توسعه كارگاههاي پرورش ماهي، كيفيت آب رودخانه هاي زاگرس مركزي را كاهش داده است

به گزارش دبيرخانه پروژه حفاظت از تنوع زيستي زاگرس مركزي، دكتر اصغر عبدلي، با بررسي تنوع زيستي ماهيان زاگرس مركزي در 4 استان كهگيلويه و بويراحمد، چهارمحال و بختياري، فارس و اصفهان گفت: در مجموع 27 گونه ماهي از 16 ايستگاه تحقيقاتي در منطقه زاگرس مركزي را شناسايي كرديم كه ا ز اين تعداد خانواده كپورماهيان با 18 گونه و 12 جنس متنوع ترين خانواده دراين منطقه بوده است.

اين اكولوژِيست افزود: دراين مطالعات 5 گونه ماهي غير بومي و 6 گونه ماهي بومي انحصاري ايران در زاگرس مركزي شناسايي كرديم و مشخص شد رودخانه كر بر اساس شاخص تنوع گونه اي شانون، بيشترين ميزان تنوع گونه اي را دارا بوده است.

وي همچنين افزود: اما متاسفانه توسعه كارگاههاي پرورش ماهي قزل آلاي رنگين كمان، كه بدون هيچگونه محدوديتي همچنان ادامه دارد باعث افت شديد كيفيت آب رودخانه هاي منطقه شده است.

وي خاطر نشان كرد: معرفي گونه هاي كپورماهيان پرورشي غير بومي به تالاب چغاخور در استان چهارمحال و بختياري در سالهاي گذشته، باعث شده تا برخي از گونه هاي شمال ايران مانند A.alburnus نيز به منطقه وارد شده و درحال حاضر يكي از فراوانترين گونه هاي ماهي اين تالاب باشد.

به گفته وي اين گونه ميتواند علاوه بر انتقال بيماري به ماهيان اين منطقه از طريق رقابت بر سر منابع غذايي و مكان زندگي، جمعيت هاي بومي انحصاري اين منطقه مانند ماهي پرچمي (A.vladykovi ) را محدود نمايد.

دكتر عبدلي يادآور شد: رودخانه كر، رودخانه ارمند، چشمه قدمگاه، آب كوهرنگ و پل كنا- ماربر به تريتب داراي بيشترين ميزان تنوع گونه اي ماهيان در زاگرس مركزي هستند و به نظر مي رسد بايد اين مناطق را جز لكه هاي داغ تنوع زيستي در نظرگرفت كه با توجه به اينكه برخي از اين گونه ها بومي انحصاري يا اندميك هستند، اهميت اين مناطق را دو چندان مي كند.

وي همچنين نسبت به صيد بيش از حد ظرفيت ماهي در اين منطقه هشدار داد و گفت: متاسفانه بسياري از مجوزهايي كه براي صيد ماهي داده مي شود بدون هيچ گونه ارزيابي و سطحي صورت مي گيرد و اين مي تواند تهديدي براي ماهيان زاگرس مركزي باشد.

عضو هيئت علمي پژوهشكده علوم محيطي دانشگاه شهيد بهشتي همچنين گفت: درايران به جز 5 رودخانه اي كه از سالها قبل به عنوان حفاظت شده معرفي شدند ديگر هيچ رودخانه اي حفاظت شده اعلام نشده است . از سوي ديگر به جز رودخانه لار كه سرچشمه هراز است و درمحدوده پارك ملي لار قرار دارد تقريبا رودخانه ديگري هم در محدوده پاركهاي ملي كه از بالاترين تدابير حفاظتي برخوردارند، نداريم . البته در پارك ملي گلستان چنين رودخانه اي داشتيم كه فعاليت هاي جاده سازي، فاتحه اين رودخانه را خواند. بنابراين پيشنهاد مي كنم تعداد رودخانه هاي حفاظت شده كشورمان را براي حفظ حيات آبزيان افزايش دهيم.