دیده بان حقوق حیوانات ایران : به نقل ازسبزپرس – گروه محیط طبیعی؛ میلاد جهانتاب : هوبره دارای سه گونه بومی در ایران است که تنها یک گونه آن در اکثر مناطق سیستان و بلوچستان به صورت مهاجر زمستانه و یا بومی دیده می شود.هوبره با نام محلی «طوقدری» در صورت احساس خطر شدید صدایی شبیه (هو هو هو) دارد.
سرپرست اداره محیط زیست سیستان و بلوچستان درباره وضعیت هوبره در استان گفت: این پرنده در سیستان به دلیل خشکسالی و مخاطراتی که شکارچیان برای آن به وجود آورده اند،به ندرت مشاهده شده که تخم گذاری کند ولی به طور معمول هر یک روز در میان 2 تا 3 تخم می گذارد.خسرو افسری درباره وضعیت هوبره در صورت بروز خشکسالی گفت: هوبره مانند اکثر پرندگان بیابانی، در خشکسالی های شدید از تولید مثل خود داری می کنند.
وی تاکید کرد: علاوه بر خشکسالی وسایل نقلیه و وجود دام در منطقه سه عامل مهم در کاهش پرنده هوبره به شمار می روند و در این راستا باید برنامه ریزی دقیقی جهت حفاظت و جلوگیری از هر گونه شکار و صید آن به عمل آید.
وی ادامه داد: جوجه هوبره نیاز بیشتری به پروتئین دارد و بنابراین از سوسک ها، مارمولک ها و ملخ ها تغذیه می کند و پرنده بالغ نیز از غلات، حبوبات، علف سبز، حشرات و خزندگان و حتی از جوجه پرندگان دیگر تغذیه می کند و به صورت مستقیم آب نیازی ندارد و آب مورد نیاز خود را از غذایی که می خورند تامین می کنند.
افسری در ادامه گفت: این پرنده در زمره پرندگان حمایت شده در لیست قرمز IUCN به عنوان آسیب پذیرطبقه بندی شده و روند جمعیتی آن رو به کاهش است ،به سبب علاقه شیخ نشین های عرب به شکار آن به وسیله شاهین و بالابان، جمعیت آن کاهش پیدا کرده است.
هوبره با نام علمی(undulate chlamgdotis) از راسته درناسانان و تیره هوبره است، این پرنده شیبه بوقلمون و همه چیز خواراست .هوبره آشیانه خود را در مناطق شنی، تپه ماهورها، بیابانها و نواحی کویری، بوته های پراکنده و علف های کوتاه و در حاشیه گندم زارها می سازد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.