برچسب: انزلی

  • کشف لاشه یک فوک خزری در ساحل بندر انزلی/ تصویر

    Animal-Rights-Watch-ARW-8299

    دیده بان حقوق حیوانات: کارشناسان اداره انزلی در حین پایش سواحل شهرستان یک لاشه فوک خزری را مشاهده نمودند.

    به گزارش روابط عمومی حفاظت محیط زیست گیلان در جریان پایش سواحل دریای خزر در محدوده شهرستان انزلی، کارشناسان اداره حفاظت محیط زیست این شهرستان به لاشه یک فوک خزری برخورد نموده و موضوع را به اطلاع اداره دامپزشکی شهرستان رساندند.

    اکبر میغی رییس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان انزلی با اعلام این خبر گفت گروه اعزامی از اداره دامپزشکی سریعا به محل اعزام و پس از نمونه گیری از لاشه مذکور مقرر گردید ، اطلاعات بدست آمده طی گزارشی در اختیار اداره حفاظت محیط زیست شهرستان قرار گیرد .

     

  • پرندگانی که میهمان تالاب بی لاله انزلی شدند

    تالاب انزلیدیده بان حقوق حیوانات: تالاب انزلی از مهمترین تالاب‌های ایران و جهان است که امسال نشانی از تالاب نداشت و پرندگان میهمان تالاب بی لاله انزلی بودند.

    به گزارش خبرنگار جامعه فارس، تالاب انزلی یکی از تالاب‌های نادر و منحصر به فرد کشور و حتی جهان است که دارای توانمندی‌های بالقوه بسیار زیادی است.

    تالاب انزلی به جهت اهمیت خاص خود جز تالاب‌های بین المللی شناخته ‌شده به ‌گونه‌ای که در خردادماه سال 1354 رسماً در سایت رامسر و پس از آن در فهرست منترو به ثبت رسید.

    براساس آمارهای سال 85 تعداد کل خانوار روستایی حاشیه تالاب انزلی بیش از 12 هزار خانوار بوده است. همچنین متاسفانه تعداد جمعیت و بعد خانوار این منطقه با کاهش روبرو بوده است که از عمده دلایل این تغییرات به خصوص کاهش تعداد جمعیت منطقه عدم برنامه ریزی مدون، محدودیت زمین‌های زارعی، بیکاری جوانان و به ویژه جوانان تحصیل کرده است.

    تالاب انزلی در جنوب غربی سواحل دریای خزر و در کنار مهمترین بندر تجاری اقتصادی جنوب خزر یعنی انزلی واقع شده است. این تالاب دارای آب شیرین بوده که محل مناسبی برای تخم ریزی و تکثیرماهیان، و گذارندن فصل زمستان و جوجه آوری انواع پرندگان است.

    مجموعه تالاب انزلی شامل بخش‌های شرقی، غربی و مرکزی است که سرخانکل، سلکه و سیاه‌کشیم از مناطق مهم حفاظت شده این تالاب به شمار می‌آید. حدود 11 رود اصلی و سه رود فرعی پس از آبیاری مزارع به همراه جریان‌های سطحی به این تالاب می‌ریزد.

    پس از عبور از جاده 1700 متری که از سازمان شیلات استان گیلان شروع شد و به دلیل وجود انبوه پوشش گیاهی، این جاده را تونل سبز نام‌گذاری کرده‌اند به نزدیک تالاب انزلی که یک خانه روستایی و در حاشیه ساحل چندین قایق موتوری وجود دارد رسیدیم.

    خانه بزرگ چوبی در انتهای جاده به چشم خورد که روی آن پلاکارد خوش آمدگویی رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و معاون رئیس جمهور که به زبان محلی روی آن نوشته بود ” به اَمی گیلان خوش بموئید” نصب شده است.

    یکی از محیط بانان تالاب انزلی که مشغول ارائه توضیحات کلی در مورد تالاب انزلی به خبرنگاران بود، در گفت‌وگو با خبرنگار جامعه فارس می‌گوید: این منطقه‌ای که در حال حاضر در آن هستیم، منطقه حفاظت شده قلم‌گودر نام دارد که محل زندگی پرندگانی همچون بالاکان بزرگ، قو، غاز، اردک، کشیم، حواصیل و 78 گونه دیگر پرنده است.

    وی ادامه می‌دهد: در تالاب انزلی سه منطقه حفاظت شده به نام‌های سیاه‌کشیم، سلکه و سرخانکل وجود دارد و همچنین در این تالاب در دو منطقه حسین بکنده و چوکام شکار ممنوع است.

    در حالی که خورشید رو به غروب است و تعدادی از خبرنگاران با پوشیدن جلیقه نجات و سوار بر قایق‌های موتوری در حال بازدید از سطح تالاب و مناطق حفاظت شده هستند، این محیط بان می‌افزاید: وسعت تالاب انزلی 19 هزار هکتار است که پرندگان بومی و مهاجر در این تالاب زندگی می‌کنند.

    پرندگان مهاجر تالاب انزلی از اواسط شهریور ماه از شمال اروپا و مناطق سردسیر سیبری به ایران سفر می‌کنند که خوتکا، مرغابی، پلیکان، غاز، قو و غیره از جمله پرندگان مهاجر به این تالاب هستند.

    همچنین پرندگان بومی منطقه که حواصیل خاکستری، بوتیمار، اگریت و غیره‌اند در این تالاب مشغول به زادو ولد و زندگی هستند.

    پس از آنکه قایق‌های دو گروه از خبرنگاران که از بازدید تالاب درحال بازگشت به اسکله بودند آخرین گروه شش نفره خبرنگاران جهت بازدید سوار بر قایق می‌شویم. آنچه که از همه بیشتر نظر انسان را به خودش جلب میکند، زیبایی تالاب است.

    مردمان روستایی و بومی تالاب در کنار آن مشغول زندگی و بعضی در داخل تالاب در حال انجام ماهیگیری با تور و قلاب هستند که این کار رقابتی با پرندگان ماهیگیر است. وجود نیزارها، غروب آهسته خورشید، پرواز انواع پرندگان و مرغ‌های دریایی بر فراز تالاب، ماهیگیری مردم بومی و تمرین تیم قایق رانی کایاک بندرانزلی از دیگر صحنه‌های جذاب تالاب انزلی بود.

    تالاب انزلی گل مرداب نداشت

    لاله مردابی، منحصر به فردترین گیاهی است که در سراسر ایران تنها در تالاب انزلی می روید امسال گل نداد که افزایش آلودگی تالاب رفت و آمد زیاد قایق ها و کاهش چشمگیر میزان بارش باران در منطقه را اصلی ترین دلایل به ثمر ننشستن این گیاه می توان نام برد.

    این گونه گیاهی در دیگر نقاط ایران رویش ندارد و انتشار بسیار محدودی در سطح جهانی دارد به همین دلیل نیز رویشگاه آن در تالاب انزلی واجد ارزش بین المللی است.

    با وجود اینکه خرداد از اصلی ترین فصل های به گل نشستن لاله مردابی است اما امسال این گیاه گل نداده است و غنچه‌های لاله مردابی در تالاب انزلی پیش از شکفته شدن و کامل شدن پژمرده و پلاسیده شده و ریخته است، یکی از محیط بانان تالاب انزلی دلیل این مساله را کاهش شدید بارش باران در منطقه و نیاز این گیاه به آب شیرین اعلام کرد.

    آنگونه که محیط بانان تالاب انزلی می گویند روند کاهش گل دهی و تخریب رویشگاه های لاله مردابی در تالاب انزلی از سال 88 آغاز شد و امسال در هیچ نقطه ای از تالاب این گیاه به گل ننشست. در این میان بسیاری رفت و آمد بالای قایق ها در محدوده رویشگاه این گیاه، کندن بذر و گل توسط برخی افراد محلی، آلودگی آب تالاب به مواد شیمیایی و نفتی و شرایط آب و هوایی از  اصلی ترین تهدید کنندگان این گونه گیاهی منحصر به فرد ایرانی است.

    افزایش مهاجرت پرندگان به تالاب انزلی

    پرندگان مهاجر در حالی به تالاب انزلی رفت‌وآمد می کنند که این تالاب گل مرداب ندارد و زیبایی خودش را از دست داده است.

    محیط بان سازمان حفاظت از محیط زیست همچنین به افزایش مهاجرت پرندگان به تالاب انزلی می‌گوید: بدلیل حفاظت خوبی که امسال صورت گرفته، پرندگان مهاجر بیشتری به این مطنقه سفرکرده‌اند.

    وی همچنین در رابطه با پوشش گیاهی حاشیه تالاب انزلی می‌افزاید: نی، اسپرغان، لوئی، علف هفت، بند پهن، تیرکمان آبی، پلم برگ باریک و همچنین گیاهان شناوری همچون سرخس شناور، آب بشقاب معمولی، هفت بند دوزیست و لاله مردابی و غیره از جمله گیاهان تالاب انزلی است.

    این محیط بان نیز اضافه می‌کند: متاسفانه بدلایل مختلف گل لاله مردابی بسیار کم در تالاب انزلی رشد می‌کند که از زیبایی این تالاب بین المللی کاسته است.

    با این حال آنچه دارای اهمیت است، حفظ و احیاء تالاب‌ها و مخصوصاً تالاب انزلی است تا اول اینکه از کوچ مردم بومی به شهرهای بزرگ جلوگیری شود و دوم مردم بومی این منطقه از آن استفاده‌های اقتصادی و معیشتی خود داشته باشند.

    همچنین با حفظ بیش از پیش تالاب‌ها اهمیت توریستی و گردشگری آن افزایش پیدا می‌کند و این خود به اقتصاد و درآمد زایی مردم منطقه و ارز آوری برای کشور موثر است.

  • تالاب انزلی رو به نابودی است

    دیده بان حقوق حیوانات/ محمد درویش[1]:

    اگر بخواهیم مشهور‌ترین و پربازدیدشده‌ترین تالاب ایران را معرفی کنیم، همه اتفاق نظر دارند که آن تالاب، بی‌شک انزلی است. تالابی ۲۰ هزار هکتاری که اغلب ایرانیان آن را می‌شناسند و میلیون‌ها سال است در سواحل جنوب باختری بزرگ‌ترین دریاچه جهان، جایی که ۲۴ متر از سطح آب‌های آزاد هم پایین‌تر است، آرام گرفته و زیستمندان بی‌شمارش را هم با خود به آرامش فراخوانده است؛ زیستمندانی که حیاتشان مرهون آبی است که از ۱۱ رودخانه اصلی و ۳۰ رود فرعی به همراه جریان‌های سطحی حوضه آبخیز ۳۶۰ هزار هکتاری‌اش (شش برابر مساحت کشور بحرین یا سنگاپور) تأمین می‌شود. آن هم در منطقه‌ای که از متوسط سالانه ۱۵۰۰ الی دو هزار میلی‌متر ریزش‌های آسمانی برخوردار است. ویژگی ناهمتایی که سبب شده هیچیک از تالاب‌های ایران از نظر میزان برخورداری از آب و رطوبت، قابل رقابت با انزلی نباشند. با این وجود هرچه به جلو‌تر رفته و زمان پیش می‌رود از میزان آرامشی که وصف شد، کاسته شده و تنش‌های روزافزونی بر محیط یگانه و بهشت‌گونه‌ی تالاب انزلی تحمیل می‌شود؛ به نحوی که این روز‌ها کمتر می‌توان در وجود این نگین بی‌بدیل گیلان و زیستمندانش آرامشی درخور و نشاطی سزاوارانه را سراغ گرفت.

    وضعیت چنان نگران‌کننده است که نه‌ تنها چندین سال است که نام تالاب انزلی در سیاههٔ سرخ تالاب‌های در خطر نابودی قرار گرفته است، بلکه بیم آن می‌رود، این تالاب به زودی از سیاههٔ ۱۰ تالاب ممتاز کنوانسیون جهانی رامسر هم خارج شود. در تأیید این مدعا، کافی است به یاد آوریم که در طول ۱۰ سال گذشته دست‌کم سه مورد از مرگ دسته‌جمعی ماهیان تالابی در این زیستگاه بی‌بدیل گزارش شده است؛ رخدادی که آشکارا شدت کاهش توان زیست‌پالایی و خودترمیمی بوم‌سازگان تالاب را نشان می‌دهد.
    به اختصار شاید بتوان پنج شناسهٔ اصلی تهدیدکنندهٔ توان زیست‌پالایی تالاب انزلی را افزایش رسوب واردشده به تالاب، افزایش پساب‌ها و پسماندهای تخلیه شده در تالاب، تغییر کاربری اراضی و تبدیل بخشی از اراضی حاشیه تالاب به زمین‌های کشاورزی، جاده‌سازی و در‌‌نهایت رشد بی‌رویه دانست. با این وجود، عوامل مخرب دیگری هم وجود دارند که پیوسته به مکیدن شیرهٔ جان تالاب انزلی مشغول هستند که البته اغلب ریشه‌ای انسانی دارند. این مؤلفه‌ها عبارتند از:
    تردد زیاد قایق‌های موتوری و ایجاد ناامنی و تنش در زیستگاه تالاب، صید و شکار فزاینده پرندگان آبزی، برداشت تخم پرندگان توسط افراد محلی، افزایش میزان فلزات سنگین و بخصوص سرب در آب و رسوبات تالاب، پمپاژ آب به بالا دست تالاب به منظور آبیاری اراضی کشاورزی، احـــداث کــومه‌های شکار، تجمع مقادیر زیادی از زباله‌های غیر قابل تجزیه در تالاب که عمدتاً از طریق رودخانه‌های منتهی به تالاب و بازدیدکنندگان از تالاب وارد آن می‌شود، احداث استخر پرورش ماهی در اطراف تالاب و تغییر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آب در نتیجه تاثیر بر روی تخم‌ریزی و تکثیر ماهیان به خصوص ماهیان تجاری؛ عدم توجه به ظرفیت تالاب در پذیرش گردشگر همزمان از آن و در‌‌نهایت، ضعف قدرت اجرایی اداره کل محیط زیست استان گیلان در چیدمان اولویت‌های دیگر نهادهای اجرایی استان و رتبه‌بندی آن‌ها در جایگاهی پس از ملاحظات محیط زیستی. و البته نتیجه و حاصل این ضعف محسوس ملاحظات محیط زیستی در استان گیلان، بروز فاجعه‌ای غم‌بار به نام مرگ تالاب انزلی و تبدیل تدریجی آن به زمین فوتبال نمدار است!
    درحقیقت، چنین فشار مرگ‌باری در شرایطی بر تالاب تحمیل می‌شود که این اکوتون بی‌نظیر کشور به تنهایی سبب ته‌نشینی تقریبا ۱۳ درصد ذرات معلقی می‌شود که سالانه وارد آن می‌گردد. همچنین در تصفیه و کاهش بار آلودگی آب‌های وارده به آن نقش حیاتی دارد، به طوری که سالانه ۳۸ درصد عناصر غذایی در تالاب رسوب می‌کند. دست آخر آنکه تالاب انزلی در مهار سیلاب و جلوگیری از فرسایش سواحل دریای خزر و همچنین پایداری اقلیمی و حفظ ظرفیت گرمایی ویژه نواحی مجاور خود نقشی انکارناپذیر و مثبت دارد.
    وضعیت اسف‌بار تالاب انزلی، آن هم در یکی از معدود مناطق بسیار مستعد کشور از نظر اقلیمی، حجم بالای اندوخته‌های آبی و استعداد بی‌رقیب توان رطوبتی مطلوب، گواهی آشکار بر لکنت‌های روزافزون حاکم بر مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست ایران و در حاشیه ماندن اصل ۵۰ قانون اساسی است؛ اصلی که به تصریح آشکار در آن، باید دولت از هر نوع فعالیتی که منجر به آلوده ساختن و تخریب محیط زیست بیانجامد، جلوگیری کند. درصورتی که عملاً تمامی محیط‌های آبی کشور و رودخانه‌های اصلی ایران تبدیل به محلی برای انباشت پساب و پسماند و فاضلاب شده است.
    وقتی سرنوشت مهم‌ترین و زیبا‌ترین تالاب ما در بهترین منطقه رویشی و اقلیمی کشور با بیشترین مواهب طبیعی اینگونه است، دیگر چه انتظاری می‌توان از بهبود شرایط زیست در بختگان، پریشان، گاوخونی، هامون، مهارلو، ارژن، جازموریان، مسیله، می‌قان و… داشت؟
    به نظر می‌رسد سازمان حفاظت محیط زیست باید هرچه سریع‌تر با طراحی تله‌های رسوب‌گیر و اقدام به لایروبی بستر تالاب از بار اضافی آن در کوتاه‌ترین زمان ممکن کاسته و آنگاه با توانمندسازی جوامع محلی و ملزم کردن واحدهای صنعتی، شهری و کشاورزی به تصفیه سامانه فاضلاب و پساب و پسماند خود گامی مؤثر برای بازگشت حیات به انزلی بردارد. همچنین، ارتقای عملیات آبخیزداری در بالادست حوضه‌های آبخیز و جلوگیری از قطع بی‌رویه درختان جنگلی می‌تواند به کاهش معنی‌دار نرخ فرسایش آبی و ورود رسوب به تالاب کمک کند.
    [1] برگرفته از وبلاگ محمد درویش و به نقل از خبرآنلاین