گاو پرمایه می سپرد تا او را به شیر گاو بپروراند.
این نکته نیز نشان می دهد که نهاد دیگری که با زادن فریدون در جهان پیدا می شود، با پرورش گاو و برخورداری این جانور از جایگاه و ارزش ویژه در زندگی مردمان ایرانشهر همراه بوده است.
بابلیان که از این ارزش ویژه ی گاو در کیش ایرانیان (که در پیشبرد و گسترش کشاورزی و دامداری و فراورده های دامی و خوراکی و… نیروی ایرانیان را در زمینه ی جنگی نیز افزایش می داده و پشتیبانی می کرده است) به هراس افتاده بودند، چاره را در تباه کردن گاوان و چارپایان ایران می دیدند:
خـبر شد به ضحاک، زان روزگـار
از آن گـــاو پــرمایـــه و مــرغــزار
بیامد بدان کینه چون پیل مست
مـــر آن گـاو پر مایه را کرد پست
و ایرانیان برای باز ستاندن کین گاو، با گرزهای گاو سر به نبرد با بابلیان و ضحاکیان برخاستند.
این داستان خود نشان می دهد که جانوران سودمندی همچون گاو، با توجه به فرهنگ مبتنی بر کشاورزی و دامپروری ایرانیان، چقدر مهم بوده اند و کشتن و نابودی آنها، در واقع نابودی فرهنگ معیشت و زندگی ایرانیان بوده است.
از سوی دیگر، در کتابی به نام، وندیداد(=دادِ نابود کننده ی دیو)، که گروهی امروزه آن را افزوده بر اوستا می دانند و برخی هم آن را نوشتار کهنی می دانند که به دست مغان ماد، نوشته شده است، درباره ی احترام به جانوران بسیار سخن آمده است. برای نمونه، جانوری چون سگ یا سگ آبی از اهمیت زیادی برخوردار است و کشتن آن جز بزرگترین گناهان است که کننده ی آن گرفتار شدیدترین پادافره (حتا مرگ) می شود. هرچند بسیاری بر این باورند که وندیداد کتابی انحرافی است که به دست افراط گرایان دینی نوشته شده؛ اما بن مایه اصلی کتاب که شامل، دادها و قانون هایی برای صدمه نرساندن به جانوران سودبخش است، ریشه ای درست و ایرانی دارد. هرچند که در همین کتاب، رسمی به نام “خرفسترنه” وجود دارد که از آن با نام قانون کشتن جانداران موذی و مضریاد می کنند.
اشو زردشت، آموزگار و پیام آور خردمند ایرانی هم، یاران و پیروان خود را به احترام به جانداران تشویق کرده است و برای روزهایی از سال، نخوردن گوشت حیوانات را برای پاسداشت آنها، سودمند دانسته است. او، کیش خردمندانه ی خود را در واکنش به زیاده کاری های مغان ماد و روحانیان مهرپرستی (که در اواخرش، افراط گرایی جانشین اعتدال شده بود) که رسم قربانی کردن حیوانات و سوزاندن گوشت آنها را به گونه ی فزاینده ای انجام می دادند، بوجود آورد و همگان را از تباه کردن گوشت جانداران سودبخش و آلودن آتش، برحذر داشت.
بهمن یا وُهومن: منش نیک
بهمن، در اوستا “وُهومَنَ ” یا “وُهومَنُنگَه” به چم منش خوب یا نهاد نیک و گاه “وَهیشتَ مَنَ” به چم بهترین منش آمده و در پهلوی “وَهمَن” و در پارسی “بهمن” شده است.
در گاهان، بهمن یکی از فروزه ها و گون(=صفت)های مزدا اهوره و در اوستای نو، یکی از امشاسپندان(=ورجاوندان جاودانه-مهین ایزدان) است که نماد اندیشه ی نیک و خرد و دانایی آفریدگار به شمار می آید. بهمن، آدمی را از خرد و تدبیر بهره ور و او را به آفریدگار نزدیک تر می کند و روان زردشت را در خواب به بارگاه اهورایی رهنمون می شود.
همچنین، در گاهان بهمن پسر اهوره مزدا خوانده شده است که در روز پسین، کردار مردمان را می سنجد و هُرمَزد، ارزش کارمردمان را به یاری و میانجی او در می یابد. در دیگر بخش های اوستا، اهورامزدا، به دستیاری بهمن، جهان را می آفریند و بهمن است که نیکوکاران و اَشَوَنان را به پردیس رهنمون می شود. درمان بخشی “هَومَ”(=نوشابه ی آیینی) با خوشی “بهمن” همراه است.
ایزدان “ماه” و “گُوش” و “رام” از هماران و همیاران امشاسپند(!) بهمن و “اَکَ مَنَ” یا “اَکَ مَنَنگه” از کَماله-دیوان(=چه سر نفرت انگیزی! صفت دیوان هفتگانه ی کارگزار اهریمن)  و دستیاران اهریمن، هَمِستار(=ضدّ) اوست.
خویشکاری بهمن، در جهان اَستومند، پرورش و نگاهداری همه ی جانوران سودمند است. به نوشته ی بندهشن، خروس که سپیده دمان به بانگ خویش، مردمان را از خواب بر می انگیزد و به نیایش و کار و زندگی فرا می خواند و نیز جامه ی سپید و گل یاسمین سپید، ویژه ی امشاسپند بهمن است. نیز، دومین روز ماه و یازدهمین ماه سال را به نام این امشاسپند خوانده اند.
جشن بهمنگان: نشانه ی نیکوکاری در خوش رفتاری با جانوران است
بهمنگان، نام جشنی است که در بهمن روز از ماه بهمن -دوم بهمن ماه باستانی و بیست و ششم دی ماه کنونی- برگذار می شود. زیرا گاهشمار امروزی نسبت به گاهشمار باستانی که هر ماه سی روز و هر روز نامی داشته، دگرگون شده است.
ابوریحان بیرونی، آن را “بهمنجه” خوانده که گویا معرب بهمنگان است. او درباره ی آن نوشته است:

“بهمنجه، بهمن روزی است از بهمن ماه و بدین روز “بهمن سپید”(بیخی است سپید رنگ یا سرخ فام، همچون زردک که بهمنین یا بهمنان نیز خوانده می شود و در گذشته ریشه ی آن را به اسم بهمن سرخ و سپید در داروها به کار می بردند. واژه ی فرانسوی Behen به همین معنی است و از بهمن پارسی گرفته شده است) به شیر خالص پاک خوردند و گویند حفظ آید مردم را و فَرامُشتی برود. و اما در خراسان، مهمانی کنند بر دیگی که اندر او از هر دانه ی خوردنی که خورند، کنند و گوشت هر جانوری و حیوانی که حلالند و آنچه اندر آن وقت اندر آن بقعه یافته شود از تره و نبات…”
اسدی نیز درباره ی این جشن آورده است: “بهمنجه، رسم پارسیان است. چون دو روز از ماه بهمن گذشته بودی، بهمنجه کردندی و این عیدی بودی و طعام پختندی و بهمن سرخ و بهمن زرد بر کاسه ها برافشاندندی.”
انوری نیز چنین اشاره ای بدین جشن دارد:
اندر آمد ز در حجره ی من صبحدمی
روز بــهمنجه، یــعنی دوم بـهمن ماه
زردشتیان، اما امروزه در جشن بهمنگتن از کشتار حیوانات و خوردن گوشت آنان خودداری می کنندو برخی باورمندان، این کار یعنی پرهیز از خوردن گوشت و کشتن گاو و گوسفند و کرغ و… را در همه ی روزهای ماه بهمن ماه پی می گیرند.
یادآوری این نکته، شایان نگرش است که روزهای “وهومن” و “ماه” و “گوش” و “رام” در پیشگاه زردشتیان به نام روزهای “نَبُر” Nabor نامیده می شوند و هر ماه در چهار روز نام بردهی بالا، زردشتیان نَبُر نگاه می دارند. از این روی، در این روزها  جانداران سودمند را نمی کشند(ذبح نمی کنند) و گوشت آنها را نمی خورند.
از آنجا که ایزد بهمن را پشتیبان مردان نیک منش می دانند (و پس از آن اسفند همین پیوند را با بانوان دارد…) این جشن را پشتیبان مردان نیکوکار نیز می دانند.

برگرفته از وبلاگ دوستداران حیوانات و محیط زیست (آقای سپهر سلیمی)

به گزارش فارس:

پسر 10 ساله طعمه گرگ شد و پدر با ديدن سر فرزند خود در دهان گرگ متوجه ماجرا شد.

، فردي كه در يك مرغداري در يكي از روستاهاي بوئين‌زهرا مشغول به كار بود فرزند خود را نيز به مرغداري مي‌برد.

اين مرد و فرزندش در مرغداري كه در دو كيلومتري محل زندگي‌شان است، شب را به سر مي‌بردند تا اينكه صبح روز پنج‌شنبه سي‌ام دي ماه پدر فرزندش را براي رفتن به مدرسه به تنهايي راهي خانه مي‌كند تا به مدرسه برود.

ساعاتي بعد پدر ناگهان متوجه حيواني مي‌شود، جلو كه مي‌رود با سر جدا شده فرزندش در دهان گرگ روبه‌رو شده با دنبال كردن گرگ سر فرزندش را برداشته و با ناله و گريه به روستا بازمي‌گردد.

پس از جست‌وجو جسد اين پسر 10 ساله از ميان برف‌ها پيدا شد و با حضور خانواده به خاك سپرده شد.

به گارش ایسنا :

دانشمندان با مشاهده يك دلفين مادر غمگين كه جسد فاسد شده فرزند خود را در شمال نيوزيلند با خود حمل مي‌كرد به اين نتيجه رسيده‌اند كه دلفين‌ها بيش از آنچه كه تا پيش از اين تصور مي‌شد شبيه انسان‌ها هستند.

به گزارش ايسنا، به گفته دانشمندان، اين حركت براي دلفين‌ها عجيب نيست ولي براي اولين بار است كه توسط انسان‌ها مشاهده مي‌شود.

محققان هنوز دليل اصلي اين رفتار را نمي دانند اما گمان مي‌كنند كه به ساختار گروهي و شيوه‌اي كه آنها از هم حمايت مي‌كنند ارتباط داشته باشد.

دانشمندان دريافته‌اند كه برخي گونه‌هاي دلفين و وال از نورون‌هايي شبيه نورون‌هاي مغز انسان كه با همدلي و غم در ارتباط است برخوردارند.

به گفته محققان، طبق گزارش‌هاي ثبت شده دلفين‌ها تا شش روز جسدها را با خود حمل مي‌كنند.

به گزارش تابناک :

یک کار‌شناس پرندگان گفت: دانه ریختن برای پرندگان وحشی در زمستان یا فصول دیگر، برعکس آنچه عموم مردم می‌اندیشند نه تنها به سود پرندگان نیست بلکه به زیان آن‌ها است.

فصل زمستان است و با توجه به سرمای هوا و دشواری غذا پیدا کردن برای پرندگان وحشی، بسیاری از ما ایرانیان علاقه داریم به این موجودات دوست داشتنی طبیعت، در راه پیدا کردن غذا، کمکی بکنیم.

از قدیم مرسوم بوده که این کمک دلسوزانه از طریق ریختن ته مانده‌های غذا (مخصوصا برنج) برای پرندگان انجام شود.

گنجشک‌ها، کبوتران وحشی و قمری و یا به عبارت مرسوم «یاکریم»‌ها، معمولا میهمانان ثابت و اصلی این سفره‌های بیرون از خانه ما ایرانیان هستند.

هدف از میهمان کردن این پرندگان، در فرهنگ ایرانی معمولا تقسیم رزق و روزی و یاری رساندن به این آفریده‌های خداوند است ولی شاید درصد پایینی از ما بدانیم که این کار نه تنها به سود آن‌ها نیست، بلکه به زیان آن‌ها است.

دکتر جمشید منصوری، کار‌شناس پرندگان در گفتگو با پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، گفت: اگر امروز پرندگان در نظام طبیعت باقی مانده‌اند، محصول هزاران، بلکه میلیون‌ها سال سازگاری با شرایط متفاوت کره زمین است.

وی تاکید کرد: نباید از یاد برد که معمولا گونه‌هایی از جانوران در طبیعت باقی ماندند که با طبیعت سازگار‌تر بوده‌اند، پرندگان نیز از این قاعده مستثنی نیستند و معمولا پرندگانی توانسته‌اند به نسل اندر نسل به حیات خود ادامه دهند، که خود را با سختی شرایط متفاوت زمین وفق داده‌اند.

این استاد دانشگاه گفت: در واقع غذا دادن مستمر به پرندگان در زمستان یا فصلهای دیگر، موجب خلل در نظام طبیعت و اکو سیستم این گونه از حیوانات خواهد شد و باعث می‌شود که این پرندگان به شرایط جدید یعنی آماده بودن غذا عادت کنند و حتی در بسیاری از موارد به دلیل قرار گرفتن در شرایط سخت بمیرند.

وی افزود: بهترین خدمت به پرندگان، این است که مردم سیستم تغذیه آن‌ها را به هم نزنند.

دکتر منصوری گفت: بی‌شک غذا دادن به پرندگان در فصل زمستان از روی ترحم و خیرخواهی مردم است و به صورت موردی آسیب زیادی را به پرندگان نمی‌زند ولی نباید این کار به صورت مستمر تکرار شود.

متاسفانه تا کنون در این زمینه اطلاع رسانی دقیقی از سوی سازمانهای ذیربط انجام نشده است و این در حالی است برخی از کشورهای پیشرو محیط زیست، در خصوص ضرورت غذا ندادن به پرندگان، در برخی از مکانهای عمومی تابلوهایی را نصب کرده‌اند.

فارس :

به گزارش تابناک اجتماعی :

ک زن و شوهر انگلیسی به‌خاطر نگهداری از 28‌موش در خانه‌شان این روزها نظر رسانه‌های این کشور را به خود جلب کرده‌اند.

در حالی که در بسیاری از خانه‌ها دیده‌شدن فقط یک موش باعث زلزله می‌شود این زوج یک اتاق خانه‌شان را به موش‌های خود اختصاص داده‌اند.

کیت و کوین راتری بر خلاف عقیده بقیه مردم می‌گویند علاقه‌ خاصی به 28‌موش خود دارند و زندگی آرامی را در کنار آنها سپری می‌کنند.

خانم راتری می‌گوید: وقتی از کار به خانه بر می‌گردیم موش‌ها به استقبال ما می‌آیند و بیشترین اوقات فراغت ما صرف بازی با آنها می‌شود.

گفته می‌شود برخی از همسایه‌های این خانواده تصمیم دارند شکایتی را در این رابطه تنظیم کنند. این افراد عقیده دارند که این موش‌ها می‌توانند عامل انتقال بیماری در محل زندگی‌شان شوند.