دیده بان حقوق حیوانات ایران :به نقل ازسبزپرس – گروه محیط طبیعی، میلاد جهانتاب: “دراج” از گونه هاي بومي سیستان و بلوچستان است که از پرندگان گوشه گير به شمار مي آيد و هميشه خود را در لابه لای انبوهي از گياهان مخفي مي کند.این پرنده بومی صدایی مخصوص دارد و صدای پرنده نر اغلب در اوایل صبح و یا غروب بسیار بلند شنیده می شود.
سرپرست اداره کل حفاظت محیط زیست استان سیستان و بلوچستان به سبزپرس گفت: آشیانه سازی “دراج” بر حسب وضعیت آب و هوای زیستگاه در ماه های اردیبهشت و آبان آغاز می شود و گاهی نیز مشاهده شده که دو مرحله آشیانه سازی در سال انجام می دهد.
خسرو افسری در مورد اهمیت این پرنده در استان سیستان و بلوچستان گفت: دراج در اکثر مناطق استان به صورت بومی زندگی میکند و منطقه باهوکلات فراوانی بیشتری دارد و از جاذبه های پرندگان این استان به شمار می رود.
وی در ادامه گفت: زیستگاه این پرونده در علفزارها و بیشتر در مناطقی که گیاهان بلند روییده باشد به طور مثال در حاشیه رودخانه ها است و دراج اغلب چنین مناطقی را برای زیستن انتخاب می کند.
وی افزود: دراج همه چیز خوار بوده و تنوع غذایی، گیاهی و جانوری بالایی دارد اما اغلب غذای این پرنده را بذر گیاهان و حشرات تشکیل می دهد.
افسری خاطر نشان کرد: آشیانه دراج در پای درختان و یا درمیان انبوهی از گیاهان است که ساختمان آن را برگ ها و یا انواع گیاهان تشکیل می دهند تا به خوبی در آن استتار کند.
دراج با نام محلی «چور» و نام علمی francolinas francolinus متعلق به راسته ماکیان سانان و تیره ماکیان است که این پرنده 33 تا 36 سانتی متر طول دارد و فاصله بین دو سر بال آن 50 تا 55 سانتی متر بود که جثه و دم آن نیز هم اندازه با کبک است.
دراج از جمله پرندگانی‌ست که به رغم حمایت‌های محیط زیست و شکار ممنوع بودن آن، طی سال‌های گذشته تا به امروز ، تعداد آنها رو به کاهش نهاده است.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.