دیده بان حقوق حیوانات: پیشرفت بشر در علوم و فنون مختلف، منجر به دست اندازی بیش از پیش او به طبیعت و منابع طبیعی شده است. حیوانات نیز از این مضرات در امان نبوده و تحت تاثیر پیشرفت بشر، برخی منقرض شده و برخی در راه انقراض گام بر میدارند. بعضی حیوانات از فواصلی غیر قابل درک و غیر قالب دفاع هدف شلیک گلوله شکارچی ها قرار می گیرند. با خودرو هایی که با سرعت غیر قابل درک برای حیوان در حرکتند برخورد کرده و کشته می شوند. سموم و تله ها و مواد مختلف، آنها را به انتهای زندگی می رساند. برای پیشبرد علم در آزمایشگاه ها آزار میبینند و فدا می شوند. می میرند و می میرند و می میرند، ولی….
این پیشرفت میتواند به خوبی در راه کمک به حیوانات استفاده شود. از سختی آنها بکاهد یا جلوی مرگ آنها را بگیرد. گزارشی که ملاحظه می کنید، نمونه ای از چنین برخورد مثبتی است با حیوانات.
یو چان (Yu-Chan)، لاک پشت دریایی سرخ
به گزارش دیده بان حقوق حیوانت یو چان(Yu-Chan)، لاک پشت دریایی سرخ 20 ساله ای است که باله های پیشینش در حمله یک کوسه از دست رفته بود(عکس سمت چپ). یو چان توانست در ژوئن 2009 با باله های جدیدش (عکس سمت راست) در آب شنا کند.
این خزنده توسط “انجمن لاک پشت دریایی ژاپن” به باله های مصنوعی مجهز شد تا در دریاچه آب شوری در نزدیکی فرودگاه کوبه به صورت آزمایشی شنا کند. این باله های مصنوعی توسط شرکت کاوامورا گیشی ساخته شده بود.
تیم حفاظت در مصاحبه با روزنامه محلی ماینیچی تاکید کردند که: “در صورتی که یو چان اندام مصنوعی جدیدش را بپذیرد در طبیعت رهاسازی خواهد شد. لاک پشت معلول بدون باله های جدید تنها می تواند با سرعتی حدود 60 درصد سرعت سابقش شنا کند. چنین سرعت کمی او را نسبت به حمله های بیشتر کوسه ها آسیب پذیرتر می کند.”
در صورت موفقیت آمیز بودن عملکرد اندام جدید، این اولین نمونه در جهان خواهد بود. تیم حفاظت میگویند غیر از یو چان، تنها تلاشی که برای استفاده از عضو مصنوعی در بدن لاک پشت انجام شده، در بهار سال قبل و برای یک لاک پشت سبز دریایی آمریکایی به نام آلیسون رخ داده، ولی بخش انتهایی عضو ناقص آلیسون برای نگه داشتن یک عضو مصنوعی به اندازه کافی بزرگ نبوده است.
عکس اهدایی از کاوامورا گیشی (Kawamura Gishi)
در ادامه، تصاویر اعضای مصنوعی پیشرفته ای را از باله های مصنوعی گرفته تا منقار مصنوعی می بینید، پروتزهایی که در سالهای اخیر زندگی تازه ای به حیوانات مصدوم داده اند.
بیوتی (Beauty)، عقاب تاس آمریکایی
به گزارش دیده بان حقوق حیوانت نوزدهم ماه مه 2008، یعنی سه سال پس از اینکه منقار بیوتی، عقاب تاس آمریکایی، هدف گلوله شکارچیان قاچاق قرار گرفت، منقار مصنوعی شکوه سابق این عقاب را به او باز گرداند.
بیوتی به صورت سرگردان در محل دفع زباله در آلاسکا پیدا شد. امدادگران امید چندانی به زنده ماندن عقاب نگون بخت نداشتند، چرا که منقار قطع شده او رشد نمی کرد و آنها مجبور به تغذیه دستی پرنده بودند.
کارمندان “مرکز پرندگان شکاری شمال شرق” در نزدیکی کوردالن آیداهو که بیوتی را پذیرش کردند به کمک مهندسان محلی به کمک او شتافتند. آنها به همکاری هم تلاش کردند منقاری از جنس تیتانیوم طراحی کنند که مثل نمونه طبیعی برای عقاب امکان آب خوردن و گرفتن غذا را فراهم کند.
مرکز امداد در وصف ماجرا در وبسایتش می نویسد: “امروز زندگی دوباره بیوتی، نمونه ای است از ظلم و شفقت نوع بشر.”
عکس ها از یانگ کواک (Young Kwak) آسوشیتد پرس
بالا: کارول و اختراعش در دست، تامپا، فلوریدا، 27 جولای 2007
وینتر (Winter)، دلفین پوزه بطری
دیده بان حقوق حیوانت: داستان دم قطع شده دلفینی به نام وینتر، با استفاده از یک پروتز پلاستیکی ختم به خیر شد.
این دلفین پوزه بطری (bottlenose dolphin) آلانتیک در سال 2005 هنگامی که سه ماه بیشتر نداشت در میان سیم های تله های خرچنگ گیری نزدیک کیپ کاناورال فلوریدا گرفتار و مصدوم شد. پس از آن و در طول دوره نقاهت وینتر در آکواریوم دریایی شهرکلینر فلوریدا، دم و دو مهره ستون فقراتش از دست رفت.
دو سال بعد، کوین کارول، نایب رییس بخش اعضای مصنوعی گروه ارتوپدی هنگر(Hanger) برای جایگزینی دم وینتر داوطلب شد، عضوی که از آن به عنوان نیروگاه بدن دلفین یاد می شود. او این کار را بوسیله پروتز منحصر بفردی انجام داد که با یک غلاف ژله ای به دور بدن دلفین مصدوم متصل می شد.
کارول در مصاحبه با روزنامه یواس ای تودی گفت: “برای دلفین بی نوا خیلی ناراحت بودم. فکر می کردم شاید بتوانم دمی برای اتصال به او طرح کنم.”
وینتر با کمک مربیانش آموزش می دید که چطور از دمش برای گشتن در آکواریومی استفاده کند که باید در آن زندگی کند.
مستندی هم با موضوع این پستاندار پر طاقت ساخته شد به نام “وینتر، دلفینی که می توانست.”
عکس ها از کریس او و میارا (Chris O&Meara) آسوشیتد پرس
بالا: کریستال گرانت از بیمارستان دامپزشکی تاهوما پروتز بونی را تنظیم می کند، 25 سپتامبر 2008
بونی (Boonie)، بز خانگی
واشنگتن، جولای2008- بونی، بزی است که به عنوان حیوان خانگی در شهر اجوود (Edgewood) واشنگتن نگهداری میشد.
به گزارش دیده بان حقوق حیوانت روزی بونی در طنابی گیر کرد و تلاشش برای رهایی سبب شکستن پایش شد. حتی پای شکسته هم برای بونی باقی نماند و قطع شد.
مارنا پیترسون، صاحب بونی به روزنامه محلی گفت: “بونی گریه و زاری نکرد، هیچ سرو صدایی نکرد، هیاهویی نکرد و حتی شکایتی هم نداشت.”
ولی پای بونی باید قطع میشد. بنابراین مارنا برای بز مصدومش به شرکت ارتوپت (یک شرکت تخصصی تولید اندام مصنوعی حیوانات در دنور) سفارش یک پروتز را داد.
مارنا، صاحب بونی به روزنامه تاکوما گفت:”حاضر بودم هر چقدر هزینه برای درمان بونی لازم بود بپردازم. این پسر کوچولو به زندگی من شادی و لذت بخشیده.”
عکس ها از لویی کیت وونگ (Lui Kit Wong) بخش خبری آسوشیتد پرس
بالا: کی باک، اسب مینیاتوری که یک چشمش مصنوعی است، در حال بوییدن صاحبش کلسی چامبلی، اوکلاهما، 14 سپتامبر 2008
کِی باک (KBuck)، اسب مینیاتوری
کی باک کوچک که به احتمال زیاد قربانی لگد مادرش شده، چند روز بعد از تولد، چشم چپش را از دست داد. به گزارش آسوشیتد پرس، کارشناسان مرکز پروتز های چشمی لافوئنت در شهر اوکلاهما قالبی از کاسه خالی چشم کی باک تهیه کردند. سپس از روی قالب تهیه شده یک چشم مصنوعی از پلاستیک سخت ساختند. آنها این چشم را با دست نقاشی کردند تا طبیعی به نظر برسد.
جف هاموند، دامپزشک کی باک به آسوشیتد پرس گفت: “یک چشم بودن ذره ای روی کی باک اثر نداشته. این اسب خیلی جنگنده و مقاوم است!”
عکس ها از جیم بکل (Jim Beckel) روزنامه اوکلاهومن، آسوشیتد پرس
چهوک، فیل جوان آسیایی با یک پای مصنوعی، در حال استراحت به همراه یک فیل مسن تر به نام لاکی
مرکز نجات حیات وحش فنوم تامائو، کامبوج 2009
چهوک (Chhouk)، فیل آسیایی
به گزارش دیده بان حقوق حیوانت در سال 2007، محیط بانان بچه فیل مصدومی را در حال پرسه زدن در جنگلهای حفاظت شده سرپوک کامبوج یافتند و نام او را چهوک گذاشتند. پای چهوک از زخم تله سیمی شکارچیان قاچاق دچار عفونت شدید شده بود.
گروه های غیر انتفاعی نظیر صندوق جهانی حیات وحش (WWF) و پیمان جهانی حیات وحش (Wildlife Alliance) ترتیبی دادند که چهوک- یکی از کمتر از 300 فیل باقیمانده در کامبوج- به مرکز نجاتی که توسط پیمان جهانی حیات وحش راه اندازی شده بود ارسال شود. سفر دشوار این بچه فیل 26 ساعت طول کشید.
پای مصنوعی چهوک، دومین پروتز تولید شده برای فیل ها در جهان، در ماه های پیش رو نیاز به تنظیم دقیق خواهد داشت. اما به گزارش روزنامه محلی فنوم پن پست، کارشناسان به نتیجه این کار خوشبین هستند.
طبق گزارش این روزنامه فیل کوچک حتی بعد از مصیبتی به این بزرگی، برای تنظیم و قالب گیری نیازی به آرام بخش ندارد، چرا که خوردن شلغم و موز به خوبی فیل شکمو را آرام می کند!
عکس ها اهدایی از Wildlife Alliance
بالا: کسیدی در دانشکده دامپزشکی واقع در رالی، دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، 10 مارس 2009
کَسیدی (Cassidy)، ژرمن شپرد نژاد مخلوط
در دنیای اعضای مصنوعی ترکیبی (osseointegrated prosthetics) کسیدی بهترین نمونه به حساب می آید. دلیل این امر این است که این سگ ژرمن، نخستین سگ سانی است که تحت این عمل جراحی قرار گرفته است. طبق اظهارات مقامات انشگاه، کسیدی با نقص مادرزادی در پای چپ متولد شده بود.
به گزارش دیده بان حقوق حیوانات دنیس مارسلین لیتل، کسی که تلاش کرد تا این جراحی انجام شود در بیانیه ای اعلام کرد:
“… در جراحی انجام شده، محاسن زیادی برای بشر به چشم می خورد. اعضای مصنوعی کاشتنی، اتصال عضو جدید را بدون ساییدگی یا اقدام محرک مقدور می سازد. از طرفی محدوده حرکتی چنین عضو هایی طبیعی تر است. اطمینان داریم که این روش آینده پروتز ها خواهد بود.”
عکس ها از شاون روکو (Shawn Rocco) بخش مشاهدات و اخبار، آسوشیتد پرس
ترجمه شده توسط دیده بان حقوق حیوانات از نشنال جئوگرافیک
__________________________
خبر مرتبط:
