برچسب: قرق

  • شکارچی‌ها قول بدهند ۲سال شکار نکنند!

    شکارچی‌ها قول بدهند ۲سال شکار نکنند!

    Animal-Rights-Watch-ARW-Kahrom2

    دیده بان حقوق حیوانات: پیشنهاد ممنوعیت 5ساله شکار در حالی از سوی رییس مجلس بیان شد که رییس سازمان محیط زیست و مشاورش فعلا از این طرح زیاد استقبال نکرده اند.

    جمعیت گونه های جانوری در دنیا رو به کاهش است. اولین چاره ای که به ذهن می رسد ممنوعیت شکار حیوانات است. اما به گفته برخی کارشناسان، شکار تنها دلیل انقراض و کاهش جمعیت جانوران نیست. با این حال در ایران پیشنهادهایی برای ممنوعیت شکار وجود دارد.

    قبلا معصومه ابتکار، رییس سازمان محیط زیست گفته بود احتمال شکار برای ۵ سال ممنوع می شود. چند روز پیش هم علی لاریجانی، رییس مجلس شورای اسلامی در مراسم گرامیداشت مقام محیط‌بان از سازمان محیط زیست خواست تا برای حفظ گونه های جانوری، شکار را برای ۵ سال ممنوع کند. تا در آن شکار به مدت 5سال ممنوع اعلام شود. از آن طرف معصومه ابتکار رییس سازمان حفاظت از محیط زیست با اینکه خود سال گذشته از ممنوعیت شکار خبر داده بود اما اعلام کرد که در رابطه با این مساله نباید احساسی عمل کرد.

    درباره ممنوعیت شکار سراغ اسماعیل کهرم، مشاور رییس سازمان محیط زیست رفتیم. او هم بازه زمانی ۵ سال برای ممنوعیت شکار را مدت زمان زیادی می داند. به عقیده او باید از در دوستی با شکارچیان حرف زد و آنها را متقاعد کرد که حداقل ۲ سال دست از شکار بکشند. البته او قرق اختصاصی را هم نمی پذیرد. طرحی که بسیاری معتقدند می تواند به تکثیر گونه های جانوری منجر شود.

    گفتگوی خبرآنلاین با مشاور رییس سازمان محیط زیست را بخوانید؛

    دکتر لاریجانی رییس مجلس پیشنهاد دادند که برای حفظ گونه های جانوری، شکار برای 5سال ممنوع شود. به نظر شما با توجه به جمعیت موجود حیوانات در ایران این طرح چه تاثیری خواهد داشت؟

    طرح ممنوعیت شکار به این دلیل ضروری است که ما در حال از دست دادن گونه های جانوری خود هستیم. کل جانوران قابل شکار چهارپای ما از 120هزار راس کمتر است. در این میان یک میلیون و ۵۰۰ هزار تا ۲ میلیون تفنگ دست مردم وجود دارد. اگر هرکدام از اینها ۵۰ تا ۱۰۰ فشنگ داشته باشند معلوم می شود که جانوران زیادی مورد هدف قرار خواهند گرفت. این جانوران دوام نمی آورند و از بین می روند برای همین است که اتفاقا بنده موافق این طرح هستم. منتها مساله ای که در این میان داریم اینکه ۵ سال مدت زمان خوبی نیست.

    یعنی باید بیشتر باشد؟!

    نه، من تصور می کنم اگر ما جمعیت شکارچی را دورهم جمع کنیم و از آنها تعهد دوستانه بگیریم که مثلا ۲ سال اصلا شکار نکنند، اینها هم قول بدهند این کار را انجام دهند و همزمان با آن اگر ما جریمه شکار را افزایش دهیم در ظرف ۲ سال تغییر زیادی در جمعیت حیات وحش ایجاد می شود و روند ممنوعیت به ۲ سال آتی نیاز نخواهد داشت. اگر ما 5 سال ممنوعیت در نظر بگیریم نیرو به اندازه کافی نداریم تا این امر را کنترل کنیم.

    فکر می کنید ممنوعیت شکار از طرف شکارچی ها پذیرفته شود؟

    ممنوعیت طولانی مدت شکار سخت است. درست مانند زمانی که آنفولانزای پرندگان آمد و شکار پرنده به طور کلی ممنوع شد؛ با وجود این ممنوعیت باز هم در قسمت شرق میانکاله یعنی در منطقه آشوراده یک روز زمستان که شکار را آزاد اعلام کرده بودند از ساعت 4 تا 8 صبح فاصله بین دو تیر بسیار کمتر از استانداردی بود که وجود دارد؛ ۲ دقیقه. گاهی 4تیر با هم شلیک می شد. با اینکه حتی این آنفولانزا خطر مرگ برای انسان به همراه داشت، اما هیچ کدام از شکارچی ها به آن اهمیت نمی دادند. به هرحال طرحی که آقای لاریجانی مطرح کردند خوب است. ایشان از این منظر به قضیه نگاه کرده اند که اگر وضع همینطور ادامه پیدا کند حیات وحش از بین خواهد رفت. به نظر من اگر ما یک مقدار با شکارچی های محلی با شکارچیان مرد نه نامرد شکارکش تعامل داشته باشیم انشاءالله ظرف دو سال تعادلی در جمعیت حیات وحش ایجاد می کنیم با این روال دیگر نیازی به 5سال نخواهد بود.

    در گذشته نیز خانم ابتکار بر ممنوعیت شکار تاکید و آن را اعلام کرده بودند اعلام ممنوعیت شکار از آن زمان چه تاثیری بر جمعیت حیات وحش گذاشته است؟

    این ممنوعیت فقط در حد اعلام بوده و هیچ وقت اعمال نکردیم. اگر این طرح انجام شود برای بار اول است ما برای یک سال هم ممنوعیت اعلام نکردیم. اظهار نظر و اظهار علاقه کرده بودیم اما اینکه بیاییم قانونی کنیم و مجلس آن را مطرح کند که ۵ سال هرکس شکار کند به اشد مجازات محکوم خواهد شد، هیچگاه در ایران انجام نشده است. ما برای بار اول این کار را انجام خواهیم داد.

    به نظر شما دلیل زیاد شدن شکارکشی چه بوده است؟

    شکارکشی همیشه بوده است، اما کشف آن زیاد شده است. ما همیشه شکارکشی داریم، یک عده ای متخلف رانندگی، یک عده قاچاقچی اسلحه یا مواد مخدر هستند این هم یک تخلف است. الان چون جرایم به سمت سنگین شدن می رود کشف آن پر سرو صداتر شده است و ما از این بابت خوشحالیم و ناراحتیم از اینکه هنوز هم یک تعدادی هستند که متاسفانه شکارکشی می کنند.

    به نظر شما شکار تنها دلیل از بین رفتن گونه های جانوری است یا دلایل دیگر هم در این امر دخیل است؟

    خیر، شکار تنها دلیل نیست. دلیل دیگر آن از بین رفتن زیستگاه هاست. یعنی اگر قسمتی از جنگل تخریب شود کلی گوزن و شغال از بین خواهد رفت درست مانند اینکه خانه کسی از او گرفته شود. هرجا که انقراض یا کاهش جانوران شکاری دیده می شود 2 عامل وجود دارد: عامل اول تخریب زیستگاه و عامل دوم شکار بی رویه است. این دو عامل دست به دست هم داده و نسل جانوران را از بین خواهند برد.

    گسترش زیستگاه های انسانی مثل جانمایی مسکن مهر هم بی تاثیر نبوده است.

    قطعا، وقتی زیستگاه های انسانی گسترش پیدا می کند، طبیعیت خراب می شود، جنگل خراب می شود، جنگل تراشی می شود، قاچاق چوب بیداد می کند و آتش هایی که در جنگل ها ایجاد می شود. هر سال حدود ۲ هزار تا ۳ هزار مورد آتش سوزی در جنگل ها داریم اینها باعث از بین رفتن زیستگاه حیوان می شود از آن طرف هم با گلوله به جان این حیوانات می افتند.

    اگر شکار ممنوع شد، برای تکثیر این حیوانات چه کاری باید انجام شود. نمی شود هم شکار را ممنوع نکرد و هم تکثیر این جانوران را زیاد کرد؟

    نه اصلا، این کار در هیچ جای دنیا انجام نمی شود همین قدر که شکار ممنوع شود از همان لحظه اول زاد و ولد زیاد می شود. اینها باقی می مانند و بچه های زیادتری به دنیا می‌آورند. نمونه آن کشورهای خارجی است همین که شکار متوقف شده است اینها مثل قارچ رشد خواهند کرد. تکثیر مصنوعی چه در ایران و چه در کشورهای دیگر دنیا جواب نمی دهد.

    حتی اگر برای تغذیه آنها برنامه ریزی کنیم و مواد غذایی در اختیارشان بگذاریم؟

    همین شیوه، شیوه تکثیر مصنوعی می شود.

    نظرتان در مورد قرق اختصاصی چیست؟

    با قرق اختصاصی در حال حاضر موافق نیستم. کسانی که می خواهند قرق اختصاصی بزنند باید وسط کویر بروند و آنجا را آباد کنند نه اینکه یک منطقه مرغوب مثل خوش ییلاق و مناطقی که وضعیت حیات وحش و طبیعت در آنجا خوب است را قرق کنند. برای قرق اختصاصی جایی بروند که حیات وحش نیست، آنگاه جانوران و طبیعت را تکثیر کنند. منظور این نیست که با دست یونجه دهند بلکه از چرای حیوانات در یک منطقه جلوگیری کنند، چاه آب بزنند و بعد هنگامی که پوشش گیاهی خوب شد، طبیعت خودش حیوان را جذب می کند. حیوان که به آنجا رفت تعدادش زیاد می شود نه اینکه یک منطقه را فنس بکشند و شکار را در آن آزاد کنند.

  • 600‌ هزار هکتار از شکارگاه‌های یزد به شکارچیان واگذار شد!

    Animal-Rights-Watch-ARW-6883

    دیده بان حقوق حیوانات: موضوع ایجاد قرق‌های خصوصی و واگذاری بخشی از عرصه‌های طبیعی به شکارچیان موضوع کهنه‌ای است که سال‌هاست مطرح می‌شود. بعضی کارشناسان ایجاد قرق‌های خصوصی برای تکثیر گونه‌های جانوری و سپس شکار این حیوانات توسط شکارچیان را راهکار موثری برای حفظ اندک باقیمانده‌های جمعیت‌های جانوری کشور در مناطق تحت حفاظت محیط‌زیست می‌دانند. شاید بزرگ‌ترین فایده این کار این باشد که شکارچیانی که دل در گرو ریختن خون حیوانات به هر قیمتی دارند و حتی به قیمت انقراض بسیاری از گونه‌ها حاضر نیستند دست از شکار بردارند، می‌توانند از آن‌چه خود پرورش داده و تکثیر کرده‌اند شکار و کمتر به طبیعت دست‌اندازی کنند. اما در دستورالعملی که سازمان محیط‌زیست در سال‌های اخیر برای نحوه ایجاد قرق‌های اختصاصی تدوین کرده و اخیرا به مورد اجرا گذاشته عملا اشاره‌ای به تکثیر جانوران نشده و در عوض به برداشت جانوران در مناطق خارج از محدوده مناطق چهارگانه توسط شکارچیان اشاره شده است. این دستورالعمل ناقص و مشکل‌زا که نابودی تنوع زیستی کشور را هدف قرار داده اخیرا به درخواست سازمان محیط‌زیست اجرایی شده و در همین راستا اداره کل محیط‌زیست استان یزد بیش از 600‌هزار هکتار از اراضی این استان را به منظور ایجاد قرق اختصاصی به بعضی افراد واگذار کرده است. واگذاری صدها‌هزار هکتار از زیستگاه‌های کشور آن هم در استانی که مهم‌ترین زیستگاه یوز ایرانی محسوب می‌شود و با کاهش شدید جمعیت وحوش و خشکسالی مواجه است آن هم در مقیاسی وسیع حالا اعتراض خیلی‌ها را به دنبال داشته است. اکبر همدانیان، کارشناس بازنشسته سازمان محیط‌زیست که سال‌ها در زیستگاه‌های یزد در حوزه حیات وحش مشغول فعالیت بوده به «بهار» می‌گوید: سازمان محیط‌زیست از گذشته‌ها در اجرای ماده 9 آیین‌نامه اجرایی قانون شکار و صید مصوب 9/10/1346 هیات وزیران و اصلاحیه بعدی آن در سال 1374، تنها به آب‌بندان‌ها و تالاب‌ها در زمینه شکار پرندگان مهاجر و صید آبزیان در مدت‌زمان محدود و در قبال صدور پروانه انتفاعی (اوراق بهادار) به‌مبلغ تعیین‌شده اقدام می‌کرد که این رویه هنوز در مناطق شمال کشور عمدتا گیلان و مازندران ادامه دارد. اما پس از صدور دستورالعمل ناقص و پراز نکات مبهم قرق‌ها، مبنی بر واگذاری و برون‌سپاری قسمتی از فعالیت‌های سازمان به‌منظور تحقق بخشیدن به اصل 44 قانون اساسی (که اساسا شامل حال سازمان محیط‌زیست نمی‌شود)، بحث واگذاری قرق‌ها در کشور داغ‌شده و متقاضیان به ادارات کل استان‌ها هجوم برده‌اند تا محدوده‌های انتخابی مد نظرشان را معرفی کنند. خوشبختانه اکثر استان‌ها که تعصب در خور شأنی به محیط‌زیست داشته و مصائب و مشکلات آینده را پیش‌بینی می‌کردند تن به اجرای این دستورالعمل در دوران آقای محمدی‌زاده ندادند و در انتظار تصمیم تیم مدیریت جدید محیط‌زیست باقی ماندند. او می‌افزاید: واگذاری محدوده‌های بزرگ‌تر از ده‌هزار تا بالای یک صد‌هزار هکتاری به یک فرد حقیقی تبعات ناخوشایندی را به‌دنبال داشته و در آینده نزدیک موجب بروز مشکلات و مسائل جدی خواهد شد که سازمان از حل و فصل آن عاجز و دچار معضل اساسی خواهد شد. واگذاری محدوده‌هایی با این وسعت به یک‌نفر شکارچی که تنها سرمایه‌گذاری آن به‌کار گرفتن دو یا حداکثر سه نفر نیروی انسانی با یک دستگاه موتوسیکلت است چه نفعی به سازمان خواهد رساند؟ آیا هدف سازمان ایجاد یک شکارگاه خصوصی برای قشر مرفه جامعه است؟ سرمایه‌گذاری که هیچ‌گونه هزینه‌ای را به سازمان نپرداخته و تعهدی را در این زمینه متقبل نشده نه‌تنها سودی برای سازمان و ارتقای سطح حفاظت نداشته بلکه عموم شکارچیانی که شاهد این وضعیت هستند و نصب تابلو‌های قرق‌های اختصاصی را مشاهده می‌کنند در مقابل سازمان جبهه گرفته و مترصد آنند تا به‌نوعی عقده خود را در مقابل این وجه تمایز زورگویانه خالی کنند. این کارشناس قدیمی محیط‌زیست می‌افزاید: استفاده از مناظر و مزایای طبیعی حق مسلم فرد فرد جامعه است. این‌که صرفا به دلیل متمول بودن و داشتن ارتباط با ارگان‌ها بخواهند حق دیگران را زائل کنند و عامه مردم را ازنعمات خدادادی‌شان محروم کنند اقدامی توهین‌آمیز است که در خور شأن و منزلت و فرهنگ ایرانی نخواهد بود. به گفته او وضع مناطق چهارگانه از نظر جمعیت حیات وحش و همچنین شکارگاه‌های آزاد از نظر حفاظت نامطلوب است و در هشت‌سال اخیر نیز به‌شدت آسیب دیده و از نظر کیفیت حفاظت در پایین‌ترین سطح قرار داریم لیکن این به آن معنی نیست که مناطق را چوب حراج زده و به ثمن بخس به تعدادی افراد متقاضی بدون هیچ‌گونه برنامه‌ریزی و چارچوب مدون واگذار کنیم که صرفا با دو نفر نیروی انسانی و یک دستگاه موتوسیکلت بخواهند در مناطق واگذارشده جولان داده و هر کاری که میل‌شان است انجام دهند. سهم محیط‌زیست در این واگذاری نامشخص است، سهم منابع طبیعی نیز در مقابل عرصه واگذارشده نادیده گرفته شده! اگر قرار است بعضی از وظایف سازمان برون‌سپاری شود باید براساس برنامه‌ریزی و مصوبه‌های قانونی لازم اقدام کرد. فردی که خواستار مدیریت یک محدوده قرق یک‌صد‌هزار هکتاری است باید حداقل سالانه به ازای هر 10‌هزار هکتار متناسب با قیمت تعیین‌شده اقتصاد‌دانان منابع زیستی حق‌السهم محاسبه‌شده را پرداخت کرده و در چارچوب دستورالعمل اصلاح شده در آینده (البته اگر تیم مدیریتی فعلی سازمان موافق این پروژه دردسرآفرین باشد) حقوق سرمایه‌گذار مشخص و نظارت عالیه توأم با حفظ حاکمیت سازمان و سازمان جنگل‌ها و مراتع لحاظ و به مورد اجرا گذاشته شود. او می‌گوید: ما با مشارکت و مدیریت بخش خصوصی هیچ‌گونه مشکلی نداشته و نخواهیم داشت. بهترین گزینه برای حفاظت مطلوب و نگهداشت منابع زیستی جدی گرفتن نیروهای مردمی و استفاده از تجارب و دلسوزی‌شان است لیکن سرند و غربال افراد در جامعه و ایجاد سوءتفاهم و ذهنیت برای عامه مردم نه تنها مشکل احیای زیستگاه‌ها را مرتفع نمی‌کند بلکه موجب خواهد شد تا عکس‌العمل‌های نامطلوبی را از خود بروز دهند و آن‌چه را که باقی مانده است به باد تخریب و از چرخه حیات محو و نابود سازند.

    منبع: روزنامه بهار

  • راه اندازی قرقهای اختصاصی گونه های حیات وحش کشور

    قرق

    دیده بان حقوق حیوانات: مدیر کل اداره کمیته ملی طبیعت گردی گفت: تلاش جهت راه اندازی قرقهای اختصاصی گونه های شاخص و کمیاب حیات وحش ایران با همکاری ارگانهای فرابخشی، از اهداف کارگروه “شکار، صید و تکثیر” معاونت گردشگری است.

    به گزارش خبرگزاری مهر، محمد علی فیاضی افزود: نظر به تعداد محدود گونه های حیات وحش و الزام شکار و صید، نیاز به راه اندازی قرقهای اختصاصی به معنی در نظر گرفتن محیط و شرایط مناسب جهت پرورش و تکثیر گونه های مورد نظر در دستور کار کارگروه “شکار، صید و تکثیر” اداره کمیته ملی طبیعت گردی قرار گرفته است.

    وی با بیان اینکه راه اندازی قرقهای اختصاصی، یکی از فعالیتهای اقتصادی و مورد نیاز در حوزه طبیعت گردی به شمار می آید یاد آور شد: طبق مصوبات کارگروه “شکار، صید و تکثیر” تصمیم بر آن شد تا آخرین آیین نامه قرق های اختصاصی سازمان محیط زیست به اداره کل کمیته ملی طبیعت گردی ارسال شود تا با تمرکز بخش سرمایه گذاری و نیز ترسیم چشم انداز مورد نظر، گام هایی جدی به سوی نیاز امروز حوزه طبیعت گردی کشور برداشته شود.

    فیاضی با بیان اینکه در اختیار داشتن قرقهای اختصاصی علاوه بر بهره برداری در حوزه شکار و صید نقش موثری در جذب طبیعت گردان علاقه مند به کشور خواهد داشت، اظهار داشت: این اداره کل در تلاش است با انتخاب استانهای خراسان شمالی و سمنان به عنوان پایلوت، راه اندازی قرقهای اختصاصی حیات وحش شاخص کشور را عینیت بخشد.

  • پارک جنگلی قرق گرگان/ تصویری

    دیده بان حقوق حیوانات: پارک جنگلی قرق گرگان یکی از مناطق مهم زیست محیطی جانواران در ایران محسوب می شود.

    عکس: مهر/ ابوطالب ندری