دیده بان حقوق حیوانات: به گزارش خبرآنلاین هر ساله در اوایل اردیبهشت، اهالی استانهای اردبیل و آذربایجان شرقی، ایل بزرگ شاهسون را می بیند که به کوچ بهاره می رود.
مرد ایل شاهسون، شبانه روز پا در رکاب اسب دارد. زیرا جان و مال ایل، بسته به غیرت اوست.
زمان کوچ تقریبا ثابت است، اوایل اردیبهشت، ولی اگر زمستان سرد و سخت و طولانی باشد، تا اواخر این ماه، ایل از جا کنده می شود به هوای ییلاق
معمولا ایل 10 تا 15 روز در انتظارگاه یازلاقی می‌ماند و بعد به سمت محل ییلاق که مرتفع‌تر است، حرکت می‌کند. و زن ایل، صبورانه، بار این مسافرت طولانی را به دوش خسته خود می کشد
افسانه های محلیَ، حکایتهای درگوشی، بله، برونهاست که در این کوچ شکل می گیرد. شاید افسانه سارای نیز در همین کوچ زاده شده
عشایر و دامها تا زمانی در این ییلاق می‌مانند که بارش در کوه‌ها شروع شود . شاید تا مهر، شاید آبان
دختر ایل، پا به پای مادر و پدر، در کوچ حضور دارد. کارهای دم دستی او را آزموده می کند تا روزی زن ایل شود
تیغ آفتاب، عقل از کله می پراند. بیراه نیست اگر پسر ایل از دست خورشید به قابلمه پناه می برد
علاوه بر این حاشیه رودخانه‌هایی که در مسیر کوچ قرار دارند، محلی برای استراحت می توانند باشند؛ «خیاوچای»، «قره‌چای» و شعبه‌های آن و «سامور چای» و تعدادی رود محلی نیز در مسیر ایل هستند
در مسیر کوچ برخی از طوایف شاهسون، دریاچه «آت گولی» قرار دارد که در مسیر مشگین‌شهر به اردبیل و کمی بعد از روستای لنج‌آباد است.
در بلندای صخره، زن ایل، مسیر دامها و خانواده اش را می پاید. اینجا، زن و مرد به یک کارند: به سلامت رساندن ایل به ییلاق
شاهسون‌های اردبیل به دلیل آن که در کوهپایه‌های سبلان اسکان می‌کنند، همیشه در نزدیکی آبگرم‌ها و چشمه‌هایی هستند که اگر خشک یا توسط مسافران آلوده نشده باشد، در دسترس آنهاست.
حدود 20 چشمه آبگرم بزرگ و فعال و تقریبا به همین تعداد چشمه آب سرد در مسیر ایل وجود دارد تا گوسفندان تشنه و چوپان خسته را به آرامش طبیعت دعوت کنند.
عکسها: خلیل غلامی/ فارس