دسته: دانش

  • خفاشها سریعترین عضلات حنجره را در میان پستانداران دارند


    دیده بان حقوق حیوانات: پژوهشگران دانمارکی دریافتند که خفاشها علاوه بر اینکه تنها پستاندارانی هستند که می توانند پرواز کنند بلکه یگانه پستاندارانی هستند که عضلات حنجره آنها با سرعتی فوق سریع حرکت می کند.

    به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه جنوبی دانمارک با انجام تحقیقاتی نشان دادند که عضلات حنجره خفاشها با سرعتی فوق سریع حرکت می کند. به طوریکه این پستانداران پرنده می توانند بین 160 تا 190 جیرجیر در ثانیه از خود ساطع کنند. این ویژگی همانند یک دستگاه موقعیت یاب پژواکی رفتار کرده و به آنها در شکار کمک می کند.

    نتایج این تحقیقات که با تهیه فیلمی از خفاشها انجام شد حاکی از آن است که این پستانداران شبگرد با یک دامنه کوتاه جیرجیرهای خود را آغاز می کنند و زمانی که به شکار نزدیکترین شدند بسامد این جیرجیرها را تا رسیدن به پالسهای فوق سریع افزایش می دهند.

    این محققان با نصب 12 میکروفن در یک اتاق و ضبط صدای 5 خانواده متفاوت از خفاشهای کوچک Daubenton که از انگلیس تا ژاپن گسترده شده اند رفتار این خفاشها را در شکار کرمهایی که در اتاق پراکنده شده بودند بررسی کردند و دریافتند که این دامنه فوق سریع تولید صدای جیرجیر نمی تواند توسط ماهیچه های اسکلتی عادی تولید شود.

    به همین منظور، به عضلات صوتی خفاشها یک موتور و یک مانیتور پرقدرت وصل کرده و این عضلات را برای خم شدن تحریک کردند. به این ترتیب دریافتند که این عضلات قادرند با بسامد بالای 180 هرتز و حتی در بسیاری موارد با بسامد 200 هرتز منقبض و منبسط شوند.

    براساس گزارش پاپ ساینس، همچنین این دانشمندان کشف کردند که ماهیچه های حنجره خفاشها 20 برابر سریعتر از ماهیچه های چشم انسان و در حدود 100 برابر سریعتر از ماهیچه های اسکلتی هادی حنجره حرکت می کنند.

  • قاطر روباتيك ساخته شد/ تصویر

    دیده بان حقوق حیوانات: روباتی با نام “آلفا داگ” ساخته شده که با ظاهری شبیه قاطر، قادر است مقادیر زیادی اسلحه و تجهیزات را در میدان جنگ برای نظامیان حمل کند.

    به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از خبرگزاري ديجيتال ژورنال، این روبات از مجموعه ای از فلز، سیم و حسگرهای الکترونیکی تشکیل یافته و و از آخرین تولیدات یک شرکت تولیدکننده محصولات رباتیک در امریکا با نام بوستون داینامیکس است.

    این روبات قادر است تقریباً در هر مکانی که انسان می تواند، حرکت کرده و تا بیش از بیست مایل را بدون نیاز به سوختگیری دوباره طی کند.

  • آسيب تازه به گونه‌های جانوری تهران

    دیده بان حقوق حیوانات: به گفته مديرکل محيط زيست استان تهران، يکپارچگي ژنتيکي حيات وحش استان تهران را تهديد مي کند.

    به گزارش خبرگزاري محيط زيست ايران، رسول اشرفي پور گفت: “در زيستگاه هاي تهران تبادل ژنتيکي ميان گونه ها صورت نمی‌گيرد و ما هم اکنون شاهد يکپارچگی ژنتيکی ميان گونه‌ها هستيم.”

    وی افزود: “مناطق جاجرود، خجير و سرخه حصار، ورجين زماني به هم متصل بودند اما حالا زيستگاه های تهران، حالت جزيره‌ای به خود پيدا کرده. مگر گونه‌ها ييلاق و قشلاق نمی‌کردند؟ اما حالا مهاجرتی نداريم چرا که امکانش وجود ندارد، چون انسان ها بزرگراه زده‌اند. ما نمی‌گوييم نبايد بزرگراه زد اما آيا برای مهاجرت گونه، زيرگذر و روگذر استاندارد احداث شده؟”

    اشرفي پور ادامه داد: “چون زيستگاه‌ها جزيره‌ای شده، مهاجرت چندانی صورت نمی‌گيرد. از آسيب های جزيره‌ای شدن زيستگاه اين است که در گونه ها تبادل ژنتيکی صورت نمی‌گيرد و ما شاهد نوعي يکپارچگی ژنتيکی هستيم.”

    قوچ و ميش، کل و بز و آهو سه گونه شاخص در زيستگاه هاي استان تهران به شمار می‌آيند.

    _____________

    خبر مرتبط:

    احداث پل هوایی ۲۹۰۰۰۰ دلاری برای تردد موش ها

  • کشف جمجمه‌ بوفالوهای 10 هزار ساله در آمریکا

    دیده بان حقوق حیوانات: فسیل جمجه‌های چند بوفالو با قدمتی بیش از 10 هزار سال توسط گروه مهندسی ارتش آمریکا در ایالت داکوتای جنوبی کشف شد.

    به گزارش خبرگزاری فارس،‌ باستان‌شناسان مرکز پژوهش‌های باستان‌شناسی آمریکا معتقدند،‌ ویژگی جغرافیایی این منطقه و نزدیک بودن آن به مناطق سیل خیز رودخانه میسوری، این احتمال را به وجود آورده که این منطقه علاوه بر بوفالوها محل زندگی دیگر جانداران پیش از تاریخ بوده است.

    مایکل فوشا از اعضای تیم کارشناسی مرکز پژوهش‌های باستان‌شناسی داکوتای جنوبی گفت:‌ هدف از حضور باستان‌شناسان در این منطقه کشف و شناسایی فسیل پستاندارانی همچون، شتر، اسب و یا تنبل‌های عظیم الجثه‌ای که در پیش از عصر یخبندان در این منطقه می‌زیسته‌اند.

    اگرچه هنوز علت مشخصی برای قرار گرفتن این مقدار انبوه از جمجمه‌ها در یک مکان وجود ندارد اما برخی از باستان‌شناسان معتقدند، محل مذکور به احتمال فراوان محل جمع‌آوری بوفالوها برای چرا یا شکار آن‌ها بوده است.

    باستان‌شناسان در نظر دارند، پس از بررسی‌های کارشناسی روی آثار به دست آمده، تمام آن‌ها را در موزه‌ به نمایش بگذارند.

  • نيكشهر زيستگاه اصلي خرس سياه آسيايي

    دیده بان حقوق حیوانات: خرس سياه آسيايي كه مردم بومي به آن ‘مم’ مي گويند شهرستان نيكشهر را به سبب داشتن شرايط مناسب، به عنوان زيستگاه اصلي خود انتخاب كرده و اغلب در مناطق مختلف بخصوص ارتفاعات بخش مركزي به زندگي آرام خود ادامه مي دهد.

    به گزارش بخش اخبار سازمان حفاظت محیط زیست، خرس سياه آسيايي (هيماليا) با نام علمي (ursus thibetanus) متعلق به خانواده ursidae داراي جثه اي متوسط در بين گونه هاي ديگر خرس ها و طول بدن اين جانور با توجه به شرايط محيطي و نوع تغذيه، از 130 تا 180 سانتي متر متغير است.

    وزن خرس سياه در منابع مختلف متفاوت ارائه شده است. براي نر هاي بالغ 160-90 كيلوگرم و براي ماده ها 130 تا 70 كيلوگرم كه البته به نوع تغذيه خرس ها و شرايط محيطي بستگي دارد.
    وزن توله خرس ها بين پنج تا 30 كيلوگرم متفاوت است اما به طور متوسط در حدود 10 كيلوگرم وزن دارند. دم خرس سياه بسيار كوتاه و حدود 7 الي 10 سانتيمتر است و از دور به زحمت ديده مي شود.
    ارتفاع بدن جانور نيز به حدود 90 سانتيمتر مي رسد. چشمها ريز و نزديك به هم هستند و موهاي بدن آن بلند است. مردم بومي جنوب سيستان و بلوچستان بويژه منطقه نيكشهر به خرس سياه آسيايي با توجه به جثه بزرگي كه دارد به آن ‘مم’ مي گويند.

    شكل ظاهري بدن خرس سياه شبيه خرس قهوه اي ولي تركيب بدني آن سبكتر و ظريفتر و دست و پاهاي اين جانور داراي پنج انگشت با ناخن هاي تيز و قوس دار است كه اين مساله كمك مي كند تا بتواند براحتي از تنه درختان و صخره هاي صعب العبور بالا برود ، از مشخصات بارز اين جانور وجود لكه سفيد رنگ به شكل 7 و هلال مانند روي سينه اش است.
    گوش هاي اين جانور بيضي شكل و بلند و پاهايش لاغرتر و بلندتر و بخش جلويي بدن از بخش عقبي قوي تر است بدليل كوتاه بودن دستها نسبت به پاها سرعت حركت اين جانور در سرازيري كمتر از حركت در سربالايي است حس بويايي اين جانور بسيار قوي تر از حس شنوايي و بينايي آنهاست.

    توليد مثل:
    خرس سياه در سن 3 -4 سالگي به بلوغ جنسي مي رسد و زادآوري را شروع مي كند البته تا زمانيكه توله ها با مادر زندگي مي كنند جنس ماده تمايلي به آميزش ندارد. جفت گيري عموما در اواسط فصل تابستان شروع مي شود در اين مدت نر و ماده چند روز با هم زندگي مي كنند طول دوره بارداري خرس سياه متفاوت است ولي معمولا 7 – 8 ماه طول مي كشد. زايمان در اواخر فصل زمستان صورت مي گيرد و غالبا دو قلوزا و توله ها در بدو تولد بسيار كوچك و نارس هستند و حدود 500 گرم وزن دارند و فاقد مو و صورتي رنگ اند و تا يك ماه چشم هايشان بسته است وبسيار آسيب پذير هستند.
    دوره شير خوارگي توله خرس در حدود شش ماه طول مي كشد. توله ها تا دو سالگي وابسته به مادر هستند و با توجه به اينكه مهارت لازم را در سال اول زندگي براي گريز و مقابله با دشمن ندارند، نياز به حمايت بيشتر توسط خرس مادر را دارند.
    خرس ها معمولا’ هر دو سال يك بار زاد آوري مي كنند به شرطي كه بچه هاي همان سال تلف نشده و از بين نرفته باشند در غير اين صورت مي توانند همان سال نيز جفتگيري كرده و باردار شوند ومتوسط طول عمر اين حيوان در حدود 30 سال است.
    با توجه به اين مسايل مي توان دريافت كه اين جانور داراي استراتژي توليد مثل مطلوبي نبوده و اين مساله باعث به خطر افتادن نسل اين حيوان شده است.
    مدير كل حفاظت محيط زيست سيستان و بلوچستان در خصوص پراكنش جهاني خرس سياه آسيايي گفت: پراكنش اين گونه در سطح وسيعي از قاره آسيا گزارش شده است و عمدتا’ جنوب، جنوب شرق و شرق آسيا را شامل مي شود.
    خسرو افسري افزود: اين گونه در نواحي كوهستاني جنوب شرقي ايران ، پاكستان ، افغانستان، شمال هندوستان، نپال، بوتان، چين، لائوس، تايلند، كامبوج و ويتنام هم ديده شده و حتي به صورت موردي در تايوان هم گزارش شده است.
    وي بيان كرد: اخيرا’ با توجه به مطالعات صورت گرفته، چهار زير گونه از اين جانور در سطح قاره آسيا مشخص شده و زير گونه اي كه در ايران زيست مي كند از نوع ursus thibetanus gedrosianus است.
    او در زمينه پراكنش خرس سياه در ايران گفت: پراكنش اين جانور در كشور ايران محدود به مناطق جنوب شرق شامل استان هاي كرمان، هرمزگان و سيستان وبلوچستان است.
    وي افزود: در استان كرمان در مناطقي از شهرستان هاي جيرفت و كهنوج و در استان هرمزگان نيز در ارتفاعات بشاگرد گزارش شده است.

    افسري اظهار داشت: خرس سياه آسيايي در استان سيستان و بلوچستان از پراكنش بيشتري برخوردار است و در ارتفاعات شهرستان هاي نيكشهر، چابهار ، سرباز، كوه بيرك سراوان، خاش و بزمان ايرانشهر گزارش شده است.
    وي افزود: بيشترين جمعيت اين گونه در سالهاي اخير در شهرستان نيكشهر گزارش شده است.

    زيستگاه و شرايط اقليمي؛
    انتخاب محل در زيستگاه و يا نحوه استفاده از آن ارتباط مستقيمي با آب، پوشش گياهي، پناهگاه، امنيت، منابع غذايي و توزيع جوامع انساني در منطقه دارد.
    شرايط اقليمي رابطه مستقيمي با محل زيست خرس سياه دارد و در بلوچستان در مناطقي كه پوشش گياهي ‘داز و خرما’ وجود دارد مستقر مي شود يعني خرس ها در طول سال با توجه به شرايط محيطي در مناطق مختلفي به زندگي و استراحت مي پردازند.
    رييس اداره حفاظت محيط زيست نيكشهر در اين باره گفت: در اين منطقه خرس ها از اواسط اسفند تا اواخر خرداد ماه كه هوا گرم است مناطقي را براي استراحت روزانه انتخاب مي كند كه خنك تر باشد.
    در اين موقع از سال بيشتر در ارتفاعات بالاتر و در لانه هايي كه شيب آن به سمت مغرب باشد و تا اواسط روز آفتاب به آن نقطه نمي تابد و بيشتر در داخل پوشش گياهي كه در اين دره ها قرار دارد، زيست مي كنند.
    ‘حامد آق آتاباي’، مهمترين دلايل وجود تعداد زيستگاه هاي خرس سياه يا مم در سطح شهرستان نيكشهر را ‘بكر بودن مناطق و وجود منابع غذايي فراوان’ در منطقه ذكر كرد.
    وي اظهار داشت: بر اساس مطالعات انجام شده مناطق زيست اين جانور در شهرستان نيكشهر ‘داروكان و ارتفاعات اطراف اين روستا، شوشين و اسلام آباد و مخت، ارتفاعات شالمال، آبند و دره زنداني، كوشات، جوزدر و ملوران، كارچان، كوه نران و كهيري، جكان ارتفاعات روستاي تواران و چاهان وهمچنين ارتفاعات رمش در بخش فنوج است كه بيشتر اين زيستگاهها در بخش مركزي شهرستان نيكشهر واقع شده است.

    _________________

    گزارش از ميلاد جهانتاب

  • محمدی‌زاده: شير ايراني را با کمک هندی‌ها احيا می‌کنيم!

    دیده بان حقوق حیوانات: به گزارش خبرگزاري محيط زيست ايران، محمد جواد محمدي زاده در دزفول با اشاره به اينکه آخرين شير ايراني در منطقه شمال دزفول و دشت ارژنگ استان فارس مشاهده شده، گفت: ” برنامه ديگر ما احياء شير ايراني است. حدود 100 سال است که شير ايراني از کل اين منطقه که روزگاري زيستگاه اصلي آن بوده منقرض شده واز بين رفته است. زيستگاه دشت ارژنگ در طول 50 سال اخير با تغييراتي که در آن ايجاد شده کاملاً تخريب شده و هيچ اميد به احياء شير ايراني در اين منطقه نيست اما منطقه پارک ملي کرخه و دز که در حدود 30 هزار هکتار است مي تواند زيستگاه مناسبي باشد چرا که مطالعات انجام شده اين را نشان مي دهد.”

    وي افزود: “شير ايراني که زماني زيستگاه اصلي آن جنگلهاي پارک ملي کرخه و دز بوده است، از اين منطقه به مناطق ديگر مهاجرت کرد؛ از ترکيه گرفته تا يونان و آذربايجان و بخشي از آسيايي ميانه، افغانستان و پاکستان و در حال حاضر تنها از شير ايراني، جز در منطقه کوچکي در هند و بعضي باغ وحش هاي کشور هاي اروپايي که تنها هيبتي از شير ايراني دارد، چيزي باقي نمانده است. ”

    محمدي زاده اظهار داشت: “ما عظم جدي داريم تا شير ايراني را در منطقه کرخه و دز باتوجه به توافقات انجام شده با کشور هند احياء کنيم. در حال حاضر بخشي از عمليات فنس کشي محل شروع شده و اميد است به زودي شير ايراني در اين منطقه احياء شود. چرا که در تمام دنيا اين شير به نام کشور ايران شناخت شده و تنها دو نسل از شير در جهان وجود دارد که يکي شير حاره در کشورهاي افريقايي و ديگري شير ايراني است.”

    http://arw.ir/wp-content/uploads/2010/12/Animal-Rights-Watch-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AD%D9%82%D9%88%D9%82-%D8%AD%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%AA-ARW-255-%D8%B4%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C.jpg

    http://arw.ir/wp-content/uploads/2010/12/Animal-Rights-Watch-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AD%D9%82%D9%88%D9%82-%D8%AD%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%AA-ARW-253-%D8%B4%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C.jpg

    http://arw.ir/wp-content/uploads/2010/12/Animal-Rights-Watch-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AD%D9%82%D9%88%D9%82-%D8%AD%DB%8C%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%A7%D8%AA-ARW-254-%D8%B4%DB%8C%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C.jpg

    _____________________

    خبر مرتبط:

    ارژن؛ آخرین زیستگاه شیر ایرانی از خشکسالی در امان نماند

  • سه قطب نمای پرندگان در مهاجرت

    دیده بان حقوق حیوانات: رییس انجمن دیده بان میانکاله گفت: هر سال حدود 50 میلیارد پرنده در کل دنیا مهاجرت می کنند و حدود 68 درصد از پرندگان ایران نیز مهاجر هستند.

    حر منصوری در گفتگو با مهر با بیان این مطلب افزود: بر اساس مطالعات موسسه علمی طبیعت پژوهان زیما موضوع مهاجرت پرندگان، اگر با اعداد و ارقام در میان نهاده شود، بسیار شگفت آور است و طبق برآورد “بِرتهُلد” تعداد پرندگانی که هر سال مهاجرت میکنند رقمی بالغ بر پنجاه میلیارد است.

    به گفته وی، در ایران نیز پرندگان از این لحاظ در خور توجه ویژه اند، زیرا کشور ما برای مهاجرت بسیاری از گونه ها یکی از مناطق مهم دنیا است، در واقع تقریبا 340 گونه از پرندگان ایران، یعنی حدود 68 درصد، مهاجرند.

    منصوری اظهار داشت: روش هایی که برای تحقیق درباره مهاجرت پرندگان به کار برده می شود شامل مشاهده عینی، شکار، ضبط صدا، رادار، تله گذاری و حلقه گذاری است که در این بین رادار تا به حال بیشترین و بهترین نتایج را داده است.

    رییس انجمن دیده بان میانکاله تصریح کرد: در این روش دسته پرنده به صورت ابر در صفحه رادار ظاهر می شود اما حرکت یک پرنده به صورت یک خط است. با رادار تعقیبی حتی سرعت بال زدن پرنده را می توان ضبط کرد که این موضوع راهنمایی برای تعیین گونه پرنده در شب است.

    به گفته وی، حلقه گذاری نیز یکی از روش های خوب برای گردآوری اطلاعات مربوط به مهاجرت است که از آن می توان برای همه گونه ها استفاده کرد، این روش هم کم هزینه است و هم اطلاعات لازم را از طریق پارامترهایی مانند مسیر، زمان، سن و دوره پرریزی فراهم می سازد. به عنوان مثال برای این روش که در اکثر کشورها مرسوم است حلقه گذاری در پای پرنده است.

    منصوری یادآور شد: مهاجرت هر گروه یا گونه از پرنده ها خاص خود آن گروه یا گونه است یک شرح کلی مربوط به جهات جغرافیایی، مدت، مسافت و بافت مهاجرت بسیار مشکل است در واقع پرندگان به دلایل اکولوژیک و میراث ژنتیک هزاران ساله خود نقل مکان می کنند.

    به گفته وی، پرندگان در مدت مهاجرت خود تمام مناطق بر سر راه را پوشش قرار می دهند. هم رشته کوه هایی چون آلپ و هیمالیا و البرز، هم دریای مدیترانه و دریای سیاه، و هم صحاری بسیار خشک آفریقای شمالی، ایران و جز اینها، همگی شرقی غربی اند، در نتیجه نسبت به جهت طبیعی مهاجرت پرندگان زاویه قائم دارند که واکنش پرندگان در مقابل این موانع بزرگ مختلف است و موجب انحراف ها و استراتژی های دیگر می شود و بافت پیچیده ای را در مسیر های گوناگون به وجود می آورد.

    رییس انجمن دیده بان میانکاله گفت: برعکس، سواحل، رودخانه ها، تالاب ها و امثال آنها در حکم عوامل کمکی برای مهاجرت هستند پدیده هایی که پرندگان را به طرف خود جلب می کنند و به همین دلیل به آنها خطوط هادی نیز گفته می شود. در مواقعی که مهاجرت به صورت جبهه ای پهن آغاز و در مراحل بعدی به خطوط هادی سوق داده می شود، پدیده ای به نام دالان مهاجرت یا پرواز راه حاصل می شود.

    منضوری تأکید کرد: اکثر پرندگانی که زمستان را در ایران می گذرانند، به پرواز راه سیبری خزر تعلق دارند این جمعیت در حوضه رودهای اُب و ایرتیش- حدود مدار 60 درجه – و در مناطق غربی سیبری تخم گذاری می کنند و پرریزی را در مصبهای رود ولگا و در سواحل شمالی دریای خزر انجام می دهند و زمستان را در تالاب های ایران به سر می برند، و بخشی از آنها سپس راهی بین النهرین و مناطق دیگر خاورمیانه می شوند.

    این کارشناس محیط زیست افزود: مطالعات همچنین نشان می دهد پرنده قبل از مهاجرت مرحله تغذیه بیشتر را می گذراند و در این مدت به طور متوسط گونه ها حدود 25 تا 30 درصد به میزان تغذیه عادی خود اضافه می کنند که نیت اصلی از این تغذیه اضافی ذخیره کردن چربی است ، این کار عملا سوختگیری پرنده برای مهاجرتی طولانی است.

    وی افزود: مشاهده با رادار نشان داده است که بسیاری از اوقات پرنده ها در صدد بر می آیند تا با پرواز در ارتفاعات مختلف بهترین سطح را برای خود از لحاظ وزش باد بیابند، در بین عوامل مختلف زیست محیطی برای یک پرنده طبیعتا باد مهمترین عامل است، باد موافق پرواز باعث می شود پرندگان در ارتفاعات بالاتر پرواز کنند و از آن برای پرواز خود کمک بگیرند پرندگان، در مقابل بادهای مخالف، نزدیک به زمین می پرند و از موانع و عوارضی که سبب تقلیل باد می شود سود می برند.

    منصوری اظهار داشت: در زمینه هوانوردی پرندگان نیز آزمایش های جالبی به دست آمده است؛ این آزمایش ها روی پرنده ها نمایان کرده که پرندگان برای هوانوردی قادرند هم از خورشید و هم ستارگان و هم نیروی مغناطیسی زمین استفاده کنند و به عبارت دیگر دارای سه نوع قطب نما هستند اگر چنین نبود پرنده نمی توانست هم در روز آفتابی، هم در شب صاف، و هم در شب و روز کاملا ابری جهت یابی کند.

    وی تصریح کرد: خاصیت هوانوردی سه گانه مزبور در این است که اگر یکی از قطب نما ها به عللی دقت مورد لزوم را فراهم نکند قطب نمای دیگر مکمل می شود، و در صورت اقتضا دو سیستم جانشین اولی می شوند. پس پرندگان نیز مانند دستگاه های الکترونیک حساس مدرن دارای سیستم های جانشین یا یدک هستند.

    منصوری افزود: مکان وفایی بسیاری از پرندگان به قدری دقیق است که می توانند سال ها و هر دفعه پس از پروازهای طولانی به آشیانه اصلی خود برگردند. مکان وفایی در میان چلچله ها زیاد دیده می شود حلقه گذاری نیز ثابت کرده است که حتی در استراحت گاه های بر سر مسیر نیز پرندگان هر ساله به یک توده از درخت یا حتی به یک تک درخت یا بوته مراجعت می کنند.

  • میمون‎ها نسل‎ بعد از خود را آموزش می دهند

    دیده بان حقوق حیوانات: محققان با مطالعه روی اورانگوتان‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که میمون‌ها توانایی یادگیری رفتارهای اجتماعی و انتقال آن‌ها به نسل‌های بعد از خود را دارند.

    به گزارش برنا، محققان دانشگاه زوریخ با مطالعه روی اورانگوتان‌ها در سوماترا و بورنئو به این نتیجه رسیدند که میمون‌ها توانایی یادگیری رفتارهای اجتماعی و انتقال آن‌ها به نسل‌های بعد از خود را دارند.

    آن‌ها همچنین بر این باورند فرهنگ در انسان‌ها و میمون‌ها ریشه‌های تکاملی همسان دارد. این مطالعات به این پرسش که آیا تغییرات در الگوهای رفتاری اورانگوتان‌ها به طور فرهنگی و یا از مولفه‌های ژنتیکی و تاثیرات محیطی ناشی می‌شود، پاسخ می‌گوید.

    بر اساس گزارش فیزورگ، این دانشمندان مدعی‌اند مولفه‌های ژنتیکی و یا تاثیرات محیطی، الگوهای رفتاری در جوامع اورانگوتان‌ها را توضیح نمی‌دهند.

  • تامین انرژی موبایل از بال زدن حشرات!

    دیده بان حقوق حیوانات: این شرکت تصویر ویدیویی جدید خود را به عنوان بخشی از اقدامات خود برای معرفی سری پردازنده‌های SnapDragon S4 منتشر کرده و توضیح داده است که این پردازنده‌ها به ترانزیستورهای کوچک‌تر مجهز شده‌اند و در حالی که میزان مصرف انرژی در آن‌ها کاسته شده، قابلیت‌های فراوانی در نحوه تامین انرژی آن‌ها به کار رفته است.

    به گزارش مشرق، شرکت کوالکام که یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پردازنده‌های موبایلی در جهان محسوب می‌شود هم‌اکنون در حال کار کردن روی پروژه‌ای است که بر اساس آن انرژی جنبشی پیرامون می‌تواند به انرژی الکتریکی تبدیل شود تا نیروی لازم برای دستگاه های الکترونیکی همراه را تامین کند.

    بر مبنای پروژه این شرکت، انرژی اندک تولید شده از بال زدن حشرات در هوا نیز می‌تواند انرژی مورد نیاز تلفن‌های همراه را تامین کند و در این میان می‌توان از انرژی جنبشی تولید شده توسط کاربر نیز کمک گرفت.

    این پروژه در مرحله آزمایشگاهی به‌سر می‌برد و هنوز به درستی مشخص نشده است که از چه زمان می‌توان آن را در اختیار گرفت. اما کارشناسان شرکت کوالکام اعلام کرده‌اند که در آینده می‌توان انرژی جنبشی را به عنوان منبع تامین انرژی برای دستگاه‌های الکترونیکی همراه به کار بست.

  • راز سرعت يكي از مهلك‌ترين شكارچي‌ها در طبيعت!

    دیده بان حقوق حیوانات: يک پژوهشگر کانادايي معتقد است دم قوي ماهيچه‌اي به يک نوع دايناسور گوشتخوار در آمريکاي جنوبي آن چنان سرعتي مي‌داده است که اين حيوان را به يکي از مهلک‌ترين شکارچيان تبديل کرده بود.

    به گزارش ایسنا، «اسکات پرسونز» از دانشگاه «آلبرتا» مي‌گويد: اين «کارنوتوروس» 23 فوتي (Carnotaurus) به دليل داشتن ماهيچه‌هايي قوي در ناحيه دم، به يکي از سريعترين شکارچيان عصر خود تبديل شده بود.

    در گزارش مربوط به اين دايناسور که توسط دانشگاه ياد شده منتشر شد، تحقيق بر روي فسيل‌هاي اين دايناسور نشان داد که ماهيچه‌هاي دم اين حيوان داراي تاندون‌هايي بوده که به استخوان‌هاي فوقاني پا متصل مي‌شده است و به اين دليل سرعت و قدرت زيادي را توليد مي‌کرده است.

    از سوي ديگر «پرسونز» عقيده دارد که دم اين حيوان حالتي غيرمنعطف داشته و امکان حرکتهاي برگشتي سريع را از دايناسور مي‌گرفته است.