دیده بان حقوق حیوانات ایران :به نقل از سبز پرس / کیارش یشایایی ، مرال يا گاو كوهي كه نوعي از گوزن است، مثل بقيه حيوانات ايران در خطر قرار گرفته و يازده فرد از آنها در بيست هكتار زمين فنس كشي شده در فندقلوي نمين واقع در استان اردبيل جهت تكثير تحت مراقبت قرار دارند.
سي شهريور، سرباز وظيفه اي كه از محل نگهداري اين مرال ها نگهباني مي دهد براي تعويض پست به كانكس مراجعه مي كند. سرباز همكار خود را در محل پيدا نمي كند و پس از گزارش ناپديد شدن سرباز قبلي به محل پست خود يعني حصار مرال ها وارد مي شود. اين سرباز مورد حمله ي مرال نر واقع مي شود و در حالي كه از محل سر و گردن آسيب ديده بود با مخفي شدن در لابلاي شاخ و برگ و درختان خود را از خطر مرگ مي رهاند. عوامل محيط زيست مستقر در سايت با نيروي انتظامي تماس گرفته و ماموران انتظامي در محل حاضر مي شوند و با شليك تير جنگي مرال را تلف مي كنند، سرباز زخمي را نجات داده به بيمارستان منتقل مي كنند. ماموران انتظامي و هلال احمر و آتش نشاني وارد محوطه شده و پس از جستجوي محوطه كالبد بي جان سرباز ناپديد شده را مي يابند و به پزشكي قانوني انتقال مي دهند. زمان مرگ بيست و چهار ساعت قبل از كشف جسد و علت مرگ ضربات شاخ گوزن به شكم بوده است.
مدير كل حفاظت از محيط زيست استان اردبيل به جاي پذيرفتن هر گونه مسئوليتي و معذرت خواهي، اين گونه حوادث را اتفاقي نادر و دور از ذهن قلمداد مي كند.
اول: هر طبيعت گردي ولو غير متخصص و بدون تحصيلات يا با تحصيلات غير مرتبط مي داند كه اين فصل، فصل مستي و جفتگيري مرال ها است كه به آن «گاو بانگي» مي گويند. حيوانات در اين فصل قلمرو طلب مي شوند، و از مرال هاي ماده حرمسراي خود به شدت مراقبت مي كنند و تحت تاثير هيجانات اين فصل، ممكن است به موجوداتي كه در قلمرو خود مي بينند حمله كنند.
دوم: يك سرياز نوزده ساله، بيست و چهار ساعت مفقود شده و كسي نفهميده است. آيا اين خود دليل فقدان مديريت و سستي نسبت به انجام امور محوله نيست؟
سوم: آيا فكر مي كنيد اين سرباز نوزده ساله اي كه به احتمال قوي آموزش هاي لازم را نديده است، در مواجهه با شكارچياني كه مثل آب خوردن محيط بان و آدم مي كشند مي توانست از خود و محل پستش مراقبت كند؟
چهارم: اين اتفاق را اكثر رسانه هاي خبري و حتي رسانه هاي زيست محيطي به سكوت سپري مي كنند و همچنان به پوشش اخباري از قبيل خرس شكار شده در سميرم، تن به فاضلاب سپردن مرغ مهاجر جا مانده از گروه و مداواي عقاب طلائي مشغولند. گويا جان انساني كه بر سر حفاظت از محيط زيست فدا شده برايشان اهميت چنداني ندارد.
—————————————————————————-
اخبار مرتبط :