برچسب: زباله

دیده بان حقوق حیوانات: پرندگان در این فصل از سال برای زمستان‌گذرانی از شمال دریای‌خزر و منطقه سیبری به میانکاله مهاجرت می‌کنند. این پرندگان مهاجر بیش از نیمی از سال را در مناطق شمالی دریای خزر، کشورهای آسیای میانه و سیبری می‌گذرانند که به‌دلیل مشکلات زیست‌محیطی متعدد در این مناطق برخی از گونه‌های آنها با مشکلات اکولوژیک خاص مواجه شده و خطر انقراض، بعضی از آنها را تهدید می‌کند.

به گزارش همشهری کارشناس مسئول حیات وحش مازندران با بیان اینکه میانکاله به‌دلیل برخورداری از تنوع اکوسیستمی یکی از مکان‌های مهم برای تخم‌ریزی، رشد آبزیان و نیز مکانی مناسب برای زادآوری، مهاجرت و زمستان‌گذرانی پرندگان مهاجر در خاور میانه و غرب آسیاست گفت: قوی فریادکش، پلیکان پاخاکستری، فلامینگو، اردک سرسفید، عروس غاز، غازپازرد، طاووسک، چنگر و مرگوسن سفید از جمله گونه‌های کمیابی هستند که به‌دلیل خطر انقراض در فهرست ممنوعیت تجاری جهانی پرندگان در معرض خطر قرار گرفته‌اند.
کوروش ربیعی به همشهری گفت: سالانه بین 80 تا 110گونه پرنده که دوسوم از پرندگان مهاجر مازندران را شامل می‌شود از اواخر تابستان در تالاب بین‌المللی و پناهگاه حیات‌وحش میانکاله فرود می‌آیند.

وی با اشاره به اینکه پناهگاه حیات‌وحش میانکاله به‌عنوان یکی از9 ذخیره‌گاه زیستی کشور به ثبت رسیده است تصریح کرد: علاوه بر پرندگان آبزی انواع پرندگان خشک‌زی و حمایت شده مانند قرقاول، دراج، عقاب‌تالابی، کبوترها، صورتی زنگوله بال، سلیم‌ها و دیگر گونه‌ها و حیوانات وحشی از قبیل خرس، خوک، شغال، روباه، گرگ، گربه‌های‌ وحشی، خرگوش، جوجه تیغی، سنجاب و سمور در این منطقه یافت می‌شود.

ربیعی در پایان افزود: همزمان با فرا رسیدن فصل مهاجرت پرندگان این منطقه، علاوه بر زیبایی‌های منطقه که دوچندان‌شده خطر شکار و تخریب منطقه توسط شکارچیان و قاچاقچیان، محیط‌بانان، همیاران و دوستداران محیط‌زیست را نگران کرده است.
تالاب میانکاله به‌عنوان یکی از زیستگاه‌های همیشگی پرندگان مهاجر به بهشت پرندگان آسیا معروف است و اکنون دسته دسته انواع گونه‌های مهاجر و تالابی در این ذخیره‌گاه امن تالابی فرود می‌آیند.

شبه جزیره میانکاله و جزایر آشوراده و اسمال سای دارای جاذبه‌های شگفت‌انگیز طبیعی و زیست‌محیطی است که پوشش گیاهی ویژه حیات‌وحش منحصربه‌فرد این محدوده را به یکی از جالب‌ترین نقاط توریستی تبدیل کرده است؛ شبه‌جزیره‌ای که با تپه‌های شنی ساحلی به عرض 2 الی 5/6 کیلومتر از دریاچه جدا می‌شود.

فضای جزیره مرغزاری نیمه‌مشجر است که عمده‌ترین درختچه‌های آن را گونه‌های انار و تمشک وحشی تشکیل داده و هرساله صدها هزار پرنده مهاجر مانند فلامینگو، قو و غاز فانسری پیشانی سفید، اردک‌ها‌ و قره‌غازها در آن پناه می‌گیرند. این مجموعه در فهرست اماکن زیست‌محیطی جهانی ثبت شده و از زیباترین تالاب‌های جهانی به شمار می‌رود از این‌رو هر ساله گردشگران بسیاری از گوشه و کنار کشور برای مشاهده این پرندگان مهاجر به این استان سفر می‌کنند.

آب و هوای این جزیره در تابستان گرم و در زمستان معتدل بوده و تغییرات دمای سالانه آن محدود است. به‌دلیل اثرات گرمایی دریای خزر، یخبندان و ریزش برف در منطقه کم و نادر است.

در پرجمعیت‌ترین روزها بین 800هزار تا یک‌میلیون قطعه پرنده مهاجر، میانکاله را به‌عنوان مامن زمستان‌گذرانی و به دلیل امنیت و فراوانی منابع غذایی انتخاب می‌کنند.آخرین کوچ گروهی پرندگان مانند غازها و قوها تا اواخر آبان ادامه دارد.

این ذخیره‌گاه سرتاسر سال برای پرندگان مهم بوده و از کانون‌های مهم زادآوری اگرت‌ها، حواصیل، پرستو و گلاریول‌ها در تابستان به‌شمار می‌رود. مشکل اساسی که این روز‌ها نه تنها گریبانگیر انسان‌ها بلکه گریبانگیر حیات‌وحش و پرندگان شده وجود زباله‌های فراوانی است که در مناطق ساحلی و همچنین ساحل میانکاله به چشم می‌خورد که علاوه بر مشکلات بصری و زیست‌محیطی که این روزها برای ما انسان‌ها دارد در چرخه حیات پرندگان نیز مشکلاتی را ایجاد می‌کند.

کشاورزان هم با استفاده غیراستاندارد از کودها و سموم کشاورزی همواره پساب‌هایی که مملو از آلاینده‌های شیمیایی و بیولوژیک است را به نهرها سرازیر کرده و به واسطه نهر و رودخانه‌ها که همه به سوی تالاب می‌رود وارد این تالاب شده و فاجعه‌ای دردناک را موجب می‌شوند و حیات پرندگان میانکاله را به خطر می‌اندازند.

در حال حاضر شرایط اقتصادی و اجتماعی حاکم بر محیط‌زیست طبیعی منطقه به‌واسطه دست‌اندازی‌های انسان و بهره‌وری غیرمعقول ، دستخوش تغییرات و دگرگونی‌های چشمگیری شده است که سیمای آن در مقایسه با چند سال گذشته کاملا دگرگون شده و چنانچه روند فعلی ادامه یابد تا چند سال دیگر این تالاب پیکره طبیعی خود را از دست خواهد داد.

به امید آن روز که دیگر دفاع از طبیعت و جلوگیری از انقراض گونه‌های طبیعی و حیوانی،فقط شعاری میان مردم نباشد و همه دست در دست هم به پاسداری از این میراث گرانبهای طبیعی بپردازیم.