دسته: حیوانات در خطر انقراض

دیده بان حقوق حیوانات ایران :به نقل از  خبرنگار سبز پرس : امیر عبدوس با اعلام این خبر گفت: امسال برای  ششمین سال متوالی شمارش قرقاول که از گونه های شاخص گیلان است ، در فصل جفت یابی این پرنده انجام شد .

مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان تصریح کرد: جفت یابی این پرنده از اواخر اسفند آغاز درنیمه فروردین اوج گرفته و تا اواسط اردیبهشت ماه ادامه پیدا می کند که با توجه به تعطیلات نوروزی و تردد طبیعت گردان سرشماری و برآورد جمعیت از 15 فروردین آغاز و در 15 اردیبهشت در زیستگاهها به اتمام می رسد.

وی در مورد روش برآورد جمعیت قرقاول گفت: ما از “شمارش آوا و برآورد جمعیت ” که شیوه ابداعی و تایید شده یکی از همکارانمان در اداره کل گیلان بنام عباس عاشوری استفاده می کنیم. در این روش نیم ساعت قبل از طلوع آفتاب تا مدت 45 دقیقه پس از طلوع اکیپ شمارش، در زیستگاه مستقر شده و در سکوت کامل آوا های به گوش رسیده از قرقاولهای نر با توجه به متمایز بودن آوای هر پرندگان نر نسبت به هم، می شمرند ( پرنده ماده  آوا ندارد ). از طرفی هر پرنده نر بین 1 تا 3 ماده بر می گزیند لذا با اخذ میانگین تعداد آوا های شنیده شده را در 3 ضرب کرده و با احتساب درصدی از مساحت زیستگاه که تحت شمارش قرار گرفته آن را به کل زیستگاه تعمیم می دهند.

عبدوس گفت: خوشبختانه در آمار سال جاری اکثرا بیش از 60 درصد زیستگاه ها در سر شماری پوشش داده شده است.

وی گفت 8 زیستگاه در رودسر، 4 زیستگاه در املش، 7 زیستگاه در لنگرود، 10 زیستگاه در لاهیجان، 7 زیستگاه در سیاهکل، 3 زیستگاه در آستانه، 3 زیستگاه در رشت، 5 زیستگاه در رودبار، 5 زیستگاه در فومن، 18 زیستگاه در ماسال، 5 زیستگاه در انزلی، 2 زیستگاه در تالش، 3 زیستگاه در رضوانشهر و 4 زیستگاه در صومعه سرا تحت برآور جمعیت قرقاول قرار گرفتند که بیشترین برآورد جمعیتی در «ماسال» با 2 هزار 562 عدد و کمترین آمار متعلق به آستانه با 10 قرقاول گزارش شد. البته آستارا در آمارگیری نیست و گفته می شود  که در این شهرستان زیستگاهی برای این پرنده شناسایی نشده که جای تردید و بررسی بیشتر دارد.

سرشماری این پرنده  نخستین بار به صورت دقیق و هماهند در سال 1385 در استان انجام شد که آمار برآورد کلی 3 هزار 963 قرقاول بود.  این رقم در سال جاری به عدد 6 هزار و 502 رسیده است.

مدیر کل حفاظت محیط زیست گیلان در خصوص این تغییر آماری به سبز پرس گفت: افزایش برآورد دلیلی بر افزایش جمعیت نیست زیرا به هرحال شاهدیم که زیستگاهها بدلایلی چون تغییر کاربری، ساخت و ساز و احداث راه و پروظزه های عمرانی چون آبرسانی و… در حال کوچک شدن و حتی تخریب هستند ، دلیل افزایش به سبب افزایش دقت در سر شماری و پوشش سطم بیشتری از زیستگاهها در زمان سر شماری است.

عبدوس گفت: یکی از نکات جالب در سر شماری برسی زیستگاه رشت است شهرستان رشت سه زیستگاه قرقاول دارد که “سلکی سر”، “سراوان” و “فرودگاه” است که بیشترین آمار برآوردی متعلق به فرودگاه بود و این نشان از همکاری خوب اداره کل فرودگاه و نیروهای امنتیتی آن دارد که با حفاظت خوب خود مانع تخریب زیستگاه این پرندگان شده اند و جای تقدیر دارد.

گفتنی است قرقاول پرنده ای زیبا است که در ردیف گونه های حمایت شده و شکار ممنوع ایران است و تقریبا در تمام فصول سال در گیلان رویت می شود.

دیده بان حقوق حیوانات ایران: به گزارش  سبزپرس اکنون این سایت تکثیر در اسارت که محیطی نیمه طبیعی دارد 25 گوزن زرد را در خود جای داده است، 11 گوزن بالغ نر و 7 ماده و گوساله های سال گذشته که هنوز تفکیک جنسی نشده اند.

مسوول حیات وحش اداره محیط زیست مازندران درباره دشت ناز می گوید: دشت ناز در واقع یک زیستگاه تکثیر در اسارت نیمه طبیعی است و هدف ،نگهداری گوزن ها در آن نیست، بلکه اینجا به عنوان پشتوانه جمعیت هایی است که در زیستگاههای جنوب و جنوب غرب آخرین بازمانده های گوزن زرد در آن می زیستند.

کوروس ربیعی در مورد انتقال گوزن ها به سایر استان ها می گوید: از سال 85 دور جدیدی از نقل و انتقال گوزن ها آغاز شد، در کل تا به امروز 35 نر و 19 ماده از دشت ناز به سایر مناطق منتقل شدند، اولین دسته 4 گوزن ماده و 2 نر بودند که به باغ شادی در شهرستان خاتم یزد انتقال یافتند.

وی در ادامه می گوید: در سال 85 ،6 گوزن نر به لوندویل و در تابستان سال 1386 ، 5 ماده دیگر به آستارا برده شد، در همان سال 5 نر و 5 ماده به موطن اصلی خود یعنی منطقه دز و کرخه منتقل شدند و در دی ماه 86 ، 10  نر و 5 ماده به منطقه دنا در کهکیلویه  انقال یافتند.

وی در مورد تعداد جمعیت نر ها می گوید: جمعیت نر در دشت ناز زیاد بود و برای ایجاد تعادل در نسبت جنسی 12 نر در سالهای 88- 89 به پناهگاه حیات وحش سمسکنده منتقل شد.

ربیعی در مورد تعداد مرگ و میر ها و علت آن از سال 85 می گوید: از آن زمان تا به امروز 19 مورد مرگ و میر داشتیم و که عمدتا به سه علت بود، یکی اینکه نرها با هم جدال می کنند و در این جدال گاهی یکی کشته می شود، دوم جدال نرها برای تصاحب ماده هاست که گاهی گوزن ماده کشته می شود و مرگ و میر دیگر در گوساله هایی اتفاق می افتد که قادر به ادامه حیات نیستند.

این کارشناس حیات وحش در مورد علت مرگ گوساله ها می گوید: 40 سال است که گله این گوزن ها با هم درون آمیزی داشته و به همین دلیل گاهی گوساله ها با نقص ژنتیکی و معیوب به دنیا می آیند و قادر به ادامه حیات نیستند.

دیده بان حقوق حیوانات: مقامات دپارتمان حفاظت از حيات‌وحش ابوظبي از به دام افتادن يك يوزپلنگ چيتا در يكي از خيابان‌هاي اين شهر خبر دادند.

یكي از فعالان دپارتمان حفاظت از حيات‌وحش ابوظبي در اين باره خاطرنشان كرد: اين حيوان در حياط پشتي يك منزل در ناحيه «الكرمه» به دام افتاد.

اين مقام مسئول در ادامه به شبكه خبري سي‌ان‌ان يادآور شد: اين حيوان كه از شكستگي پنجه عقبي خود رنج مي‌برد در خيابان‌هاي اين ناحيه سرگردان بود كه در نهايت توسط ماموران آتش‌نشاني و مسئولان دپارتمان حفاظت از حيات‌وحش ابوظبي به دام افتاد.

به گزارش ايسنا، براساس گزارش رسانه‌هاي رسمي امارات، اين يوزپلنگ چيتا كه در منطقه حفاظت شده ابوظبي نگهداري مي‌شود، از محل خود فرار كرده بود، اما هنوز چگونگي فرار اين حيوان از منطقه تحت حفاظت مشخص نيست.

______________________________

خبر مرتبط:

یوزپلنگ صید شده از خیابانی در ابوظبی/ تصاویر

دیده بان حقوق حیوانات ایران : به نقل از سبزپرس – گروه محیط طبیعی، پریسا خلف بیگی: مهاجرت کلمه ای است که در ذهن ما نقش دسته v شکل پرندگانی را می آفریند که در دور دست ها پرواز می کنند، اما در واقع جانورانی که توانایی پرواز هم ندارند، برای حفظ بقای خود ناگزیرند در فصل ها یا شرایط مختلف از زیستگاهی به زیستگاه دیگر مهاجرت کنند، گور ایرانی نیز از این دست گونه هاست.

آنچه در مورد این مهاجرت ها از اهمیت زیادی برخوردار است مسیرهایی است که محل تردد حیوانات بین زیستگاههاست و به اصطلاح « کوریدور های مهاجرت» خوانده می شود.چنانچه این کریدور های از امنیت کافی برخوردار نباشند و یا به دلیل تعرض های انسانی مسدود شوند، ارتباط بین زیستگاهها گسسته می شود، قطع ارتباط بین زیستگاه جانورانی که مهاجرت می کنند به خصوص پستانداران که قادر به پرواز نیستند به معنای جزیره ای شدن ودر نهایت  انقراض آنهاست.گزارش های مربوط به مهاجرت گورهای منطقه بهرام گور، به خارج از مناطق حفاظت شده ، درسال 87 توجه اساتید دانشكده منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان را به خود جلب کرد.

در این گزارش ها شواهدی از حضور گورها در نزدیکی شهر بابک کرمان، سیرجان و حتی نزدیکی هرات وجود داشت که نشان می داد گورها به خارج از مناطق حفاظت شده مهاجرت می کنند.در این راستا دكتر محمودرضا همامی متخصص اكولوژی حفاظت با مطرح كردن موضوع با پروفسور« کریس والزر» ( Chris Walzer) محقق به نام دانشگاه دامپزشکی وین در زمینه اسب سانان و متخصص گور طرح اولیه مطالعه مسیر های مهاجرت گورهای بهرام گور را  مورد بررسی قرار دادند. مطالعه زیستگاه و مسیرهای مهاجرت گورها با استفاده از ردیابهای ماهواره ای به سازمان حفاظت محیط زیست پیشنهاد گردید و مورد مورد توجه و توافق سازمان قرار گرفت.

همامی درباره اطلاعات ماهواره ای در تعیین مسیرهای مهاجرت و اهمیت آن می گوید: با ردیابی ماهواره ای گورها می توان اطلاعاتی در مورد مسیرهای مهاجرت، تلفات احتمالی حین مهاجرت و سرنوشت نهایی گورهایی كه از منطقه بهرام گور خارج می شوند بدست آورد.دانشگاه صنعتی اصفهان و دانشگاه دامپزشکی وین با همکاری سازمان محیط زیست، قرار است علاوه بر نصب ردیاب، در طول چند سال آینده به پایش جمعیت گورهای منطقه بهرام گور بپردازند و  راهکارهای علمی نوین برای حفاظت از جمعیت آنها ارئه دهند.طرح پایلوت بررسی امکان نصب گردنبندهای ماهواره ای بر گور ها، سرانجام در پاییز 89 به اجرا در آمد ، همامی و والزر به همراه دکتر «پترا کازنسکی»  اکولوژیست آلمانی در سفری یک هفته ای به منطقه روش های مختلف زنده گیری گور ها را مورد بررسی قرار دادند.

یکی از روش های معمول صید گورها دنبال کردن آنها با استفاده از خودروهای صحرایی و بی هوشی با تفنگ است، که به دلیل پستی و بلندی منطقه امکان هدف گیری و دنبال کردن میسر نشد.روش دیگر کمین در اطراف چشمه هاست، گور ها در فصل های پاییز و زمستان شب ها برای خوردن آب به آبشخور مراجعه می کنند به همین دلیل زنده گیری و نصب گردنبند ها در تابستان امسال انجام خواهد شد.

همامی در مورد مشخصات گورهایی که ردیاب به آنها وصل می شود می گوید:  بهتر است گورها از هر دو جنس نر و ماده انتخاب شوند؛ گورهای نابالغ برای اینكار مناسب نیستند، زیرا با رشد آنها گردنبندهای مجهز به ردیاب كه بر گردن آنها نصب می¬شود تنگ می شود و باعث صدمات احتمالی به آنها می گردد.سرشماری گورها در پائیز ١٣٨٨در پارک «ملی قطروئیه » که بخشی از منطقه بهرام گور و زیستگاه اصلی گورها در این منطقه است با استفاده از روش «نمونه گیری فاصله ای» جمعیتی بالغ بر229 گور را نشان داد.  این برآورد به آمار سرشماری که توسط اداره محیط زیست فارس در همان سال انجام شد نزدیک بود. نتایج سرشماریهای اداره حفاظت محیط زیست استان فارس نشان می دهد كه جمعیت گورهای پارك ملی قطروئیه در طول دهه گذشته در حال افزایش بوده است.