دیده بان حقوق حیوانات: دانشمندان فرانسوی توانسته‌اند لحظه‌ای را که یک پشه، قربانی خود را نیش می‌زند با جزئیات بی‌سابقه‌ای ثبت کنند.

به گزارش ایسنا، این تصاویر که توسط محققان موسسه پاستور در پاریس در زیر میکروسکوپ ثبت شده، به نمایش چگونگی گاز گرفتن و مکیدن خون یک موش بیهوش توسط یک پشه مالاریا پرداخته‌اند.

بنظر می‌رسد هنگامی که پشه نیش می‌زند، تنها خون را نمی‌کشد بلکه در زیر پوست برای یافتن رگ خون که معمولا چند دقیقه طول کشیده، جستجو می‌کند.

این فیلم به نمایش بخشهای بسیار منعطف دهان پشه که می‌تواند در زوایای مناسب تکیه کند، پرداخته است.

محققان به آزمایش موشهایی پرداختند که با پادتن‌هایی برای شناسایی بزاق پشه واکسینه شده بودند.

آنها دریافتند که توده‌های سفید در نوک اجزای دهانی پشه شکل می‌گیرد که نشان می‌داد پادتن‌ها به بزاق حشره در زمان نیش زدن واکنش نشان داده بودند.

این توده‌ها باعث انسداد رگهای ریز خونی می‌شدند اما این امر جلوی پشه‌ها را برای مکیدن خون نمی‌گیرد بلکه آنها مجبور به جست‌وجوی طولانی‌تر در زیر پوست برای هدف قرار دادن رگهای خونی می‌شوند.

پشه‌های خونخوار برای میانگین چهار دقیقه به مکیدن خون می‌پردازند. محققان با استفاده از میکروسکوپهای پیشرفته توانستند سلولهای قرمز خون را که وارد دهان این حشرات می‌شود، مشاهده کنند.

پشه با چنان قدرتی محل نیش را می‌مکد که بخشی از سلول‌ها از هم گسسته و خون را در فضای اطراف می‌پاشند.

دانشمند متوجه شدند هنگامی که این حادثه رخ می‌دهد، برای چند ثانیه عجله کرده و از استخر خون ایجاد شده می‌نوشند.

ورای یک اسباب ساده سوزن‌مانند، اجزای دهانی پشه مجموعه ظریفی از اسباب پیچیده است. پوزه این حشره در زیر میکروسکوپ شبیه یک تکه باریک دراز از ماده‌ای است که به سمت نوک آن باریک‌تر می‌شود.

یک نوار مسطح موسوم به labrum توخالی بوده و از شش جزء متفاوت ساخته شده است. این لب بیرونی در زمان گزیدن پشه خم شده و به اجزای داخلی اجازه می‌دهد به داخل پوست سر بخورند.

این اجزای روی هم رفته از موی انسان ریزتر بوده و اجزای داخلی حتی از آن هم کوچکترند.

چهار رشته موسوم به mandibles maxillae در فیلم ثبت شده توسط محققان دیده می‌شود که به سوراخ کردن پوست کمک می‌کنند.

پشه‌های مالاریا زمان کاوش طولانی‌تری را برای رگهای خونی صرف می‌کنند که نشان می‌دهد ممکن است انگل مالاریا موسوم به پلاسمودیوم سیستم عصبی حشره را کنترل کند.

ساعتها پس از گزش، محققان توانستند نشانه‌هایی از انگل مالاریا را در مناطقی که بزاق پشه در پوست موش ریخته شده بود، شناسایی کنند.

پشه‌ها به محض جستجو بر روی پوست موش، بزاق خود را روی آن ریخته که به انتشار موادی برای جلوگیری از منقبض شدن رگهای خونی، لخته شدن خون و بروز عفونت می‌پردازد.

این فیلم می‌تواند به پژوهش بیشتر در آینده برای درک بهتر چگونگی گزش پشه و جلوگیری از انتشار مالاریا کمک کند.

 

فیلم را اینجا ببینید

دیده بان حقوق حیوانات: ‌پشه‌ها پوستی که ‌گرم باشد را برای گزیدن انتخاب می‌کنند.

به نوشته همشهری، به مراحل گزیدن یک پشه در تصاویر  زیر توجه کنید. جالب است نه؟ اطلاعات موجود نشان می‌دهد که همه پشه‌ها خونخوار نیستند، و از نوع پشه‌های خونخوار،‌ فقط این پشه‌ ماده است که ‌خون‌ می‌خورد. پشه نر فقط از شیره ‌گیاهان تغذیه‌ می‌کند.

پشه‌های گزنده یا خونخوار را از روی خرطوم، نیش بلند و پهن متمایل به‌جلو شناسایی می‌کنند. پشه ‌معمولی به ‌رنگ قهوه‌ای و خاکستری است. این پشه‌ها در مکانهای مسکونی  بسیارمشاهده‌ می‌شوند. آنها تمایل به‌آبهای آلوده ‌دارند و هر جایی آب باشد، زندگی و تولید مثل می‌کنند.

لوله‌های فاضلاب خانگی، منبع‌های آب، گالن، بشکه‌های آب، گلدانهای مرطوب، ناودانها و حوضچه‌ها و استخرها و آب انبار و لوله‌دستشویی و حتی مخلوط کود حیوانات با پیشاب انسان برایشان مطلوب است. زمستان‌ها هم در جاهای نمناک و کمی‌گرم منزل به ‌سرمی‌برند.

فصل پاییز پشه‌های نر و ماده ‌جفتگیری می‌کنند و نر می‌میرد. پشه ماده زمستان را سپری کرده و در بهار روی آب‌ها تخم ریزی می‌کند. با ضدعفونی کردن محلهای آب می‌توان آنها را نابود کرد.

حشره‌شناسان برای شناختن عملکرد نیش پشه‌ آزمایش جالبی کردند. آنها با استفاده از میکروسکوپ پشه‌ای را که‌در حال نیش زدن، پای یک قورباغه ‌بود، زیر نظر گرفتند.

نیش پشه‌ داخل پوست پای قورباغه پیچ می‌خورد و می‌چرخید و دنبال مویرگ می‌گشت و سپس هنگامی‌که ‌نیش پشه ‌به یک رگ خونی رسید، پمپهای مکش شکم پشه‌ شروع به ‌مکیدن آن کردند. پشه‌ها تقریبا ۲برابر وزن خود خون می‌مکند.

بعد از پایان مکش، آنها مقداری از بزاق خود را به‌صورت استفراغ دفع می‌کنند. همین امر، باعث ایجاد آلرژی و حساسیت برای بدن انسان کرده که همراه با خارش و درد است.

برخی افراد که ‌پی در پی دچار پشه‌ گزیدگی می‌شوند، کم کم بدنشان در مقابل نیش واکنش نشان نمی‌دهد. یعنی نوعی مصونیت در مقابل آن پیدا می‌کنند.

نکته جالبتر اینکه آزمایش‌های دانشمندان نشان داده‌است که ‌پشه‌ها پوستی که ‌گرم باشد (دمای بالای  32 درجه) را دوست داشته و برای گزیدن، انتخاب می‌کنند. متوسط دمای پوست انسان بین 31 تا 35 درجه سانتی گراد است. همین نکته‌، حرف افرادی را که‌می‌گویند؛ ‌پشه ‌آنها را نیش نمی‌زند، توجیه می‌کند.

برای درمان گزش حشرات پیشنهاد ‌می‌شود از کمپرس آب سرد، کرم کالامین، بتامتازون استفاده کتید. برای پیشگیری از گزش پشه راه‌های زیر را امتحان کنید؛

پشه‌ها رنگها را تمیز می‌دهند. آنها به سمت رنگهای سیاه، قرمز تیره ‌و آبی تیره ‌بیشتر جلب می‌شوند و در مقابل، کمتر به سمت رنگهای سفید، زرد و سبز روشن جذب می‌شوند.

مالیدن آب لیمو بر روی پوست، اسپری حشره‌کش، نصب توری در و پنجره، پماد و کرم مخصوص فراری دهنده ‌پشه‌ از پوست بدن، ریختن نفت هر چند وقت یکبار در لوله‌های فاضلاب و دستشویی منزل.

و نکته آخر اینکه هنگام مواجهه‌ با پشه‌عصبانی نشوید و اینقدر تکان نخورید، چون خشم سبب افزایش حرات بدن وتولید CO2 شده ‌درنتیجه ‌پشه‌ها ‌بیشتربه‌سمت شما جذب می‌شود. چون شما در واقع با این کاردر حال گرم کردن خوراک پشه‌ها هستید. سعی کنید آرام چیزی روی خود کشیده‌ و بخوابید.