شرایط رقت بار باغ وحشی که شایسته تعطیلی است/ تصویری

دیدگاه‌ها

4 پاسخ به “شرایط رقت بار باغ وحشی که شایسته تعطیلی است/ تصویری”

1. 

   مارس 22, 2013

   سمانه

   من دنبال مرکزی برای گزارش وضعیت اسف بار حیوانات تو باغ پرندگان تو استان گیلان بودم . با دیدن این خبر متوجه شدم که گویا این مسئله عادیه . هفته ی پیش برای بازدید باغ پرندگان در رشت رفته بودم . و با دیدن اون حیوانات افسردگی گرفتم . برخلاف اسمش علاوه بر پرنده ، حیوونای دیگه ای هم نگهداری می شه . یه میمون بیچاره رو برای اینکه مردم بتونن از نزدیک ببیننش به یه میله زنجیر کردن مردم دورش جمع شدن و ازش عکس میگیرن و هرچی دارن میدن تا میمون بخوره اون حیوون هم بیشترین آزادی عملی که داره دوره اون میله چرخیدنه .
   یا پرنده هایی مثل فلامینگو ، قو ، طاووس رو با مرغ و خروس تو یه قفس نگهداری میکنن . غذای حیوونا که گویا همشون نون خشک بود کپک زده بود . ازون بدتر وضعیت گربه ای بود که تو قفسی که بیشتر شبیه یه انباری بود ، زندانی بود . یه قفس خیلی کوچیک که توش پر ظرفای اسید و شوینده های دیگه بود که ، کاملاً انباری بود برای اسید و شوینده ها ، نشانی از قضا و آب هم نبود . نمیدونم برای چی اون گربه ی بیچاره رو تو قفس کرده بودن ، دیگه فکر نمیکنم با این تعداد گربه تو خیابوون کسی برای دیدن گربه به اونجا اومده باشه . خرسی که در حال انقراضه با پای زنجیر شده بین جمعیت نشسته و نون خشک می خوره . واقعاً متاثر شدم که حتی جایی نیست که این مسئله رو گزارش بدیم .

   برای پاسخ دادن وارد شوید
   1. 

      آوریل 16, 2014

      zavareh

      tamame harfay in khanom doroghi bish nist
      baghe parandegane rasht tanha baghi ast ke ba haziney shakhsi bedone hich dar amadi az heyvanatash negahdari mikonad
      va tamame talashash ra baray behtar shodane majmoee mikonad

      برای پاسخ دادن وارد شوید
2. 

   آوریل 18, 2014

   دیده بان حقوق حیوانات ایلام

   مگه مراجع تقلید فتوا ندادن که این کار حرامه پس مسوولین(…) چرا کاری نمی کنن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

   برای پاسخ دادن وارد شوید
3. 

   آوریل 24, 2014

   دوستدار طبیعت

   گاهی از خودم – قبل از هر کس دیگری- می پرسم که چرا “به موقع” از وجود چنین خشونتهایی با خبر نمی شوم که بتوانم کاری از پیش ببرم؟ گاهی با خود می اندیشم چرا ستون خبرهای ما بیشتر باید پر از نابودی حیوانات باشد تا نجات به موقع آنها؟ خبرهای خوب هم هست. ولی هر یک خبر بد، اثری معادل ده خبر خوب دارد. ما، با یک خبر خوب لبخندی در تنهایی می زنیم، خدا را شکر می کنیم و نفسی به راحتی می کشیم. ولی برای خبر بد، به لبخندی بر لب می تواند که بنشیند، نه شکری که به جا آورده شود و نه نفسی که از سر رضایت کشیده شود! برای من که جز درد و حسرت، و اثری که روزها باقی می گذارد چیزی نمی ماند… که معمولا مجالی برای بهبود هم باقی نمی ماند چون خبر دیگری از راه می رسد… و دور باطلی که گویی تمامی ندارد و گریبان تمام موضوعات سرزمین ما را گرفته است. این “باغ وحش نما”، سیرکها، باغ های حیوانات یک شبه به وجود نیامده اند که ما یک روزه به وجود آنها پی ببریم! چرا افرادی که می بینند به موقع دم نمی زنند تا بتوان فکری کرد و وارد عمل شد؟ افرادی که در همین رابطه فعال هستند چرا پیگیر نیستند؟ آیا آنها هم مبتلا به “شرح وظیفه ای” عمل کردن شدند؟ …

   برای پاسخ دادن وارد شوید