ثبت تصاویر پلنگ ایرانی توسط دوربین های تله ای در منطقه حفاظت شده هفتادقله

دیده بان حقوق حیوانات: دوربین های تله ای نصب شده در منطقه حفاظت شده هفتادقله برای اولین بار در طول تاریخ و حیات این منطقه موفق به ثبت تصاویر پلنگ ایرانی در این منطقه قدیمی و زیستگاه ارزشمند حیات وحش کشور و استان شدند که براساس آخرین گزارش مأموران قدیمی منطقه حدود 50 سال پیش در منطقه حفاظت شده هفتاد قله مشاهده شد.
به گزارش روابط عمومی اداره حفاظت محیط زیست منطقه حفاظت شده هفتادقله، محیط بانان منطقه هفتادقله پس از شرکت در سه دوره آموزشی که درباره ردیابی و شناسایی سرگین ، آثار و بقایای به جا مانده از گربه سانان توسط اداره کل برگزار شد در طی گشت زنی خود موفق به یافتن آثاری از وجود یک گربه سان بزرگ در منطقه شدند ، به همین جهت تعداد 7 دستگاه دوربین تله ای با توجه به ردپاها ، سرگین و… مشاهده شده از بهار امسال در مناطق مختلف کار گذاشته شد ، هم چنین دو لاشه نیمه خورده شده کل و بز در داخل شکاف و سوراخی در منطقه جستجو برای ثبت وجود پلنگ را جدی تر کرد.
بنا براین گزارش ،گروهی متشکل از 3 محیط بان و رییس منطقه حفاظت شده هفتادقله مسئول پیگیری امر شده و در نهایت پس از بررسی تصاویر گرفته شده توسط دوربین ها تعدادی تصویری از پلنگ ایرانی را به ثبت رساندند.
حضور پلنگ به عنوان یکی از گوشتخواران بزرگ که جایگاه خاصی در چرخه حیات در منطقه دارد نشانی از سلامت محیط زیست و وجود امنیت در منطقه است که در سایه تلاش های شبانه روزی محیط بانان زحمتکش منطقه میسر شده است .
گفتنی است پلنگ گربه ای بزرگ با بدن عضلانی و لی نرم و قابل انعطاف است که بدنش از خال های توخالی پوشیده شده است . اندازه آن از 110 تا 195 سانتی متر و وزن آن تا 90 کیلوگرم می رسد . در مناطق دارای آرامش شب و روز ولی در مناطقی که احساس خطر کند شب فعال است به صورت انفرادی زندگی می کند و بی صدا و با سرعت کم حرکت می کند . در سوراخ درختان و شکاف سنگ ها لانه می سازد از شنوایی قوی برخوردار است.
این گزارش می افزاید: منطقه حفاظت شده هفتادقله محدوده ای به وسعت حدود 97 هزار هکتار در فاصله 25 کیلومتری شرق اراک و بین شهرهای اراک ، خمین ، دلیجان و محلات قرار گرفته است . این منطقه به دلیل شرایط خاص جغرافیایی و پوشش گیاهی انبوه و وجود جانوران وحشی قابل شکار خود همواره مورد توجه بوده است . این ویژگی ها سبب شد که منطقه هفتادقله از اوایل شروع به فعالیت سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان منطقه شکار ممنوع اعلام و در سال 1353 به منطقه حفاظت شده هفتاد قله ارتقاء یافت.
منطقه هفتاد قله پیکره ای کوهستانی است که در گستره ای از تپه ماهورها و دشت ها قرار گرفته است . کوه هفتادقله که بلندترین قله آن ارتفاع 2686 متر دارد در جهت شمال غربی – جنوب شرقی امتداد دارد . کوه های این منطقه از باارزش ترین زیستگاههای حیات وحش منطقه هستند . دره های مابین کوه ها همراه با چشمه های دائمی که از زیر صخره های کوه می چکد آب آبشخورهای حیات وحش را تأمین می نماید . منطقه حفاظت شده هفتادقله دارای پوشش گیاهی غنی و در انتهای دره ها دارای درختان کهنسال است .
آب و هوای منطقه حفاظت شده هفتادقله از نوع نیمه خشک و بارندگی غالب آن در فصل زمستان است که در ارتفاعات به صورت بارش برف است . پوشش گیاهی منطقه هفتادقله حدود 205 گونه گیاهی است که در منطقه رویشی ایران و تورانی واقع گردیده و دارای رویش استپی یا بیابانی است و اغلب آنها بوته ای ، علفی و معدودی درختچه ای است . تعدادی از گونه های گیاهی منطقه از جمله گیاهان دارویی و معطر هستند .
پستانداران به دلیل بزرگ بودن جثه نمایه خوبی از نظر وضعیت محیط زیستی هستند . منطقه هفتادقله زیستگاه ارزشمند و مناسبی برای پستانداران بزرگ بومی ایران که در مناطق استپی مرکزی ایران زندگی می کنند است .
کل و بز ، قوچ و میش ، گراز ، گرگ ، شغال ، روباه و کفتار از پستاندارانی هستند که به آسانی در منطقه هفتادقله قابل مشاهده هستند ، اما درباره مشاهده پلنگ هیچ گزارش مستندی تاکنون وجود نداشته و وجود آن در منطقه حفاظت شده هفتاد قله فقط به استناد نقل قول از محیط بانان بازنشسته و یا چوپانان سالخورده بوده است