برچسب: خطر انقراض

  • سمور آبي گيلان در معرض خطر انقراض

     

    دیده بان حقوق حیوانات: به دليل صيد غير مجاز و تهديد زيستگاه سمور آبي گيلان در خطر انقراض قرار دارد

    به گزارش روابط عمومي حفاظت محيط زيست استان گيلان،‌سمور آبي يا شنگ پستانداري است بسيار زيرك و متاسفانه اخيرا به دليل به دام افتادن در تورهاي ماهيگيري تعبيه شده در تالابهاي استان و از طرفي توسعه پرورش ماهي و اقدام به مبارزه صاحبان مراكز پرورش با اين جانور (به عنوان آفت) با خطر جدي تري روبه رو شده است.
    اين گزارش مي افزايد: صيد غير مجاز در تالاب ها علاوه بر ضربات موثري كه بر جمعيت آبزيان وارد مي نمايد، مفهومي را با عنوان صيد ضمني يا ( Beaching) به دنبال دارد در اين خصوص دام هاي پهن شده گاهي صيد هاي ناخواسته اي را در خود جا مي دهند كه از جمله آنها اين پستاندار بسيار زيبا و نادر مي باشد.
    گاهي نيز ديده مي شود كه استخرهاي پرورش ماهي و علي الخصوص ماهيان سرد آبي براي جلوگيري از عدم ورود اين پستاندار به حوضچه هاي پرورش در ورودي مزرعه استخري را تعبيه مي نمايند كه متاسفانه جريان برق به آن وصل مي شود. در اين رهگذر پستاندار به محض تماس با آب استخر به دليل برق گرفتگي جان خود را از دست مي دهند و يا گاهي با اسلحه با اين جانور مبارزه مي شود.
    در صورتيكه اگر نگاه منصفانه اي وجود داشته باشد اغلب استخرهاي سرد آبي در كناره هاي رود خانه ها و مماس بر زيستگاههاي اين گونه بي نظير ساخته مي شود كه حيوان جهت دستيابي به غذا گاهي(به دليل كمبود مواد غذايي) از استخرهاي پرورش ماهي استفاده مي نمايد.
    از طرفي چنانچه در مهندسي سازه هاي شيلاتي ارتفاع سطح آب از لبه حوضچه ها را افزايش دهند حيوان به دليل تشخيص اينكه پس از پريدن در استخر توانايي برگشتن به سطح استخر را نخواهد داشت وارد حوضچه ها نمي شود . كما اينكه در كشور آلمان هم اكنون اين امر اجرا مي شود و اين راه حل نيز توسط پژوهش گر برجسته آلماني(هايدمن) ارائه شده است. شنگ يا سمور آبي تاكنون در ايران از تهران، گيلان، مازندران، گلستان، اصفهان، فارس، خوزستان، آذربايجان و لرستان گزارش شده است . اين پستاندار بسيار محتاط است و به همين دليل بسيار كم ديده مي شود. فعاليت اين حيوان عمدتا در شب بوده و غذاي اصلي آن ماهي است و اين جانور علي الخصوص ماهيهاي كوچك و متوسط و مريض را شكار مي كند. علاوه بر آن شنگ از حيوانات ديگر نظير قورباغه، خرچنگ و جوندگان مخصوصا موش آبي تغذيه مي نمايد كه اين امر نقش موثر آن را در تنظيم جمعيت جوندگان نشان مي دهد.
    قابليت اين گونه از منظرزيست شناسي در محيط آبي و دويدن در محيط خشكي از او شكارچي بسيار ماهري ساخته است. اين جانور داراي بدني دراز و نسبتا باريك و دم بلند است طول بدن تا 75 سانتي متر و طول دم آن 50 سانتي متر است سر مسطح و پوزه كوتاه و رنگ قهوه اي بدن از ديگر مشخصات شنگ بشمار مي رود. اين گونه منحصر به فرد به دليل ذهنيت منفي صيادان و استخر داران و گاهي به دليل پوست آن كه به قيمتهاي بسيار ناچيز به فروش مي رسد و حتي گاهي به خارج از كشور فرستاده مي شود، در معرض خطر انقراض قرار گرفته است هم اكنون اين گونه در فهرست كتاب سرخ موسسه I.U.C.N (اتحاديه جهاني حفاظت از طبيعت) در طبقهء در معرض تهديد قرار مي گيرد.

     

  • پرندگان آمازون بيش از هميشه در معرض خطر انقراض هستند

    دیده بان حقوق حیوانات: سازمان بين المللي «برد لايف» اعلام كرد: به روز رساني «فهرست قرمز گونه‌هاي در معرض انقراض» اتحاديه جهاني حفاظت از طبيعت نشان داد كه خطر انقراض نزديك به 100 گونه مختلف از پرندگان آمازون، افزايش يافته است.

    به گزارش سرويس «محيط زيست» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين ارزيابي جديد بر اساس مدل‌هاي تهيه شده از وسعت و الگوي تخريب جنگل‌ها در سرتاسر آمازون، صورت گرفته است. اين نگراني بويژه در مورد گونه‌هايي بيشتر است كه عمر طولاني تري دارند نظير نوعي پرنده موسوم به «ريو برانكو آنت برد» كه براي آن، حتي كمترين ميزان تخريب جنگل‌ها نيز مي‌تواند پيامدهاي جدي و خطرناكي در پي داشته باشد. بعلاوه به نظر مي‌رسد كه ظرف چند دهه آتي، برخي از گونه‌هاي ديگر مانند پرنده «اسپاين تيل» بيش از 80 درصد از زيستگاه‌هاي خود را از دست بدهند.

    سايت رسمي IUCN در اين گزارش آورده است، اين فهرست به روز شده در سال 2012 ميلادي، يك بازبيني فراگير از 10 هزار گونه علاوه بر گونه‌هاي پرندگان در سراسر جهان است كه هر چهار سال يك بار انجام مي‌شود. اين فهرست به روز شده نشان مي‌دهد كه نگراني از كاهش گونه‌هاي پرندگان فقط محدود به مناطق استوايي نمي‌شود بلكه در شمال اروپا نيز اين بحران مشاهده مي‌شود. براي مثال طي 20 سال گذشته، بيش از يك ميليون اردك «دم بلند» از درياي بالتيك ناپديد شدند كه اين امر موجب شد نام اين گونه به بالاي فهرست گونه‌هاي در معرض انقراض منتقل شود. در آفريقا نيز جمعيت گونه‌اي از كركس‌هاي پشت سفيد و كركس‌هاي روپل كه به سرنوشت همتايان آسيايي خود دچار شده‌اند بر اثر مسموميت يا تخريب زيستگاه‌هايشان به ميزان قابل توجهي كاهش يافته است.

    به گزارش ايسنا، البته تمام اين اخبار بد و منفي نيستند چون در برخي از گونه‌هاي پرندگان كوچك و ساكن سواحل جنوبي و شرقي برزيل و يا پرندگاني كه در جزاير كوك اقيانوس آرام زندگي مي‌كنند، افزايش جمعيت مشاهده شده است. دكتر استوارت بوتچارت، هماهنگ كننده مطالعات جهاني سازمان «برد لايف» در اين باره تاكيد كرد: چنين موفقيت‌هايي نشان دهنده دستاوردهاي چشمگيري است كه دستيابي به آنها مستلزم آن است كه تلاش‌هاي فعالان محيط زيست و جوامع محلي با منابع مناسب و حمايت‌هاي سياسي، پشتيباني شوند.