۲ Comments

1. platypus می‌گه:

   تیر ۵, ۱۳۹۰ در ۲:۰۹ ب.ظ

   بله خبر خوبی است .ولی من از خودم سوال می کنم .در شرایطی که رومانی جزو فقیرترین ممالک اروپایی است . چگونه می توان به رویا تحقق بخشید ؟ زیرا همانطور که همه ما می دانیم ؛ زمانی که فقر از یک در وارد می شود ؛انسانیت و شرف از در دیگر خارج می گردد . ناراحت کننده است که بگویم اکثریت طیف زنان خیابانی را در اروپا ،خیل زنانی تشکیل داده که از رومانی توسط مافیای فحشا و مواد مخدر به ممالک اروپای غربی آورده می شوند . آنها برای داشتن لقمه نانی ،کرامت و انسانیت خود را می فروشند . پس از خلقی چنین نگون بخت چگونه می توان توقع رسیدگی به سگ یا حیوان های آن جامعه را داشت ؟ حکومتی که به دلیل نابسامانی اقتصادی به حقوق حقه مردمانش رحم نمی کند ؛ آیا میتوان روی قول و پیمان او در مورد نجات سگ ها حسابی باز کرد .پس بگذارید بگویم و بنویسم مرگ بر سیستم سرمایه داری .

   ارغوان شاخه همخون جدا مانده من

   آسمان تو چه رنگ است امروز؟

   آفتابی ست هوا؟

   یا گرفته است هنوز ؟

   من در این گوشه که از دنیا بیرون است

   آفتابی به سرم نیست

   از بهاران خبرم نیست

   آنچه می بینم دیوار است

   آه این سخت سیاه

   آنچنان نزدیک است

   که چو بر می کشم از سینه نفس

   نفسم را بر می گرداند

   ره چنان بسته که پرواز نگه

   در همین یک قدمی می ماند

   کورسویی ز چراغی رنجور

   قصه پرداز شب ظلمانیست

   نفسم می گیرد

   که هوا هم اینجا زندانی ست

   هر چه با من اینجاست

   رنگ رخ باخته است

   آفتابی هرگز

   گوشه چشمی هم

   بر فراموشی این دخمه نینداخته است

   اندر این گوشه خاموش فراموش شده

   کز دم سردش هر شمعی خاموش شده

   یاد رنگینی در خاطرمن

   گریه می انگیزد

   ارغوانم آنجاست

   ارغوانم تنهاست

   ارغوانم دارد می گرید

   چون دل من که چنین خون ‌آلود

   هر دم از دیده فرو می ریزد

   ارغوان

   این چه رازیست که هر بار بهار

   با عزای دل ما می آید؟

   که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است

   وین چنین بر جگر سوختگان

   داغ بر داغ می افزاید؟

   ارغوان پنجه خونین زمین

   دامن صبح بگیر

   وز سواران خرامنده خورشید بپرس

   کی بر این درد غم می گذرند ؟

   ارغوان خوشه خون

   بامدادان که کبوترها

   بر لب پنجره ی باز سحر غلغله می آغازند

   جان گل رنگ مرا

   بر سر دست بگیر

   به تماشاگه پرواز ببر

   آه بشتاب که هم پروازان

   نگران غم هم پروازند

   ارغوان بیرق گلگون بهار

   تو برافراشته باش

   شعر خونبار منی

   یاد رنگین رفیقانم را

   بر زبان داشته باش

   تو بخوان نغمه ناخوانده ی من

   ارغوان شاخه همخون جدا مانده من

   پاسخ دادن
2. رامك می‌گه:

   تیر ۱۳, ۱۳۹۰ در ۱۱:۲۸ ب.ظ

   ((کشتن سگها فقط در موارد استثنایی، آنهم از طریق کشتن از سر ترحم مجاز می باشد.))
   این هم از اون حرفاس!
   چرا انسانها را از سر ترحم نمیکشن؟
   بخدا خیلی از اونا خیلی بیشتر از حیوانات لایق مردن هستند!

   پاسخ دادن