دیده بان حقوق حیوانات: پديده‌اي موسوم به اسيدي شدن، اقيانوس‌ها را تهديد مي‌كند، اما به اين معني نيست كه در آينده‌اي نزديك، اقيانوس ها به مخزني عظيم از اسيد مبدل خواهد شد. همان‌طور كه بارش باران‌هاي اسيدي مي‌تواند ديوارهاي يك خانه آهكي را در خود حل كند و آن را در هم بشكند، اسيدي شدن اقيانوس‌ها نيز مي‌تواند تهديدي براي صخره‌هاي مرجاني باشد.
اگر PH اقيانوس‌ها را در مقياسي از صفر تا 14 يعني از اسيد خالص تا باز اندازه‌گيري كنيم، متوجه مي‌شويم در سالهاي اخير PH آب اقيانوس‌ها در مقايسه با سالهاي گذشته درروندي سريع از هشت به هفت كاهش يافته و اين موضوع تا حدي موجب نگراني است، اما به نظر شما چه عاملي بر اين تغييرات تاثيرگذار بوده است؟ مقادير قابل توجهي از دي‌اكسيد كربني كه در نتيجه سوزاندن سوخت‌هاي فسيلي ايجاد مي‌شود در نهايت به صورت محلول در آب در اقيانوس‌ها تجمع پيدا مي‌كند.
به گزارش جام جم اين فرآيند به توليد اسيدهاي كربني در اقيانوس‌ها منجر مي‌شود كه به نوبه خود سطح يون‌هاي كربنات موجود در آب را به ميزان قابل توجهي كاهش مي‌دهد، غافل از اينكه موجودات دريايي يا به عبارتي آبزيان از يون‌هاي كربنات براي احداث جزاير مرجاني استفاده مي‌كنند كه نه تنها از نظر زيبايي بسيار مورد توجه است، بلكه در حفاظت از موجودات ساكن آب‌ها نيز نقش مهمي دارد. جزاير مرجاني تنها به اين دليل كه سكونتگاهي براي موجودات دريايي است، مورد توجه قرار ندارد.
جالب است بدانيد صخره‌هاي مرجاني در حفاظت از زندگي ما انسان‌ها در برابر بلاياي طبيعي مانند سونامي نيز نقش بسيار مهمي ايفا مي‌كند. علاوه بر اين در رشد و توسعه صنعت جهانگردي و پرورش آبزيان كه منابعي براي تامين معاش ميليون‌ها انسان در سطح دنياست، تاثيرگذار است.
همان‌طور كه بارش باران‌هاي اسيدي مي‌تواند ديوارهاي يك خانه آهكي را در خود حل كند و آن را در هم بشكند، اسيدي شدن اقيانوس‌ها نيز مي‌تواند تهديدي براي صخره‌هاي مرجاني باشد.
اگرچه ما انسان‌ها مي‌توانيم با جايگزيني مواد ديگري براي ساخت خانه‌هايمان، به راهكاري براي محافظت از آن در برابر بارش باران‌هاي اسيدي دست يابيم، اما موجودات ساكن اقيانوس‌ها به هيچ ماده ديگري جز يون‌هاي كربنات دسترسي ندارند كه از آن براي بازسازي صخره‌هاي مرجاني استفاده كنند و به اين ترتيب، چندان دور از انتظار نخواهد بود كه در آينده‌اي نزديك، حيات اين گروه از موجودات در معرض خطراتي جدي قرار گيرد.
مي‌توان گفت افزايش دي‌اكسيدكربن موجود در محيط، ساختار شيميايي اقيانوس‌ها را در معرض خطراتي جدي قرار داده و اين تغييرات به قدري سريع است كه شايد نتوان علاج واقعه قبل از وقوع كرد.
