نویسنده: user1

دیده بان حقوق حیوانات: کارشناسان زیست محیطی در مطالعات جدید خود تاکید کردند در صورتی که برای پیشگیری از اثرات مخرب گرمای زمین بر روی حیات وحش اقدامی عاجل انجام نشود، طیف گسترده‌ای از انواع گونه‌های جانوری و گیاهی با خطر انقراض مواجه خواهند شد.

به گزارش ایسنا «راشل وارن»، کارشناس دانشگاه «ایست انگلیا» در انگلیس می‌گوید: در صورتی که گازهای گلخانه‌ای مهار نشوند تا سال 2080 میلادی 50 درصد از گیاهان و یک سوم از گونه‌های جانوری به کلی نابود خواهند شد و این یک فاجعه زیست محیطی است.

در این مقاله که روز گذشته در نشریه Nature climate change منتشر شده، کارشناسان اثرات گرمای زمین را بر روی 50 هزار گونه مختلف جانوران و گیاهان در نقاط گوناگون جهان بررسی کرده‌اند.

آنها در این مطالعه یک الگوی رایانه‌ای از زیست‌بوم‌هایی که این گونه‌ها در آنجا زندگی می‌کنند ارائه داده‌اند که نشان می‌دهد چگونه این مناطق و گونه‌های بومی آنها در آینده در معرض تغییرات خواهند بود.

به گزارش ایسنا به نقل از لایوساینس،‌ در بسیاری از موارد، این تغییرات منجر به انقراض این گونه‌ها خواهد شد چرا که افزایش گرما سبب می‌شود گیاهان و جانوران به مکان‌هایی نظیر کوه‌ها، سواحل و اقیانوس‌ها نقل مکان کنند.

با این حال نتایج این مطالعه نشان می‌دهد برای حفاظت از جانوران و گیاهان در مقابل این قبیل مشکلات هنوز هم دیر نشده چون در صورتی که تا سال 2017 روند افزایش آلودگی هوا کاهش یابد از حدود 60 درصد این تلفات جلوگیری خواهد شد.

دیده بان حقوق حیوانات: یک گونه جدید ماهی با نام hopbeard plunderfish (ماهی غارتگر ریشدار) توسط گروهی از کارشناسان اوکراینی در آب‌های قطب جنوب کشف شد.

به گزارش ایسنا این ماهی می‌تواند در عمق بیش از 1.5 کیلومتری دریا زندگی کند.

در سال‌های 2009 و 2010 میلادی گروهی از دریانوردان اوکراینی سه ماهی را صید کردند که ظاهری ناشناخته‌ و عجیب داشتند و مطالعات بعدی روی آنها نشان داد که این گونه‌ تاکنون ناشناخته بوده است. این یافته در نهایت منجر به انتشار تحقیقی در نشریه zookeys و انتخاب نام علمی pogonophryne neyelove برای گونه جدید شد.

به گزارش ایسنا به نقل از لایوساینس، این ماهی که ساکن اعماق دریای راس است، ظاهری عجیب و غیرعادی و پوستی پوشیده از لکه‌های قهوه‌ای رنگ دارد. همچنین شکل بدن این ماهی بویژه در جوانی شبیه قورباغه‌ها است.

ماهی فوق، باله‌های پشتی بسیار تیزی دارد که تا قسمت بالایی اندام آن امتداد یافته است. بر روی صورت این ماهی نیز یک زایده ریش مانند شبیه چوب کبریت وجود دارد که از چانه این جانور خارج شده است. تاکنون بزرگترین ماهی که در این گونه مشاهده شده 35.5 سانتی‌متر طول داشته است.

از مشخصه‌های دیگر این ماهی‌ها می‌توان به داشتن کبد بسیار بزرگ اشاره کرد که 35 درصد حجم کل شکم آنها را تشکیل می‌دهد.

ماهی غارتگر ریشدار حتی می‌تواند در آب‌های منجمد قطب جنوب زندگی کند و به دلیل این که تغذیه و زندگی این گونه در اعماق اقیانوس صورت می‌گیرد، تقریبا هیچ گونه اطلاعاتی درباره عادت‌ها و رفتارهای آن در دست نیست.

دیده بان حقوق حیوانات: کارشناسان محیط زیست در گزارش اخیر خود که در مجله «ساینس» به چاپ رسیده از پرندگان دریایی به عنوان بهترین شاهد و نمونه آزمایشگاهی برای سنجش میزان کارایی و اثرگذاری قوانین بازدارنده آلودگی‌های اقیانوسی یاد کردند.

پرندگان دریایی شامل پلیکان‌ها، مرغها و چلچله‌های دریایی که در راس زنجیره غذایی اقیانوس‌ها قرار دارند، آلودگی‌ها و سمومی را که در بدن ماهیان وجود دارند، پس از خوردن دوباره جذب می‌کنند.

از آنجا که این پرندگان از قسمت‌های وسیعی از اقیانوس‌ها تغذیه می‌کنند و سپس در پایان سال و به منظور تولید مثل به همان مکان مبدا باز می‌گردند، لذا یک ویترین ثابت و مناسب برای ارزیابی سطح آلودگی آب‌ها در یک منطقه وسیع جغرافیایی در اختیار دانشمندان قرار می‌دهند.

«جان الیوت»، از کارشناسان محیط زیست کانادا می‌گوید: این پرندگان بیشتر طول سال را به سمت اقیانوس‌ها سفر می‌کنند و در نتیجه برای ما حکم یک نمونه آزمایشگاهی مطلوب را دارند. وقتی این پرندگان تغذیه می‌کنند در معرض آلودگی بویژه آلودگی‌های بیولوژیکی قرار می‌گیرند. این آلودگی‌های بیولوژیکی به مرور زمان در بافت‌های جانوران نفوذ می‌کنند و می‌توانند به تخم پرندگان و شیر پستانداران منتقل شوند.

بهترین مثال برای این آلودگی‌های سمی حشره‌کش د.د.ت است. استفاده از این حشره‌کش به دلیل این که سبب نازک شدن پوسته تخم پرندگان می‌شود در کشاورزی ممنوع شده است.

بنا بر این گزارش، در طرح جدیدی موسوم به طرح نظارت بر مسمومیت پرندگان دریایی، متخصصان می‌توانند بدون کشتن این پرندگان با جمع آوری پرها، نمونه گیری از خون، چربی و بافت‌های آنها، اطلاعات بیشتری از مسمومیت پرندگان دریایی کسب کنند.

همچنین اجساد پرندگان مرده معمولا در حالی یافت می‌شوند که شکم آنها مملو از پلاستیک است که این نشان دهنده افزایش آلودگی‌های ناشی از پسماندهای حاصل از فعالیت‌های ماهیگیری و زباله‌های مصرفی است.

به گزارش ایسنا به نقل از لایوساینس، «اداره آبزیان خلیج مونتری» برآورد کرده است که سالانه حدود یک میلیون پرنده دریایی به همراه حدود 100 هزار پستاندار آبی و لاک پشت دریایی بر اثر بلعیدن پلاستیک، جان خود را از دست می‌دهند.

پلاستیک‌ها به تنهایی می‌توانند برای آب سمی باشند و از آنجا که بسیاری از آلودگی‌های اقیانوسی، آب‌گریز هستند، در نتیجه به خوبی با آب مخلوط نمی‌شوند. این آلودگی‌ها به پلاستیک‌ها می‌چسبند و وقتی پرندگان این تکه‌های پلاستیک را می‌بلعند، حجم متراکمی از سم را وارد بدن خود می‌کنند.

الیوت افزود: نتایج عملیات نظارت مستمر بر پرندگان دریایی حاکی از کاهش مسمومیت‌های ناشی از د.د.ت پس از ممنوعیت استفاده از این آفت‌کش‌ دارد اما تهدید ناشی از سایر انواع آلودگی‌ها افزایش یافته‌ است.

منبع: ایسنا