دیده بان حقوق حیوانات/ محمد مهدی حیدرپور: شب های گرم تابستان در مناطق استوایی با آواز قورباغه های درختی گره می خورد. اما این دوزیستان درختی تنها استادان آواز شب هنگام نیستند و با رنگ ها و الگوهای زیبای‌شان توجهات را به سوی خود جلب می کنند. قورباغه های درختی بیشتر زندگی خود را صرف بالا رفتن از درختان و حضور روی برگ ها می کنند. در ادامه با برخی از این جواهرات جنگلی بیشتر آشنا می شویم.
به گزارش عصر ایران، یکی از بامزه ترین و نمادین‌ترین قورباغه های درختی، قورباغه درختی سبز است که بومی استرالیا است اما در آمریکا نیز یافت می شود. این قورباغه درختی از رنگ سبز زیبایی برخوردار است و از آن جایی که طول آن به 10 سانتیمتر نیز می رسد، هالک دنیای قورباغه های درختی نیز است.
قورباغه درختی چشم قرمز آرایه ای دیدنی از رنگ های سبز، آبی تیره، زرد و قرمز را ارائه می کند. این نوع از قورباغه درختی در محیط گرمسیری آمریکا جنوبی زندگی می کند اما بر خلاف دیگر قورباغه های رنگارنگ این منطقه، قورباغه درختی چشم قرمز سمی نیست. در عوض چشم های بزرگ قرمز این قورباغه به عنوان مکانیزمی دفاعی عمل می کند.
آپر آمازون یکی دیگر از انواع رایج قورباغه درختی در مناطق گرمسیری است. این قورباغه درختی زمان کمتری را روی درختان سپری می کند و بیشتر در میان بوته ها و در امتداد آب، جایی که می تواند تخمگذاری کند، زندگی می کند.
الگوی گیج کننده قورباغه درختی چشم بزرگ که به نام قورباغه درختی طاووسی نیز شناخته می شود، این دوزیست زیبا را در جنگل های بومی تانزانیا پنهان نگه می دارد. برخی قورباغه های درختی چشم بزرگ طی زندگی خود یک بحران هویت را تجربه می کنند و رنگ آنها از سبز به قهوه ای تبدیل می شود.
قورباغه های برگی
در زیر خانواده Phyllomedusianae، قورباغه های برگی استوایی در اشکال مختلفی وجود دارند.قورباغه برگی باشکوه همانند یک جغد شب است که بیشتر عمر خود را روی درختان سپری می کند و تنها برای تولید مثل از درختان پایین می آید.
قورباغه برگی ببری که به دلایلی روشن این نام را به خود گرفته است برخلاف پسر عموی وابسته به درخت خود اغلب اوقات در مرداب ها و باتلاق ها و همچنین بخش های پست جنگل حضور دارد.
با بهره‌مندی از رنگ های آبی و زرد-سبز، قورباغه درختی میمونی مومی یکی از زیباترین گونه های قورباغه برگی است. در شرایطی که قورباغه های برگی دیگر برای یافتن جفت باید درختان را ترک کنند، قورباغه درختی میمونی مومی تمام طول زندگی دوران بلوغ خود را روی درختان سپری می کند. این قورباغه تخم های خود را روی برگ هایی که در نزدیکی جریان آب قرار دارند، می گذارد و برگ را برای محاظت از تخم ها جمع می کند. هنگامی که بچه قورباغه ها ظاهر می شوند به درون آب می افتند تا چرخه رشد آنها تکمیل شود.
قورباغه های پیکان سمی
قورباغه های پیکان سمی که در اعماق جنگل های آمریکای مرکزی و جنوبی یافت می شوند از جمله درخشان‌ترین قورباغه های درختی نیز هستند. البته رنگ های زیبا و تند این قورباغه ها هشداری بر سمی بودن آنها است. از نظر فنی، قورباغه های پیکان سمی گونه های درختی نیستند اما بسیاری از آنها روی درختانی با ارتفاع نه متر یا بیشتر زندگی می کنند. به عنوان مثال، قورباغه پیکان سمی توت فرنگی تنها برای تخمگذاری از درختان و گیاهان بالا و پایین می رود.
قورباغه پیکان سمی توت فرنگی همواره قرمز رنگ نیست و برخی از آنها دارای رنگ ها و الگوهای متفاوتی هستند.
قورباغه سمی طلایی یکی دیگر از ساکنان جنگل بارانی است که از جمله خطرناک‌ترین قورباغه های پیکان سمی نیز محسوب می شود. بدن این دوزیستان زیبای کوچک با یک سم آلکالوئید پوشیده شده که می تواند انقباض عضلانی غیر ارادی، نارسایی قلبی و حتی مرگ را موجب شود.
قورباغه پیکان سمی زرد راه راه یکی از قابل توجه‌ترین ساکنان جنگل بارانی در ونزوئلا و برزیل است که زیر صخره و همچنین روی درخت یافت می شود. این گونه به شدت از قلمرو خود محافظت می کند.