دیده بان حقوق حیوانات: در پی بروز تغییرات جوی در مناطق شمالی زمین و یخبندان گسترده در این مناطق امسال آبگیرها و تالاب‌های استا‌ن‌های شمالی ایران بیش از سال‌های قبل میزبان پرندگان مهاجر بود. در این بین، مهاجرت بیش از ۷۰۰۰ قو به تالاب انزلی و ۳۵۰۰ قوی دیگر به سرخ‌رود مازندران در یک ماه اخیر یکی از زیباترین چشم‌اندازهای طبیعی را در این دو استان رقم زده‌است، به طوری که کارشناسان محیط زیست اعلام کرده‌اند مهاجرت این تعداد قو به ایران در ۳۰ سال گذشته بی سابقه بوده‌است.

به گزارش خبرآنلاین منطقه سرخ‌رود، حدفاصل بین شهرستان فریدون‌کنار و محمودآباد مازندران در شرایطی میزبان ۳۵۰۰ قوی مهاجر شده که اتفاقا در این منطقه هیچ تالاب طبیعی با اهمیتی وجود ندارد! با این وجود قوهای مهاجر، سرخرود را که این روزها در بین ویلاهای شخصی، دامگاه‌های صید و صیادی و دکل‌های برق فشار قوی محاصره شده و هر از گاهی جان قوها را می‌گیرد، به ناچار برای زمستان گذرانی در مازندران انتخاب کردند.

از این رو تلاش اداره محیط زیست آمل و دوستداران محیط زیست این است تا حد امکان، شرایط زیست بهتری را برای این پرنده زیبا در سرخ‌رود فراهم کنند تا حالا که قوها سرخرود را به دیگر زیستگاه‌های حفاظت شده استان ترجیح داده‌اند و در این منطقه فرود آمده‌اند با کمترین آسیب و تهدیدات جدی مواجه شوند.

شالیزارهایی که تا چندی قبل میزبان شالیکاران بود با پایان یافتن فصل برداشت برنج و بارش باران زمستانی، اکنون به آبگیرهای موقتی تبدیل شده و قوها نیز طبق سنت هرساله امسال هم به این آبگیرهای موقتی آمدند با این تفاوت که تا سال قبل، تنها ۸۰۰ قو در سرخ‌رود فرود می آمد اما امسال این تعداد به بیش از ۴برابر افزایش یافته‌است و همین امر باعث شده تا آنها با کمبود غذا مواجه شوند.

اما زیباتر از صحنه های بی بدیل فرود قوها در منطقه سرخ‌رود که این منطقه را به بهشت قوها تبدیل کرده ، مشارکت گروه‌های زیست محیطی، مردم و حتی شهرداری سرخرود با اداره محیط زیست آمل در تامین غذای مورد نیاز قوها است که نمایشی از حضور خودجوش مردم در حفاظت از محیط زیست است. هرچند در این میان، افراد فرصت‌طلبی هم هستند که سعی دارند قوها را به سمت دامگاه‌ها هدایت کنند و آنها را به دام بیندازند اما حضور شبانه روزی۴محیط‌‌‌‌بان زحمتکش برای تامین امنیت منطقه و مساعدت مردم و NGO ها در تامین غذای قوها باعث شده تا امروز سرخرود مازندران به بهشت قوها تبدیل شود.

بهشتی که تماشای آن می‌تواند روح انسان خسته و دود زده شهرنشین را برای لحظاتی تلطیف کند و آرامش را به او بازگرداند. این روزها آبگیرهای سرخرود مملو از قوهای گنگ و فریاد کش است. ۹۵درصد قوها از نوع فریاد کش و ۵درصد نیز از نوع قوی گنگ هستند . قوها سراسر آبگیر را اشغال کرده‌اند و تا چشم کار می‌کند روی آب را این پرندگان سفید طنازقو پوشانده‌اند. سر و صدای قوها و تماشای صحنه‌های پرواز آنها بر فراز آبگیر چنان دیدنی و مسحور کننده است که همه روزه تعداد قابل توجهی از علاقه‌مندان به طبیعت را به منطقه می‌کشاند.

اما متاسفانه آبگیر، توسط دکل‌های برق فشار قوی محاصره شده و هر از گاهی قوها به محض اینکه از روی آب بلند می‌شوند تا پرواز کنند و اوج گیرند، در دام سیم‌های برق گیر افتاده و می‌میرند. اگر هم قویی جان سالم به در برد یا دچار برق گرفتگی می‌شود و به تدریج جان می‌دهد و یا دچار شکستگی و حتی قطع بال می‌شود.

محمدعلی الله قلی کارشناس محیط زیست و عضو انجمن محیط‌بان در مورد جلوگیری از تلفات در اثر برخورد با کابل برق می‌گوید: “با یک برنامه‌ریزی در نحوه دانه پاشیدن سعی کرده‌ایم آنها را از محل کابل‌ها دور کنیم که خوشبختانه موفق هم بوده و حسن آن این است که وقتی بلند می‌شوند چون  وزن زیادی دارند زمانی که به دکل‌ها می رسند اوج گرفته‌اند؛ در صورتی که قبلا خیلی نزدیک به  دکل‌ها می‌نشستند و هنگام بلند شدن تعداد زیادی با سیم‌ها برخورد و مقابل چشم ما به شالیزار سقوط می‌کردند و ساعتی بعد ما اجساد آنها را پیدا می‌کردیم.”

از سوی دیگر آبگیر هر ساله با ساخت‌وسازهای جدید تنگ‌تر می‌شود و عرصه برای پرندگان محدود تر و همین می‌تواند در آینده نزدیک به عنوان بزرگ‌ترین تهدید قوها قلمداد شود. اگر شالیزارها به ویلا و ساختمان تبدیل شوند و آبگیری وجود نداشته باشد دیگر قوها به سرخرود مازندران نمی‌آیند و این همه زیبایی وصف ناشدنی برای همیشه به تاریخ می پیوندد.