مرغان دریایی ویترین آلودگی اقیانوس‌ها هستند

دیده بان حقوق حیوانات: کارشناسان محیط زیست در گزارش اخیر خود که در مجله «ساینس» به چاپ رسیده از پرندگان دریایی به عنوان بهترین شاهد و نمونه آزمایشگاهی برای سنجش میزان کارایی و اثرگذاری قوانین بازدارنده آلودگی‌های اقیانوسی یاد کردند.

پرندگان دریایی شامل پلیکان‌ها، مرغها و چلچله‌های دریایی که در راس زنجیره غذایی اقیانوس‌ها قرار دارند، آلودگی‌ها و سمومی را که در بدن ماهیان وجود دارند، پس از خوردن دوباره جذب می‌کنند.

از آنجا که این پرندگان از قسمت‌های وسیعی از اقیانوس‌ها تغذیه می‌کنند و سپس در پایان سال و به منظور تولید مثل به همان مکان مبدا باز می‌گردند، لذا یک ویترین ثابت و مناسب برای ارزیابی سطح آلودگی آب‌ها در یک منطقه وسیع جغرافیایی در اختیار دانشمندان قرار می‌دهند.

«جان الیوت»، از کارشناسان محیط زیست کانادا می‌گوید: این پرندگان بیشتر طول سال را به سمت اقیانوس‌ها سفر می‌کنند و در نتیجه برای ما حکم یک نمونه آزمایشگاهی مطلوب را دارند. وقتی این پرندگان تغذیه می‌کنند در معرض آلودگی بویژه آلودگی‌های بیولوژیکی قرار می‌گیرند. این آلودگی‌های بیولوژیکی به مرور زمان در بافت‌های جانوران نفوذ می‌کنند و می‌توانند به تخم پرندگان و شیر پستانداران منتقل شوند.

بهترین مثال برای این آلودگی‌های سمی حشره‌کش د.د.ت است. استفاده از این حشره‌کش به دلیل این که سبب نازک شدن پوسته تخم پرندگان می‌شود در کشاورزی ممنوع شده است.

بنا بر این گزارش، در طرح جدیدی موسوم به طرح نظارت بر مسمومیت پرندگان دریایی، متخصصان می‌توانند بدون کشتن این پرندگان با جمع آوری پرها، نمونه گیری از خون، چربی و بافت‌های آنها، اطلاعات بیشتری از مسمومیت پرندگان دریایی کسب کنند.

همچنین اجساد پرندگان مرده معمولا در حالی یافت می‌شوند که شکم آنها مملو از پلاستیک است که این نشان دهنده افزایش آلودگی‌های ناشی از پسماندهای حاصل از فعالیت‌های ماهیگیری و زباله‌های مصرفی است.

به گزارش ایسنا به نقل از لایوساینس، «اداره آبزیان خلیج مونتری» برآورد کرده است که سالانه حدود یک میلیون پرنده دریایی به همراه حدود 100 هزار پستاندار آبی و لاک پشت دریایی بر اثر بلعیدن پلاستیک، جان خود را از دست می‌دهند.

پلاستیک‌ها به تنهایی می‌توانند برای آب سمی باشند و از آنجا که بسیاری از آلودگی‌های اقیانوسی، آب‌گریز هستند، در نتیجه به خوبی با آب مخلوط نمی‌شوند. این آلودگی‌ها به پلاستیک‌ها می‌چسبند و وقتی پرندگان این تکه‌های پلاستیک را می‌بلعند، حجم متراکمی از سم را وارد بدن خود می‌کنند.

الیوت افزود: نتایج عملیات نظارت مستمر بر پرندگان دریایی حاکی از کاهش مسمومیت‌های ناشی از د.د.ت پس از ممنوعیت استفاده از این آفت‌کش‌ دارد اما تهدید ناشی از سایر انواع آلودگی‌ها افزایش یافته‌ است.

منبع: ایسنا