برچسب: فسیل

  • کشف فسیل های20میلیون ساله گاو دریایی درکبودراهنگ/ تصویر

    دیده بان حقوق حیوانات: فرماندار کبودراهنگ گفت: دو فسیل گاو دریایی مربوط به 20 میلیون سال پیش از دل تپه های شهر شیرین سو در شهرستان کبودراهنگ کشف شد.

    ‘احسان قنبری’ در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: این فسیل ها در زمان فعالیت کارگران معدن سنگ مرمری در تپه ای در شهرستان کبودراهنگ کشف شده است.

    وی اظهار کرد: با تصمیمات گرفته شده در استان این دو فسیل در مسیر گردشگری شهر شیرین سو به غار علیصدر قرار خواهد گرفت تا گردشگران بتوانند از آنها بازدید کنند.

    وی ادامه داد: این تپه یک مکان تاریخی است که می توان با تخصیص اعتبار به آن و آغاز کاوش های تخصصی کشفیات خوبی را در حوزه میراث فرهنگی بدست آورد.

    مدیر میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری شهرستان کبودرآهنگ نیز در این خصوص گفت: این فسیل ها متعلق به دوران میوسین پیشین یعنی 20 میلیون سال قبل است که از حدود یک ماه پیش در معدن گرانیت در سه کیلومتری شهر شیرین سو از توابع شهرستان کبودراهنگ کشف شده است.

    ‘مهدی غلامی’ با بیان اینکه این فسیل فقط قسمت سینه این جانور پستاندار دریایی است و شامل دنده و ستون فقرات این جانور می شود، افزود: سنگ واره این فسیل 110 در 80 سانتی متر است و یکی از فسیل ها دارای 16 مهره ستون فقرات و 20 دنده و دیگری 20 عدد مهره ستون فقرات و 12 عدد دنده قابل شمارش است.

    وی با اشاره به اینکه این گاو دریایی در دریا زندگی و تغذیه می کند، گفت : هم اکنون گونه هایی از این جانور در آبهای گرم استوایی و نیمه استوایی زندگی می کند.

    شهر شیرین سو در 55 کیلومتری شهرستان کبودراهنگ و 120 کیلومتری شمال شرقی شهر همدان قرار گرفته است.

  • فسیل ‘بزرگ‌ترین دایناسور چهاربال’ جهان کشف شد/ تصویر

    فسیل ‘بزرگ‌ترین دایناسور چهاربال’ جهان کشف شد/ تصویر

    Animal-Rights-Watch-ARW-7720

    دم بسیار بلند چانگی‌یواپتور به او اجازه می‌داد فرودهایی آرام و ملایم داشته باشد

    دیده بان حقوق حیوانات: فسیل یک دایناسور جدید با چهار بال کشف شده است که پرهایی بسیار بلند در دم و اندام‌های عقب خود دارد.

    چانگی‌یواپتور یانگی یک شکارچی عظیم پرنده در ابعاد هواپیمای بدون سرنشین بود و در دوره زمین‌شناسی کرتاسه در جایی که هم‌اکنون استان لیائولینگ چین است، زندگی می‌کرد.

    طول این موجود از پوزه تا انتهای پرهای دمش ۱۳۲ سانتیمتر برآورد شده است و براساس گزارش‌ها، بزرگ‌ترین دایناسور چهار بالی است که تاکنون کشف شده است.

    پرهای این دایناسور عظیم تا ۳۰ سانتیمتر درازا داشت و براساس پژوهشی که در نشریه علمی ارتباطات طبیعت منتشر شده است، داشتن چنین پرهای بلندی به این دایناسور اجازه می‌داد هنگام پرواز از سرعتش کم کند و فرودهای مطمئنی هم داشته باشد.

    چانگی‌یواپتور گونه جدیدی از رده مایکرورپتورین‌ها است. این موجودات دیرین سرنخ‌هایی را از منشاء پرواز و روند تبدیل دایناسورهای پردار به پرندگان به دست می‌دهند.

    پیش از این، دیرین‌شناسان تصور می‌کردند که این موجودات عظیم با چهار بال، حلقه میانی در روند پیدایش پرندگان با دو بال بوده‌اند. اما فسیل‌هایی که به تازگی کشف شده‌اند، نشان می‌دهد که مایکرورپتورین‌ها یک شاخه تکاملی جانبی هستند.

    به این ترتیب، احتمالا پدیده پرواز بارها بین گونه‌های پردار تکامل یافته است نه فقط بین گونه‌ای که در نهایت، به پرنده تبدیل شد.

    Animal-Rights-Watch-ARW-7721

    مایکروراپتور گویی، یک موجود دیرین دیگر با چهار بال

    گروهی از پژوهشگران دانشگاه بوهای چین و موزه تاریخ طبیعی لس‌آنجلس آمریکا اسکلت چانگی‌یواپتور را کشف کردند.

    به نوشته پژوهشگران، پرها روی اندام‌های عقبی این دایناسور به گونه‌ای غیرعادی بیرون زده‌اند که ممکن است به این دلیل باشد که آنها در واقع، بال‌های پشتی او بوده‌اند و از آنها برای پرواز استفاده می‌کرده است.

  • کشف جمجمه میمون‌ فسیل شده/ تصویری

    Animal-Rights-Watch-ARW-6667

    دیده بان حقوق حیوانات: به گزارش فارس، جمجمه فسیلی 6 میلیون ساله از میمون در «ژائوتونگ» در استان «یوننان» در جنوب‌غربی چین توسط باستان‌شناسان کشف شد.

    این جمجمه 6 میلیون ساله فسیل متعلق به یک میمون نوجوان بوده است.

    باستان‌شناسان امیدوارند که با گشودن رمز و راز این جمجه بتواند به کشف حقایقی درباره ریشه‌های انسانی کمک کند.

    این میمون‌های نوجوان در دوره میوسین (5.3 تا 23.8 میلیون سال قبل) در منطقه اوراسیا زندگی می کردند.

    زمین در دوره میوسین را در واقع مى‌توان کره میمون‌ها لقب داد زیرا در آن مقطع از تاریخ زمین تا ۱۰۰ گونه مختلف از میمون‌ها در جهان کهن، از فرانسه گرفته تا چین و از کنیا گرفته تا نامیبیا جولان مى‌دادند.

  • کشف فسیل‌های 9 میلیون ساله در مراغه‌

    Animal-Rights-Watch-ARW-6181
    تصویر تزیینی است.

    دیده بان حقوق حیوانات:غلامرضا زارع  امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در مراغه اظهار کرد:‌ این فسیل‌ها در محدوده‌ای به مساحت بیش از 800 متر مربع پراکنده است.

    وی افزود: در این حفاری همزمان فسیل‌های سر هفت کرگدن، چند‌ اسب، زرافه و فیل به دست آمده است.

    زارع ‌با بیان اینکه این حفاری‌ها تا یک ماه دیگر نیز ادامه خواهد داد، افزود: این فسیل‌ها در عمق دو متری از سطح خاک قرار گرفته‌اند.

    زارع اضافه کرد: در صورت امکان این فسیل‌ها در محل خود به موزه صحرایی تبدیل و یا این فسیل‌ها برای بازسازی به اداره حفاظت محیط زیست مراغه منتقل می‌شود.

    کارشناسان حفاظت محیط زیست مراغه گفت: منطقه فسیلی که تازه کشف شده در محله سیزده آبان مراغه قرار گرفته است.

    منطقه فسیلی مراغه با 40 هزار هکتار وسعت با داشتن فسیل‌های 7 تا 12 میلیون ساله حیوانات مهره‌دار و بزرگ جثه به بهشت فسیل‌شناسی مشهور است و شهرت جهانی دارد.

  • کشف فسیل‌ 73 میلیون ساله ‌در کرمانشاه.

    دیده بان حقوق حیوانات ایران:   دانشجوی دکتری و هیئت علمی گروه زمین‌شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه موفق به کشف گونه‌های فسیلی 73 میلیون ساله مربوط به « کرتاسه» در اطراف کرمانشاه شد.
    تصویر تزیینی می باشد
    به گزارش فارس، روناک گراوندی در مورد کشف خود گفت: با بررسی‌های علمی که در اطراف کرمانشاه صورت گرفت در یکی از این گردش‌های علمی موفق به کشف چند‌ نمونه فسیل مرجان از خانواده «کنولتیده» و فسیل غیر مرجان شدم. براساس گزارش دانشگاه آزاد کرمانشاه، گراوندی ادامه داد: به منظور تایید کشف خود با پروفسور محمدالجمیل از استادان مطرح زمین شناس دانشگاه قاهره و جده مشاوره انجام دادم و ایشان پس از مشاهده نمونه‌ها و اطلاعات ارائه شده، سیستماتیک آنها را تایید کرد و مشخص شد که این نمونه فسیل‌ها مربوط به 73 میلیون سال قبل و «کرتاسه» است که در آن زمان کرمانشاه جزئی از یک دریای کم عمق بوده است.

    عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه در مورد نشانی دقیق محل کشف فسیل‌ها گفت: از آنجایی‌که در تلاشم منطقه کشف فسیل‌ها را به صورت یک ژئوپارک یا پارک زمین شناسی ثبت کنم فعلا از عنوان کردن نشانی دقیق محل معذورم، اما پس از ثبت و ارائه کشف به صورت مقاله علمی، مراجع ذی‌صلاح علمی و استادان و دانشجویان می‌توانند از محل بازدید کنند.  وی تاکید کرد: در محل مورد نظر نمونه‌های بسیار دیگری مربوط به کرتاسه وجود دارد، اما در حال حاضر و به دلیل مطالعات تکمیلی،  از ذکر آن‌ها خودداری می‌کنم ولی باید تاکید کنم که این کشف از نظر زمین شناسی بسیار مهم است و فرضیه دریا بودن استان کرمانشاه را تایید می‌کند و افتخار کشف خود را به تمامی همکارانم در دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه تقدیم می‌کنم.
    شایان ذکر است، روناک گراوند، مخترع دستگاه بایو رآکتیو ایر لیفت همزن‌دار است که خاک کائولن را فروشویی می‌کند و در حال حاضر نیز در صدد ثبت اختراع دیگری است که در آینده نزدیک اختراع جدید خود را به اطلاع عموم خواهد رساند.

  • فسیل یک موجود دریایی 425 میلیون ساله/ تصویر

    Animal-Rights-Watch-ARW-5563

    دیده بان حقوق حیوانات: محققان دو فسیل خاص در هیرفوردشایر در بریتانیا کشف کردند که نه تنها دربرگیرنده صدف آنها است، بلکه قسمت‌های نرم بدن این موجودات 425 میلیون ساله چون اندام‌ها، چشم‌ها و دل و روده آن نیز قابل مشاهده است

    به گزارش مهر، این موجود دریایی از خانواده صدف‌ها، به وسیله خاکستر آتشفشان حفاظت شده است، زمانی بریتانیا دارای آب و هوای نیمه استوایی یا تقریبا استوایی بوده است.

    دیوید سیوتر از دانشگاه لستر اظهار داشت که این گونه صدف کشف شده نشان دهنده یک سرده و گونه هستند که برای علم کاملا جدید محسوب می‌شود. این گونه پالین آویبلا نامگذاری شده است.

    سرده آنها به نام یک شخص ویژه نامگذاری شده و آویبلا نیز به معنای پرنده زیبا است که به علت شباهت این موجود و به ویژه صدف آن به بال پرنده نامگذاری شده است.

    خانواده صدف‌ها دارای فراوان‌ترین فسیل‌ها در میان مفصل داران هستند که تقریبا در بسیاری از نقاط مشاهده شده‌اند، از سوی دیگر در بسیاری از محیط‌های مرطوب و نزدیک آب امروز نیز بسیار متداول هستند.

    سیوتر یادآور شد: اهمیت این اکتشاف در این است که بافت نرم این صدف‌ها که به صورت فسیل حفظ شده بود بسیار نادر است که تاکنون شناسایی نشده است.

    این فسیل‌های بسیار قدیمی با استفاده از یک تکنیک شبیه سمباده زدن لایه به لایه و تصویربرداری از هر مرحله بازسازی شده است.

    سیوتر اضافه کرده است که حفظ قسمت‌های نرم بدن این موجود پدیده نادری است و این امر موجب شده است که ما بینش منحصر به فردی در رابطه با زیست شناسی باستانی، ساختار و تکامل حیوانات به دست آوریم که در غیر این صورت علم در این رابطه گمراه می‌شد.

  • کشف فسیل یکی از بزرگ‌ترین پستانداران کره زمین

    دیده بان حقوق حیوانات: دیرینه‌شناسان در کاوش‌های خود موفق به شناسایی گوری دسته جمعی شدند که در آن فسیل‌هایی از یک گونه منحصر به فرد پستاندار استرالیایی به نام «دیپروتودون» با قدمتی حدود 200 هزار سال کشف شد.

    به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از هرالد سان، در این اکتشاف، دیرینه‌شناسان اسکلت‌هایی از 50 دیپروتودون را که شباهت بسیاری به کرگدن‌های امروزی داشتند‌ و متعلق به 100 تا 200 هزار سال پیش بودند، کشف کردند.

    محققان با اعلام این که این منطقه یکی از بزرگ‌ترین گورستان‌های دسته جمعی مربوط به دیپروتودن‌هاست افزودند: فسیل‌های به دست آمده در این گورستان اطلاعات تازه‌ای درباره زندگی و دلایل انقراض این پستاندار در اختیار آن‌ها قرار خواهد داد.

    علاوه بر این فسیل‌ها، بقایایی از یک سوسمار سمی به نام «مگالانیا» و دندان‌های یک تمساح غول‌پیکر نیز در این گور دسته جمعی کشف شد.

    دیپروتدون‌ها بزرگ‌ترین جانوران پستاندار زمین به شمار می‌آیند که حدود ۲.۸ تن وزن داشته و از 2 میلیون سال پیش در استرالیا می‌زیسته‌اند. دیرینه‌شناسان اعلام کردند نسل این حیوانات حدود 50 هزار سال پیش و با ورود نخستین قبایل بومی به این کشور منقرض شد.

  • کشف فسیل تمساح 100 میلیون ساله در مراکش

    دیده بان حقوق حیوانات: “خبرگزاری فارس: فسیل تمساحی غول‌ پیکر با جمجمه‌ای سپر مانند متعلق به 100 میلیون سال پیش در مراکش کشف شد.”

    به گزارش خبرگزاری فارس،‌ این تمساح که تنها از طریق جمجمه بزرگ خود شناخته شده و گونه‌ای جدید و نادر از خزندگان ماقبل تاریخ به شمار می‌رود به گفته دیرینه‌شناسان، از ماهی‌های 13 فوتی رودخانه‌های مراکش تغذیه می‌کرده است.

    «کیسی هالیدی» محقق دانشگاه میسوری با اشاره به بزرگی جمجمه کشف شده گفت:‌ به نظر می‌رسد این تمساح عظیم الجثه از سری بزرگ به اندازه 2 متر بر خوردار بوده است.

    وی افزود: پوششی ضخیم و سپر مانند روی جمجمه این تمساح قرار داشت که همچون محافظی برای پوست و رگ‌های خونی عمل کرده و شباهت زیادی به چین و چروک‌های موجود روی بدن دایناسورهای شاخ‌داری مانند تریسراپوتر داشته است.

    دیرینه‌شناسان این حیوان را « تمساح زره‌دار» نام نهاده و معتقدند، این پوشش بیش از هرچیز برای نمایش به کار می‌رفته و استفاده دفاعی یا هجومی نداشته است.

    دانشمندان بر این باورند که «تمساح‌های زره‌دار» از گونه خزندگانی موسوم به «اوسوشیان‌ها» بوده اند که امروزه نسل جدید تمساح‌ها و مارمولک‌ها را در بر می‌گیرند.

  • کشف جمجمه‌ بوفالوهای 10 هزار ساله در آمریکا

    دیده بان حقوق حیوانات: فسیل جمجه‌های چند بوفالو با قدمتی بیش از 10 هزار سال توسط گروه مهندسی ارتش آمریکا در ایالت داکوتای جنوبی کشف شد.

    به گزارش خبرگزاری فارس،‌ باستان‌شناسان مرکز پژوهش‌های باستان‌شناسی آمریکا معتقدند،‌ ویژگی جغرافیایی این منطقه و نزدیک بودن آن به مناطق سیل خیز رودخانه میسوری، این احتمال را به وجود آورده که این منطقه علاوه بر بوفالوها محل زندگی دیگر جانداران پیش از تاریخ بوده است.

    مایکل فوشا از اعضای تیم کارشناسی مرکز پژوهش‌های باستان‌شناسی داکوتای جنوبی گفت:‌ هدف از حضور باستان‌شناسان در این منطقه کشف و شناسایی فسیل پستاندارانی همچون، شتر، اسب و یا تنبل‌های عظیم الجثه‌ای که در پیش از عصر یخبندان در این منطقه می‌زیسته‌اند.

    اگرچه هنوز علت مشخصی برای قرار گرفتن این مقدار انبوه از جمجمه‌ها در یک مکان وجود ندارد اما برخی از باستان‌شناسان معتقدند، محل مذکور به احتمال فراوان محل جمع‌آوری بوفالوها برای چرا یا شکار آن‌ها بوده است.

    باستان‌شناسان در نظر دارند، پس از بررسی‌های کارشناسی روی آثار به دست آمده، تمام آن‌ها را در موزه‌ به نمایش بگذارند.

  • آثار دایناسورها هم در کرمان منقرض می شود

    دیده بان حقوق حیوانات: پس از آنکه میلیونها سال پیش عصر دایناسورها به پایان رسید و حیات این جانداران به کلی از کره خاکی محو شد هم اکنون آثار باقیمانده از دایناسورها نیز در کرمان در حال از بین رفتن است.

    به گزارش خبرنگار مهر در کرمان، در حالیکه استان کرمان مملو از استعدادهای گردشگری و عجایب باورنکردنی برای توریستها است اما متاسفانه بسیاری از این پتانسیلها به خوبی به مردم معرفی نشده است و یا شرایط بازدید از آنها مهیا نشده است.

    این درحالیکه است که برخی از استانهای دیگر که دارای استعدادهای به مراتب کمتر از استان کرمان هستند توانسته اند با جذب اعتبارهای مناسب و همچنین معرفی و تبلیغ پتانسیلهای خود که به مراتب کمتر از کرمان است در کنار مدیریت منسجم و دقیق در طول سالهای گذشته خود را بعنوان یکی از قطبهای گردشگری ایران معرفی کنند.

    یکی از مهمترین و جالبترین پتانسیلهای گردشگری کرمان وجود آثار دایناسورها و حیوانات هم عصر با آنها در استان پهناور کرمان است که می تواند کرمان را به بهشتی برای دیرینه شناسان تبدیل کند اما این پتانسیلها به دلیل عدم معرفی مناسب و تبلیغات بسیار ضعیف و بی توجهی مسئولان رها شده اند.

    آثار دایناسورها در کرمان در سایه بی توجهی در حال فراموشی است

    وجود مناطق فسیل خیز و هزاران قطعه فسیل دایناسورها در کرمان و همچنین وجود ردپای دیناسور عظیم الجثه در روستای ده علیرضای شهرستان زرند دلیلی بر این مدعا است.

    مجموعه ای از فسیلهای کرمان

    مجموعه ای از فسیلهای کرمان

    با این وجود متاسفانه بدلیل بی توجهی های صورت گرفته و در مواردی بی مهری هایی که انجام شده است این عجایب در حال تخریب هستند.

    تخریب قسمتی از رد پای دایناسور ده علیرضا

    هم اکنون به علت عدم حفاظت از ردپای دیناسور عظیم الجثه ده علیرضا این اثر شگفت انگیز که اگر در استانهای دیگر کشور بود به قطب توریست تبدیل می شد در حال تخریب شدن است.

    طی سالهای گذشته دو انگشت رد پای دایناسور کرمان به وسیله برخی افراد تخریب شده است و این نگرانی وجود دارد که بزودی این اثر بی نظیر از بین برود.

    تخم دایناسور کشف شده در کرمان

    این در شرایطی است که بدلیل ساختار زمین شناسی خاص این مناطق به گفته مردم محلی بسیاری از آثار دیگر در این محدوده وجود دارد که تاکنون حرکت منسجمی برای شناسایی و ایجاد یک بانک اطلاعاتی علمی مناسب در این خصوص صورت نگرفته است و اگر هم فردی با صرف هزینه و زمان اقدام به جمع آوری این گنجینه گران بها کرده است نه تنها از وی حمایت نشده است بلکه بی مهری های صورت گرفته موجب دلسردی این افراد نیز شده است.

    تعطیلی موزه دیرینه شناسی کرمان موجب تعجب گردشگران نوروزی

    یکی از مهمترین نمونه این اقدام نیز تعطیلی موزه دیرینه شناسی کرمان طی چند ماه گذشته بود.

    موزه دیرینه شناسی کرمان که مملو از فسیلهای بی نظیر و شگفت انگیزی از میلیونها سال قبل شامل فسیل حیوانات هم عصر با دایناسورها، تخم دایناسورها، تنه درخت از دوران ژوراسیک، فسیل کامل یک ماهی از دوران کامبرین، هزاران فسیل بی مهرگان و سخت پوستان و گیاهان بود هم اکنون تعطیل شده است و مدیر سابق این موزه حتی از سرنوشت فسیلهای این موزه بی اطلاع است.

    مهره گردن دایناسور

    نکته قابل توجه در زمان تعطیلی این موزه عدم واکنش مناسب رسانه های کرمان در قابل تعطیلی این موزه بود.

    مردم دشت خاک هم تخته سنگ دایناسورهای این روستا را ندیده اند

    از سوی دیگر تخته سنگی شامل ردپای دهها دایناسور کوچک و بزرگ که به گفته کارشناسان رد پای دایناسورهای متعلق به یک خانواده از این حیوانات بوده است نیز سرنوشتی نامعلوم دارد.

    این تخته سنگ چند سال پیش به صورت کاملا اتفاقی در یک خانه روستایی در منطقه دشت خاک زرند توسط دهیار این روستا درحالی کشف شد که این خانواده روستایی از این تخته سنگ برای ساخت کف حوض حیاط خانه استفاده کرده بودند.

    این قطعه سنگ گران بها نیز پس از کشف توسط یکی از ادارات به کرمان انتقال یافت و پس از سالها هنوز هیچ کار تحقیقاتی روی این سنگ صورت نگرفته است و هیچ کس از نیز از سرنوشت آن اطلاعی ندارد.

    حتی شرایط لازم برای در معرض بازدید عموم قرار گرفتن این اثر بی نظیر مهیا نشده است.

    روستائیان موزه دیرینه شناسی ایجاد کردند / استخوان عظیم الجثه گردن دایناسور در دشت خاک

    تنها موزه ای که برخی از آثار فسیلها در آن انتظار گردشگران را می کشد موزه مردمی دیرینه شناسی روستای دشت خاک است که تنها با همت و پشتوانه مالی مردم محلی و محروم این روستا بنا نهاده شده است.

    محل نگهداری فسیلهای دایناسور در گاراژ خانه اجاره ای

    کشف تخته سنگ شامل ردپای دایناسورها برای مردم این منطقه جرقه ای شد برای معرفی این استعداد خاص روستای دشت خاک به گردشگران، هر چند مردم این روستا خود دیگر این تخته سنگ را ندیدند و هنوز جای آن در موزه مردمی دیرینه شناسی کرمان خالی است اما ساکنان دشت خاک از توابع شهرستان زرند با اهداء فسیلهایی که به مرور زمان در منطقه کشف کرده بودند هم اکنون گنجینه ای از حیوانات ماقبل تاریخ ساخته اند.

    یکی از شاخصترین فسیلهای موجود در این موزه مردمی استخوان گردن یک دایناسور عظیم الجثه در این موزه است.

    شاید در نگاه اول کسی باور نکند که چنین فسیلهایی در کرمان وجود دارد زیرا بدلیل اطلاع رسانی بسیار ضعیفی که در این خصوص صورت گرفته است حتی ساکنان استان کرمان نیز اطلاع دقیقی از وجود این فسیلها ندارند.

    این درحالی است که همچنان جای تحقیقات علمی و حمایت مسئولان استان کرمان از این گنجینه طبیعی خالی است.

    بی توجهی و فعالیتهای عمرانی مناطق فسیل خیز را در معرض تخریب قرار داده است
    محسن تجربه کار مدیر موزه دیرینه شناسی دشت خاک در این خصوص در گفتگو با خبرنگار مهر در کرمان اظهارداشت: استان کرمان در مناطق مختلف مملو از فسیلهای دایناسور است و این درحالی است که در بسیاری نقاط جهان وقتی یک فسیل کشف می کنند از آن به عنوان افتخار و یک پدیده علمی یاد می کنند و همین مسئله موجب جذب گردشگر و حتی رونق اکوتوریسم در منطقه می شود اما متاسفانه این امر در کرمان روی نداده است و عدم توجه مسئولان و برخی فعالیتهای عمرانی مناطق فسیل خیز کرمان را به سوی نابودی سوق داده است.

    این محقق کرمانی گفت: پس از سالها تلاش هزاران قطعه فسیل منحصر بفرد را از دشتهای و کوهستانهای کرمان جمع آوری کردم اما در نهایت هیچ کس کوچکترین حمایتی از این امر نکرد.

    مسئولان به صورت مقطعی تنها حرف حمایت را می زنند

    تجربه کار گفت: پس از کشف جدید در کرمان برخی مسئولان به صورت مقطعی صحبتهایی در خصوص حمایت از این حرکت انجام می دهند اما در نهایت تمام این حرکتها بی نتیجه مانده است و کوچکترین قدمی برای حمایت از حفاظت فسیلها انجام نگرفته است.

    وی ادامه داد: تنها موزه دیرینه شناسی شهر کرمان بدلیل بی توجهی برخی مسئولان طی چهار سال اخیر بسته بود و حتی برق این مجموعه قطع شده بود و درنهایت نیز با استفاده از کامیون فسیلها را از موزه بار کردند و به محل دیگری منتقل کردند.

    تجربه کار ادامه داد: به احتمال بسیار این فسیلها که باید در شرایط خاص نگهداری می شدند از بین رفته اند و من هم دیگر پس از سالها سعی و تلاش برای جلب رضایت مسئولان دیگر توان پیگیری سرنوشت آنها را ندارم.

    چند پوستر از موزه دیرینه شناسی کرمان بجای مانده است

    وی ادامه داد: برای توجه مردم به سمت این فسیلها اقدامات فراوانی کردم حتی طی ماههای اخیر اقدام به تاسیس یک دفتر در تهران و یک دفتر در کرمان برای جلب نظر مسئولان و مردم کردم و همچنین پوسترهای این فسیلها را با هزینه شخصی چاپ کردم و تصمیم داشتم قطعه فرشی نیز با حمایت هنرمندان کرمانی منقش به این فسیلها ببافم اما متاسفانه دیگر فسیلی وجود ندارد که مردم بخواهند آن را ببینند و تنها چند برگ پوستر برجای مانده است.

    پوستر موزه دیرینه شناسی کرمان

    وی ادامه داد: کاش این فسیلها را از خاک خارج نمیکردم چون خاک بهتر این امانت را حفظ می کرد همانطور میلیونها سال این کار را کرده بود اما تنها طی چند سال هم ما انسانها نتوانستیم این امانت را نگاه داریم.

    علاقمندان برای دیدن فسیلها باید به گاراژ خانه ام بیایند

    تجربه کار گفت: سایر فسیلهای باقیمانده را همچنین در انبار خانه ام و در شرایط بسیار نامناسب نگهداری می کنم.

    وی ادامه داد: هزاران قطعه فسیل ماقبل تاریخ را در قوطی حلبی نگهداری می کنم در حالیکه طی سالهای گذشته دانشمندان نیوزلندی، فرانسوی و پرتغالی با سفر به کرمان برای بازدید از این فسیلها اقدام کردند اما هم اکنون شرایط برای بازدید از این مجموعه بی نظیر برای مردم فراهم نشده است.

    وی ادامه داد: اگر کسی واقعا برای بازدید از این فسیلها علاقه داشته باشند درب خانه ام را به روی مردم باز می کنم همانطور که تاکنون نیز این کار را انجام داده ام.

    وی در ادامه گفت: برخی مسئولان برای حمایت از این حرکت تنها قولهای مقطعی می دهند اما کاری نمی کنند.

    احتمال انتقال فسیلها به استانهای متقاضی وجود دارد

    این محقق کرمانی ادامه داد: بارها از استانها دیگر تقاضای انتقال فسیلها را داده اند و تاکنون بنا به علاقه ای که به استان کرمان داشتم از انتقال آن خود داری کردم اما تا کی باید شاهد این بی توجهی ها باشیم.

    اطلس دیرینه شناسی کرمان

    وی با اشاره به انجام اقدامات عمرانی در مناطق فسیل خیز کرمان گفت: این منطق باید تحت حفاظت قرار گیرند اما تاکنون بیش از 90 درصد این مناطق از بین رفته اند و جالب اینکه حتی موزه دیرینه شناسی را هم تعطیل کردند.

    کتاب فسیلهای کرمان در نیوزلند چاپ شد اما اطلس دیرینه شناسی کرمان منتشر نشد

    مدیر سابق موزه دیرینه شناسی کرمان اضافه کرد: هر قطعه از اشیاء این موزه می تواند برگ جدیدی در شناخت این حیوانات ما قبل تاریخ باشد همانطور که دانشمندان نیوزلندی در این راستا در دانشگاه این کشور اقدام به چاپ کتابی در این خصوص کردند اما هنوز اطلس دیرینه شناسی کرمان منتشر نشده و کسی هم حمایت نمی کند.

    وی ادامه داد: هر مسئولی که برای حمایت از این حرکت جلو می آید اول می خواهد مکان کشف فسیلها را بداند و خواهان واگذاری فسیلها به مجموعه تحت مسئولیتش می شود و طرح دقیقی در راستای حمایت از این فسیلها ارائه نمی دهند.
    …………………………….
    گزارشگر: مجید قاسمی نژاد