برچسب: سد

  • سکونتگاه سمندر امپراتور به زیرآب می‌رود/ باحداث سد لیرو در بکرترین مناطق زاگرس

    http://arw.ir/wp-content/uploads/2013/02/Animal-Rights-Watch-ARW-1-1329.jpg

    دیده بان حقوق حیوانات: سد لیرو که قرار است بر سرشاخه‌های دز ساخته شود، چند ده هزار درخت از رویشگاه‌های جنگلی بکر زاگرس که زیستگاه گونه‌های نادر و در حال انقراض جانوری هم هست را به زیر آب خواهد برد اما وزارت نیرو برای اجرای ارزیابی‌های زیست‌محیطی کوچک‌ترین اقدامی نکرده است.

    به گزارش «اعتماد» این سد درست در نقطه تلاقی سه استان لرستان، خوزستان و چهارمحال و بختیاری احداث خواهد شد. پیش‌تر گفته شده بود عمده نیروگاه و مخزن سد در بخش بشارت از شهرستان الیگودرز استان لرستان خواهد بود اما آن گونه که دفتر تقسیمات کشوری وزارت کشور اعلام کرده مختصات اعلامی نقطه مورد اشاره در حوزه سرزمینی استان چهارمحال وبختیاری قرار گرفته و تمامی جاده‌های ارتباطی و دسترسی، تونل‌های انحراف آب و تجهیزات کارگاهی این سد نیز در محدوده تقسیمات کشوری این استان قرار دارد.

    آن گونه که هومان خاکپور، کارشناس منابع طبیعی، به «اعتماد» می‌گوید: محل احداث سد، چه در استان لرستان و چه در استان چهارمحال و بختیاری، بخشی از بکرترین رویشگاه‌های جنگلی زاگرس است که علاوه بر خود سد، احداث جاده‌های دسترسی و تجهیز کارگاه سد نیز خسارات بسیاری به این منطقه وارد خواهد کرد.

    دکتر سعید یوسف‌پور، مدیرکل محیط زیست استان چهارمحال و بختیاری نیز در این باره می‌گوید: گونه‌های جانوری متنوعی همچون خرس قهوه‌یی، پلنگ، کل و بز، تشی، روباه و… در منطقه زندگی می‌کنند و در بازدید تازه مسوولان محیط زیست از منطقه، حضور سمندر لرستانی که در معرض خطر انقراض و از گونه اندمیک خاص زاگرس است نیز تایید شده و از آن عکس هم گرفته‌اند.

    به این ترتیب با آبگیری سد لیرو زیستگاه گونه ارزشمندی که «امپراتور» نام گرفته و با عنوان علمی Neurergus kaiseri در میان گونه‌های «به‌شدت در معرض خطر» فهرست قرمز IUCN قرار دارد، به زیر آب خواهد رفت. پلنگ ایرانی نیز دیگرگونه در معرض خطر همین منطقه است و تازه مطالعات خاصی در مورد اینکه جمعیت خرس قهوه‌یی، خفاش‌ها، جوندگان و… چقدر است انجام نشده تا بتوان با اطمینان خاصی در مورد وضعیت آنها صحبت کرد.

    با این حال آن گونه که مدیرکل محیط زیست استان چهارمحال و بختیاری می‌گوید : هیچ گونه سابقه پیگیری خاصی برای ارزیابی زیست‌محیطی نه در استان لرستان و نه در استان چهارمحال و بختیاری از سوی وزارت نیرو انجام نشده است. اداره کل محیط زیست استان چهارمحال وبختیاری در روزهای آغازین سال 1393 طی نامه‌یی به وزارت نیرو نوشته که شرکت توسعه منابع آب باید نسبت به اجرای بند الف ماده 192 قانون برنامه پنجم توسعه مصوب 1390 اقدام کند.

    در این قانون آمده که به‌منظور کاهش عوامل آلوده‌کننده و مخرب محیط زیست کلیه واحدهای بزرگ تولیدی، صنعتی، عمرانی، خدماتی و زیربنایی موظفند طرح‌ها و پروژه‌های بزرگ تولیدی، خدماتی و عمرانی خود را پیش از اجرا و در مرحله انجام مطالعات امکان‌سنجی و مکان‌یابی براساس ضوابط مصوب شورای عالی حفاظت محیط زیست مورد ارزیابی اثرات زیست محیطی قراردهند و رعایت نتیجه ارزیابی‌ها توسط مجریان طرح‌ها و پروژه‌ها الزامی است.

    ده‌ها هزار درخت از میان می‌رود

    سد لیرو یکی از پنج سد در دست احداث در استان چهارمحال و بختیاری است که با آب‌گیری آنها ده‌ها هزار درخت از جنگل‌های زاگرس نابود می‌شود و تنها مخزن این سدها حدود ?? هزار هکتار از بهترین رویشگاه‌های جنگلی زاگرس را پوشش می‌دهد.

    یوسف‌پور معتقد است که هنوز نمی‌توان اطلاعات دقیقی داد که چه میزان یا چه سطحی از پوشش جنگلی یا چندهزار اصله درخت به زیر آب خواهد رفت یا مثلا تونل‌های انحراف آب، سطوح خاکبرداری و نخاله‌های ساختمانی سد به چه شکل خواهد بود. به اعتقاد او باید به طور کلی در سیاست‌های سدسازی در منطقه زاگرس و به ویژه استان چهارمحال و بختیاری بازنگری کرد چرا که این وضعیت عملا بیش از 10 درصد رویشگاه‌های جنگلی زاگرس را به زیر آب خواهد برد.

    به گزارش «اعتماد» پیش‌تر عیدی، معاون امور عمرانی استاندار چهار محال و بختیاری با بیان اینکه به زودی عملیات اجرایی «این طرح ملی» آغاز می‌شود اعلام کرده بود که در مسیر ارتباطی اجرای این سد جاده‌یی به طول 25 کیلومتر وجود دارد که با هماهنگی اداره کل راه و شهرسازی استان چهار محال و بختیاری آسفالت خواهد شد. مشاهدات اداره محیط زیست شهرستان کوهرنگ این موضوع را تایید کرده و نشان می‌دهد که جاده مزون که یک جاده دسترسی محلی و خاکی بود هم‌اکنون شن‌ریزی شده و به زودی آسفالت خواهد شد بدون اینکه هیچ گونه مجوز زیست‌محیطی در این باره صادر شده باشد.

    هومان خاکپور خسارات دیگری را نیز به نابودی جنگل‌های بکر زاگرس اضافه می‌کند: «رود دز یکی از سرشاخه‌های کارون است و آب آن باید به کارون برسد و بنابراین درواقع احداث سد روی دز نادیده گرفتن حقابه خود کارون است و رعایت نکردن حقابه باعث به هم خوردن شرایط اکولوژیک رودخانه کارون بزرگ می‌شود. افزون بر این سد در منطقه‌یی احداث می‌شود که دارای تبخیر بسیار بالایی است و بخش زیادی از آب پشت سد نیز تبخیر خواهد شد.»

    همه اینها در شرایطی رخ می‌دهد که حالا هر ساله مناطق گسترده‌یی از کشور با پدیده ریزگردها دست و پنجه نرم می‌کند اما رویشگاه‌های جنگلی زاگرس و منابع آبی خوزستان و چهارمحال و بختیاری که به مثابه فیلتری برای این ریزگردها عمل می‌کردند، روز به روز با چالش‌های تازه روبه‌رو می‌شوند. حالا در منطقه‌یی از زاگرس که آنقدر بکر است که حتی سکونتگاهی روستایی نیز در آن شکل نگرفته و مسوولان محیط زیست در اسفندماه گذشته به دلیل پوشش گسترده برف در منطقه نتوانسته بودند از آن بازدید کاملی داشته باشند، دو کانکس غریبه دیده می‌شود. کانکس‌هایی که محل استقرار مهندسانی است که آمده‌اند برای گمانه‌زنی و نمونه‌برداری، اما نتیجه هرچه باشد، وقتی در بودجه سال 1393 ردیفی برای سد لیرو در نظر گرفته شده است، پروژه باید، دیر یا زود، به هر شکل ممکن، اجرا شود؛ هر اندازه که منطقه بکر و خسارت‌ها بزرگ باشد.

  • سدی که برای نجات ماهی‌های قزل‌آلا شکسته شد/ تصویر و فیلم

    دیده بان حقوق حیوانات: پس از 14 سال تلاش گروه‌های حفاظت زیست‌بوم و آبزیان، دو سد قدیمی ایالات متحده شکسته شد تا با دسترسی ماهی‌های مهاجر به آب‌راه‌های اصلی، زیست‌بوم آسیب‌دیده حوزه رودخانه وایت‌سالامون احیا شود.

    به گزارش خبرآنلاین سد 98 ساله Condit به ارتفاع 38 متر که نزدیک به یک قرن است مسیر آبی ماهی‌های قزل‌آلا را در رودخانه White Salmon در جنوب‌شرقی واشینگتن سد کرده، شکسته شد تا اثر تغییراتی که در این سال‌ها در زیست‌بوم منطقه ایجاد شده به مرور کم‌رنگ‌تر شود. بوم‌شناسان امیدوارند این اقدام بی‌سابقه به بازسازی آب‌راه‌های حیاتی این منطقه و افزایش جمعیت آبزیان و پرندگان و پستاندارانی که از آنها تغذیه می‌کنند، منجر شود.
    به گزارش نشنال‌جئوگرافیک، تخلیه این سد درست چند هفته پس از آغاز تخریب سد Elwha آغاز شده که در چند صدکیلومتری شمال این سد واقع شده است. بیش از 3 سال است که مهندسان روی پروژه تخریب این دو سد کار می‌کنند. ایجاد شکاف در سدها و تخلیه دریاچه‌های مصنوعی پشت آنها باید به آرامی صورت گیرد. در غیر صورت حجم عظیم گل‌و‌لای و رسوباتی که در فیلم به صورت سیلاب تیره‌رنگ مشاهده می‌شود، می‌تواند زیست‌بوم منطقه را تهدید کند. برای جلوگیری از پوشیده‌شدن تخم‌های تازه توسط این گل‌و‌لای، قزل‌آلاها به کمک جانورشناسان جابجا شده‌اند.
    از سوی دیگر پلیس تمامی تماشاچیان کنجکاو و ساکنان مناطق اطراف را از سد دورکرده و منطقه وسیعی که می‌تواند درگیر موج ضربه‌ای حاصل از تخریب سد شود، تخلیه شده است. کارشناسان می‌گویند صدای تخریب و تخلیه به قدری مهیب است که می‌تواند به خونریزی از گوش‌ها منجر شود.
    اندی میزر که فیلم شکست سد کاندیت را تهیه کرده، از جولای دست به کار شده و در مناطق گوناگون اطراف آن دوربین‌های متعددی را نصب کرده است. او تصمیم دارد اطلاعات متعددی را در ماه‌های آتی جمع‌آوری کند و با مقایسه داده‌های تازه و قدیمی در رایانه، تغییرات حوزه رود را پس از شکست سد بررسی کند. اولین داده‌های جمع‌آوری شده از دوربین‌ها نشان می‌دهند سد در 2 ساعت تخلیه شده، در حالی که مهندسان انتظار داشته‌اند این زمان حدود 6 ساعت به‌طول بیانجامد.
    روزنامه‌های محلی این روز را روز فوق‌العاده‌ای برای ساکنان منطقه، رودخانه و قزل‌آلاها توصیف می‌کنند. سازمان‌های حمایتی و جمعیت‌های حفاظت زیست‌بوم آبی و ماهی‌ها بیش از 14 سال است که برای اثبات ارزشمند بودن تخریب این سد – از نظر مالی و زیست‌محیطی – تلاش کرده‌اند و بالاخره به نتیجه رسیده‌اند.
    برای تخریب و تخلیه این سد 14 مگاواتی حدود 32میلیون دلار هزینه شده، اما مطالعات نشان می‌دهند بهبود زیست‌بوم منطقه و نجات قزل‌آلاها به بودجه‌ای بیش از 100میلیون دلار نیاز خواهد داشت.

    برای دانلود فیلم، اینجا را کلیک کنید.

  • شیرهای سنگی بخت برگشته در دیار بختیاری/ ایران نامه

    در گذر از چهار محال بختیاری تا خوزستان، آنجا که پیچ و خم جاده‌ها مسافران را مهمان روستاها و مسکن مردم ایل بختیاری می کند، شیرهای سنگی کوچک و بزرگ با غرور و عظمت بی‌بدیلی  که نشان از دلاوری و قهرمانی در میان این مردمان دارد، یکی یکی رخ‌نمایی می‌کنند. شیر در فرهنگ ایران نمادی از آیین مهر و همچنین نشانه قدرت و شجاعت بوده و از دیرباز همواره به عنوان نماد ملی این کهن مرز و بوم جایگاه ویژه‌ای داشته است. شیرسنگی که به گویش مردم بختیاری «بردشیر» خوانده می‌شود با توجه به این اندیشه کهن و به پاسداشت مقام نام‌آوران و پهلوانان بختیاری از سنگ‌ کوه‌های زاگرس تراشیده و بر مزار درگذشتگان نصب می‌شد، شیری که بر پهلویش نقش  شمشیر، اسب، تنفگ و بر گرده‌اش مشخصات متوفی را داشت. اما اکنون، نه‌ تنها این رسم متداول نیست بلکه از شمار بردشیرهایی هم که از سال‌ها پیش در گورستان‌های بختیاری  موطن داشته‌اند، کم شده است. قلمرو شیرهای سنگی در استان‌های چهارمحال بختیاری و خوزستان در اثر بی‌توجهی مسئولان میراث فرهنگی و ناآگاهی بعضی افراد نسبت به اهمیت این میراث، در معرض تهدید جدی قرار گرفته و تاکنون هیچ اقدامی در راستای شناسایی، ساماندهی و شناسنامه‌دار کردن آنها صورت نگرفته است.


    بردشیرها قربانی می‌شوند!

    هیبت بردشیرهای بختیاری در این سال‌ها، طعمه احداث و تعریض جاده ها، توسعه شهرها و روستاها با اقدام‌های شتاب‌زده شهرداران و مسئولان بوده و در موارد بسیار زیاد نیز از گزند طمع  قاچاقچیان اشیاء عتیقه در امان نبوده اند. همچنین گفته می‌شود که آبگیری سدها در آینده نه چندان دور شمار دیگری از این شیرهای سنگی با ارزش را قربانی خواهد کرد.

    وضعیت شیرهای سنگی گورستان قدیمی شهر «گهرو» در جاده چهارمحال بختیاری به خوزستان مثال مشهودی از وضع اسفناک بردشیرهای بختیاری است. پیش‌تر عملیات تعریض خیابان مجاور به گورستان، احداث جاده خوزستان و سامان‌دهی امام زاده جعفر، شماری از شیرهای سنگی این ناحیه را زخمی، شکسته و نابود ساخته و اکنون این گورستان قرار است در طرح توسعه شهر گهرو به فضای سبز تبدیل شود.

    به گفته  اهالی این منطقه تعدادی از شیرهای سنگی بر اثر ایجاد انفجار در کوهی در مجاور گورستان شکسته و نابود شدند؛ تعدادی از آنها شبانه به سرقت رفتند و شماری از آنها نیز از ناحیه  پا  با ضربه تیشه خرد و نقش زمین شدند چرا که مردم عادی گمان می‌کردند در پاهای شیرها گنج پنهان شده است.

    در حال حاضر برخی از قسمت‌های محوطه این گورستان به منظور ایجاد گذرگاه، سنگ‌فرش شده و اطراف آن در اثر تعریض خیابان محدود شده است. شیرهای سنگی شکسته شده در این محدوده گواه تاثیرات سوء این تغییرات ناگهانی و نبود آگاهی کافی در مورد حفظ شیرهای سنگی در این گورستان است.

    سدها، قبرستانی برای بردشیران!

    سامان فرجی، پژوهشگر و فعال میراث فرهنگی در رابطه با وضعیت شیرهای سنگی گفت: «مشکلی که وجود دارد این است که به بردشیران به عنوان تمثال‌های که عقبه فرهنگی دارند نگاه نمی‌شود؛ همین موضوع سبب شده که این آثار به ثبت نرسند.»

    وی با اشاره به صحنه‌های بزم و رزم و شکار در این آثار خاطرنشان ساخت: «بردشیرها حاوی نکات مردم‌شناسی بسیاری هستند اما متاسفانه مطالعاتی در این مورد صورت نگرفته است.»

    این فعال میراث فرهنگی تاکید کرد: «مشکل اصلی ما در این خصوص مشکل فرهنگی است. متاسفانه برای بردشیرها به طور رسمی به عنوان نماد فرهنگی  ارزش قائل نمی‌شوند. عده‌ای معتقدند که شیر سنگی یک نوع مجسمه است و نباید بر سر گورهای اسلامی وجود داشته باشند اما این در حالی است که شیر علاوه بر این که نماد قدرت در فرهنگ ایرانی است؛ تمثالی از تشیّّع و پایبندی به مرام و مسلک امام علی هم به شمار می‌آید.»

    وی افزود: «شیرهای سنگی قابل جابجایی و در معرض تخریب هستند، بسیاری از این شیرها به سرقت رفته و شماری هم شکسته شده و در لابه لای جرزهای دیوار و ساختمان‌ها به کار گرفته می‌شوند.»

    فرجی در ادامه با اشاره به خطرات سدسازی و آبگیری آنها در چهاربحال بختیاری و خوزستان گفت: «در منطقه بیرگان از توابع کوهرنگ چیزی در حدود 17 شیر سنگی با آبگیری تونل سوم کوهرنگ به زیر آب می‌روند. همچنین در روستای “شهریاری” از یک بردشیر به عنوان نیمکت در مقابل شورای حل اختلاف استفاده می‌شود که این نشان دهنده نبود آگاهی از ارزش این میراث فرهنگی در نگاه مردم است.»


     شیرهای بختیاری زنده شوند!

    شیرهای سنگی در هیچ کجای ایران به اندازه‌ای که در خوزستان و چهارمحال بختیاری خانه گزیده‌اند به چشم نمی‌آییند اما گویا همین فراوانی و پراکندگی، از بین رفتنشان را امری عادی جلوه داده و در نظر مردم و مسئولان از ارزش و اهمیت آنها کم کرده است. این در حالی است که می‌بایست این شیرهای سنگی شناسایی و تا حد امکان در محل استقرارشان از خطرات محفوظ نگاهداشته شوند و در این راستا به مردم، متصدیان امور شهری و شهرداران آگاهی داده شود. همچنین در مورد بردشیرهایی که در معرض نابودی قرار دارند مانند شیرهای سنگی روستای «آب ماهیک» در استان خوزستان و یا شیرهای سنگی «بیرگان» در چهارمحال بختیاری، عملیات نجات‌بخشی صورت گرفته و آنها را به موزه منتقل کنند. روشن است که تنها ثبت ملی این آثار نمی‌تواند به نجات بخشی آنها کمک کند، بلکه شایسته است که در حفظ و نگاهداشت آنها به طور جدی وارد عمل شد و به این موضوع به عنوان یکی از پتانسیل‌های  مهم  گردشگری منطقه نگریست. با توجه به پتانسیل‌های که میراث طبیعی  استان چهارمحال بختیاری، در جذب گردشگران دارد، می‌توان از این ظرفیت برای معرفی هر چه بیشتر شیرهای سنگی به عنوان یک میراث فرهنگی غنی در استان برای رشد صنعت گردشگری و نگاهداری این میراث بهره جست.

    منبع: ایران نامه/ معصومه شهباز