برچسب: چشم

دیده بان حقوق حیوانات: تصویر پروانه‌های رنگارنگ در پارک ملی یاسونی اکوادور درحال نوشیدن اشک چشم لاک پشتی رودخانه‌ای در هفته گذشته به یکی از تصاویر محبوب حیات‌وحش تبدیل شد.

به گزارش پاپ ساینس به نقل از همشهری آنلاین،‌ پروانه‌ها در پارک ملی یاسونی اکوادوردر حین نوشیدن نوشیدنی کاملا غیرعادی به سوژه عکسی پرطرفدار برای علاقمندان به محیط زیست تبدیل شدند.

پروانه‌های این تصویر درحال بازی با این لاکپشت نیستند،‌ بلکه درحال نوشیدن اشک چشم این جاندار رودخانه‌ای که بر روی بدنش خال‌های زرد‌رنگی دیده می‌شود هستند.

اشک چشم این نوع از لاک پشت غنی از مواد معدنی است که به پروانه‌ها در تولید مثل کمک می‌کند. پروانه‌ها نیز در مقابل،‌ برای قدردانی از لاک پشت به بهداشت چشم این جاندار دوزیست کمک می‌کنند.

دیده بان حقوق حیوانات: هيچ تعجبي نيست كه نگاه يك حيوان به جهان با انسان متفاوت باشد، اما آنچه زياد واضح نبوده اين است كه آنها دقيقا چه مي‌بينند.

به گزارش ايسنا، يك نمايشگاه جديد در انجمن سلطنتي به نمايش تصاويري پرداخته كه نشانگر آنچه حيوانات در زمان مشاهده يكديگر و نيز انسان مي‌بينند، است.اين بينش جالب به نمايش جديدترين تحقيقات در مورد ديد رنگي در حيوانات پرداخته كه بسياري از آنها در طيف فرابنفش يا رنگهايي هستند كه انسان قادر به مشاهده آنها نيست و جهان آنها را كاملا با انسان متفاوت مي‌كند.براي مثال پرندگان قادر به مشاهده در فركانس فرابنفش هستند از اين رو زماني كه يك طاووس براي جفت‌گيري به طاووسهاي ديگر مي‌نگرد، آن رنگين‌كمان آبي و سبز را كه انسان مشاهده كرده، نمي‌بيند بلكه يك طرح ساده‌تر اما با نمایش رنگی روشن‌تري از بال و پر در برابر او ظاهر مي‌شود.

پرندگان از چهار نوع سلول مخروطي در چشمان خود موسوم به پردازشگرهاي تصوير برخوردار و قادر به مشاهده رنگهاي بيشتري از انسان هستند چرا كه در انسان تعداد اين سلولها سه عدد است.

هنگامي كه يك توپ را براي سگ مي‌اندازيد، اين توپ براي آنها رنگي كه شما مي‌بينيد نيست. اين حيوانات كوررنگ هستند چرا كه بيشتر بر حس تشديد شده بويايي خود براي بيشتر مسيريابي‌ها تكيه دارند.

سوسكهاي چيسينا يا سرگين‌غلطانهاي نگين‌دار به بازتاب نوري مي‌پردازند كه انسان قادر به مشاهده آن نيست. كاربرد آن هنوز شناخته نشده اما دانشمندان بر اين تصورند كه سوسكها از آن براي ارتباط استفاده مي‌كنند.

درك چگونگي مشاهده جهان توسط حيوانات مي‌تواند كليد درك رفتار آنها باشد.

رنگ‌آميزي حيوانات به ارائه برخي از برجسته ترین نمونه‌هاي تكامل با انتخاب طبيعي يا جنسيتي مي‌پردازد.

مجموعه‌ جالبي از رنگهاي حيواني كه ما در جهان طبيعي قادر به مشاهده آنها هستيم به حيوانات در ارتباط با يكديگر يا جذب جفت و اجتناب از شكارچي‌ها كمك مي‌كند.

اين زباني است كه انسان تازه شروع به درك آن كرده است.

سپيداج يا ده‌پا از چشماني متمايز برخوردار و تكامل آنها كاملا متفاوت از انسان است. اين موجود قادر به مشاهده رنگ نبوده اما مي‌تواند قطبيت نور را تشخيص دهد كه تشخيص تضاد را براي آنها راحت‌تر مي‌كند.

يك طاووس از منظر همنوع خود

توپ از منظر انسان و سگ

سرگين‌غلطان نگين‌دار

سپيداج

پاهاي انسان و تصويري كه سگ مي‌بيند

پروانه طاووسي از منظر چشم اين حشره و انسان

دیده بان حقوق حیوانات: بعضی از گونه‌های اسکوئیدها چشم‌هایی 27 سانتی‌متری دارند که در جهان آبزیان بی‌نظیر است. تحقیقات نشان می‌دهد این چشم‌های عظیم ابزاری دفاعی در برابر حمله نهنگ‌های عنبر هستند که اسکوئیدها را شکار می‌کنند.

به گزارش خبر آنلاین بعضی از گونه‌های اسکوئیدها چشم‌هایی به طول 27 سانتیمتر دارند که در جهان آبزیان بی‌نظیر است. تحقیقات نشان می‌دهد این چشم‌های عظیم ابزاری دفاعی در برابر حمله نهنگ‌های عنبر هستند که بخش بزرگی از رژیم غذایی‌شان را این گونه‌های اسکوئیدها تشکیل می‌دهند .
به گزارش بی.بی.سی، دن نیلسون از دانشگاه Lund سوئد که رهبری این تحقیقات را به عهده دارد، اولین‌بار در کالبد شکافی بزرگترین گونه اسکوئیدها در نیوزیلند به وجود چنین احتمالی پی برده است. او می‌گوید: «داشتن چنین چشم‌های بزرگی با عدسی‌هایی که از کره چشم انسان بزرگ‌تر هستند، در فضای تاریک اعماق اقیانوس تنها می‌تواند یک استفاده داشته باشد و آن تشخیص سریع و آسان‌تر حرکت جانداران غول‌آسا است. این تحقیق شاید بتواند علت کشف فسیل‌هایی از سوسمارماهی با چشم‌های بسیاربزرگ را نیز نشان دهد».

 تصویر زیر، عدسی درون چشم یکی از این اسکوئیدها را نشان می‌دهد.

نیلسون می‌گوید: «هیچ آبزی دیگری چنین چشم‌هایی بزرگی ندارد و به همین دلیل در ابتدا نمی‌دانستیم چه دلیلی باید برای تکامل این چشم‌ها وجود داشته باشد. بزرگ‌ترین چشم‌های آبزیان که حدودا یک‌سوم این چشم‌ها و به اندازه پرتقال هستند به شمشیرماهی‌ها تعلق دارند و تنها دو گونه اسکوئید هستند که چشم‌های آنها به شکلی غیرعادی بزرگ است. جانداران بزرگتری با چشم‌های کوچکتر در اقیانوس وجود دارند و حتی بقیه اسکوئید‌ها هم به نسبت ابعاد بدنشان چشم‌های کوچکتری دارند».

گونه‌هایی از Architeuthis و گونه عظیم‌الجثه Mesonychoteuthis hamiltoni همگی از سر تا انتهای بازوچه‌ها بیشتر از 10 متر طول دارند و گونه بزرگتر به سلاح‌های متعددی مانند پیکان‌های خاردار مجهز است. اغلب جای زخم‌های ناشی از این پیکان‌ها را می‌توان روی بدن این نهنگ‌ها مشاهده کرد که هنگام مبارزه میان نهنگ‌های عنبر و این گونه از اسکوئیدها ایجاد شده‌اند. حداقل در آب‌های نیم‌کره جنوبی که به همین شکل است. مطالعه بقایای غذای خورده شده توسط نهنگ‌های عنبر نشان می‌دهد آنها اغلب برنده این نبرد هستند و چیزی حدود سه‌چهارم رژیم غذایی آنها را اسکوئیدهای عظیم‌الجثه‌ای تشکیل می‌دهند که چندان هم کوچکتر از این نهنگ‌ها نیستند.

در حالی که نهنگ‌ها می‌توانند وجود این طعمه‌های لذیذ را به کمک امواج سونار تشخیص دهند، اسکوئیدها راهی به جز استفاده از حس بینایی ندارند و همین موضوع باعث شده تکامل آنها را به سمت داشتن چشم‌هایی که مختص تشخیص آبزیان غول‌آسا هستند هدایت کند.

نیلسون و همکارانش موفق شدند به کمک الگوهای ریاضی نشان دهند تا عمق 1000 متری آب داشتن چشم‌هایی بزرگتر از  چشم شمشیرماهی‌ها برای دیدن آبزیان کوچکی که با تولید بیولومینسانس خود را نشان می‌دهند، بی‌فایده است و چشم‌های اسکوئیدها تنها می‌توانند برای تشخیص آبزیان بسیاربزرگ تخصصی شده باشند. این چشم‌ها می‌توانند از فاصله 120 متری وجود نهنگ‌های عنبر را تشخیص داده و به اسکوئید زمان بیشتری برای فرار بدهند.

محققان احتمال می‌دهند چشم‌های بزرگ سوسمارماهی‌هایی که حدود 90میلیون سال پیش در اقیانوس‌ها زندگی می‌کردند به دلیلی مشابه و برای نجات آنها از آرواره‌های قدرتمند پیلوزورها که تی‌رکس اقیانوس‌ها لقب گرفته‌اند، تکامل یافته باشد.

دیده بان حقوق حیوانات: تحقیقات اخیر نشان می دهد سرعت جانوران به ویژه پستانداران با اندازه چشم آنها ارتباط مستقیم دارد و هرچه چشم جانوران درشتر باشد سرعت آنها بیشتر است.

به گزارش خبر نگار مهر، تحقیقات جدید دانشمندان نشان می دهد اندازه چشم جانوران اگرچه با بزرگ شدن جثه آنها درشت تر می شود اما در جانورانی که سریع حرکت می کنند این قانون صدق نمی کند و جانوران سریع حتی با جثه های کوچک چشمان درشتی دارند.

خرگوش خرمایی

اندازه و بزرگی چشم بیش از هر عضوی از اعضای بدن جانوران در میزان سرعت آنها موثر است. حیوانات سریعتر مانند این خرگوش خرمایی چشمان بزرگتری نسبت به جانورانی که کندتر حرکت می کنند دارند. تحقیقات جدید ایده ای که قبلاً در زیست شناسی مطرح بود مبنی بر اینکه جانوران سریعتر چشمان بزرگتری دارند به شدت تأیید می کند.

ایده اصلی این است که پستاندارانی که سریعتر حرکت می کنند ابزاری برای جلوگیری از برخورد با اجسام پیرامونشان نیاز دارند. همچنین لازم است شاخ و برگها سنگه و صخره ها و سوراخ ها و چله های محیط را شناسایی کنند تا از لغزش و سکندری خوردن در امان باشند.

به هر حال بیشتر پستانداران انجام حرکات سریعشان وابسته به حس بینایی است در حالیکه ممکن است در فواصل دور حس شنوایی و یا بویایی آنها کمکی به شناسایی موانع حرکات سریع آنها نکند.

جوجه تیغی

اگرچه ابعاد چشم جانوران در ارتباط مستقیم با ابعاد بدن آنهاست اما یکی از راههای تست فرضیه ارتباط اندازه چشم با سرعت جانوران مقایسه ابعاد چشم جانوران بزرگ جثه با جانوران کوچک جثه است.

جوجه تیغی ها اگر چه از نظر ابعاد بدنی در میان جوندگان بزرگ جثه هستند اما بیشتر برای بالا رفتن از درختان سازگار شده اند و ماکزیمم سرعت آنها از جوندگان کوچکتر مانند خرگوش ها بسیار کمتر است. همچنین جوجه تیغی ها چشمان بسیار ریزتری نسبت به جانوران سریعتر مانند خرگوش آمریکایی و خرگوش های شمالی دارند.

یوز پلنگ

تحقیقات نشان می دهد که چیتا ها دارای چشمانی با ابعاد حدود 5/1 اینچ هستند که این اندازه بزرگ چشمان هم به خاطرسایزبزرگ بدن آنهاست و هم با سرعت بالای آنها ارتباط دارد در حقیقت سرعت چیتا در حین دویدن بیش از 68 مایل در ساعت است.

یکی از ساده ترین علت های افزایش تیز بینی و افزایش میدان دید درشت بودن چشم است. چشمان درشت تر قدرت تفکیک بیشتری داشته و توانایی بیشتری در شناسایی موانع از راه دور و انتخاب مسیردرست دارند. البته هرچه سرعت یک متحرک بیشتر باشد به دلیل شدت بیشتر برخورد با اجسام مشکلات بیشتری ایجاد می شود به دلیل اینکه فرد در مدت زمان کمتری با مانع برخورد می کند.

ببر

ببرها از چیتا ها سرعت بسیار کمتری دارند اما اندازه چشمشان تفاوت چندانی با دیگر گربه سان سریع سیر هم خانواده آنها ندارد. البته از آنجایی که جثه ببرها بیش از 5 برابر جثه چیتا ها ست بنابراین وقتی درشتی چشم آنها برابر چشم چیتا هاست پس طبیعی است که براساس فرضیه ارتباط مستقیم اندازه چشم با سرعت ببر ها سرعت کمتری نسبت یوز ها داشته باشند.

موش کور عریان

از طرف دیگر جانورانی که به کندی حرکت می کنند مانند این موش کور عریان چشمان بسیار ریزی دارند یا در مواردی اصلاً چشم ندارند و البته زندگی این جانوران در زیر زمین فاکتور دیگری است که موجب به وجود آمدن چشمهای زیر پوستی درآنها شده است.
از آنجایی که این موش کور عریان از نظر زیبایی شناسی هیچگونه جذابیتی ندارد احتمالاً به همین دلیل حس بینایی برای فرایند جفتگیری این جانور اهمیتی ندارد و از حواس دیگر مانند شنوایی و لامسه برای انجام این فرایند استفاده می کند.

میکرو توس

در میان جانورانی که در این تحقیق مطالعه شده اند ریز ترین چشمان متعلق به این جونده کوچک به نام میکرو توس است که ماکزیمم سرعت آن در حدود6/5 مایل در هر ساعت است البته اندازه کوچک پاهای این جانور در پایین بودن سرعتش نقش دارد.

گاوکوهی آفریقایی

درشت ترین چشمان درجانورانی که در این تحقیق بررسی شدند به ترتیب متعلق به گاو کوهی آفریقایی، زرافه و گور خر بوده است که همه آنها دوندگان بسیار پرسرعتی هستند.

زرافه

قطر چشمان زرافه 7/1 اینچ است که به این جانور میدان دید وسیعی می دهد تا در هنگام حرکت و فرار موانع را به خوبی شناسایی کند.

زرافه ها همچنین دارای مژه هایی بسیار بلندهستند که به زیبایی برگشته اند به طوریکه تصور می شود آرایشگر ماهری آنها را آراسته است. این مژه ها کمک می کند تا از ورود گرد و غبار موجود در هوا، ذرات ریز شن و ماسه و دیگر ذرات معلق به داخل چشم آنها جلوگیری شود. همچنین چنین مژه های بلندی مانند یک سایه بان کوچک چشمان زرافه را از قرار گرفتن در مقابل آفتاب شدید محافظت می کند.

میمون

محققان بر این باورند که یافته آنها مبنی بر ارتباط مستقیم اندازه چشم با سرعت در مورد بیشتر پستانداران صادق است و سعی دارند این فرضیه را در مورد پرندگان نیز راستی آزمایی کنند.

به هر حال اگر چه دلیل منطقی برای عدم وجود این رابطه در مورد سایر مهره داران وجود ندارد اما مطالعات محققان نشان می دهد که این فرضیه در مورد پرندگان صدق نمی کند.

برخی تحقیقات نشان می دهد که سرعت پروازهای مهاجرتی ارتباط کمتری با اندازه چشم نسبت به پروازهای سرعتی دارد.

به هر حال با اندازه گیری ابعاد چشم قطعاً می توان میزان سرعت پستانداران را پیش بینی کرد که در این طبقه جانوران نخستین نیز جای می گیرند.

در میان نخستین ها میمون سریعترین گونه با سرعتی معادل 35 مایل در هر ساعت است که این گونه در این خانواده دارای درشترین چشم با ابعادی حدود یک اینچ است. در حقیقت اگرچه میمون جثه کوچکی دارد اما اندازه چشمانش با نخستین های بزرگتر مانند گوریل که بسیار کند تر حرکت می کند تفاوتت چندانی ندارد بنابراین می توان سرعت بالای میمون را به اندازه چشمش نسبت داد.

دیده بان حقوق حیوانات: اگر چشماني مانند عقاب داشتيد، مي‌توانستيد حركت يك مورچه را روي سقف يك ساختمان 10 طبقه ببينيد و همه چيز را با رنگ‌هاي بسيار درخشان و خيره كننده تماشا مي‌كرديد!

به گزارش ايسنا با توسعه فناوري‌هاي جديد، محققان توانسته‌اند تحقيقات جامع‌تري درخصوص سيستم بينايي عقاب انجام دهند كه برخي از جنبه‌هاي بينايي اين پرنده براي انسان نيز در آينده دست يافتني خواهد بود.

عقاب و ساير پرندگان شكاري قادرند چهار تا پنج برابر دورتر از قدرت بينايي انسان را ببينند.

«ويليام هودوس»، محقق دانشگاه مريلند از دهه 70 ميلادي قدرت بينايي پرندگان را مورد بررسي قرار داده است.

به گفته اين محقق، قدرت بينايي عقاب به دو دليل از انسان و ساير پرندگان بيشتر است: نخست، پوشش سلول هاي مخروطي در شبكيه چشم عقاب بيش از شبكيه چشم انسان است. دوم: فرورفتگي كاسه چشم انسان كوچك است،‌ درصورتي كه كاسه چشم عقاب يا شاهين حالت محدب دارد. عمق فرورفتگي چشم عقاب مانند لنزهاي تله فتو عمل كرده و باعث ايجاد بزرگنمايي در ميدان ديد پرنده مي‌شود.

سيستم بينايي عقاب مي‌تواند نورهاي فرابنفش را نيز ببيند كه به پرنده اين امكان را مي‌دهد تا از روي اشعه فرابنفش منعكس شده از مسير شكار، آنها را پيدا كند؛ اما به طور دقيق نمي‌توان طيف رنگي را كه عقاب مي‌بيند شرح داد و اين مسأله مانند توضيح دادن رنگ قرمز براي يك نابيناي مادرزادي است.

افزايش پتانسيل بينايي انسان

با توجه به قدرت پرواز عقاب و ساير پرندگان شكاري در ارتفاع بسيار بالا، اين پرندگان بايد از قدرت بينايي بسيار بالاتري در مقايسه با انسان برخوردار باشند و به دليل محدوديت‌هاي فيزيكي، حداكثر قدرت بينايي انسان نيز 10/20 است.

محققان مركز علوم بينايي دانشگاه روچستر از دستگاهي به نام Wavefront sensor براي تشخيص انحراف در بينايي افراد استفاده مي كنند. با تابانده شدن نور به داخل چشم افراد و بررسي بازتابش اين نورها توسط لنزهاي كوچك تعبيه شده در حسگر، انحراف چشم تشخيص داده شده و نقشه اي از وضعيت بينايي بيمار ترسيم مي شود.

به گفته «ديويد ويليام»، مدير اين مركز، مي‌توان بزودي با انجام عمل جراحي ليزر ديد بسياري از بيماران را به 10/20 يا بيشتر ارتقاء داد.

دیده بان حقوق حیوانات: چشم حیوانات توسط عکاس با استعداد سورن منویلین گرفته شده است. نگران نباشید، هیچ حیوانی در طی گرفتن این عکس های منحصر به فرد صدمه ندید.

کروکودیل

سگ

خرگوش

پیتون زال

کیمن (گونه ای از سوسمارها)

کفتار

سوسمار

پیتون ببری

اسب

حلزون

ماهی

گربه

دیده بان حقوق حیوانات: سرتاسر بدن عقرب‌ها از چشم پوشیده شده است و گاه تعداد آنها به 12 می‌رسد، در این شرایط محققان احتمال می‌دهند موفق به کشف یک چشم دیگر بر روی بدن این جانداران شده‌اند.

به گزارش خبرگزاری مهر، محققان به تازگی دریافته‌اند کل اسکلت بندی خارجی بدن عقرب‌ها عملکردی مانند یک گیرنده بزرگ نوری دارند، یک شبه چشم سرتاسری که می‌تواند پرتوهای ایجاد شده توسط ماه و ستاره‌ها را ردیابی کند.

این تنها یک نظریه است اما می‌تواند دلیل درخشش فوق العاده این جانداران را در زیر نور فرابنفش به خوبی توضیح دهد. اهمیتی ندارد که این جانداران در نور روز چه رنگی داشته باشند، نور فرابنفش رنگدانه‌های درون پوسته سخت بدن آنها را وادار به درخشش می‌کند.

این ویژگی «فلورسنس» نامیده می‌شود و هنوز هیچکس نمی داند که چرا عقرب‌ها چنین ویژگی دارند. توضیحات از قبیل جذب جفت و یا بازتاب نورهای دریافت شده در طول روز برای توجیه این پدیده ارائه شده‌اند. با این همه فسیلهای 430 میلیون ساله از این جانداران نشان می‌دهد این ویژگی از گذشته‌های دور تا به امروز در میان این جانداران رواج داشته است.

«داگلاس گفین» محقق دانشگاه اکلاهاما طی مطالعه و نمونه برداری از گونه‌ای خاص از عقرب‌ها با نام Paruroctonus متوجه شد این جانداران حتی در تاریک ترین شرایط نیز می‌توانند در زیر جسمی پناه بگیرند. به گفته وی بسیار عجیب است که این جانداران چگونه می‌توانند یک برگ از علف را یافته و در زیر آن بایستند. وی اولین دانشمندی نیست که گمان می‌برد توانایی فلورسنس این جانداران در دید در شب آنها نقش دارد.

محقق دیگری با از بین بردن توانایی فلورسنس در عقرب‌ها و پوشاندن چشمهای آنها نشان داد که این جانداران توانایی یافتن سرپناه را در محیطهای باز به کلی از دست می‌دهند. مطالعه‌ای دیگر نشان داد زمانی که نور سبز رنگ مشابه فلورسنسی که از آنها متساعد می‌شود به بخشی از بدن این جانداران تابانده می‌شود، اعصاب موجود در دم آنها فعال می‌شود.

گفین برای پیشبرد مطالعاتش رفتار بیش از 100 عقرب را در زیر نور فرابنفش، نور سبز و طول موجهای بلندتری که چشم آنها قادر به دیدنشان نبود مورد مطالعه قرار دادند در حالی که بخشی از چشمهای عقرب‌ها را پوشانده بودند تا دریابند آیا پوسته خارجی بدن آنها توانایی دیدن را دارند یا نه.

نتایج نشان دادند عقرب‌هایی که چشم آنها پوشانده شده بود در زیر نور فرابنفش به همان اندازه بی دقت حرکت می‌کردند که عقرب‌های دیگر با چشم باز حرکت می‌کردند. از این رو محققان احتمال می‌دهند شاید عقرب‌ها نورهای فرابنفش پراکنده، مانند نور ستاره‌ها را جذب کرده و رنگدانه‌های بدن آنها این نور را به فلورسنس سبز تبدیل می‌کنند.

نور ستاره‌ها بسیار ضعیفتر از نور ماه هستند و به نظر نمی آید بتوانند منجر به درخشش رنگدانه‌های بدن عقرب‌ها شوند، اما گفین معتقد است بالا بودن تعداد رنگدانه‌ها می‌تواند حساسیت بدن عقرب‌ها را به‌اندازه‌اندامی مانند چشم بالا ببرد.

بر اساس گزارش لایو ساینس، برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر درباره این پدیده، گفین به همراه دیگر محققان قصد دارند بدن عقرب‌ها را از لایه‌ای ضد فرابنفش پوشش دهند تا تاثیر آن را بررسی کنند، البته این احتمال وجود دارد که این آزمایش طی چند روز عقرب‌ها را بکشد.