دیده بان حقوق حیوانات ایران : اما حالا که ببرهای سیبری از آمدن به میانکاله پشیمان شدند، بسیاری از خود میپرسند پس حفاظت این زیستگاه ارزشمند به کدام سمت میرود؟ آیا مسیر برای ساخت جاده دسترسی و پالایشگاه نفت باز میشود. این مسئله به واکنش اعتراض آمیز محمدیزاده منجر میشود.
او از همگان میخواهد که بحث جاده را در پالایشگاه منفی بدانند. او میگوید: اصلا کسی لفظ جاده را برای میانکاله استفاده نکند. آنجا قرار است یک پل دسترسی با توجه شرایط محیطی ساخته شود. البته محمدیزاده از پالایشگاه سخنی به میان نمیآورد.
سازمان حفاظت محیط زیست پس از صرف هزینه ۲۰۰ میلیون تومانی در زیستگاه میانکاله برای احیای ببر مازندران، قصد دارد تا ببرهای روسی که در ماههای آینده وارد میشوند را در «سمسکنده» مازندران نگهدارد. چهار ببر سیبری که قرار است امسال وارد ایران شوند به رغم برنامهریزیهای یکساله قرار نیست به میانکاله بروند. این درحالی است که دو ببر سیبری زمانی که در اردیبهشت گذشته وارد ارم شدند مسئولان سازمان حفاظتمحیطزیست اعلام کردند که بهزودی پناهگاه حیاتوحش میانکاله برای آنها آماده میشود و آنها راهی مازندران خواهند شد. کارشناسان سازمان حفاظت پردیسان در همین راستا ۲۰۰ میلیون تومان خرج ساماندهی پناهگاه میانکاله کردند اما محمدیزاده میگوید که سه منطقه دیگر علاوه بر میانکاله برای اسکان ببرهایی که در ماههای آتی وارد ایران خواهد شد در نظر گرفته شده است. او دشتناز، خشکداران و پناهگاه حیات وحش سمسکنده را سه محل پیشنهادی جدید اعلام میکند. به گفته محمدیزاده، تاکید «محمدباقر صدوق» معاون محیط طبیعیاش روی منطقه «سمسکنده» باعث شده تا او هم درباره نگهداری از ببرها در میانکاله تردید کند اما هنوز به نتیجه قطعی نرسیدهاست. این درحالی است که برنامهریزی سازمان تحت مدیریت محمدیزاده در سال گذشته به مرگ یک ببر سیبری و ۱۱ شیر باغ وحش ا رم به دلیل ابتلا به بیماری مشمشه منجر شد. اعتراضهای افکارعمومی به مجلس هم کشیده شد. مجلس هم در نهایت مدیریت باغ وحش ارم، سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان دامپزشکی کشور را در مرگ ۱۲ گربه سان باغ وحش ارم مقصر شناخت. از سوی دیگر سازمان حفاظت هم بارها اعلام کرد که از مسئولان باغ وحش شکایت کرده است اما در نهایت، گذر زمان مسئله را به فراموشی کشاند اما افکارعمومی و رسانههای جمعی میخواهند بدانند که چرا سازمان حفاظت محیط زیست پیش از صرف هزینه ۲۰۰ میلیون تومان درباره زیستگاه میانکاله دچار شک نشده است. البته سوالها به همین جا ختم نمیشود. کارشناسان سازمان حفاظت محیط زیست از جمله «هوشنگ ضیایی» بارها اعلام کرده بود که نگهداری ببرهای سیبری در میانکاله بهانهای برای حفاظت از این زیستگاه ارزشمند است تا بهوسیله آن بتوان از ساخت و سازها در این محدوده جلوگیری کرد اما حالا که ببرهای سیبری از آمدن به میانکاله پشیمان شدند، بسیاری از خود میپرسند پس حفاظت این زیستگاه ارزشمند به کدام سمت میرود؟ آیا مسیر برای ساخت جاده دسترسی و پالایشگاه نفت باز میشود. این مسئله به واکنش اعتراض آمیز محمدیزاده منجر میشود. او از همگان میخواهد که بحث جاده را در پالایشگاه منفی بدانند. او میگوید: اصلا کسی لفظ جاده را برای میانکاله استفاده نکند. آنجا قرار است یک پل دسترسی با توجه شرایط محیطی ساخته شود. البته محمدیزاده از پالایشگاه سخنی به میان نمیآورد. اما موانع ساخت زیستگاه ببرها را درآنجا زیاد میداند. یکی از موانع گاوداران منطقه و سکونتگاههای انسانی هستند که باعث شده تا سازمان ببرها را به سمسکنده ببرد. البته این توضیحات به جواب قانع کنندهای برای افکارعمومی وخبرنگاران درباره چرایی انتخاب میانکاله با توجه به این موانع در سال گذشته منجر نشد.
خیلی دلم می خواد زودتر آخر این بازی رو ببینم. فقط امیدوارم ختم به خیر بشه. حالا لابد در مورد شیر های ایرانی هم چنین بساطی قراره پیاده بشه