دیده بان حقوق حیوانات: سنجاب ایرانی یکی از زیستمندان با ارزش جنگلهای بلوط زاگرس میباشد که در طول هزاران سال با اکوسیستم این ناحیه همزیستی ایجاد کرده است و با پنهان کردن دانه های بلوط در زیر خاک، شکاف سنگها و سوراخ درختان نقش اساسی در زادآوری جنگلهای بلوط دارد. سنجاب ایرانی را میتوان به عنوان گونه کلیدی جنگلهای زاگرس دانست. زیرا علاوه بر نقش آن در زادآوری جنگلهای بلوط، طعمه بسیاری از پستانداران و پرندگان شکاری به حساب میآید که با منقرض شدن این گونه زنجیره غذایی اکوسیستم این جنگلها که در سرتاسر زاگرس کشیده شدهاند دچار اختلال میگردد. متاسفانه امروزه به دلایلی که میتوان آنها را به طور مستقیم به انسان مرتبط دانست، جمعیت سنجاب ایرانی در جنگلهای بلوط زاگرس در معرض تهدید میباشد. تخریب زیستگاه، صید و زنده گیری سنجاب از دلایل عمده تهدید این گونه زیبا و با ارزش میباشد.
گفته می شود در جنگلهای شهرستانهای مریوان و بانه هر ساله در فصول پاییز و زمستان تعداد زیادی از سنجابها جهت مصرف غذایی شکار میشوند. همچنین گفته می شود تعداد سنجابهای شکار شده طی دو فصل پاییز و زمستان تا 400 عدد سنجاب نیز میرسد. این آمار تایید نشده فقط مختص به یک روستا میباشد. با احتساب تمامی روستاهایی که در آنها شکار سنجاب صورت میگیرد سالانه تعداد زیادی سنجاب ایرانی شکار میشوند که جمعیت این گونه را به شدت در معرض تهدید قرار میدهد. این امر علی رغم تلاشهای نهادهای زیست محیطی کشور ضرورت انجام فعالیتهای فرهنگی و پیشگیرانه جهت حفظ جمعیت پایدار سنجاب ایرانی را ملزوم میکند.
مردم بومی و روستایی ساکن در جنگلهای شهرستانهای بانه و مریوان عمدتا مشغول به فعالیتهای کشاورزی و دامداری سنتی میباشند و در فصول پاییز و زمستان عمدتا بیکار میباشند. شکار سنجاب نیز تنها در همین دو فصل یعنی فصول پاییز و زمستان صورت میگیرد. یعنی فصولی که مردم بومی بیکار و خانه نشین میباشند. هرچند که شکار سنجاب توسط مردم بومی عمدتا جهت مصرف غذایی میباشد اما میتوان دلیل عمده شکار را سرگرمی دانست. به عبارتی مردم بومی اوقات بیکاری خود را با شکار کردن سنجاب به عنوان سرگرمی مهیج سپری میکنند.
عکس: نوید چمنی
منبع: وببلاگ اسعد مهدوی
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.