دسته: دانش

  • خرچنگی‌كه از باكتریهای‌خودش تغذيه‌مي‌كند!/تصویر

    دیده بان حقوق حیوانات ایران : دانشمندان در اعماق آبهاي اطراف «كاستاريكا»، نوعي خرچنگ را شناسايي كرده‌اند كه مقادير زيادي از باكتري را بر روي چنگالهاي خود پرورش داده و سپس از آنها تغذيه مي‌كند.خرچنگ «يتي»، دومين گونه از خانواده خود است كه تا كنون كشف شده است. گونه اول، موسوم به «Kiwa hirsuta» در سال 2005 در نزديكي جزيره «ايستر» كشف شد.

    اين موجود كه نام خود را به دليل موهاي خزمانند روي دستانش گرفته، در عمق دريا زندگي كرده و به رشد باكتريهاي منبع تغذيه اين حيوان كمك مي‌كند.«اندرو توربر»، بوم‌شناس دريايي دانشگاه «اورگان» اين گونه را در سال گذشته شناسايي كرده و نام آن را «Kiwa puravida» گذاشته است كه به زبان كاستاريكايي به معني «حيات ناب» است.
    «توربر» در زمان كشف اين خرچنگ در حال جست‌وجو و مطالعه تراوشات متان در كف دريا بود كه از نواحي خاصي، گازهاي متان و سولفيد هيدروژن از خود خارج مي‌كنند.وي در اين زمان متوجه وجود اين خرچنگ‌ها در كنار يك تراوش فعال شد كه چنگالهاي خود را بر روي آن حركت داده و متان را جمع‌آوري مي‌كردند.

    موهاي روي چنگال و بدن اين گونه با ميزان زيادي از باكتريهاي همزيست پوشيده شده‌اند كه انرژي خود را از گازهاي معدني تراوشات بدست مي‌آورند. خرچنگ «يتي» سپس با دهان شانه‌اي شكل خود باكتري‌ها را جمع‌آوري كرده و به تغذيه از آنها مي‌پردازد.اين باكتري‌ها، غذاي اصلي خرچنگ «يتي» را تشكيل مي‌دهند؛ چرا كه ايزوتوپهاي كربن و اسيدهاي چرب موجود در بدن اين خرچنگ با اين ارگانيسم‌ها مطابقت دارد.

    منبع: ایسنا

    ___________________________________________________

    اخبار مرتبط :

    کشف فسیل تمساح ۱۰۰ میلیون ساله در مراکش

    موش کور، جالب ترین جانداران روی زمین

  • چگونگي پيش‌بيني زلزله توسط حيوانات

    دیده بان حقوق حیوانات: بسیاری از جانداران می‌توانند تغییرات شیمیایی که در آبهای زیرزمینی رخ می‌دهند را احساس كرده و آغاز یک زمین لرزه را پیش‌بینی کنند.

    به گزارش مهر دانشمندان بر این باورند چنین توانایی در میان حیوانات منجر به بروز رفتارهای عجیب و غریب آنها پیش از وقوع زمین لرزه است. محققان در سال 2009 پس از اینکه مشاهده کردند گروهی از وزغ‌ها چند روز پیش از وقوع زمین لرزه ای در لاکوئیلا ایتالیا برکه زیستگاه خود را ترک گفتند، مطالعه بر روی این تغییرات شیمیایی را آغاز کرده و پیشنهاد دادند این رفتار جانداران می تواند با پیش بینی زمین لرزه در ارتباط باشد.

    http://scienceblogs.com/zooillogix/Startled%20Birds.jpg

    طی سالها مطالعه دانشمندان مکانیزمی را تشریح کردند که طی آن سنگ‌های تحت فشار در پوسته زمین ذرات بارداری را آزاد می‌کنند که با آب‌های زیرزمینی واکنش نشان می‌دهند. جاندارانی که در نزدیکی آب‌های زیرزمینی زندگی می‌کنند نسبت به کوچکترین تغییرات این آبها بسیار حساس هستند و از این رو می‌توانند این تغییرات را چندین روز پیش از لغزیدن سنگ‌ها بر روی یکدیگر احساس کنند.

    محققان دانشگاه اوپن امیدوارند فرضیه آنها بتواند الهام بخش بیولوژیست‌ها و زمین شناسان شود تا آنها با همکاری یکدیگر راهکاری را برای استفاده از این جانداران در شناسایی علائم زمین لرزه بیابند.

    وزغ‌های لاکوئیلا اولین نمونه‌های حیوانی نیستند که پیش از وقوع یک رویداد بزرگ لرزه‌ای از خود رفتارهای عجیب و غریب نمایش می‌دهند. گزارش‌های متعددی وجود دارند که این رفتارها را در میان دیگر خزندگان، دوزیستان، و ماهی‌ها تایید می‌کند. با این همه جاندارانی مانند مورچه‌ها پیش از وقوع زمین لرزه تغییری را در رفتار خود به وجود نمی آورند. اما مارها، مشابه رویداد زمین لرزه سال 1975 در چین که یک ماه پیش از آغاز زمین لرزه لانه های خود را ترک گفتند، نیز از توانایی پیش بینی زمین لرزه برخوردارند.

    محققان در رویداد وزغ‌های لاکوئیلا دریافتند زمانی که سنگ‌ها تحت فشار بالا، برای مثال فشار ناشی از حرکات تکتونیکی قدرتمند، قرار می‌گیرند ذرات بارداری را از خود آزاد می‌کنند که این ذرات در میان سنگ‌های اطراف خود جریان یافته و پس از رسیدن به سطح زمین با هوا واکنش نشان داده و مولکول‌های آن را به یون تبدیل می‌کند.

    بر اساس گزارش بی بی سی، این یون ها در انسانها منجر به بروز سردرد و تهوع شده و در حیوانات میزان هورمون استرس را در خون افزایش می‌دهد. این ذرات همچنین با آب واکنش نشان داده و پراکسید هیدروژن تولید می‌کنند. این واکنش‌های زنجیره ای می‌توانند بر روی مواد ارگانیک موجود در آب برکه تاثیر گذاشته و آنها را به موادی مضر تبدیل کنند که برای جانداران آبزی مضر هستند. محققان بر این باورند این مکانیزم پیچیده زوایای پنهان بسیار زیادی دارند و از این رو نیازمند آزمایش‌ها و مطالعات پیچیده ای است.

  • دایناسورها پرنده می‌خوردند

    دیده بان حقوق حیوانات: به گزارش نیوساینتیست و به نقل از خبر آنلاین، بر اساس شواهد فسیلی، پرندگان از نوادگان دایناسورها به شمار می‌روند و کشف فسیل دایناسورهای پردار طی چند سال اخیر در این موضوع شکی باقی نگذاشته است. اما دیرینه‌شناسان مدت‌ها شک داشتند که آیا پرندگان هم در سبد غذایی خزندگان عظیم‌الجثه قرار داشتند یا خیر جینگمای اوکانر و همکارانش در آکادمی علوم چین به‌تازگی اسکلت تقریبا دست‌نخورده‌ای از پرنده‌ای نخستین را در شکم یک دایناسور یافته‌اند که به شکل مشکوکی در آن‌جا لانه کرده بود!

    این پرنده که به پرندگان منقرض‌شده انانتیورنیتس (Enantiornithes ) تعلق داشت، در قفسه سینه یک تروپد بال‌دار دوره کرتاسه به‌نام مایکرورپتور گوی ( Microraptor gui) دراز کشیده بود. منطقه‌ای که فسیل‌ها در آن یافت شده‌اند، همان جایی است که طی سال‌های اخیر چندین فسیل دایناسور پردار نیز یافت شده است. دست‌نخورده بودن اسکلت پرنده بدین معنی است که دایناسور شکارچی این پرنده را زنده بلعیده است.

    پاهای این پرنده برای نشستن روی شاخه‌ها تکامل یافته بود و این بدان معنی است که پرنده در میان درختان زندگی می‌کرد. مایکرورپتور دای چهار بال بود و این به او اجازه می‌داد که برای شکار بین درختان بپرد.

  • کشف فسیل تمساح 100 میلیون ساله در مراکش

    دیده بان حقوق حیوانات: “خبرگزاری فارس: فسیل تمساحی غول‌ پیکر با جمجمه‌ای سپر مانند متعلق به 100 میلیون سال پیش در مراکش کشف شد.”

    به گزارش خبرگزاری فارس،‌ این تمساح که تنها از طریق جمجمه بزرگ خود شناخته شده و گونه‌ای جدید و نادر از خزندگان ماقبل تاریخ به شمار می‌رود به گفته دیرینه‌شناسان، از ماهی‌های 13 فوتی رودخانه‌های مراکش تغذیه می‌کرده است.

    «کیسی هالیدی» محقق دانشگاه میسوری با اشاره به بزرگی جمجمه کشف شده گفت:‌ به نظر می‌رسد این تمساح عظیم الجثه از سری بزرگ به اندازه 2 متر بر خوردار بوده است.

    وی افزود: پوششی ضخیم و سپر مانند روی جمجمه این تمساح قرار داشت که همچون محافظی برای پوست و رگ‌های خونی عمل کرده و شباهت زیادی به چین و چروک‌های موجود روی بدن دایناسورهای شاخ‌داری مانند تریسراپوتر داشته است.

    دیرینه‌شناسان این حیوان را « تمساح زره‌دار» نام نهاده و معتقدند، این پوشش بیش از هرچیز برای نمایش به کار می‌رفته و استفاده دفاعی یا هجومی نداشته است.

    دانشمندان بر این باورند که «تمساح‌های زره‌دار» از گونه خزندگانی موسوم به «اوسوشیان‌ها» بوده اند که امروزه نسل جدید تمساح‌ها و مارمولک‌ها را در بر می‌گیرند.

  • چرا پستانداران به زندگی اجتماعی روی آوردند؟

    دیده بان حقوق حیوانات ایران : گروهي از متخصصان جانورشناسي در دانشگاه آكسفورد دريافته‌اند كه پستانداران براي شكار نشدن به زندگي اجتماعي روي‌ آورده‌اند.اين متخصصان معتقد هستند كه با اين يافته يک گام ديگر به درک ريشه‌هاي زندگي و رفتارهاي اجتماعي پستانداران و حتي انسان، نزديک‌تر شده‌اند.
    آنها مي گويند: به احتمال زياد تصميم پستانداران اوليه براي زندگي در گروه‌هاي اجتماعي به عنوان يک راه‌كار براي حفاظت از خود در برابر حمله شکارچيان بوده است.به گزارش بي بي سي، سوزان شولتز، سرپرست اصلي اين گروه از جانورشناسان مي گويند: براي حيوانات کوچک که در طول شب فعاليت مي کنند، بهترين راه‌كار براي شکار نشدن اين است که قابل تشخيص نباشند. اما اگر قرار باشد اين جانوران به جاي شب در طول روز فعاليت كنند، اين راه‌كار ديگر به كار نمي‌آيد بنابراين روش جايگزين براي کم کردن خطر شکار شدن اين است که در گروه‌هاي اجتماعي زندگي کنند.
    جزئيات اين مطالعه در مجله نيچر منتشر شده است.
    منبع: ایسنا

  • ساخت چسبي عجيب با الهام از پاي حشرات

    دیده بان حقوق حیوانات: دانشمندان موسسه جانورشناسي دانشگاه كيل آلمان با الهام گرفتن از حشرات موفق به ابداع نوعي نوار چسب شده‌اند كه مي‌توان آنرا هزاران بار مورد استفاده قرار داد، بدون اينكه خاصيت چسبندگي خود را از دست بدهد.

    به گزارش ايسنا اين محققان با مطالعه شيوه بالا رفتن حشرات از ديوار با استفاده از موهاي ريز پاهايشان موفق به ساخت چسبي بر اين اساس شده‌اند.

    آنها يك چسب سيليكوني با طرحي شبيه موهاي ريز ساخته‌اند كه از قدرت زيادي برخوردار بوده و حتي يكي از محققان خود را با آن از سقف آويزان كرد.

    كليد اين توانايي منحصر به فرد حشرات در بالا رفتن از ديوار اين حقيقت است كه موهاي بسيار آنها از نوك‌هاي مسطحي برخوردار بوده كه مي‌توانند براي تماس حداكثر با سطح خود را گسترش دهند.

    به گفته استانيسلاو گورب، محقق ارشد اين پروژه، مورد اصلي براي چسبندگي خوب، داشتن تماس كامل با سطح بوده كه حشرات به دليل داشتن چندين نقطه تماس مي‌توانند با هرسطحي خود را مرتبط كنند.

    جدا كردن نوار چسب ساخت اين تيم از سطح حداقل دو برابر سخت‌تر از يك نوار چسب صاف با همين مواد است. همچنين از اين چسب مي‌توان در زير آب استفاده كرد و اين ماده هيچ چسبندگي از خود بر روي سطح باقي نخواهد گذاشت.

    چسب‌هاي الهام گرفته زيستي از كاربري‌هاي تجاري بالقوه زيادي از روباتهاي جستجوگر بالارو تا دستگاه‌هاي جدا و سوار كن صنعتي برخوردار هستند.

    اين تيم هنوز در حال بهره‌گيري از طبيعت براي الهامات بيشتر در دنياي علم هستند. آنها اكنون در حال بررسي تعدادي از سطوح طبيعي مانند بال پوششي سوسك، پوست مار و گياهان داراي خاصيت ضدجذب هستند.

     

  • درمان سرطان با نيش عقرب و افعي!

    دیده بان حقوق حیوانات: محققان موسسه تحقيقات رازي به تركيب دارويي جديدي براي مهار سلول‌هاي سرطاني دست يافتند كه با اتمام موفقيت‌آميز ارزييابي‌هاي حيواني مي‌تواند با تاييد وزارت بهداشت در نمونه‌هاي انساني آزمايش شود.

    به گزارش ايسنا عباس زارع، رئيس بخش جانوران سمي و غيرسمي موسسه تحقيقات واكسن و سرم سازي رازي با بيان اينكه اين تركيب جديد از سم يكي از گونه‌هاي مار افعي و عقرب توليد شده است، اظهاركرد: اين تركيب موسوم به ICD85 ( اي سي دي 85 ) كه پس از 15 سال تحقيق به دست آمده مي‌تواند سلول‌هاي سرطاني پستان‌، خون، رحم، كليه و ريه را مهار كند.

    وي افزود: هم اكنون اين تركيب جديد با موفقيت بر روي خرگوش و موش آزمايش و همچنين عملكرد آن بر روي سلول‌هاي زنده انسان در شرايط آزمايشگاهي ارزيابي شده كه نتايج مطلوبي داشته است.

    رييس بخش جانوران سمي و غير سمي موسسه تحقيقات واكسن و سرم سازي رازي با اشاره به اينكه يكي از شيوه هاي مرسوم براي مبارزه با سلول هاي سرطاني، شيمي درماني است كه به سلول‌هاي طبيعي آسيب مي رساند، تصريح كرد: نتايج آزمايش‌ها نشان مي دهد كه با توليد اين تركيب جديد، تنها سلول‌هاي سرطاني مورد هدف قرار خواهد گرفت همچنين استفاده از اين تركيب جديد، عارضه ريزش مو را براي بيماران سرطاني در پي نخواهد داشت.

    وي با بيان اينكه ايران جزو معدود كشورهايي است كه به اين دستاورد علمي دست يافته است، خاطرنشان كرد: هم اكنون مراحل آزمايشگاهي اين طرح با موفقيت به پايان رسيده كه با تاييد نهايي وزارت بهداشت، اين تركيب مي تواند بر روي انسان آزمايش شود.

  • طوطی خاکستری مفهوم واقعی کلمات را درک می کند

    دیده بان حقوق حیوانات: کاسکو می‌تواند مفهوم صفر را درک کرده و عدم وجود یک چیز را کاملاً بفهمد. البته مطالب گفته شده بدین معنی نیست که مغز طوطی شبیه به مغز انسان عمل می‌کند، بلکه مغز این پرنده می‌تواند برخی از مسایل منطقی را به یکدیگر مرتبط و در سطح بسیار پایین تجزیه و تحلیل کند.
    به گزارش خبرگزاری مهر، طوطی خاکستری آفریقایی پرنده‌ای محبوب در کشورهای اروپایی و بسیاری از کشورهای دیگر جهان است، علت محبوبیت این پرنده، هوش سرشار و قدرت سخنگویی و تقلید صدای این پرنده است و شاید به یقین بتوان گفت که این پرنده بهترین پرنده تقلید کننده صدا در جهان است که به راحتی می‌تواند بیش از صدها واژه را به خاطر سپرده و تکرار کند و با این کار باعث شادی و خوشحالی صاحبان خود شود. این پرنده در محیط زیست طبیعی خود پرنده‌ای خجالتی و ترسو است.طوطی خاکستری آفریقایی و یا به تعبیری دیگر کاسکو از سالیان دور به عنوان پرنده اهلی در قصرهای پادشاهان و خانه‌های طبقات مختلف مردم جامعه نگهداری می‌شده‌است و رومیان اولین ملتی در جهان هستند که در باره این پرنده مطالبی نوشته‌اند.

    اصولاً در بین پرندگان طوطی کاسکو، طوطی کاکاتو و کلاغ به نظر باهوش تر می‌رسند. برخی معتقدند که کاسکو یک تقلید کننده کلمات نیست بلکه او قادر است که مفهوم واقعی کلمات را نیز درک کند. این پرنده می‌تواند مفهوم صفر را درک کرده و عدم وجود یک چیز را کاملاً بفهمد.

    این پرنده در اصل پرنده‌ای وحشی است که در قاره آفریقا زندگی می‌کند و از قرن‌ها پیش مورد توجه آدمی قرار گرفته و تلاش‌های زیادی برای اهلی کردن و آموزش دادن پرنده صورت گرفته‌است. امروزه کاسکوها توسط پرورش دهندگان دست آموز شده و به پرنده‌ای خانگی و سرگرم کننده و جالب تبدیل شده‌است با این حال به دلیل آنکه عملکردی غیر قابل پیش بینی دارند نباید به آنان زیاد اطمینان کرد.کاسکوهایی که از حیات وحش به جمع انسان‌ها آورده می‌شوند نیازمند صبر و کوشش بسیار برای آموزش و تطبیق با محیط تازه هستند.کاسکوها بسیار قوی هستند در صورت عصبانیت می‌توانند گاز بگیرند و یا پنجه بکشند.

    این پرنده یکی از اعضای تبار پستاسی Psitacidac است که همانند سایر طوطیان از بدنی استوار ولی نرم تشکیل شده به طوری که پرنده می‌تواند با منقار خود به راحتی به تمام اجزای بدن خوددسترسی داشته باشد وتا 180درجه سرخود را برگرداند.

    اندازه بدن طوطی خاکستری آفریقایی بسیار متفاوت است و در گونه‌های کوچک 12 سانتی متر ودر گونه‌های بزرگ تا 100سانتی متر می‌رسد و وزن آن در حدود 400 گرم است رنگ پر وبال آن خاکستری است و در نژاد کنگو رنگ دم آن سرخ رنگ است، دمگاه به رنگ خاکستری روشن و لبه‌های بال سیاه رنگ و پاها خاکستری تیره هستند. رنگ منقار پرنده سیاه و رنگ چشم پرنده بالغ زرد روشن و هردو جنس نر و ماده از نظر ظاهری شبیه به هم هستند. این پرنده در طول زندگی زاد و ولد می‌کند و معمولاً در حدود 50 تا 60سال عمر می‌کند.

    طوطی خاکستری آفریقایی پرنده‌ای تیز پرواز است و پروازی منظم دارد اما این پرنده قدرت جهت شناسی مناسبی ندارد و نمی‌تواند همانند کبوترها محل زندگی خود را جهت یابی نموده و به لانه بازگردد، از این رو پرورش دهندگان این پرنده باید توجه کافی داشته باشند که چنانچه پرنده از محل زندگی خود دور شد، نمی‌تواند به راحتی لانه و کاشانه خود را یافته و بدان بازگردد.

  • دایناسورها نیز مهاجرتهای فصلی می‌کردند

    دیده بان حقوق حیوانات: بررسی داده‌های جدید نشان می‌دهد برخلاف تصور، دایناسورها در طول زندگی خود برای یافتن مکانی مناسب مهاجرت می‌کردند.
    به گزارش خبرنگار مهر، کاماراسورها ویا همان دایناسورهای گیاه خوار یک مهاجرت طولانی را از محل سکونت خود به بخش های غربی آمریکای شمالی داشته اند.

    مجله نیچر در مقاله خود آورده است،این دایناسورهای سوسمارپا و گیاه خوار با 18 متر طول و 20 تن وزن در 150 میلیون سال پیش می زیسته اند که با فرا رسیدن خشکسالی وبرای یافتن مراتع سبز تا صدها کیلومتر از مکان خود جابجا شدند.

    اما مسئله قابل تامل این بود که چگونه پس از گذشت سالیان طولانی، فسیل های یافت شده از کاماراسورهای عظیم الجثه در مناطق مختلف آمریکای شمالی همچنان سالم مانده اند ؛ دانشمندان در پاسخ این سوال فرضیه مهاجرت را مطرح کردند.

    تیم محققان دانشگاه کولورادو، غلظت کربنات موجود در مینای دندان کاماراسورها را مورد آزمایش قرار دادند، که نتیجه آن ثابت می کند این دایناسورها برای یافتن آب از حوضه های رسوبی خارج شدند و 300 کیلومتردر نوار آتشفشانی به سمت سرزمین های غربی آمریکای شمالی  حرکت کرده اند.

  • جنین حیوانات داخل رحم مادر/ تصویری

    http://arw.ir/wp-content/uploads/2011/10/Animal-Rights-Watch-ARW-2030.jpg

     دیده بان حقوق حیوانات: تصاویر این گزارش، نمونه های بازسازی شده شرایط طبیعی جنین حیوانات مختلف است در رحم مادر. دیدن بچه های حیوانات زیبا پیش از به دنیا آمدن خالی از لطف نیست.

  • طراحی ربات کوچک با الهام گرفتن از پای مارمولک/ تصویر

    دیده بان حقوق حیوانات: محققان کانادایی توانستند با الهام گرفتن از راه رفتن مارمولک، رباتی را طراحی کنند که قادر است از تمام سطوح عمودی بالا برود.

    به گزارش مهر، سالیان زیادی است که دانشمندان برای طراحی انواع ماشین و ابزار خود از طبیعت الهام می گیرند.

    این ربات کوچک که شبیه به یک تانک مینیاتوری است، دارای چهار بازوی متحرک است که او را قادرمی سازند تا سطوح عمودی پلاستیکی و شیشه ای را بدون افتادن بالا برود.

    به گزارش روزنامه “صبح” سوئیس، این پدیده تعامل الکترونیکی ضعیفی را میان مولکول ها توضیح می دهد که به پاهای مارمولک اجازه می دهد تا از سطوح عمودی و بسیار صاف به راحتی بالا برود.

    دانشمندان هدف از طراحی این ربات را در بازرسی کانال های ساختمانی، هواپیماها، نیروگاه های اتمی و جستجوی افرادی که بر اثر حادثه زیر آوار مانده اند عنوان کرده اند.

  • فواید عجیب خون مار پیتون/ ریشه های سوء استفاده از زیستمندان

    دیده بان حقوق حیوانات: تحقیقات جدید دانشمندان دانشگاه «کلورادو » از کشف حجم زیادی از اسیدهای چرب در خون مار پیتون خبر داده که رشد قلب سالم را بهبود می‌بخشد.

    به نوشته روزنامه ایران، لزلی لینواند و تیم تحقیقاتی وی، یک روز پس از افزایش غذای مارهای پیتون برمه‌ای تا میزان 50 برابر موفق به کشف حجم زیادی از تری‌گلیسیرید که ماده تشکیل‌دهنده اصلی چربی و روغن‌های طبیعی است، در خون این مارها شدند.

    با وجود حجم عظیم اسیدهای چرب در جریان خون مار پیتون، هیچ شاهدی از رسوب چربی در قلب وجود نداشته و دانشمندان حتی با افزایش فعالیت یک آنزیم حیاتی شناخته شده در محافظت از قلب در برابر آسیب مواجه شدند.

    این محققان پس از شناسایی ترکیب شیمیایی پلاسمای خون مارهای پیتون تغذیه شده به تزریق پلاسمای خون آنها یا یک ترکیب اسید چرب بازسازی شده با ساختار تقلیدی این پلاسما، به مارهای تغذیه نشده پرداختند. در هر دو مورد این مارها به نمایش رشد افزایش‌یافته قلب و نشانه‌هایی از سلامت قلبی پرداختند.

    این تیم در گام بعدی به تزریق این ماده به موش پرداخته و با نتیجه مشابه روبه‌رو شدند.
    پژوهشگران اکنون در حال بررسی مکانیزم مولکولی این فرآیند هستند تا از آن برای درمان‌های جدید در تقویت شرایط بیماری‌های قلبی در انسان‌ها استفاده کنند.

    تحقیقات قبلی نشان داده بود که حجم قلب مارهای پیتون برمه‌ای از قابلیت رشد تا 40 درصد در 24 تا 72 ساعت پس از خوردن میزان زیاد غذا برخوردار بوده و این متابولیسم سریعاً پس از هضم غذا می‌تواند تا 50 برابر افزایش یابد.

    به گفته لینواند که متخصص بیماری‌های قلبی ژنتیکی از جمله کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک به عنوان یکی از دلایل اصلی مرگ ناگهانی ورزشکاران جوان است، رشد قلب از گونه‌های خوب و بد برخوردار است. در حالی که بیماری‌های قلبی منجر به ضخیم‌ترشدن عضلات قلب و کاهش اندازه حفره‌های آن و عملکرد قلبی در پی سخت‌تر کارکردن این اندام برای پمپاژ خون می‌شوند، بزرگ‌ترشدن قلب در اثر ورزش از مزایایی برخوردار است.

    از آنجایی که برخی افراد به دلیل بیماری‌های قلبی قادر به انجام ورزش برای دستیابی به این مزیت نیستند، دانشمندان در پی ایجاد درمانی برای بهبود رشد مفید سلول‌های قلبی هستند.

  • چرا زنبور‌ها پس از نیش زدن می‌میرند؟

    دیده بان حقوق حیوانات: اگر شاید شما هم از آن دسته افرادی هستید که حداقل یک بار توسط زنبور گزیده شدید باید بدانید که تمام زنبور‌هایی که در یک کندو زندگی می‌کنند توانایی نیش زدن را ندارند بلکه تنها زنبور‌های کارگر هستند که نیش می‌زنند و پس از این اقدام می‌میرند.

    به نوشته عصرایران، اگردرد ناشی از گزیدگی حواسی برای شما گذاشته باشد و دقت کرده باشید متوجه شده‌اید که معمولا بیشتر زنبور‌ها بعد از نیش زدن می‌میرند.

    در یک کندو ملکه، زنبورهای نر و کارگر در کنار هم زندگی می‌کنند و هر کدام وظایف متفاوتی را در کندو برعهده دارند.

    ملکه که مادر تمام زنبور‌های کندو است، مهم‌ترین وظیفه‌اش تخم‌گذاری است. خرطوم ملکه توانایی جمع‌آوری شهد گل‌ها را ندارد و به طور طبیعی بیش از پنج سال می‌تواند زندگی کند.

    زنبور نر که معمولا وظیفه‌اش بارور کردن ملکه است، به علت نداشتن نیش، توانایی جمع‌آوری شهد و گرده را ندارد [؟] و تنها ۲۴ روز زنده می‌ماند.

    زنبور‌های کارگر که همگی ماده هستند [؟] ، بیشترین جمعیت کندو را تشکیل می‌دهند و کار آن‌ها جمع‌آوری شهد و گرده گل‌ها و در ‌‌نهایت تولید عسل است.

    در این میان باید گفت تمام زنبور‌هایی که در یک کندو زندگی می‌کنند توانایی نیش زدن را ندارند و تنها زنبور‌های کارگر هستند که نیش می‌زنند و پس از نیش‌زدن می‌میرند.

    مرگ این زنبور‌ها بعد از نیش‌زدن به دلیل نوع نیش آنهاست. نیش زنبور‌های کارگر خاردار است، به این معنی که پس از نیش زدن و ورود زهر به بدن موجوداتی که ساختار گوشتی دارند، نیش درمحل گزش گیر می‌کند و زنبور تمام تلاش خود را برای بیرون آوردن نیش خود می‌کند که این تلاش با پاره شدن شکم، در ‌‌نهایت منجر به مرگ زنبور پس از چند دقیقه بعد از گزش می‌شود.

    این درحالی است که ملکه و سایر زنبورهای کندو به علت داشتن نیش بسیار نرم و انعطاف‌پذیر پس از نیش زدن نمی‌میرند و این ویژگی، این قابلیت را به این زنبور‌ها می‌دهد تا بصورت پیاپی از نیش خود استفاده کنند، بدون آنکه نیش آن‌ها در محل مورد گزش گیر کند.

    نکته قابل ذکر این‌که علت قرمزی و سوزش در محل گزیدگی مربوط به اسید فرمیک موجود در زهر زنبور است که این اسید در گیاه گزنه نیز وجود دارد.

    [توجه! این گزارش قابل استناد نیست. برخی اطلاعات متناقض در این گزارش مشاهده می شود؛ از طرفی ظاهرا فقط زنبور عسل پس از نیش زدن می میرد.]

  • انتقال کرگدن ها به خانه جدید با هلیکوپتر

    دیده بان حقوق حیوانات: جابجایی کرگدنها باحداقل وزنی معادل 1400 کیلوگرم کار دشواری است، اما مسئولان حیات وحش در افریقای جنوبی که ناچار به جابجایی 19 کرگدن در منطقه کیپ شرقی بودند باید از وسیله ای سریع و مطمئن برای این کار استفاده می کردند . تنها گزینه آنها برای این کار هلیکوپتر بود و برای هر کدام از آنها حدود بیست دقیقه زمان صرف شد تا با حضور یک تیم 25 نفره این انتقال به صورت کامل انجام شود.
    به گزارش خبرآنلاین، مایکل ریموندو مدیر این برنامه که عکاس اصلی گروه هم بود درباره این عملیات جالب گفت :«کار برای خود ما هم باور نکردنی بود. باید راهی پیدا می شد که این کرگدنها دچار استرس نشوند و به این خاطر پیش ازآنکه توسط هلیکوپترها به آسمان برده شوند، بیهوش می شدند. آنها در مناطقی زندگی می کردند که امکان حضور کامیونها برای نقل و انتقالشان وجود نداشت به این دلیل از هلیکوپترهای نظامی استفاده شد.ژاک فلامان پزشک تیم هم پس از بهوش آمدن هر کدام ازاین کرگدنها در مقصد از آنها معاینه به عمل می آورد.»
    با توجه به شکار بی رویه این حیوان در آفریقای جنوبی، دولت این کشور در پی ایجاد مراکزی برای افزایش جمعیت آنهاست . تخمین زده می شود حدود 341 کرگدن در سال جاری میلادی شکار شده باشند.

  • موش کور، جالب ترین جانداران روی زمین

    دیده بان حقوق حیوانات: موش کور که یکی از جالب ترین جانداران روی زمین است، مورد توجه دانشمندان ژنتیک قرار گرفته است، زیرا این جونده صورتی رنگ زشت و بی مو که زندگی خود را در زیر خاک سپری می کند، می تواند تا سی سال عمر کرده و هرگز مبتلا به سرطان نمی شود. علاوه بر این موش کور درد را در پوستش احساس نمی کند. دانشمندان با تحقیق روی ژنهای موش کور درصدد مبارزه با درد و سرطان هستند.
    به گزارش «۲۴» و به نقل از مشرق نیوز، دانشمندان امیدوارند با آزمایش روی موش کور اطلاعاتی به دست آورند که امیدهای تازه ای را در مبارزه با پیری زودرس و سرطان به وجود خواهد آورد.

    بر اساس مقاله ای که در مجله علمی نیچر منتشر شد، در بررسی های اولیه، تفاوت های ژنتیکی مهمی تثبیت شده است. دانشمندان بر این امید هستند که با تحقیقات و آزمایشات گسترده تر، اطلاعاتی کشف خواهند کرد که نور امیدی در مبارزه با پیری و سرطان خواهد بود.

  • دلیل مهاجرت پرندگان فرار از تغییرات آب و هوا است

    دیده بان حقوق حیوانات: رئیس انجمن دیده بان میانکاله گفت: دلیل اصلی مهاجرت های فصلی یا به اصطلاح رفت و برگشت سالانه پرندگان ، مقابله جمعیت گونه ها با تغییرات آب و هوایی و زیست محیطی است.

    حر منصوری در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: دلیل اصلی مهاجرتهای فصلی، یا به اصطلاح رفت و برگشت سالانه، مقابله جمعیت گونه ها با تغییرات آب و هوایی و زیست محیطی و انتخاب مناطقی برای تکثیر و زمستان گذرانی است، به نحوی که بیشترین امکان جهت بقا و تکثیر نسل فراهم شود.

    وی افزود: مناطق شمالی به واسطه روزهای بلند و در نتیجه امکان بیشتر برای پیدا کردن مواد غذایی برای جوجه ها، محیط مناسبی هستند؛ به علاوه از نظر حیوانات درنده نیز در این مناطق امنیت بیشتری وجود دارد. بهترین دلیل در اثبات موفقیت این سیستم، جمعیت های عظیم گونه های متعدد پرندگانی است که همه ساله جهت تکثیر در بهار و تابستان به این مناطق پرواز می کنند تا از غذای فراوان و روزهای تقریبا 24 ساعته استفاده کنند.

    به گفته منصوری، در واقع عوامل اکولوژیک مهاجرت عملا موجب بروز گرایش ژنیتیکی بسیار قوی شده است. جهت یابی پرندگان بستگی کامل به دقت پرنده در تشخیص وقت و زمان دارد، حتی ساعات روز هم جزء مهمی از جهت یابی است.

    وی اظهار داشت: پرندگان دارای دو ساعت فیزیولوژیک هستند که یکی مربوط به آهنگ سالانه می شود و دیگری به اوقات روزانه. رابطه فیزیولوژیک پرنده با چرخش های شبانه روزی به طور چشمگیر در آزمایش هایی که با پرنده های نگهداری شده در قفس مخصوص صورت گرفته نمایان شده است.

    رییس انجمن دیده بان میانکاله گفت: در میان پرندگان چهار نوع پرواز وجود دارد؛ بال زدن منظم، که از آن پرندگانی است که نسبت وزنشان به سطح بالها زیاد است، مانند غاز و مرغابی. پرواز جهشی، یعنی به نوبت بال زدن و بال بسته حرکت کردن، که این شیوه مربوط به پرندگان کوچک است، مانند سک و سهره، به نوبت بال زدن و بال باز رفتن، که برای پرندگانی مناسب است که وزنشان بیش از تقریبا 140 تا 150 گرم باشد که شامل بسیاری پرندگان از جمله برخی از پرنده های شکاری و کبک است و در پایان بال بازرَوی و بال باز اوجگیری که طریقه پرواز پرندگان بزرگ مانند لک لک و لاشخور و عقاب است.

    منصوری تصریح کرد: سرعت کم در پرواز انرژی زیاد می طلبد و به تناسب بیشترین انرژی را پرنده شهد خور در حالت توقف در هوا مصرف می کند. مناسبترین سرعت آن است که از لحاظ مصرف انرژی بیشترین فاصله پرواز را موجب شود و این معادله ای است که پرنده به طور غریزی به آن پی می برد.

    وی افزود: پرواز یا مهاجرت بعضی گونه ها فقط در روز امکان دارد، یعنی گونه هایی که پروازشان متکی به بال بازرَوی و اوجگیری است، به طور کلی گونه هایی که مبادرت به مهاجرت های کم مسافت می کنند مسافرین روز هنگام هستند و اغلب جزء گنجشک سانان مانند سهره، چکاوک، و دم جنبانک هستند، اما بعضی دیگر گونه ها مانند جغد و شبگرد شب مهاجرند.

    منصوری یادآور شد: حقیقت این است که بسیاری از پرندگان حتی گنجشک سانان نیز مهاجرین شب هستند اما بعضی گونه ها که پرواز های دراز در پیش دارند و مسیرشان از روی دریاست گاهی مجبور می شوند روز و شب به پرواز خود ادامه دهند.

    به اعتقاد منصوری، مزایا و برتریهای پرواز در شب شامل خطر کمتر در مقابل پرندگان شکاری، مصرف انرژی کمتر در هوای خنک و متراکم تر شب نسبت به هوای گرمتر روز، کمتر بودن سرعت باد و جریانات مختل کننده هوای عمودی در شب و در واقع صرفه جویی در زمان و انرژی بزرگترین مزیت برای مهاجرت شب هنگام پرندگان است.

  • خفاشها سریعترین عضلات حنجره را در میان پستانداران دارند


    دیده بان حقوق حیوانات: پژوهشگران دانمارکی دریافتند که خفاشها علاوه بر اینکه تنها پستاندارانی هستند که می توانند پرواز کنند بلکه یگانه پستاندارانی هستند که عضلات حنجره آنها با سرعتی فوق سریع حرکت می کند.

    به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه جنوبی دانمارک با انجام تحقیقاتی نشان دادند که عضلات حنجره خفاشها با سرعتی فوق سریع حرکت می کند. به طوریکه این پستانداران پرنده می توانند بین 160 تا 190 جیرجیر در ثانیه از خود ساطع کنند. این ویژگی همانند یک دستگاه موقعیت یاب پژواکی رفتار کرده و به آنها در شکار کمک می کند.

    نتایج این تحقیقات که با تهیه فیلمی از خفاشها انجام شد حاکی از آن است که این پستانداران شبگرد با یک دامنه کوتاه جیرجیرهای خود را آغاز می کنند و زمانی که به شکار نزدیکترین شدند بسامد این جیرجیرها را تا رسیدن به پالسهای فوق سریع افزایش می دهند.

    این محققان با نصب 12 میکروفن در یک اتاق و ضبط صدای 5 خانواده متفاوت از خفاشهای کوچک Daubenton که از انگلیس تا ژاپن گسترده شده اند رفتار این خفاشها را در شکار کرمهایی که در اتاق پراکنده شده بودند بررسی کردند و دریافتند که این دامنه فوق سریع تولید صدای جیرجیر نمی تواند توسط ماهیچه های اسکلتی عادی تولید شود.

    به همین منظور، به عضلات صوتی خفاشها یک موتور و یک مانیتور پرقدرت وصل کرده و این عضلات را برای خم شدن تحریک کردند. به این ترتیب دریافتند که این عضلات قادرند با بسامد بالای 180 هرتز و حتی در بسیاری موارد با بسامد 200 هرتز منقبض و منبسط شوند.

    براساس گزارش پاپ ساینس، همچنین این دانشمندان کشف کردند که ماهیچه های حنجره خفاشها 20 برابر سریعتر از ماهیچه های چشم انسان و در حدود 100 برابر سریعتر از ماهیچه های اسکلتی هادی حنجره حرکت می کنند.

  • قاطر روباتيك ساخته شد/ تصویر

    دیده بان حقوق حیوانات: روباتی با نام “آلفا داگ” ساخته شده که با ظاهری شبیه قاطر، قادر است مقادیر زیادی اسلحه و تجهیزات را در میدان جنگ برای نظامیان حمل کند.

    به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از خبرگزاري ديجيتال ژورنال، این روبات از مجموعه ای از فلز، سیم و حسگرهای الکترونیکی تشکیل یافته و و از آخرین تولیدات یک شرکت تولیدکننده محصولات رباتیک در امریکا با نام بوستون داینامیکس است.

    این روبات قادر است تقریباً در هر مکانی که انسان می تواند، حرکت کرده و تا بیش از بیست مایل را بدون نیاز به سوختگیری دوباره طی کند.

  • آسيب تازه به گونه‌های جانوری تهران

    دیده بان حقوق حیوانات: به گفته مديرکل محيط زيست استان تهران، يکپارچگي ژنتيکي حيات وحش استان تهران را تهديد مي کند.

    به گزارش خبرگزاري محيط زيست ايران، رسول اشرفي پور گفت: “در زيستگاه هاي تهران تبادل ژنتيکي ميان گونه ها صورت نمی‌گيرد و ما هم اکنون شاهد يکپارچگی ژنتيکی ميان گونه‌ها هستيم.”

    وی افزود: “مناطق جاجرود، خجير و سرخه حصار، ورجين زماني به هم متصل بودند اما حالا زيستگاه های تهران، حالت جزيره‌ای به خود پيدا کرده. مگر گونه‌ها ييلاق و قشلاق نمی‌کردند؟ اما حالا مهاجرتی نداريم چرا که امکانش وجود ندارد، چون انسان ها بزرگراه زده‌اند. ما نمی‌گوييم نبايد بزرگراه زد اما آيا برای مهاجرت گونه، زيرگذر و روگذر استاندارد احداث شده؟”

    اشرفي پور ادامه داد: “چون زيستگاه‌ها جزيره‌ای شده، مهاجرت چندانی صورت نمی‌گيرد. از آسيب های جزيره‌ای شدن زيستگاه اين است که در گونه ها تبادل ژنتيکی صورت نمی‌گيرد و ما شاهد نوعي يکپارچگی ژنتيکی هستيم.”

    قوچ و ميش، کل و بز و آهو سه گونه شاخص در زيستگاه هاي استان تهران به شمار می‌آيند.

    _____________

    خبر مرتبط:

    احداث پل هوایی ۲۹۰۰۰۰ دلاری برای تردد موش ها

  • کشف جمجمه‌ بوفالوهای 10 هزار ساله در آمریکا

    دیده بان حقوق حیوانات: فسیل جمجه‌های چند بوفالو با قدمتی بیش از 10 هزار سال توسط گروه مهندسی ارتش آمریکا در ایالت داکوتای جنوبی کشف شد.

    به گزارش خبرگزاری فارس،‌ باستان‌شناسان مرکز پژوهش‌های باستان‌شناسی آمریکا معتقدند،‌ ویژگی جغرافیایی این منطقه و نزدیک بودن آن به مناطق سیل خیز رودخانه میسوری، این احتمال را به وجود آورده که این منطقه علاوه بر بوفالوها محل زندگی دیگر جانداران پیش از تاریخ بوده است.

    مایکل فوشا از اعضای تیم کارشناسی مرکز پژوهش‌های باستان‌شناسی داکوتای جنوبی گفت:‌ هدف از حضور باستان‌شناسان در این منطقه کشف و شناسایی فسیل پستاندارانی همچون، شتر، اسب و یا تنبل‌های عظیم الجثه‌ای که در پیش از عصر یخبندان در این منطقه می‌زیسته‌اند.

    اگرچه هنوز علت مشخصی برای قرار گرفتن این مقدار انبوه از جمجمه‌ها در یک مکان وجود ندارد اما برخی از باستان‌شناسان معتقدند، محل مذکور به احتمال فراوان محل جمع‌آوری بوفالوها برای چرا یا شکار آن‌ها بوده است.

    باستان‌شناسان در نظر دارند، پس از بررسی‌های کارشناسی روی آثار به دست آمده، تمام آن‌ها را در موزه‌ به نمایش بگذارند.

  • نيكشهر زيستگاه اصلي خرس سياه آسيايي

    دیده بان حقوق حیوانات: خرس سياه آسيايي كه مردم بومي به آن ‘مم’ مي گويند شهرستان نيكشهر را به سبب داشتن شرايط مناسب، به عنوان زيستگاه اصلي خود انتخاب كرده و اغلب در مناطق مختلف بخصوص ارتفاعات بخش مركزي به زندگي آرام خود ادامه مي دهد.

    به گزارش بخش اخبار سازمان حفاظت محیط زیست، خرس سياه آسيايي (هيماليا) با نام علمي (ursus thibetanus) متعلق به خانواده ursidae داراي جثه اي متوسط در بين گونه هاي ديگر خرس ها و طول بدن اين جانور با توجه به شرايط محيطي و نوع تغذيه، از 130 تا 180 سانتي متر متغير است.

    وزن خرس سياه در منابع مختلف متفاوت ارائه شده است. براي نر هاي بالغ 160-90 كيلوگرم و براي ماده ها 130 تا 70 كيلوگرم كه البته به نوع تغذيه خرس ها و شرايط محيطي بستگي دارد.
    وزن توله خرس ها بين پنج تا 30 كيلوگرم متفاوت است اما به طور متوسط در حدود 10 كيلوگرم وزن دارند. دم خرس سياه بسيار كوتاه و حدود 7 الي 10 سانتيمتر است و از دور به زحمت ديده مي شود.
    ارتفاع بدن جانور نيز به حدود 90 سانتيمتر مي رسد. چشمها ريز و نزديك به هم هستند و موهاي بدن آن بلند است. مردم بومي جنوب سيستان و بلوچستان بويژه منطقه نيكشهر به خرس سياه آسيايي با توجه به جثه بزرگي كه دارد به آن ‘مم’ مي گويند.

    شكل ظاهري بدن خرس سياه شبيه خرس قهوه اي ولي تركيب بدني آن سبكتر و ظريفتر و دست و پاهاي اين جانور داراي پنج انگشت با ناخن هاي تيز و قوس دار است كه اين مساله كمك مي كند تا بتواند براحتي از تنه درختان و صخره هاي صعب العبور بالا برود ، از مشخصات بارز اين جانور وجود لكه سفيد رنگ به شكل 7 و هلال مانند روي سينه اش است.
    گوش هاي اين جانور بيضي شكل و بلند و پاهايش لاغرتر و بلندتر و بخش جلويي بدن از بخش عقبي قوي تر است بدليل كوتاه بودن دستها نسبت به پاها سرعت حركت اين جانور در سرازيري كمتر از حركت در سربالايي است حس بويايي اين جانور بسيار قوي تر از حس شنوايي و بينايي آنهاست.

    توليد مثل:
    خرس سياه در سن 3 -4 سالگي به بلوغ جنسي مي رسد و زادآوري را شروع مي كند البته تا زمانيكه توله ها با مادر زندگي مي كنند جنس ماده تمايلي به آميزش ندارد. جفت گيري عموما در اواسط فصل تابستان شروع مي شود در اين مدت نر و ماده چند روز با هم زندگي مي كنند طول دوره بارداري خرس سياه متفاوت است ولي معمولا 7 – 8 ماه طول مي كشد. زايمان در اواخر فصل زمستان صورت مي گيرد و غالبا دو قلوزا و توله ها در بدو تولد بسيار كوچك و نارس هستند و حدود 500 گرم وزن دارند و فاقد مو و صورتي رنگ اند و تا يك ماه چشم هايشان بسته است وبسيار آسيب پذير هستند.
    دوره شير خوارگي توله خرس در حدود شش ماه طول مي كشد. توله ها تا دو سالگي وابسته به مادر هستند و با توجه به اينكه مهارت لازم را در سال اول زندگي براي گريز و مقابله با دشمن ندارند، نياز به حمايت بيشتر توسط خرس مادر را دارند.
    خرس ها معمولا’ هر دو سال يك بار زاد آوري مي كنند به شرطي كه بچه هاي همان سال تلف نشده و از بين نرفته باشند در غير اين صورت مي توانند همان سال نيز جفتگيري كرده و باردار شوند ومتوسط طول عمر اين حيوان در حدود 30 سال است.
    با توجه به اين مسايل مي توان دريافت كه اين جانور داراي استراتژي توليد مثل مطلوبي نبوده و اين مساله باعث به خطر افتادن نسل اين حيوان شده است.
    مدير كل حفاظت محيط زيست سيستان و بلوچستان در خصوص پراكنش جهاني خرس سياه آسيايي گفت: پراكنش اين گونه در سطح وسيعي از قاره آسيا گزارش شده است و عمدتا’ جنوب، جنوب شرق و شرق آسيا را شامل مي شود.
    خسرو افسري افزود: اين گونه در نواحي كوهستاني جنوب شرقي ايران ، پاكستان ، افغانستان، شمال هندوستان، نپال، بوتان، چين، لائوس، تايلند، كامبوج و ويتنام هم ديده شده و حتي به صورت موردي در تايوان هم گزارش شده است.
    وي بيان كرد: اخيرا’ با توجه به مطالعات صورت گرفته، چهار زير گونه از اين جانور در سطح قاره آسيا مشخص شده و زير گونه اي كه در ايران زيست مي كند از نوع ursus thibetanus gedrosianus است.
    او در زمينه پراكنش خرس سياه در ايران گفت: پراكنش اين جانور در كشور ايران محدود به مناطق جنوب شرق شامل استان هاي كرمان، هرمزگان و سيستان وبلوچستان است.
    وي افزود: در استان كرمان در مناطقي از شهرستان هاي جيرفت و كهنوج و در استان هرمزگان نيز در ارتفاعات بشاگرد گزارش شده است.

    افسري اظهار داشت: خرس سياه آسيايي در استان سيستان و بلوچستان از پراكنش بيشتري برخوردار است و در ارتفاعات شهرستان هاي نيكشهر، چابهار ، سرباز، كوه بيرك سراوان، خاش و بزمان ايرانشهر گزارش شده است.
    وي افزود: بيشترين جمعيت اين گونه در سالهاي اخير در شهرستان نيكشهر گزارش شده است.

    زيستگاه و شرايط اقليمي؛
    انتخاب محل در زيستگاه و يا نحوه استفاده از آن ارتباط مستقيمي با آب، پوشش گياهي، پناهگاه، امنيت، منابع غذايي و توزيع جوامع انساني در منطقه دارد.
    شرايط اقليمي رابطه مستقيمي با محل زيست خرس سياه دارد و در بلوچستان در مناطقي كه پوشش گياهي ‘داز و خرما’ وجود دارد مستقر مي شود يعني خرس ها در طول سال با توجه به شرايط محيطي در مناطق مختلفي به زندگي و استراحت مي پردازند.
    رييس اداره حفاظت محيط زيست نيكشهر در اين باره گفت: در اين منطقه خرس ها از اواسط اسفند تا اواخر خرداد ماه كه هوا گرم است مناطقي را براي استراحت روزانه انتخاب مي كند كه خنك تر باشد.
    در اين موقع از سال بيشتر در ارتفاعات بالاتر و در لانه هايي كه شيب آن به سمت مغرب باشد و تا اواسط روز آفتاب به آن نقطه نمي تابد و بيشتر در داخل پوشش گياهي كه در اين دره ها قرار دارد، زيست مي كنند.
    ‘حامد آق آتاباي’، مهمترين دلايل وجود تعداد زيستگاه هاي خرس سياه يا مم در سطح شهرستان نيكشهر را ‘بكر بودن مناطق و وجود منابع غذايي فراوان’ در منطقه ذكر كرد.
    وي اظهار داشت: بر اساس مطالعات انجام شده مناطق زيست اين جانور در شهرستان نيكشهر ‘داروكان و ارتفاعات اطراف اين روستا، شوشين و اسلام آباد و مخت، ارتفاعات شالمال، آبند و دره زنداني، كوشات، جوزدر و ملوران، كارچان، كوه نران و كهيري، جكان ارتفاعات روستاي تواران و چاهان وهمچنين ارتفاعات رمش در بخش فنوج است كه بيشتر اين زيستگاهها در بخش مركزي شهرستان نيكشهر واقع شده است.

    _________________

    گزارش از ميلاد جهانتاب

  • محمدی‌زاده: شير ايراني را با کمک هندی‌ها احيا می‌کنيم!

    دیده بان حقوق حیوانات: به گزارش خبرگزاري محيط زيست ايران، محمد جواد محمدي زاده در دزفول با اشاره به اينکه آخرين شير ايراني در منطقه شمال دزفول و دشت ارژنگ استان فارس مشاهده شده، گفت: ” برنامه ديگر ما احياء شير ايراني است. حدود 100 سال است که شير ايراني از کل اين منطقه که روزگاري زيستگاه اصلي آن بوده منقرض شده واز بين رفته است. زيستگاه دشت ارژنگ در طول 50 سال اخير با تغييراتي که در آن ايجاد شده کاملاً تخريب شده و هيچ اميد به احياء شير ايراني در اين منطقه نيست اما منطقه پارک ملي کرخه و دز که در حدود 30 هزار هکتار است مي تواند زيستگاه مناسبي باشد چرا که مطالعات انجام شده اين را نشان مي دهد.”

    وي افزود: “شير ايراني که زماني زيستگاه اصلي آن جنگلهاي پارک ملي کرخه و دز بوده است، از اين منطقه به مناطق ديگر مهاجرت کرد؛ از ترکيه گرفته تا يونان و آذربايجان و بخشي از آسيايي ميانه، افغانستان و پاکستان و در حال حاضر تنها از شير ايراني، جز در منطقه کوچکي در هند و بعضي باغ وحش هاي کشور هاي اروپايي که تنها هيبتي از شير ايراني دارد، چيزي باقي نمانده است. ”

    محمدي زاده اظهار داشت: “ما عظم جدي داريم تا شير ايراني را در منطقه کرخه و دز باتوجه به توافقات انجام شده با کشور هند احياء کنيم. در حال حاضر بخشي از عمليات فنس کشي محل شروع شده و اميد است به زودي شير ايراني در اين منطقه احياء شود. چرا که در تمام دنيا اين شير به نام کشور ايران شناخت شده و تنها دو نسل از شير در جهان وجود دارد که يکي شير حاره در کشورهاي افريقايي و ديگري شير ايراني است.”

    http://arw.ir/wp-content/uploads/2010/12/Animal-Rights-Watch-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AD%D9%82%D9%88%D9%82-%D8%AD%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%AA-ARW-255-%D8%B4%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C.jpg

    http://arw.ir/wp-content/uploads/2010/12/Animal-Rights-Watch-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AD%D9%82%D9%88%D9%82-%D8%AD%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%AA-ARW-253-%D8%B4%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C.jpg

    http://arw.ir/wp-content/uploads/2010/12/Animal-Rights-Watch-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AD%D9%82%D9%88%D9%82-%D8%AD%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%AA-ARW-254-%D8%B4%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C.jpg

    _____________________

    خبر مرتبط:

    ارژن؛ آخرین زیستگاه شیر ایرانی از خشکسالی در امان نماند

  • سه قطب نمای پرندگان در مهاجرت

    دیده بان حقوق حیوانات: رییس انجمن دیده بان میانکاله گفت: هر سال حدود 50 میلیارد پرنده در کل دنیا مهاجرت می کنند و حدود 68 درصد از پرندگان ایران نیز مهاجر هستند.

    حر منصوری در گفتگو با مهر با بیان این مطلب افزود: بر اساس مطالعات موسسه علمی طبیعت پژوهان زیما موضوع مهاجرت پرندگان، اگر با اعداد و ارقام در میان نهاده شود، بسیار شگفت آور است و طبق برآورد “بِرتهُلد” تعداد پرندگانی که هر سال مهاجرت میکنند رقمی بالغ بر پنجاه میلیارد است.

    به گفته وی، در ایران نیز پرندگان از این لحاظ در خور توجه ویژه اند، زیرا کشور ما برای مهاجرت بسیاری از گونه ها یکی از مناطق مهم دنیا است، در واقع تقریبا 340 گونه از پرندگان ایران، یعنی حدود 68 درصد، مهاجرند.

    منصوری اظهار داشت: روش هایی که برای تحقیق درباره مهاجرت پرندگان به کار برده می شود شامل مشاهده عینی، شکار، ضبط صدا، رادار، تله گذاری و حلقه گذاری است که در این بین رادار تا به حال بیشترین و بهترین نتایج را داده است.

    رییس انجمن دیده بان میانکاله تصریح کرد: در این روش دسته پرنده به صورت ابر در صفحه رادار ظاهر می شود اما حرکت یک پرنده به صورت یک خط است. با رادار تعقیبی حتی سرعت بال زدن پرنده را می توان ضبط کرد که این موضوع راهنمایی برای تعیین گونه پرنده در شب است.

    به گفته وی، حلقه گذاری نیز یکی از روش های خوب برای گردآوری اطلاعات مربوط به مهاجرت است که از آن می توان برای همه گونه ها استفاده کرد، این روش هم کم هزینه است و هم اطلاعات لازم را از طریق پارامترهایی مانند مسیر، زمان، سن و دوره پرریزی فراهم می سازد. به عنوان مثال برای این روش که در اکثر کشورها مرسوم است حلقه گذاری در پای پرنده است.

    منصوری یادآور شد: مهاجرت هر گروه یا گونه از پرنده ها خاص خود آن گروه یا گونه است یک شرح کلی مربوط به جهات جغرافیایی، مدت، مسافت و بافت مهاجرت بسیار مشکل است در واقع پرندگان به دلایل اکولوژیک و میراث ژنتیک هزاران ساله خود نقل مکان می کنند.

    به گفته وی، پرندگان در مدت مهاجرت خود تمام مناطق بر سر راه را پوشش قرار می دهند. هم رشته کوه هایی چون آلپ و هیمالیا و البرز، هم دریای مدیترانه و دریای سیاه، و هم صحاری بسیار خشک آفریقای شمالی، ایران و جز اینها، همگی شرقی غربی اند، در نتیجه نسبت به جهت طبیعی مهاجرت پرندگان زاویه قائم دارند که واکنش پرندگان در مقابل این موانع بزرگ مختلف است و موجب انحراف ها و استراتژی های دیگر می شود و بافت پیچیده ای را در مسیر های گوناگون به وجود می آورد.

    رییس انجمن دیده بان میانکاله گفت: برعکس، سواحل، رودخانه ها، تالاب ها و امثال آنها در حکم عوامل کمکی برای مهاجرت هستند پدیده هایی که پرندگان را به طرف خود جلب می کنند و به همین دلیل به آنها خطوط هادی نیز گفته می شود. در مواقعی که مهاجرت به صورت جبهه ای پهن آغاز و در مراحل بعدی به خطوط هادی سوق داده می شود، پدیده ای به نام دالان مهاجرت یا پرواز راه حاصل می شود.

    منضوری تأکید کرد: اکثر پرندگانی که زمستان را در ایران می گذرانند، به پرواز راه سیبری خزر تعلق دارند این جمعیت در حوضه رودهای اُب و ایرتیش- حدود مدار 60 درجه – و در مناطق غربی سیبری تخم گذاری می کنند و پرریزی را در مصبهای رود ولگا و در سواحل شمالی دریای خزر انجام می دهند و زمستان را در تالاب های ایران به سر می برند، و بخشی از آنها سپس راهی بین النهرین و مناطق دیگر خاورمیانه می شوند.

    این کارشناس محیط زیست افزود: مطالعات همچنین نشان می دهد پرنده قبل از مهاجرت مرحله تغذیه بیشتر را می گذراند و در این مدت به طور متوسط گونه ها حدود 25 تا 30 درصد به میزان تغذیه عادی خود اضافه می کنند که نیت اصلی از این تغذیه اضافی ذخیره کردن چربی است ، این کار عملا سوختگیری پرنده برای مهاجرتی طولانی است.

    وی افزود: مشاهده با رادار نشان داده است که بسیاری از اوقات پرنده ها در صدد بر می آیند تا با پرواز در ارتفاعات مختلف بهترین سطح را برای خود از لحاظ وزش باد بیابند، در بین عوامل مختلف زیست محیطی برای یک پرنده طبیعتا باد مهمترین عامل است، باد موافق پرواز باعث می شود پرندگان در ارتفاعات بالاتر پرواز کنند و از آن برای پرواز خود کمک بگیرند پرندگان، در مقابل بادهای مخالف، نزدیک به زمین می پرند و از موانع و عوارضی که سبب تقلیل باد می شود سود می برند.

    منصوری اظهار داشت: در زمینه هوانوردی پرندگان نیز آزمایش های جالبی به دست آمده است؛ این آزمایش ها روی پرنده ها نمایان کرده که پرندگان برای هوانوردی قادرند هم از خورشید و هم ستارگان و هم نیروی مغناطیسی زمین استفاده کنند و به عبارت دیگر دارای سه نوع قطب نما هستند اگر چنین نبود پرنده نمی توانست هم در روز آفتابی، هم در شب صاف، و هم در شب و روز کاملا ابری جهت یابی کند.

    وی تصریح کرد: خاصیت هوانوردی سه گانه مزبور در این است که اگر یکی از قطب نما ها به عللی دقت مورد لزوم را فراهم نکند قطب نمای دیگر مکمل می شود، و در صورت اقتضا دو سیستم جانشین اولی می شوند. پس پرندگان نیز مانند دستگاه های الکترونیک حساس مدرن دارای سیستم های جانشین یا یدک هستند.

    منصوری افزود: مکان وفایی بسیاری از پرندگان به قدری دقیق است که می توانند سال ها و هر دفعه پس از پروازهای طولانی به آشیانه اصلی خود برگردند. مکان وفایی در میان چلچله ها زیاد دیده می شود حلقه گذاری نیز ثابت کرده است که حتی در استراحت گاه های بر سر مسیر نیز پرندگان هر ساله به یک توده از درخت یا حتی به یک تک درخت یا بوته مراجعت می کنند.

  • میمون‎ها نسل‎ بعد از خود را آموزش می دهند

    دیده بان حقوق حیوانات: محققان با مطالعه روی اورانگوتان‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که میمون‌ها توانایی یادگیری رفتارهای اجتماعی و انتقال آن‌ها به نسل‌های بعد از خود را دارند.

    به گزارش برنا، محققان دانشگاه زوریخ با مطالعه روی اورانگوتان‌ها در سوماترا و بورنئو به این نتیجه رسیدند که میمون‌ها توانایی یادگیری رفتارهای اجتماعی و انتقال آن‌ها به نسل‌های بعد از خود را دارند.

    آن‌ها همچنین بر این باورند فرهنگ در انسان‌ها و میمون‌ها ریشه‌های تکاملی همسان دارد. این مطالعات به این پرسش که آیا تغییرات در الگوهای رفتاری اورانگوتان‌ها به طور فرهنگی و یا از مولفه‌های ژنتیکی و تاثیرات محیطی ناشی می‌شود، پاسخ می‌گوید.

    بر اساس گزارش فیزورگ، این دانشمندان مدعی‌اند مولفه‌های ژنتیکی و یا تاثیرات محیطی، الگوهای رفتاری در جوامع اورانگوتان‌ها را توضیح نمی‌دهند.