دیده بان حقوق حیوانات ایران : رئيس برنامه گونه‌هاي زيستي IUCN، جين اسمارت، گفته است كه آخرين گزارش فهرست قرمز، خبرهاي نااميد كننده و اميد وار كننده‌اي را در مورد وضعيت گونه‌هاي زيستي جهان ارائه مي دهد.عليرغم فعاليت‌هاي انجام شده در حوزه حفاظت از گونه هاي طبيعي، 25 درصد پستانداران در خطر انقراض هستند. براي مثال بررسي چندين گونه كرگدن نشان مي‌دهد كه زيرگونه‌هاي كرگدن سياه با نام علمي « Diceros bicornis longipes» در غرب آفريقا در وضعيت انقراض قرار دارند.همچنين زيرگونه‌هاي كرگدن سفيد با نام علمي «Ceratotherium simum cottoni»، درمناطق مركزي آفريقا در ليست حيواناتي قرار دارند كه در معرض انقراض هستند.
سيمون استوارت، مدير کميسيون گونه هاي نجات يافته IUCN ،گفته است :ما مسئول محافظت از گونه‌هايي هستيم كه محيط زندگي‌مان را با آنان شريك هستيم و در صورت انجام اقدامات صحيح مي توانيم از انقراض آنان جلوگيري كنيم.چندين موفقيت در حوزه جلوگيري از انقراض حيوانات صورت گرفته است. براي مثال زير گونه‌هاي كرگدن سفيد از تعداد 100 در پايان قرن 19 ميلادي به جمعيت بالغ بر 20 هزار رسيده است. همچنين گونه اسب Przewalski’s از وضعيت شديدا بحراني به بحراني ارتقاء پيدا كرده است.

اين گزارش نشان مي دهد كه خزندگان تنوع زيستي مهمي را در مناطق خشك و جزاير به وجود آورده‌اند. فهرست قرمز اخير نشان مي‌دهد كه 40 درصد از خزندگان خاكزي منطقه ماداگاسكار در معرض خطر هستند و اين اطلاعات جديد كمك خواهد كرد تا برنامه‌هايي را براي حفاظت از حيوانات ماداگاسكار شود.مناطق حفاظت شده جديدي در ماداگاسكار در نظر گرفته شده است كه به حفاظت تعداد چشمگيري از گونه‌هاي در حال انقراض اين منطقه كمك مي‌كند.
به گزارش ايسنا، بر اساس فهرست قرمز وضعيت پنج گونه از هشت گونه ماهي تن در حال انقراض يا نزديك به انقراض قرار دارند كه شامل Southern bluefin ، Atlantic Bluefin ،Yellowfin مي‌شوند و اين اطلاعات به دولت‌ها كمك مي‌كند كه در مورد آينده اين گونه‌هاي زيستي كه از نظر اقتصادي نيز ارزشمند هستند، برنامه‌هاي سنجيده‌اي پيش گيرند.

منبع: ایسنا

____________________________________________________

اخبار مرتبط :

تصاویر ۱۰ لاک پشت آب شیرین در معرض انقراض

آخرین غرش سلطان جنگل نزدیک است

…

دیده بان حقوق حیوانات ایران : به نقل ازسبزپرس – گروه محیط طبیعی؛ میلاد جهانتاب : هوبره دارای سه گونه بومی در ایران است که تنها یک گونه آن در اکثر مناطق سیستان و بلوچستان به صورت مهاجر زمستانه و یا بومی دیده می شود.هوبره با نام محلی «طوقدری» در صورت احساس خطر شدید صدایی شبیه (هو هو هو) دارد.

سرپرست اداره محیط زیست سیستان و بلوچستان درباره وضعیت هوبره در استان گفت: این پرنده در سیستان به دلیل خشکسالی و مخاطراتی که شکارچیان برای آن به وجود آورده اند،به ندرت مشاهده شده که تخم گذاری کند ولی به طور معمول هر یک روز در میان 2 تا 3 تخم می گذارد.خسرو افسری درباره وضعیت هوبره در صورت بروز خشکسالی گفت: هوبره مانند اکثر پرندگان بیابانی، در خشکسالی های شدید از تولید مثل خود داری می کنند.

وی تاکید کرد: علاوه بر خشکسالی وسایل نقلیه و وجود دام در منطقه سه عامل مهم در کاهش پرنده هوبره به شمار می روند و در این راستا باید برنامه ریزی دقیقی جهت حفاظت و جلوگیری از هر گونه شکار و صید آن به عمل آید.

وی ادامه داد: جوجه هوبره نیاز بیشتری به پروتئین دارد و بنابراین از سوسک ها، مارمولک ها و ملخ ها تغذیه می کند و پرنده بالغ نیز از غلات، حبوبات، علف سبز، حشرات و خزندگان و حتی از جوجه پرندگان دیگر تغذیه می کند و به صورت مستقیم آب نیازی ندارد و آب مورد نیاز خود را از غذایی که می خورند تامین می کنند.
افسری در ادامه گفت: این پرنده در زمره پرندگان حمایت شده در لیست قرمز IUCN به عنوان آسیب پذیرطبقه بندی شده و روند جمعیتی آن رو به کاهش است ،به سبب علاقه شیخ نشین های عرب به شکار آن به وسیله شاهین و بالابان، جمعیت آن کاهش پیدا کرده است.
هوبره با نام علمی(undulate chlamgdotis) از راسته درناسانان و تیره هوبره است، این پرنده شیبه بوقلمون و همه چیز خواراست .هوبره آشیانه خود را در مناطق شنی، تپه ماهورها، بیابانها و نواحی کویری، بوته های پراکنده و علف های کوتاه و در حاشیه گندم زارها می سازد.

دیده بان حقوق حیوانات ایران : در سايت احياء و تكثير آهو و منطقه حفاظت شده ديمه رامهرمز نخستين بره آهو به دنيا آمد اين سايت در دشت ديمه و در حوالي شهر رامهرمز واقع شده ومساحت آن 100 هكتار است در اين سايت تعداد 22 رأس آهو وجود دارند كه در سالروز ولادت حضرت امام رضا (ع) در آبان ماه سال 1389 اين تعدادي آهو به اين سايت منتقل شده اند.

دشت ديمه رامهرمز زيستگاه مناسبي براي گونه آهو مي باشد كه باتوجه به مطالعات انجام شده توسط كارشناسان اداره كل حفاظت محيط زيست اين مكان براي احياء گونه آهو مناسب بوده و تعدادي آهو از منطقه حفاظت شده مند بوشهر به اين سايت انتقال يافت كه خوشبختانه آهوان انتقال يافته از وضعيت سيار مطلوبي برخوردار بوده ودر اين سايت علاوه بر آبشخور چاه آب ومخزن ذخيره آب 100 هكتار فنس كشي شده است.

لازم به ذكر است در سايت احياء و تكثير آهودر دشت ديمه رامهرمز دو رأس اوريكس (غزال) عربي نيز به صورت جداگانه تحت حفاظت قرار دارند.

——————————————————

غزال‌هاي عربي ايران بچه‌دار شدند

غزال‌هاي عربي كه سال گذشته از سوي كشور قطر به ايران اهدا شدند سرانجام پس از ماه‌ها انتظار، بچه‌دار شدند.
به نقل از فارس، غزال‌هاي عربي كه اهدايي قطري‌ها هستند و توسط سازمان محيط زيست در استان خوزستان نگهداري مي‌شوند پس از ماه‌ها انتظار شب گذشته بچه‌دار شدند.
2 رأس غزال عربي كه يكي نر و ديگري ماده است، بعد از ورود به ايران و رها شدن در منطقه فنس‌كشي پارك پرديسان، با تصميم مسئولان سازمان حفاظت محيط زيست پس از 2 ماه به منطقه شكار ممنوعه‌ ديمه واقع در شهرستان رامهرمز منتقل شدند.
به گفته مسئولان محيط زيست استان خوزستان، غزال‌هاي عربي طي اين مدت در منطقه شكار ممنوعه ديمه، تحت مراقبت‌هاي ويژه بودند.
عادل مولا معاون محيط طبيعي استان خوزستان  با اعلام خبر تولد يك رأس اوريكس (غزال عربي) گفت: بر اساس بررسي‌ها و مطالعات صورت گرفته متوجه شديم كه منطقه ديمه به دليل شباهت به زيستگاه‌هاي غزال‌هاي عربي در قطر منطقه مناسبي است؛ بنابراين 2 رأس غزال عربي به منطقه شكار ممنوعه ديمه در شهرستان رامهرمز استان خوزستان منتقل شدند.
وي گفت: غزال‌هاي عربي در منطقه قرنطينه در حدود 20 هكتاري نگهداري مي‌‌شوند.
مولا اظهار داشت: طي اين مدت، غزال‌ها در شرايط خوبي نگهداري شده‌اند. ضمن اين‌كه هر ماه معاينات دامپزشكي بر روي آنها انجام مي‌شود.
معاون محيط طبيعي استان خوزستان در ادامه گفت: نگهداري و مراقبت‌هاي ويژه ادامه داشت تا اين‌كه شب گذشته اوريكس‌ها (غزال‌هاي عربي) داراي يك بچه غزال شدند.
وي در پاسخ به اين پرسش كه در حال حاضر چه وضعيتي دارند؟ تأكيد كرد: خوشبختانه بچه غزال‌ سالم است و مادرش نيز در شرايط خوبي قرار دارد.
مولا در ادامه افزود: هر 3 غزال عربي تحت مراقبت‌هاي ويژه هستند.
وي همچنين گفت: براي غذاي غزال‌هاي عربي از علوفه منطقه استفاده مي‌شود ضمن اين‌كه براي آنها يك آبشخور در منطقه ايجاد كرده‌ايم.
غزال عربي (اوريكس) در كشورهايي از جمله فلسطين، عربستان و قطر وجود دارد.
به گفته محمدي‌زاده رئيس سازمان حفاظت محيط زيست در سراسر دنيا زير 1000 رأس اوريكس وجود دارد و از نظر زيبايي بسيار حائز اهميت هستند.
انتقال اوريكس‌ها به ايران يكي از زمينه‌هاي همكاري‌هاي بين 2 كشور ايران و قطر، است.
اين 2 كشور قصد دارند در ارتباط با مشكل گرد و غبارها و توسعه گياهان و مزارع گلخانه‌اي و پرورش گونه هاي پرنده‌هاي كمياب فعاليت‌هايي در آينده انجام دهند.

دیده بان حقوق حیوانات: محققان اخطار دادند جمعیت موثر گونه به شدت در معرض انقراض ببرهای سیبری یا آمور در سراسر جهان به 14 عدد رسیده است.

به گزارش خبرگزاری مهر، ببر سیبری یا ببر آمور یکی از زیرگونه‌های ببر است که در گذشته در بخش‌های وسیعی از شمال چین، کره و بخشهای جنوبی شرق روسیه می‌زیست اما امروزه تنها در منطقهٔ حفاظت شده‌ای در شرق سیبری زندگی می‌کند. ببر سیبری با ۳۰۰ کیلوگرم وزن بزرگترین گونهٔ ببری و بزرگترین گربه‌سان زندهٔ جهان به شمار می رود، در حالی که امروز تنها 14 نمونه از “جمعیت موثر” این جانداران با شکوه در جهان باقی مانده است.

در حقیقت تعداد واقعی این ببرها در طبیعت 500 است اما جمعیت موثر، میزان تنوع ژنتیکی بزرگترین گربه سان جهان است که عدد آن به شکلی غم انگیز به 14 رسیده است.

پایین بودن شدید تنوع ژنتیکی به این معنی است که احتمال انتقال آسیب پذیری های شدید در برابر بیماری ها و یا اختلالات نادر ژنتیکی به نسلهای جدید ببرهای سیبری به بالاترین حد خود رسیده است و نتیجه انتقال این خصوصیات سرنوشتی ترسناک را برای شانس بقای این ببرهای زیبا رقم خواهد زد.

در اوایل قرن بیستم ببرهای سیبری به واسطه توسعه شهرنشینی، از بین رفتن زیستگاه ها و شکارهای بی دلیل طعم انقراض را از فاصله ای بسیار نزدیک چشیدند و تعداد آنها تا 90 درصد کاهش پیدا کرد. در دهه 1940 تنها 20 تا 30 ببر در طبیعت وجود داشتند.

مطالعات جدید نشان می دهد که این تنگنای ژنتیکی که به واسطه کاهش پیدا کردن جمعیت زایای ببرها به وجود آمده، از میزان تنوع ژنتیکی ببرهای سیبری به شدت کاسته است.

تنوع بالای ژنتیکی در میان گونه های جانوری شانس بقای بیشتری در اختیار آنها قرار خواهد داد زیرا می تواند پایداری حیوانات را در برابر بیماری ها افزایش داده و احتمال ایجاد اختلالات و یا جهشهای خطرساز ژنتیکی را به واسطه غلبه ژنهای سالم در میان گونه ها کاهش دهد.

دانشمندان روسی، اسپانیایی و آلمانی به بررسی نمونه DNA پانزده ببر سیبری در بخشهای شرقی سیبری پرداختند. این دانشمندان نمونه خون ببرها را برای یافتن نشانه هایی خاص، نشانه هایی در DNA که نشاندهنده میزان تفاوت ژنتیکی والدین جاندار از یکدیگر است، مورد آزمایش قرار دادند.

نتایج این آزمایشها نشانگر بزرگترین تنگنای ژنتیکی در تاریخ اخیر حیات ببرهای سیبری بود زیرا بر اساس این نتایج میزان انتقال ژنهای متنوع از والدین به فرزندان به اندازه ای قابل توجه کاسته شده است.

بر اساس گزارش بی بی سی، این اولین باری است که چنین تنگنای ژنتیکی جدیدی در میان ببرهای سیبری مشاهده شده است. محققان معتقدند کاهش نگران کننده جمعیت موثر ببرهای سیبری هرگونه خوش بینی برای نجات و ادامه بقای این گربه های بزرگ سیبریایی را از بین می برد.