برچسب: پارک ملی گلستان

  • جمع آوری بیش از هزار امضاء،  جهت خارج نشدن توله خرس های استان گلستان

    جمع آوری بیش از هزار امضاء، جهت خارج نشدن توله خرس های استان گلستان

    دیده بان حقوق حیوانات: ستاد مردمی حمایت از حیات وحش علی آباد کتول طی نامه ای با بیش از هزار امضاء، خارج نشدن توله خرس های گلستان را از مسئولین محیط زیست خواستار شدند.

    به گزارش دیده بان حقوق حیوانات دراین نامه، اهالی این شهرستان با تاکید بر وجود ظرفیت های لازم برای نگهداری و حفظ این دو توله خرس در استان، از مسئولین استانی و کشوری خواسته شده این حیوانات از استان خارج نشود تا با حمایت مردم در شرایط مناسب نگهداری شوند.

    متن این نامه به این شرح است:

    ستاد مردمی حمایت از حیات وحش علی آباد کتول

    ریاست محترم اداره محیط زیست شهرستان علی آباد کتول

    موضوع: درخواست برگرداندن و تحویل دو توله خرس که از جنگل های این شهرستان(علی آباد کتول) یافت شد به مردم طبیعت دوست علی آبادکتول

    سلام علیکم

    اینجانبان عموم مردم شهرستان علی آباد کتول اعم از کلیه کسبه، کارمندان، فرهنگیان، دانشجویان و جمعیت دوستداران محیط زیست از جنابعالی درخواست برگردان دو توله خرس که از جنگلهای این شهرستان که توسط اهالی روستای زرین گل پیدا و تحویل مسئولین آن اداره شده در حال حاضر در محل اداره کل محیط زیست استان نگهداری می شوند… با توجه به این که ما خود دراین شهرستان توانایی نگهداری این دو توله خرس در مکانی با امکانات مناسب را داریم، این دو توله زاده این منطقه بوده و متعلق به این مردم، آیا از نظر شما صحیح است در حالی که این شهرستان خود توانایی و پتانسیل نگهداری از حیوانات بومی منطقه خود را دارد این حیوانات به محیطی خارج از محل تولدشان انتقال داده شوند؟

    جایی که شاید از نظر آب و هوا و پوشش گیاهی و جانوری چندان شباهتی به این زیست بوم ندارد و امکان به خطر افتادن جان این دو توله خرس نادر هم هستند در خارج از محل تولدشان خیلی بیشتز است تا در محیطی که در آن متولد شده اند.

    ما مردم شهرستان علی آباد کتول از شما خواهشمندیم و در خواست داریم این دو توله خرس که متعلق به همه مردم این منطقه هستند را به ما برگردانید، تا خود از آنها در شرایطی مناسب و امن که سازگار با وضعیت جسمیشان است نگهداری کنیم. اگر این دو توله خرس در همین شهرستان نگهداری شوند مکان رهاسازی آنها در محیط طبیعی زندگیشان بیشتر است تا محیط باغ وحشی یا پارکهای خارج از استان که از آنها فقط جهت نمایش در محیطی کوچک و نامناسب از لحاظ جو زیستی و آب و هوای استفاده شود.

    با تشکر

    رونوشت به:

    • نماینده محترم شهرستان علی آباد کتول و بخش کمالان در مجلس شورای اسلامی جناب آقای نوروزی

    • سازمان حفاظت از محیط زیست

    • سازمان حفاظت از محیط زیست – دفتر مدیر کل آموزش و مشارکت های مردمی سازمان

    • فرماندار محترم شهرستان علی آباد کتول جناب آقای تجری

    • اداره کل سازمان حفاظت از محیط زیست

    • معاونت تنوع زیستی

    Animal-Rights-Watch--ARW-1-1368

     

    Animal-Rights-Watch--ARW-1-1372 Animal-Rights-Watch--ARW-1-1371 Animal-Rights-Watch--ARW-1-1369 Animal-Rights-Watch--ARW-1-1370 Animal-Rights-Watch--ARW-1-1377 Animal-Rights-Watch--ARW-1-1373 Animal-Rights-Watch--ARW-1-1374 Animal-Rights-Watch--ARW-1-1375 Animal-Rights-Watch--ARW-1-1376

  • چه کسی آخرین پلنگ ایرانی را خواهد کشت؟!

    1419668793183_179201_811.jpg

    دیده بان حقوق حیوانات: به تابلوی ” محل عبور حیوانات وحشی” توجه نکنید. پای خود را روی پدال گاز خودرو بیشتر فشار بدهید، شاید افتخار کشتن آخرین پلنگ ایرانی در جاده پارک ملی گلستان نصیب شما شد!

    توله پلنگ‌ها از مادر جدا شدند و به فاصله چند روز آنها هم مردند. وای ما با حیات‌وحش‌مان چه کردیم؟ دیگر پلنگی نداریم که به بچه‌های مدرسه معرفی کنیم و بگوییم این حیوانات روزگاری در این جغرافیا که به شکل گربه است، حق حیات داشتند. می‌گویند یکی از این پلنگ‌ها را بعد از کشتن و کلی عکس انداختن با لاشه آن، تاکسیدرمی شده در موزه‌ای نگهداری می‌کنند…

    حالا باید بچه‌های مدرسه را ببریم تا در موزه، با صورتک پلنگ آشنا شوند… ایکاش به تابلوی آهسته‌تر، “محل عبور حیوانات وحشی” توجه می‌کردیم.

    به گزارش ایسنا، جاده پارک ملی گلستان، قتلگاه حیوانات وحشی شده است. حیواناتی که نسل بعضی از آنها رو به انقراض است.

    زمانی جنگل گلستان، مسکن نیمی از پستانداران ایران و بهترین گونه‌های نادر و ارزشمند حیات وحش جهان بود. 45 سال پیش، جاده‌ای مال‌رو در میان جنگل وجود داشت که ساکنین بومی اطراف جنگل از آن برای تردد بین شهر و روستا استفاده می‌کردند و همزیستی مسالمت‌آمیزی میان مردمان بومی مناطق و حیات وحش وجود داشت.

    با توسعه تدریجی صنعت و شهرنشینی در ایران، این جاده به صورت موقت برای اتصال مناطق شمالی به خراسان توسعه یافت و تردد انسان‌ها با خودروهایشان از این جاده افزایش یافت. حال این جاده به قتلگاه حیات وحش تبدیل شده است، مرگی که با رنج فرا می‌رسد.

    پلنگ‌ها، مرال‌ها، خرس‌ها و گربه‌های وحشی که بیشتر شب‌ها برای تامین غذا حرکت می‌کنند، بی‌خبر از تجاوز انسان‌ها به محل زندگی‌شان در هنگام عبور از جاده و مواجهه با نور خودروها، شوکه می‌شوند و می‌ایستند. برخی در برخورد با خودروها، در جا تلف می‌شوند و برخی دیگر همچون پلنگ‌، جسم نیمه جان خود را به وسط جنگل می‌کشانند و پس از تحمل رنج فراوان تلف می‌شوند. حالا دیگر توله پلنگ‌های ماده پلنگ تلف شده، آواره و از بین رفته‌اند.

    دیگر جنگل گلستان محل امنی برای زندگی حیات وحش نیست و به گفته‌ی سازمان محیط زیست، طی سال 86 تا 93 ، 27 درصد پلنگ‌های ایران در جاده‌ها تلف شده‌اند که 83 درصد آن در جاده پارک ملی گلستان اتفاق افتاده است. به گفته مدیر پارک، تعداد تلفات حیوانات در جاده پارک نسبت به سال گذشته به علت افزایش تردد مسافران از این جاده، 52 درصد افزایش داشته است.

    مدیر پارک معتقد است، تنها راه حفظ و نجات حیات وحش ارزشمند این جنگل، خروج جاده از میان پارک است، اما از آنجا که ساخت جاده جایگزین زمان‌بر است و به اعتبار زیادی نیاز دارد لازم است اقدامات فوری همچون نصب گارد ریل، فنس‌کشی، نصب تابلوهای هشداردهنده بیشتر و توزیع بروشور برای آگاهی رانندگان در طول 55 کیلومتر طول جاده پارک و نقاط حادثه‌خیز آن انجام شود تا در مقطع کنونی از تلفات بیشتر حیوانات این جنگل جلوگیری شود.

    به گفته‌ی مدیر پارک، طرحی برای ساخت بزرگراه یا آزادراه به منظور ایجاد جاده جایگزین از سال 82 مطرح شده است اما مشخص نیست تا زمان بهره‌برداری از این طرح چند پلنگ، مرال، خرس و حیوانات در معرض انقراض دیگر قرار است قربانی خودخواهی انسان‌ها شوند.

    افزایش 52 درصدی تلف شدن حیوانات در جاده پارک ملی گلستان

    جواد سلیاری، مدیرعامل پارک ملی گلستان در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) با بیان این‌که پارک ملی گلستان زیستگاه بهترین گونه پلنگ ایرانی است، اظهار کرد: طی چند روز گذشته یک قلاده پلنگ در برخورد با خودرو در جاده پارک ملی گلستان از ناحیه پای عقب، زیر فک، پشت پاها و پنجه‌ها آسیب دیده و در نهایت در محدوده چشمه جانلر که تا جاده 300 متر فاصله داشته، تلف شده است. این پلنگ، ماده بوده و سه سال سن داشته و می‌توانسته در سال آینده زادآوری داشته باشد. یک ماده پلنگ نیز در بهار امسال در اثر برخورد با خودرو در جاده پارک ملی گلستان تلف شد. بررسی‌ها نشان داد که این ماده پلنگ دو توله داشته که احتمالا توله‌های آن نیز در نبود مادر از بین رفته‌اند. در بهار و اسفند سال گذشته نیز 2 پلنگ در جاده پارک ملی گلستان تلف شده بودند.

    وی تصریح کرد: در سال گذشته 143 مورد تلف شدن حیوان در پارک ملی گلستان، گزارش و ثبت شده است. در میان ممکن است حیواناتی در برخورد با خودروها آسیب ببینند و بعد از چند روز بر اثر آسیب وارده در میان جنگل تلف شوند که آمار آنها در دست نیست.

    سلیاری ادامه داد: در 9 ماهه امسال 218 مورد تلف شدن حیوان در جاده پارک ثبت شده است که نسبت به مدت مشابه سال گذشته 52 درصد افزایش نشان می‌دهد. این افزایش تلفات به دلیل افزایش عبور گردشگران و مسافران از این جاده بوده است.

    وی خاطرنشان کرد: با شمارشی که با دوربین تله‌ای صورت گرفته 35 قلاده پلنگ در پارک ملی گلستان مشاهده شده است.

    سلیاری با اشاره به این‌که طرح خروج جاده از میان پارک ملی گلستان در دست پیگیری است و خانم ابتکار، رییس سازمان محیط زیست نیز با این طرح موافق است، تصریح کرد: در ارزیابی سال 87 تا 89 در زمان دولت پیشین، ساخت جاده تحت عنوان بزرگراه یا آزادراه با عنوان گزینه شمالی مطرح شد. در صورت بهره‌برداری از این پروژه، جاده‌ای از میان پارک ملی گلستان عبور نخواهد کرد. این طرح در دولت گذشته مسکوت ماند تا این‌که در دولت جدید جلساتی برای این موضوع برگزار شد و در نهایت تصمیم گرفته شد که آزادراه به عنوان جاده جایگزین ساخته شود، در این صورت جاده از دوراهی کلاله به سمت گلی داغ و در نهایت آشخانه ساخته می‌شود. با ساخت این جاده، پارک ملی گلستان دور زده می‌شود و دیگر جاده از میان پارک عبور نخواهد کرد.

    مدیر پارک ملی گلستان تاکید کرد: بهترین گزینه برای حفظ حیات وحش پارک ملی گلستان، خروج جاده از میان پارک و ایجاد مسیر جایگزین برای این جاده است، اما از آنجا که این اقدام بسیار پرهزینه و زمان‌بر است، تصمیم گرفته‌ایم تا زمان اجرایی شدن طرح خروج جاده از پارک، زیرگذرها و روگذرهایی برای عبور حیات وحش از میان جاده ایجاد کنیم.

    وی ادامه داد: در یکی از کشورهای اروپایی روگذرهایی یا به عبارتی پل‌های هوایی سازگار با محیط زیست برای عبور حیوانات از میان جاده ایجاد کرده‌اند. این روگذرها به گونه‌ای ساخته شده‌اند که حیوان برای عبور از آن احساس ترس نکند و با این اوصاف مشاهده شده است که حیوانات از وسط کریدور ایجاد شده عبور کرده‌اند، زیرا حیوانات در انتخاب محل عبور بسیار حساسند، البته ساخت این روگذرها در پارک ملی گلستان با رعایت استانداردهای جهانی، هزینه دارد.

    سلیاری، محدودکردن عبور حیوان از میان جاده را از دیگر راهکارهای اندیشیده شده برای حفظ حیات وحش پارک ملی گلستان، عنوان و تصریح کرد: ناچاریم جاده را با شرایط موجود مدیریت کنیم. باید دو طرف جاده فنس‌کشی شود تا حیوانات به محلی که خطر کمتری برایشان دارد هدایت شوند. از سوی دیگر تصمیم گرفته شده است تا تابلوهای بیشتری در طول جاده برای آگاهی رانندگان نصب شود. علاوه بر این باید سرعت‌گیرهای بیشتری در طول مسیر ایجاد شود. هم‌چنین قرار است آبراهه‌های بیشتر و زیرگذرهایی در طول مسیر برای عبور حیوانات از میان جاده ایجاد شود.

    وی بیان کرد: برخی رانندگانی که از میان این جاده عبور می‌کنند به سرعت مجاز برای عبور از میان پارک دقت نمی‌کنند. رانندگان باید با سرعت حدود 30 کیلومتر در ساعت رانندگی کنند و می‌توانند در هنگام مواجه شدن با حیوانات سرعت خود را کنترل کنند و مانع از تلف شدن حیوانات شوند. حیوانات در هنگام مشاهده نور چراغ خودروها توقف می‌کنند که این امر باعث تلف شدن‌شان می‌شود. برخی حیوانات همچون گربه‌های وحشی، سمورها، پلنگ‌ها، خرس‌ها و مرال شوکا بیشتر در هنگام شب حرکت می‌کنند.

    سلیاری یادآور شد: جاده‌ای که از میان پارک ملی گلستان عبور می‌کند حدود 55 کیلومتر طول دارد که در طول 30 کیلومتر آن پارک در دو طرف جاده قرار دارد و در 25 کیلومتر باقیمانده از یک طرف جاده به پارک جنگلی گلستان منتهی می‌شود.

    وی اظهار کرد: از محل دریافت بودجه سال 94 تلاش می‌شود گاردریل در محدوده 25 کیلومتر جاده پارک نصب شود، علاوه بر آن تابلوهای هشداردهنده بیشتری در طول جاده نصب خواهد شد. علاوه بر موارد ذکر شده قرار است کارهای آموزشی برای آگاهی رانندگان و گردشگران به منظور حفظ گونه‌های ارزشمند گیاهی و جانوری انجام شود. به عنوان مثال بروشورهایی بین رانندگان در ورودی و خروجی پارک توزیع می‌شود.

    مدیر پارک ملی گلستان اضافه کرد: در پی آتش‌سوزی‌های صورت گرفته در پارک ملی گلستان، قرارگاه نیروهای واکنش سریع از شهریور تا اواخر مهر برای نظارت بیشتر بر پارک و جلوگیری از بروز آتش‌سوزی تشکیل شد. در پی این اقدام، 35 مورد آتش سوزی پیش از گسترده شدن آتش اطفاء شد. البته فعالیت این قرارگاه تا زمان دریافت بودجه برای تداوم فعالیت متوقف شده است. با رسیدن بودجه جدید، این قرارگاه فعالیت خود را از سرمی‌گیرد و کارهای آموزشی و کنترل پارک به منظور جلوگیری از بروز آتش سوزی از سر گرفته می‌شود.

    مسافران، سرعت خودرویشان را هنگام عبور از جاده پارک گلستان کنترل نمی‌کنند

    سیدمجتبی حسینی، معاون پایش اداره کل محیط زیست گلستان نیز در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: در محل پلیس راه تنگه‌راه از زمان وقوع آتش سوزی در پارک ملی گلستان، بروشورهایی برای آگاهی رانندگان به منظور کنترل سرعت و چگونگی مواجهه با حیواناتی که از این جاده عبور می‌کنند، توزیع شده است.

    وی ادامه داد: اداره کل محیط زیست استان با همکاری راه و شهرسازی براساس تفاهم‌نامه موجود مبادرت به نصب یک سری تابلوهای هشدار دهنده کردند. هم اینک در حال جانمایی نقاط حادثه‌خیز برای نصب این تابلوها هستیم. هم‌چنین با همکاری پلیس راه تلاش می‌شود تا نظارت بر خودروها برای کنترل سرعت‌شان بیشتر شود.

    معاون اداره کل محیط زیست گلستان یادآور شد: نقاط حادثه‌خیز جاده پارک ملی گلستان که محل عبور حیوانات است کاملا مشخص و شناسایی شده است ولی متاسفانه مسافرانی که از این جاده عبور می‌کنند سرعت خودروهایشان را کنترل نمی‌کنند و باعث تلف شدن حیوانات ارزشمند این پارک می‌شوند.

    حسینی خاطرنشان کرد:‌ نصب دوربین‌های مدار بسته برای پایش حیات وحش و شناسایی نقاط دچار آتش‌سوزی در سال آینده پیگیری می‌شود. با نصب این دوربین‌ها حضور مدیریت بحران در سریع‌ترین زمان برای اطفاء آتش سوزی‌ها امکان پذیر می‌شود.

    وی بیان کرد: طرح خروج جاده از میان پارک ملی گلستان در سال 82 به تصویب هیات وزیران رسید و قرار شد جاده‌ جایگزین، جانمایی و ساخته شود. به همین منظور دولت یازدهم درصدد تامین اعتبار برای اجرای این مصوبه که کاری زمان براست، برآمده است. با خروج این جاده از پارک، جاده کنونی به عنوان جاده‌ای اکوتوریستی معرفی خواهد شد و بنابراین مسافران با نظارت بیشتر از این جاده عبور خواهند کرد. علاوه بر آن عبور ماشین‌های سنگین از این جاده محدود می‌شود. اگر جاده جدید جایگزین جاده کنونی شود حیوانات کمتری تلف می‌شوند.

    حسینی تصریح کرد: جاده کنونی از قدیم برای تردد مردمان بومی و دسترسی مردم به استان خراسان ایجاد شده بود. عرض این جاده در آن زمان 11.60 متر بوده و جاده‌ای بین شهری و روستایی محسوب می‌شده است. از ابتدای ساخت این جاده نیز بنا بود این جاده به صورت موقت ایجاد شود و خروج جاده از میان پارک در آغاز ایجاد این جاده، مورد توجه محیط زیست و راه و شهرسازی وقت بوده است.

    وی اظهار کرد: ساخت جاده جایگزین اعتبارات بالایی نیاز دارد. با ساخت بزرگراه به عنوان جاده جایگزین شاهد خروج جاده از میان پارک خواهیم بود. برای تحقق این امر باید بودجه بیشتری به راه و شهرسازی داده شود. امیدوارم دولت با تامین اعتبار مورد نیاز برای ساخت بزرگراه، اجرای این پروژه که سال‌هاست، مطالعاتش انجام شده و وارد فاز اجرایی شده است به مرحله تکمیل شدن برساند.

    آزادراه، جایگزین جاده پارک گلستان خواهد شد

    علی بخش رستمی، مدیرکل راه و شهرسازی استان گلستان با بیان این‌که جاده پارک ملی گلستان نزدیک به یک قرن است که از میان جنگل عبور می‌کند، افزود: جاده پارک ملی گلستان جاده‌ای است که شمال غرب و شمال شرق کشور را به هم متصل می‌کند و جاده‌ای موقتی نیست.

    وی ادامه داد: امروزه حفاظت از پارک ملی گلستان برای حفظ حیات وحش آن، حائز اهمیت شده است، به همین دلیل توجه به این جاده که از میان پارک ملی گلستان عبور می‌کند در دستور کار وزارت راه و شهرسازی و محیط زیست قرار گرفته است. به همین منظور ساخت مسیر جایگزینی برای آن‌که جاده از میان جنگل عبور نکند، مطرح شده است.

    رستمی خاطرنشان کرد: مطالعات تغییر مسیر بزرگراه در حال ساخت (جایگزین مسیر جنگل) در دستور کار وزارتخانه قرار گرفت. مطالعات مسیر توسط مشاور طرح انجام شد که به دلیل ناپایدار بودن مسیر بررسی شده و هزینه بالای اجرا با عنوان مسیر قابل قبول پذیرفته نشد و به همین خاطر آزادراه شمالی استان گلستان موسوم به آزادراه نوکنده به آشخانه در دستور کار قرار گرفت.

    وی با بیان این‌که مدیران ذیربط و نمایندگان مردم استان گلستان در مجلس به شدت به دنبال ایجاد کریدور شرق به غرب با عنوان آزادراه هستند، ادامه داد: دولت جدید با پیگیری مدیران استان پذیرفت که ساخت بزرگراه به آزادراه تبدیل شود. این طرح برای طی شدن روند اجرایی آن به وزارتخانه ارسال شد و با نظر مساعد وزیر راه و شهرسازی طی مکاتبه‌ای با سازمان مدیریت کشور درخواست اخذ مجوز کمیسیون ماده 215 به منظور پایدار شدن طرح بررسی شده داده شد. امیدواریم با بررسی و تایید آزادراه ذکر شده، پروژه پایدار شده و مجوز اجرا و تامین منابع آن اخذ شود تا پس از اخذ نظرها در کمیسیون ماده 215، وزارتخانه ردیف اعتباری دریافت کند و در نهایت این طرح تصویب شود و پروژه به مرحله اجرایی شدن برسد.

    رستمی تصریح کرد: این آزادراه از شمال نوکنده آغاز و در نهایت پس از طی کردن مسیر از شمال شهرهای بندرگز، بندر ترکمن، آق‌قلا، گنبد و کلاله به منطقه آشخانه می‌رسد. با بهره‌برداری از این آزادراه، ترافیک عبوری از مازندران به سمت خراسان هدایت می‌شود.

    وی افزود: در سال 1375 طرح ساخت بزرگراه بهشهر – قوچان تعریف شد و قرار شد چهار استان مازندران، گلستان، خراسان شمالی و خراسان رضوی را تحت پوشش قرار دهد. بخشی از این پروژه، هم اینک در استان گلستان تا قبل از جنگل در حال اجراست و با ادامه آن بعد از جنگل، در حوزه استحفاضی خراسان شمالی در دست اجراست. حدود 30 کیلومتر از این بزرگراه از حوزه جنگل گلستان عبور می‌کرد که در نهایت عملیات ساخت این بخش جاده متوقف شد.

    به گزارش ایسنا، 35 پلنگ پارک ملی گلستان در انتظارند فرمان ایست داده شود، تا غریبه‌ها از زیستگاه‌شان بیرون بروند؛ منتظرند، رئیس سازمان محیط زیست، فرمان بدهد. وقت تنگ است، اگر دیر بجنبیم، فرزند‌ان‌ ما باید پلنگ ایرانی را تاکسی‌درمی شده در موزه‌ها مشاهده کنند.

  • اثرات جاده آسیایی بر پارک ملی گلستان

    http://www.doe.ir/Portal/Picture/ShowPicture.aspx?ID=7869c82e-1bd0-40e8-900e-37a0724b81d3

    دیده بان حقوق حیوانات: در سه‌دولت گذشته مصوبه تغییر مسیر عبور جاده آسیایی و خروج آن از پارک ملی گلستان وجود داشته، اما وزارت راه با وجود خسارت‌های هنگفت آن برای محیط‌زیست کشور هنوز تمایل چندانی به اجرای این مصوبه نشان نداده است.

    لاشه یک بچه‌گراز چهارماهه گوشه جاده افتاده است و دل‌وروده‌اش بیرون ریخته، ماشین‌های پرشمار با سرعت بالا از دوسوی جاده باریک رد می‌شوند و دو گراز بزرگسال از لابه‌لای درختان به توله‌ای که تنها چندثانیه پیش کنارشان جست‌وخیز می‌کرد نگاه می‌کنند و کمی بعد مایوسانه پشت شاخ و برگ درخت‌ها گم می‌شوند.

    این بچه‌گراز را یک خودرو سواری پرسرعت در جاده آسفالتی که از دل غنی‌ترین زیستگاه حیات‌وحش ایران می‌گذرد زیر گرفت و رفت. اینجا پارک ملی گلستان در مرز استان‌های گلستان و خراسان‌شمالی است و تصادف‌هایی از این دست، داستان همیشگی و تکراری جانوران پارک ملی و جاده‌ای با نام «جاده آسیایی» است که از وسط آن می‌گذرد.

    به گزارش شرق آنگونه که مسوولان محیط‌زیست استان گلستان خبر داده‌اند ماموران پارک ملی تنها در چهارماه ابتدایی امسال لاشه 208 جانور مختلف که به‌دلیل برخورد با خودروهای عبوری کشته شده بودند را از این جاده جمع‌آوری کرده‌اند. فهرست دقیق قربانیان 120روز ابتدایی سال 93 جاده آسیایی به این شرح است؛ سه قلاده پلنگ، دو آهو، ۱۲ سمور سنگی، هشت گراز، ۵۳ بچه‌گراز، ۱۹ شغال، ۳۹ کلاغ، شش روباه، دو راسو، یک دوپای کوچک، ۵۳ حلقه لوس مار، یک گرزه مار، دو خارپشت، چهار سهره جنگلی و یک گورکن.

    اواسط اردیبهشت‌ماه گذشته یک «ماده‌پلنگ ایرانی» به‌دلیل برخورد با یک دستگاه تریلی در جاده آسیایی پارک ملی گلستان تلف شد. طبق گفته کارشناسان اداره کل محیط‌زیست استان گلستان نتایج کالبدشکافی نشان می‌داد داخل رحم پلنگ ماده خالی بود اما پس از شکافتن پستان‌های حیوان داخل آن شیر وجود داشت و این بیانگر آن بود که پلنگ تلف‌شده چندی قبل توله‌های خود را به دنیا آورده و توله‌ها شیرخواره هستند. با توجه به اینکه پلنگ در هربار زایمان دو توله به دنیا می‌آورد می‌توان گفت تصادف این ماده‌پلنگ منجر به کشته‌شدن سه پلنگ کمیاب ایرانی شد.

    گفت‌وگو با محیط‌بان‌های پارک ملی گلستان نشان می‌دهد نه‌فقط امسال، که در همه سال‌های گذشته و پس از آنکه این جاده به مسیر اصلی محل ارتباط استان گلستان، خراسان‌شمالی و خراسان‌رضوی تبدیل شد جمع‌آوری لاشه جانوران مرده از روی آسفالت آن به یکی از وظایف اصلی آنها بدل شده است. جواد ابراهیمی یکی از این محیط‌بانان است. او در همین‌باره به «شرق» می‌گوید: «چندسال پیش در یک صبح زود که با همکاران در حال سرکشی از پارک بودیم متوجه لاشه غول‌پیکر یک مرال بزرگسال که شاخ‌های بلندی داشت، در حاشیه جاده شدیم، مرال با خودروهای عبوری تصادف کرده و تلف شده بود، دو پلنگ هم در حال خوردن گوشتش بودند.»

    سابقه جاده قاتل

    سابقه این جاده به سال‌های دهه40 برمی‌گردد. در آن سال‌ها این مسیر جاده‌ای خاکی برای دسترسی به نقاط مختلف پارک بود، در سال‌های بعد این جاده آسفالت شد و محل دسترسی برخی روستاهای آن‌سوی پارک بود، اما به‌دلیل عرض کمتر از هفت‌متر، محل تردد پرتعداد خودروهای عبوری نبود. با این حال در مردادماه سال1380 درست از وسط پارک ملی گلستان سیلی بنیان‌کن عبور کرد که علاوه بر تخریب مناطق زیادی از پارک و روستاهای حاشیه، بخش‌های زیادی از این جاده را نیز با خود کند و برد. پس از آن، این جاده بر اساس مصوبه‌ای از سوی دولت وقت در سال 82 با هدف افزایش دسترسی به پارک و امداد‌رسانی به برخی روستاهای حاشیه پارک که در معرض خطر سیل بودند دوباره احداث شد. بر اساس آن مصوبه عرض جاده باید حداقل شش و حداکثر 11متر باشد ولی عرض جاده‌ای که هم‌اکنون از وسط پارک می‌گذرد در برخی نقاط به 50 تا 60متر نیز می‌رسد. از سویی دیگر شواهد موجود و خاکریزی‌های فراوان در امتداد این جاده در ضلع شرقی و استان خراسان شمالی، حکایت از آن دارد که وزارت راه برخلاف قانون، قصد تعریض بیشتر این جاده را دارد. در صورت عدم توقف این کار بعید نیست لودر و بولدوزرهای وزارت راه به‌زودی دوباره قصد فتح جنگل‌های بی‌مانند پارک ملی را بکنند.

    اعتراض به جاده

    آنگونه که اسماعیل مهاجر مدیرکل محیط‌زیست استان گلستان به «شرق» گفته است در سه‌دولت گذشته مصوبه تغییر مسیر عبور جاده آسیایی و خروج آن از پارک ملی گلستان وجود داشته، اما وزارت راه با وجود خسارت‌های هنگفت آن برای محیط‌زیست کشور هنوز تمایل چندانی به اجرای این مصوبه نشان نداده است. تاکنون اعتراض‌های بسیاری چه از سوی مسوولان سازمان محیط‌زیست و پارک ملی گلستان و چه از سوی دوستداران طبیعت و فعالان محیط‌زیست به عبور این جاده از وسط پارک صورت گرفته است. در آخرین اعتراض به این جاده خردادماه امسال به ابتکار دکتر حسین آخانی استاد محیط‌زیست دانشگاه‌تهران تعدادی از دانشجویان و دوستداران محیط‌زیست با حضور در پارک ملی گلستان، خواستار خروج جاده آسیایی از پارک ملی گلستان شدند. به گفته معترضان عبور جاده آسیایی از قلب پارک ملی گلستان منجر به قطع ارتباط اکولوژیک پارک ملی در دو سمت این جاده شده است و با خروج جاده از پارک و برداشتن دیواره‌های بتونی دو طرف آن، ارتباط بین جانوران قسمت‌های شمالی و جنوبی پارک برقرار خواهد شد؛ در غیراین‌صورت شاهد جدایی کامل اکولوژیکی در یکی از ارزشمند‌ترین زیستگاه‌های طبیعی کشور خواهیم بود. دیواره‌های بتونی دوسوی این جاده که در سال‌های اخیر رفته‌رفته ساخته شده حالا بخش عمده‌ای از این جاده را دربر گرفته است، به گفته کارشناسان پارک ملی گلستان این دیواره یکی از عاملان اصلی قربانی‌کردن جانوران پارک است، به این شکل که جانور با عبور از جاده قصد رفتن به سمت دیگر پارک را دارد اما پس از عبور با دیواره‌های بتونی بلند و غیرقابل عبور مواجه می‌شود و سردرگم قصد بازگشت می‌کند که قربانی خودروهای عبور می‌شود.

    اثرات مخرب این جاده نه فقط در کشتار جانوران که در عبورومرور بی‌ضابطه روزانه هزاران خودروی سبک و سنگین از دل پارک ملی خود را نشان می‌دهد. بسیاری از مسافران به دلیل بی‌اطلاعی در قسمت‌های مختلف پارک توقف کرده و اقدام به روشن‌کردن آتش برای تهیه غذا می‌کنند که همین هم منجر به وقوع آتش‌سوزی‌های گسترده در پارک می‌شود. علاوه بر این آلودگی صوتی و نوری ناشی از خودروها وضعیت طبیعی زیست جانوری و گیاهی پارک را تحت‌تاثیر قرار داده است. همچنین در یک‌مورد حدود 10روز پیش یک‌تانکر حامل 20هزارلیتر بنزین در قسمتی از این جاده منحرف و واژگون شد که بخش زیادی از بنزین آن در پارک تخلیه شد.

    راه‌حل موقت

    برخی از مسوولان محیط‌زیست و کارشناسان معتقدند در صورت انتقال جاده از پارک ملی و توقف عبورومرور بی‌ضابطه از میان پارک بخش زیادی از مشکلات کنونی پارک ملی گلستان حل می‌شود، اما تا به سرانجام‌رسیدن این پروژه مدت زیادی باقی مانده. در شرایط کنونی که جاده همچنان از وسط پارک می‌گذرد راهکار کم‌کردن مشکل چیست؟ جواد سلیاری رییس پارک ملی گلستان در پاسخ به این سوال «شرق» اینگونه توضیح می‌دهد: «به نظرم نصب گاردریل در کل حاشیه جاده که از وسط پارک می‌گذرد بسیار مهم است، این موضوع از گذشته تا امروز جزو تعهدات وزارت راه هم بود اما هنوز انجام نشده، در صورتی که قرار بود در طول جاده این گاردریل‌ها نصب شود تا از توقف در محل‌های تعیین‌نشده جلوگیری کند، همچنین اقدام دیگر نصب تابلوهای آموزشی و هشدار‌دهنده درباره محدودیت سرعت، معرفی پارک و تابلوهای هشداری درباره ممنوعیت روشن‌کردن آتش و… در طول مسیر بوده که اینها هم جزو تعهدات وزارت راه بود اما انجام نشده است. ما پیگیریم که این اقدامات انجام شود و اگر این کار صورت گیرد به احتمال زیاد بخشی از مشکلات پارک حل می‌شود.»

    راه‌حل و برنامه نهایی

    اسماعیل مهاجر، مدیرکل محیط‌زیست استان گلستان در رابطه با راه‌حل نهایی مشکل عبور جاده از پارک ملی گلستان به «شرق» می‌گوید: «یکی از استراتژی‌های اصلی مدیریت جدید محیط‌زیست استان و سازمان محیط‌زیست، تغییر مسیر این جاده و عبوردادن آن از شمال پارک ملی است، فعال‌کردن گزینه شمالی نیز در دولت‌های گذشته مصوب شده است. علاوه بر این ارزیابی زیست‌محیطی گزینه شمالی نیز که از کلاله در استان گلستان به گلیداغ و آشخانه در خراسان رضوی متصل می‌شود، صورت گرفته و با آن موافقت هم شده است. ولی متاسفانه در وزارت راه و خود استان و مسوولان سابق سازمان، عزم جدی و ملی برای اجرای این پروژه وجود نداشت. استاندار، مسوولان و نمایندگان استان در این دولت هم با جدیت در پی اجرای این پروژه هستند؛ وزارت راه هم تقریبا موافقت خود را اعلام کرده است.»

    هنوز مشخص نیست توقف عبورومرور روزانه هزاران‌خودرو از قلب پارک ملی چه زمانی متوقف می‌شود و عبور این جاده از مسیر شمالی چه وقت به نتیجه می‌رسد، اما حتی یک‌روز تاخیر در اجرای این پروژه هم آسیب‌هایی بازگشت‌ناپذیر به این ذخیره‌گاه ارزشمند محیط‌زیست ایران می‌زند و معلوم نیست تا روز اجرای آن چه‌مقدار از این پارک با همین کیفیت کنونی باقی خواهد ماند.

  • کشف لاشه یک پلنگ ایرانی در پارک ملی گلستان/ تصویری

    کشف لاشه یک پلنگ ایرانی در پارک ملی گلستان/ تصویری

    دیده بان حقوق حیوانات:عصر روز (۱۳۹۳/۲/۲) نیروهای یگان محیط زیست پارک ملی گلستان حین گشت زنی با لاشه یک پلنگ ایرانی در محدوده ای به نام دره زاولی برخوردند.

    به گزارش «تابناک»، به نقل از دیده‌بان محیط زیست و حیات وحش ایران، مدیر روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست استان گلستان در این باره گفت: لاشه که متعلق به یک پلنگ نر جوان است، در فاصله‌ای اندک از جاده آسیایی در حالی دیده شده که اجزای بدن پلنگ توسط حیوانات لاشه خوار خورده شده؛ اما اسکلت پلنگ به غیر از دست‌ها کاملا سالم است.

    احمد دباغیان افزود: بر پایه بررسی‌های اولیه صورت گرفته، با توجه به فاصله کم مکان دیده شدن لاشه با جاده به احتمال زیاد پلنگ پس از برخورد با خودروهای عبوری آسیب دیده و پس از پیمودن مسافتی تلف شده است.

    البته احتمال مرگ این نر جوان بر اثر درگیری با نرهای بزرگ‌تر برای تعیین قلمرو نیز وجود دارد.

    Animal-Rights-Watch-ARW-7329

    اسکلت این پلنگ برای انجام تحقیقات تکمیلی به اداره کل حفاظت محیط زیست استان گلستان منتقل شده است.

    در ۱۳۹۲/۱۲/۲۵ نیز لاشه نیمه خورده یک پلنگ ایرانی بالغ در پارک ملی گلستان و در مکانی نزدیک به جاده میانگذر این پارک دیده شد.

    کشف لاشه یک پلنگ ایرانی در پارک ملی گلستان

    عبور جاده آسیایی از قلب پارک ملی گلستان باعث شده است، شمار بسیاری از گونه‌های جانوری ارزشمند از جمله پلنگ، خرس قهوه‌ای، مرال و … در چند سال گذشته بر اثر برخورد با خودروهای عبوری در این جاده از بین رفته‌اند و تعداد بسیاری نیز زخمی شده و پس از مدتی در بخش‌های دیگری از پارک تلف شده‌اند و کسی متوجه آنها نشده است.

  • تصادف خودروهاي عبوري در پارك ملي گلستان با يك مرال.

    دیده بان حقوق حیوانات ایران: جاده پارك ملي گلستان كه يكي از مرگبارترين جاده هاي كشور براي حيات وحش است هفته گذشته باز هم حادثه آفريد و اين بار اين مرال بود كه در برخورد با خودروهاي عبوري دچار سانحه شد.

    Animal-Rights-Watch--ARW-1-1302
    به گزارش سبزپرس در اين حادثه كه چهارشنبه گذشته در پارك ملي گلستان حوالي تنگه گل رخ داد يك مرال ماده در اثر برخورد با خودروهاي عبوري دچار شكستگي از ناحيه پا شد.
    اطلاعات دريافتي حاكي است درحال حاضر اين مرال در داخل پارك ملي گلستان توسط محيطبانان تحت مراقبت قرار دارد اما اقدامي براي جراحي و يا گچ گرفتن پاي حيوان هنوز صورت نگرفته است.
    مرال يكي از سه گونه گوزني است كه در ايران زندگي مي كند و در حال حاضر پارك ملي گلستان و گلستانك در زون امن منطقه حفاظت شده البرز مركزي از بهترين زيستگاههاي اين نوع گوزن در كشور محسوب مي شوند.

    _________________________________________________________________________

    برخی حیوانات ایلام، قربانی حواس پرتی راننده‌ها

    تاریکی جاده “گلستان شهر” و تلف شدن حیوانات

    محیط زیست کم اهمیت است، وقتی محیط زیست تلفن‌ سه رقمی ندارد/ جای خالی ۱۱۰ محیط زیست

     

  • کارخانه سیمان؛ قاتل جدید حیات وحش پارک ملی گلستان (+عکس)

    دیده بان حقوق حیوانات ایران : عریض و چهاربانده کردن جاده در داخل پارک ملی گلستان کم بود که راه اندازی کارخانه سیمان در 20 کیلومتری پارک هم به آن اضافه شد. کارشناسان معتقدند آلایندگی این کارخانه موجب نابودی حیات وحش و پوشش گیاهی مهمترین کانون تنوع زیستی ایران در دراز مدت می شود.به گزارش مهر، پارک ملی گلستان 90هزار هکتار وسعت دارد و بیش از 20درصد گونه های گیاهی ایران و 40درصد گونه های جانوری کشور را در خود جای داده و اصلی ترین کانون تنوع زیستی ایران به شمار می رود که شمار تنوع گونه ای آن حتی در مقایسه با کشورهایی همچون انگلستان و اتریش نیز بیشتر است.

    عریض و چهاربانده کرده جاده در داخل پارک ملی گلستان کم بود که راه اندازی کارخانه سیمان هم در 20 کیلومتری پارک به آن اضافه شد اگرچه بسیاری از کارشناسان و اساتید محیط زیست معتقدند که این کارخانه در آخرین محوطه حفاظتی پارک قرار دارد.  مهران جهانشاهی معاون محیط انسانی محیط زیست گلستان می گوید: ” این کارخانه از مرز پارک ملی گلستان 35 کیلومتر و از مرز ذخیره گاه زیستکره گلستان 20 کیلومتر فاصله دارد و به دلیل این فاصله جای نگرانی برای زیستمندان پارک ملی گلستان وجود ندارد “اما با نیم نگاهی  به تجربه کارخانه سیمان در دیگر نقاط کشور مانند درود، نکا، آبیک و سیمان تهران می توان تاثیر این کارخانجات را تا شعاع ۲۰ تا ۳۰ کیلومتری بر جنگل و مرتع دید و متوجه شد که چه اتفاقی قرار است در آینده نزدیک در این منطقه بیافتد.

    در حالیکه جهانشاهی جانمایی بدون ارزیابی زیست محیطی کارخانه سیمان در نزدیکی پارک ملی گلستان که حدود 8 سال پیش صورت گرفته را به دلیل قرار نداشتن کارخانه سیمان در لیست صنایعی که باید ارزیابی زیست محیطی ارائه دهند عنوان می کند اما مزدک دربیکی استاد دانشگاه چنین موضوعی را بعید می داند:” کارخانه سیمان یکی از آلاینده ترین صنایع است و از 10 سال پیش می بایست برای مکان یابی آن ارزیابی زیست محیطی ارائه می شد. ”
    نیلکوه نام کوهی است که پشت کارخانه سیمان پیوند قرار دارد و گفته می شود منابع طبیعی استان تحت فشار وزارت صنایع 17 هکتار از دامنه این کوه را عرصه جنگلی با پوشش ضعیف قلمداد کرده و اجازه بهره برداری از این عرصه را برای تولید آهک به عنوان ماده اولیه به این کارخانه داده است البته در ظاهر اداره منابع طبیعی مجوز بهره برداری را فقط برای 4 هکتار از این عرصه را صادر کرده است، ضعیف بودن پوشش جنگلی این اراضی هم که به آن دلیل مجوز بهره برداری صادر شده در عکسها کاملاً واضح است!

    کارخانه سیمان

    ظرفیت تولید سیمان کارخانه در فاز نخست ، ۳۳۰۰ تن در روز است. برای این کار باید روزانه تا ۵۰۰۰ تن آهک از نیل کوه تراشیده و برداشته شود تا در نهایت ۳۳۰۰ تن سیمان تولید شود. یعنی هر ساله معادل یک میلیون تن آهک از این کوه برداشته می شود. آیا به نظر شما نیل کوه تا چند سال دیگر باقی خواهد ماند؟

    به راستی آیا جای دیگری در این سرزمین برای احداث کارخانه سیمان جز در جوار پارک ملی گلستان وجود نداشت؟ مگر سهم هر ایرانی از جنگل چقدر است که همین اندک باقیمانده هم می بایست قربانی جاده سازی، سد سازی، معدن، سیمان و پتروشیمی و گردشگری شود؟ چرا در این سرزمین آمایش سرزمین معنی ندارد؟ تا کی باید منافع ملی را قربانی منافع شخصی و سودجویانه خودمان کنیم؟ آیا برای استقرار کارخانه سیمان در گلستان جای دیگری جز کانون سیل گلستان و در میانه جنگل و دیمزاهای گندم وجود نداشت؟ به همین راحتی منافع ملی و سرمایه های طبیعی این مملکت در آتش ندانم کاری ما می سوزد.

    مژگان جمشیدی کارشناس محیط زیست در این رابطه می گوید: ” در کشور ما آمایش سرزمین و تعیین کاربری زمین را بر اساس میل شخصی افراد و منافع شرکت ها و افراد تعیین می کنند. به همین دلیل است که یک روز حریم تالاب میانکاله و گمیشان و صوفیکم رابرای پالایشگاه و پتروشیمی واگذار می کنند و روز دیگر برای رضایت کسانی که زمین هایشان در جنگل ابر است و یا در آن سوی تالاب میانکاله و در داخل اراضی ملی شده صاحب چند هکتار زمین تصرفی هستند، دستور ساخت جاده در داخل تالاب میانکاله داده می شود و امروز نیز کارخانه سیمان در غرب پارک ملی گلستان بدون توجه به جهت غرب به شرق وزش باد در این استان و آلایندگی شدید کارخانه سیمان راه اندازی می شود.”

    در حالیکه علی نقی مقصود لو استاد دانشگاه راه اندازی کارخانه سیمان در آخرین محوطه حفاظتی پارک ملی گلستان را تجاوز آشکار دیگری به حریم این پارک می داند و آلایندگی ناشی از آن را موجب نابودی حیات وحش و پوشش گیاهی پارک ملی گستان در دراز مدت عنوان می کند اما جهانشاهی بر نظارت آن لاین محیط زیست بر سیتم های پیشرفته فیلتراسیون این کارخانه تآکید می کند و همچنین حضور دائم ناظر زیست محیطی در کارخانه را ضامن سلامت و حفاظت از زیستمندان پارک ملی گستان و انسان های ساکن در مناطق مسکونی اطراف عنوان می کند.

    مزدک دربیکی استاد دانشگاه نیز با بیان اینکه در حال حاضر که میلیاردها تومان سرمایه برای راه اندازی این کارخانه هزینه شده صحبت از توقف عملیات این کارخانه فقط تلف کردن وقت و انرژی است معتقد است: “بهتر است به جای آن محیط زیست تمام توان خود را بر نظارت و کنترل خروجی و آلاینده های این کارخانه بگذارد زیرا این کارخانه گذشته از اینکه در مجاورت پارک ملی گلستان است در منطقه ای احداث شده که رطوبت بالایی دارد و خطر بروز بارانهای اسیدی به علت ترکیب اکسید های خروجی از کارخانه با آب باران وجود دارد.”

    البته وقتی کارخانه سیمان پیوند گلستان در سایت خود خبر از راه اندازی فاز دوم این کارخانه و افزایش ظرفیت می دهد تصور می کنم حق با این استاد دانشگاه باشد زیرا تا زمانی که هنوز یک توسعه ناپایدار در مرحله طرح و صحبت است محیط زیست توان جلوگیری از اجرای آن را ندارد چه رسد به زمانی که چنین توسعه ای با میلیارد ها تومان سرمایه راه اندازی شده است.

    مقصودلو معتقد است :” تمام نقاط حساس زیست محیطی در کشور قربانی مسائل سیاسی می شوند و با این روند پارک ملی گلستان که یکی ازمهمترین مناطق زیست محیطی کشور است و خاستگاه بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری نادر است با بحرانهای جدی مواجه می شود.”

    به راستی چرا کسی برای استقرار صنعت سیمان و پتروشیمی به لرستان و ایلام که از محروم ترین استان ها هستند و نرخ بیکاری در آنها همواره در صدر استان هاست نمی رود مگر مردم گرفتار سیستان که به دلیل خشکسالی و بی آبی، صیادی و کشاورزی را از دست داده اند نیازی به کار و معیشت و زندگی ندارند؟ چرا هر چه سازندگی و اصلاحات و مهرورزی است فقط باید در قلب تالاب ها و جنگلهای شمال پیاده شود؟

  • پارک ملی گلستان؛ پناهگاه کم‌نظیر حیات ‌وحش/ گزارش تصویری 2

    دیده بان حقوق حیوانات: پارک ملی گلستان بزرگترین و قدیمیترین پارک ملی ثبت شده در کشور و پناهگاهی کم‌نظیر برای حیات ‌وحش است که هزار و 300 گونهٔ گیاهی و 302 گونه جانوری را در حدود ۹۰۰ کیلومتر مربع مساحت خود جای داده‌ است. گزارش تصویری مهر از این منطقه دیدنی را در زیر می بینید.

    عکس/ ابوطالب ندری

  • پارک ملی گلستان؛ پناهگاه کم‌نظیر حیات ‌وحش/ گزارش تصویری 1

    دیده بان حقوق حیوانات: پارک ملی گلستان بزرگترین و قدیمیترین پارک ملی ثبت شده در کشور و پناهگاهی کم‌نظیر برای حیات ‌وحش است که هزار و 300 گونهٔ گیاهی و 302 گونه جانوری را در حدود ۹۰۰ کیلومتر مربع مساحت خود جای داده‌ است. گزارش تصویری مهر از این منطقه دیدنی را در زیر می بینید.

    عکس/ ابوطالب ندری