دیده بان حقوق حیوانات ایران: حیواناتی که عمر طولانی دارند به ندرت تا سرحد مرگ با یکدیگر می‌جنگند؛ اما در شمال سوئد و برای سیاه‌گوش‌های اوراسیایی نر، قضیه تا حدود زیادی متفاوت است و آنها منازعات مرگباری را برای قلمرو انجام می‌دهند.
به گزارش خبر آنلاین، سیاه‌گوش‌های نری که در عکس بالا مشاهده می‌کنید، به خاطر کنترل زمین‌های منطقه و ماده‌هایی که در آنجا زندگی می‌کنند، مشغول نزاع با یکدیگر هستند. اگرچه هر دو آنها از این نزاع جان سالم به در بردند، اما باید گفت که خیلی خوش‌شانس بودند. در دو نبرد قبلی که بر سر این قلمرو در گرفته بود، سیاه‌گوش مغلوب کشته شد.
بین سال‌های 2002/1381 تا 2011/ 1390، این قلمرو سه بار میان سیاه‌گوش‌های نر پنجه به پنجه شده است. نخستین نر در سال 2002 / 1381 کشته شد، و قاتل آن بر منطقه سلطه یافت. اما این سیاه‌گوش نیز در سال 2005 / 1384 کشته شد و جای خود را به جانشین بعدی‌اش داد.
غاصب قلمرو وی، که در سیستم حفاظت از حیات‌وحش منطقه دارای شماره L-03134 است، توانست این قلمرو را تا سال 2008 / 1387 حفظ کند. سیاه‌گوش L-03134 که در این عکس در سمت چپ دیده می‌شود، در آن سال قلمرو خود را به سیاه‌گوش نری واگذار کرد که با آن بر سر مالکیت منطقه به نبرد برخواست. سیاه‌گوش جدید از آن زمان مالکیت قلمرو را در اختیار دارد و توانست رقیبی را که در سال 2011 / 1390 ادعای تصاحب منطقه را داشت، شکست دهد.
حیواناتی که عمر طولانی دارند به ندرت تا سرحد مرگ با یکدیگر می‌جنگند، چرا که برای حیوان ضعیف‌تر منطقی‌تر این است که نبرد را واگذار کند و در جای دیگری بر سر قلمرو بجنگد. اما در شمال سوئد، سیاه‌گوش‌های اوراسیایی نر منازعات سخت و شدیدی را برای قلمرو در بین خود انجام می‌دهند. آنها اغلب قلمروشان را برای سالیان دراز حفظ می‌کنند، که تا حدودی به این دلیل است که به ندرت توسط انسان شکار می‌شوند. به همین دلیل رقبا مجبور هستند تا اگر می‌خواهند امیدی برای جفت‌گیری داشته باشند، نبردهای سختی را با یکدیگر داشته باشند.