برچسب: زاغ بور

  • برگزاری چهارمین جشنواره زاغ بور با هدف توسعه پایدار در استان سمنان

    Animal-Rights-Watch-ARW-4438

    دیده بان حقوق حیوانات: چهارمین جشنواره گردشگری سفر به زیستگاه زاغ بور در زیستکره توران بخش بیارجمند شهرستان شاهرود بیست و چهارم تا بیست و ششم مهر ماه با همکاری اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان شاهرود با هدف توسعه پایدار و گردشگری برگزار شد.
    به گزارش روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست استان سمنان، حمید ظهرابی مدیر کل حفاظت محیط زیست استان گفت: با ایجاد منابع درآمدی نظیر گردشگری برای جوامع محلی در مناطق تحت مدیریت،حفاظت محیط زیست بهتر انجام می گیرد؛ ایران براساس اعلام سازمان جهانگردی، از نظر جاذبه های طبیعی در جایگاه پنجم قرار دارد.
    وی در این خصوص افزود: این جایگاه منحصر به فردی است که می تواند ارزش افزوده اقتصادی اجتماعی زیادی در پی داشته باشد، اما متاسفانه آمارها حاکی از آن است که سهم ایران ازگردشگری سهم قابل توجهی نیست.
    ظهرابی در ادامه تصریح کرد: به طور کلی صنعت اکوتوریسم، صنعتی است که ضمن انطباق با محیط زیست می تواند درآمد مناسبی ایجاد کند. در دنیای کنونی که صنایع آلاینده مانند فولاد، خودرو،پتروشیمی و شیمیایی موجب بروز مشکلات متعددی برای زندگی سالم بشر شده اند، صنایع سبز مانند صنعت اکوتوریسم می توانند هر روزجایگاه بهتری بیابند.

    گفتنی است زاغ بور یا زاغ کویری(Podoces pleskei) پرنده ای از خانواده کلاغیان است. این پرنده تفاوت‌های زیادی با دیگر خویشاوندانش یعنی کلاغ هاو زاغ ها دارد؛ این پرنده در هنگام احساس خطر نیز دویدن را به پرواز ترجیح می‌دهد و برخلاف کلاغ ها صدای خوشی دارد و رنگش نخودی مایل به قهوه‌ای می باشد
    زاغ بور تنها در مناطق بیابانی و نیمه بیابانی شرق و جنوب شرق ایران به ویژه در استان های سمنان، یزد و خراسان رضوی زندگی میکند و تنها پرنده بومی (اندومیک) ایران است. در سال های اخیر در غرب افغانستان هم گزارش شده اما بومی بودنش محل تردید است

  • زاغ بور، پرنده‌ای که تمایل به پریدن ندارد

    دیده بان حقوق حیوانات: “زاغ بور”، پرنده‌ای از خانواده کلاغیان است، پرنده‌ای بسیار کنجکاو که مهمترین تفا‌وتش با خویشاوندانش راه رفتن بر روی پاست. این پرنده که گونه‌ بومی ایران محسوب می‌شود و خود را با شرایط خشن و سخت نواحی بیابانی سازگار کرده است در مواقع خطر، به جای پرواز کردن سعی می‌کند با دویدن از خطر دور شود و علاقه‌ای به پرواز ندارد.

    غذای زاغ بور”عنکبوت آفتابی” و ترکیبی از دانه‌های گیاهی، خزندگان و حشرات کوچک است و برای لانه گزینی بوته‌ها وگیاهان “قیچ” که نزدیک به سطح زمین یا روی زمین قرار گرفته‌اند را انتخاب می‌کند.

    در هر بار تخم گذاری شش عدد تخم می‌گذارد و 20 روز زمان نیاز است تا جوجه‌هایش از تخم بیرون بیایند. جوجه‌ها پس از 15 روز تغذیه توسط والدین از لانه خارج می‌شوند تا شیوه زیستن در طبیعت را بیاموزند. زاغ بور پرنده‌ای به شدت قلمرو طلب بوده که صدای زیبا و دلنشین بر جذابیت آن افزوده است.

    مریم امیدی، کارشناس ارشد اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اینکه بیشترین پراکنش زاغ بور در نواحی بیابانی و استپی است، گفت: استان‌های اصفهان، سمنان، یزد، خراسان(شمالی، رضوی و جنوبی) و فارس میزبان این پرنده هستند.

    وی با بیان اینکه در سال‌های اخیر پراکنش این گونه به نواحی بیشتری بسط پیدا کرده است، اظهار کرد: متاسفانه فعالیت‌های کشاورزی، چرای بی‌رویه دام و قطع بوته‌ها باعث کاهش پراکنش این گونه در مناطق اصلی زندگی‌ آن از جمله استان اصفهان شده است.

    کارشناس ارشد اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان اظهار کرد: در استان اصفهان پناهگاه حیات وحش عباس آباد (نائین)، منطقه حفاظت شده کهیاز (اردستان)، منطقه شکار ممنوع کوه بزرگی (انارک)، منطقه شکار ممنوع کلاته (خور و بیابانک) و منطقه شکار ممنوع خارو (اردستان) از زیستگاه‌های زاغ بور در استان اصفهان است.

    امیدی به اهمیت این گونه برای اکوسیستم منطقه زندگی‌اش اشاره کرده و اذعان کرد: این گونه پرنده همانند سایر پرندگان در کنترل حشرات و خزندگان کوچک که افزایش جمعیت آنها باعث به وجود آمدن آفت می‌شود موثر است و هم‌چنین با جابه‌جایی دانه‌ها و بذرهای مختلف نقش مهمی در پراکنش گیاهان و رویش آنها دارد.

    وی اضافه کرد: تخریب زیستگاه به ویژه زیست‌گاه‌های جوجه‌آوری، تخریب گیاهان “قیچ” به واسطه بوته کنی، چرای بی رویه و توسعه مزارع و شکار یا صید این‌گونه به منظور استفاده‌های مختلف از جمله تاکسیدرمی مهمترین عوامل تهدید کننده این حیوان است.

    امیدی با اشاره به اینکه اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان تا‌کنون طرح یا پروژه مطالعاتی در مورد گونه زاغ بور اجرا نکرده است، گفت: در این زمینه تنها چند پایان‌نامه و رساله دکتری و نیز یک طرح ملی با موضوع زاغ بور در زیستگا‌ه‌های این گونه و در استان‌های مختلف اجرا شده است.

    وی اضافه کرد: مطالعه و بررسی تهدید‌های بالفعل و بالقوه زیست‌گاه‌های منتخب و نیز تعیین پراکنش زاغ بور در کشور طرح‌هایی است که در برخی استان‌ها توسط سازمان محیط زیست در حال اجرا است.

    این کارشناس ارشد اداره کل حفاظت محیط زیست استان اصفهان با اشاره به تمایل علاقه‌مندان به پرنده‌نگری و عکاسان طبیعت به این گونه در سال‌های اخیر گفت: این اتفاق موجب رونق اقتصاد منطقه می‌شود و می‌توان با آموزش مردم محلی از آنها به عنوان راهنمایان تورهای طبیعت گردی و پرنده بینی استفاده کرد.

    امیدی با بیان اهمیت افزایش آگاهی مردم نسبت به این گونه و ارزش‌های اقتصادی که می‌تواند برای منطقه داشته باشد، تصریح کرد: افزایش آگاهی مردم محلی گام موثری برای حفظ گونه‌های جانوری و گیاهی است زیرا افراد بومی نقش مهمی در حفاظت از یک گونه در منطقه خود دارند.

    وی با اشاره به اینکه این‌ پرنده در تمام طول سال در ایران زندگی می‌کند و در استان اصفهان آماری از مرگ و میر آن در دسترس نمی‌باشد، خاطرنشان کرد: زاغ بور در IUCN (اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط زیست) گونه‌ای با اهمیت کمتر معرفی شده و که همه ساله جوجه‌آوری دارد.

  • ضبط صدای “زاغ بور” در پناهگاه حیات وحش دشت لاغری

    دیده بان حقوق حیوانات: ماموران اداره محیط زیست شهرستان بردسکن پس از ساعت ها تلاش موفق شدند صدای گونه “زاغ بور” را در منطقه دشت لاغری شهرستان ضبط کنند.

    مهندس گشایشی، رییس اداره محیط زیست بردسکن در گفت‌وگو با خبرنگار «محيط زيست» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) – منطقه خراسان، با اعلام این خبر گفت: با امکانات اولیه و شیوه کمین ماموران این اداره موفق شدند صدای پرنده زاغ بور را ضبط کنند.

    وی افزود: پرنده زاغ بور، پرنده بومی و آندومیک در ایران است که درسال 89 پرسنل این اداره موفق به شناسایی زیستگاه این پرنده شدند و اقدامات حفاظتی برای این گونه انجام شد.

  • زاغ بور خوارتوران، فرصتی برای ترویج پرنده‌نگری در ایران

    دیده بان حقوق حیوانات ایران :به بهانه 25 آبان روز ملی پرنده‌نگری و استقبال از پرندگان مهاجر:
    علیرضا شاهرودی از بییندگان «تابناک» در مطلب ارسالی برای «نگاه شما» نوشته است:تماشای پرندگان، نوعی گردشگری است که سالهاست در بین مردم دنیا رواج یافته و علاقه‌مندان فراوانی با رفتن به طبیعت به این تفریح سالم می‌پردازند. آرامش و لذت دیدن پرنده به اندازه‌ای است که بسیاری از روانشناسان آن را راهکاری برای آرامش فکری و تقویت روحیه افراد می‌دانند.
    پرنده‌نگری بخشی از فعالیّت بوم گردی (اکوتوریسم) به شمار آمده و گونه‌ای از سرگرمی است که مربوط به مشاهده و بررسی پرندگان در طبیعت می‌شود.در کشور ما بر اساس آخرین فهرست ذکر شده در مجلّات علمی بالغ بر 517 گونه پرنده شناسایی شده است. از این تعداد که متعلّق به 80 خانواده و 10 راسته اند، حدود 320 گونه در ایران زادآوری می‌کنند.

    90 گونه مهاجر زمستانه و 24 گونه مهاجر عبوری اند. مابقی نیز جزو پرندگان کمیاب، اتفاقی و رها شده از قفس محسوب می‌شوند. به لحاظ آماری 70 در صد پرندگان ایران مهاجرند و در زمستان و یا تابستان برای زادآوری به ایران می‌آیند.

    زاغ بورگونه اندمیک یا بومی انحصاری پرندگان ایران است، گونه ای که در هیچ کشور دیگری مشاهده نمی شود و بیشتر در منطقه خوارتوران شاهرود زیست می‌کند. این گونه همه ساله گردشگران و محققّان بسیاری برای دیدن و مطالعه به سوی خود جلب می‌نماید.

    پارک ملّی و منطقه حفاظت شده توران در 140 کيلومتري جنوب شرقي شاهرود و در نزديکي شهر زیبای بيارجمند قرار دارد و با يک ميليون و 465 هزار هکتار وسعت بزرگترين پارک ملّی کشور از لحاظ تنوع جانوري و پوشش گياهي به شمار می‌رود.

    نام فارسي این پرنده «زاغ بور» یا «بور زاغ» و یا «زاغ كويري» است و نام انگليسي آن (Iranian Ground – Jay)، نام علمي: (Podoces Pleskie) و از خانواده كلاغيان (Corvidae) محسوب می‌شود.

    رنگ نخودي ـ نارنجي به همراه نوار سفيد آذين شده روي بال‌هاي اين پرنده به همراه سياهي اعجاب انگيزي که در تلألو خورشيد جلايی به رنگ سبز- آبي نمایان می‌سازد اين گونه را منحصر بفرد نموده است. صداي خوش اين پرنده از ساير کلاغ‌ها متمايز است. زاغ بور 24 سانتيمتر طول دارد و به هُد هُد بدون تاج سر شباهت دارد. زاغ بور صدايي دلنشين و آهنگين دارد كه اين ويژگي بر جذابيتش افزوده است. این پرنده رفتاري بسيار فريبکارانه و عجيب دارد، بطوریکه بيشتر روي زمين راه رفته و بسرعت مي‌دود تا از مقابل ديدگان پنهان شود.

    زاغ بور برخلاف ساير کلاغ‌ها که اشياي براق را مخفي مي‌کنند همانند مورچه به ذخيره سازي غذا مي‌پردازد. اين پرنده قلمرو طلب تنها يک جفت اختيار مي‌کند و وقتي در محدوده اي يک جفت از اين پرنده دیده شد بايد مطمئن بود که به شعاع 500 متري نمي توان زاغ دیگری را مشاهده نمود. پرندگان نر و ماده در پرورش و بزرگ کردن جوجه‌ها همکاري مي‌کنند.

    اردیبهشت ماه فصل زادآوري و جوجه کشي زاغ بور در بوته زارهاي پارک ملّی توران شاهرود است.

    به خاطر ترس از خورده شدن جوجه‌ها توسط مارها، این پرنده بر روي گياهان قيج، کاروان کش و یا طاق و در فاصله 80 سانتيمتري از سطح زمين لانه مي‌سازد. زاغ بور هر سال بین چهار تا شش عدد تخم مي‌گذارد. این پرنده لانه خود را در ميان بوته‌هاي بياباني ساخته و كف آن را با پشم گوسفند، الياف گياهي و گِل مي‌پوشاند. در اواسط اسفند ماه زماني كه هنوز سردي زمستان در دشت مي‌وزد، زاغ ماده تخم‌های شيري رنگ خالدار خود را در لانه می‌گذارد.

    جوجه‌ها پس از حدود 20 روز با چشم‌هاي بسته سر از تخم بیرون می‌آورند. در روزهای آغازین تولد بدنشان بدون پر است. لاروِ پروانه‌ها غذاي اصلي اين جوجه‌ها را تشكيل مي‌دهد. جوجه‌ها تقريبا پس از 15 روز از لانه بيرون مي‌آيند تا همراه پدر و مادر بر روي زمين بدوند و شیوه زندگي را بياموزند. تا زماني که تخم و يا جوجه‌ها در لانه باشند، پرنده بالغ در صورت احساس خطر به سرعت از لانه دور شده و سر بوته اي مي‌ نشيند و آواز سر مي‌ دهد تا دشمن آن را دنبال کرده و از لانه دور شود. پرندگان شکاري، گربه‌سانان کوچک، مار و روباه از دشمنان طبیعی این پرنده به شمار می‌روند.

    زاغ بور به طور مکرّر بر زمين راه رفته و با نوك قوى خود دانه‌ها را از روى زمين جمع مى كند، سپس بعضى را خورده و برخی را با خود حمل مى كند، چند گام را به سرعت طی نموده و در سايه بوته قيچ آرام مى گيرد و اطراف را وارسى مى كند، سپس با كمال احتياط از نوك خود بهره گرفته و در زمين چاله اى كوچك حفر مى كند، دانه را در چاله قرار داده و روى آن را مى پوشاند. جالب اينكه همه دانه‌ها را يك جا دفن نمى كند بلكه هر دانه را با فواصل نامعيّن در يك چاله قرار مى نهد. اين فعاليت از صبح هنگام تا غروب چندين بار تكرار مى شود. هنگام ظهر اندكى به استراحت مى پردازد و دوباره تلاش خود را از سرمى گيرد.

    هرچند نام زاغ بور با تلاش يكي از كارشناسان طبيعت ايران، به «زاغ ايراني» تغيير یافت لیکن از نوع زندگي و رفتار اين پرنده كنجكاو و جستجوگر چيز زيادي نمي دانيم. به تازگی يكي از خبرگزاري‌ها در گزارشي، اين پرنده را خجالتي، انزوا طلب و انسان گريز معرفي كرده بود حال آنكه قضيه دقيقاً عكس است و رفتارها و تعامل ويژه «زاغ بور» با انسان‌ها و چوپانان باعث شده از او به عنوان «خروس گله» ياد كنند. پرنده اي كه دويدن را به پرواز كردن ترجيح مي‌دهد. رفتار زاغ بور به راستي غريب است. بيشتر وقت‌ها در حال دويدن است. بعضي از آنان با ديدن انسان يا خودرو احساس خطر كرده و فرار مي‌كنند اما برخي ديگر ترس چنداني از انسان ندارند، البته فاصله ايمني را رعايت نموده و به فعاليت‌هاى روزمره خود مى پردازند، مهم آنکه در این بین زيرچشمى مراقب تمام رفتارهاى انسان‌هاى پيرامون خود هستند. از این روست که محلی‌ها این پرنده را احمق دَوون می‌نامند.

    اين پرنده يکي از عوامل موثر در بيابان‌زدايي به شمار می‌رود، ولي به دليل تعداد کم آن در عرصه‌ها، اين نقش نمي‌تواند خيلي پر رنگ باشد. اگر جمعيّت زاغ بور به خصوص در مناطقي که کوير در حال پيشروي است، بیشتر شود ديگر نيازي به عملّیات بيابان زدايي از قبيل مالچ پاشي، کاشت آتريپلکس (اسفناج وحشي) و تاغ کاري نيست. در حال حاضر با مطالعات پراكنده اى كه انجام شده نمى توان درباره وضعيت زيستى زاغ بور اظهارنظر قطعى كرد اما به نظر مى رسد خطرى جدّى نسل آن را تهديد نمى كند به ويژه آنكه اهالى و چوپانان مناطق بيابانى آن را خوش يُمن می‌دانند. گفته می‌شود این پرنده کويري در خطر انقراض نيست ولي جمعيّت آن رو به کاهش است.

    گفتنی است، پيشنهاد ثبت ملّی اين گونه منحصر به‌ فرد از سوي کميته ملّی طبيعت گردي ایران مطرح شده است و مي‌تواند به عنوان يكي از مهمترين مظاهر طبيعت ايران زمين به جهانيان معرفي شده و گردشگران و مشتاقان طبيعت را به سوي قارّه کوچک (شاهرود) بكشاند. امید آنکه با تشكيل پرونده ثبت «زاغ بور» به عنوان تنها گونه بومي كشور، شاهد شكوفايي صنعت گردشگري بخش مستعد و محروم بیارجمند شاهرود بوده و همزمان با تعيين روز پرنده نگري در تقويم كشور، پيوند گردشگران و رشته پرنده نگري برقرار شود.

    براي ديدن زاغ بور می‌بایست به شاهرود و از آنجا به سمت خوارتوران سفر كنيد، سفر به شاهرود علاوه بر مسیر اتوبان تهران ـ مشهد (کیلومتر 400) از طریق خطوط ریلی و هوایی نیز امکان پذیر است. اوايل تابستان و پاييز فصول مناسبي برای دیدن زاغ بور اند.

    مشاهده پرندگان منطقه پارک ملی توران با سفری تخصصی به این منطقه لذت بخش و به یادماندنی است. جدای از مناظر کویری خوارتوران مانند روستای رضا آباد و آرامگاه جرجیس نبی، مشاهده حیات وحش منطقه از جمله گورخر آسیایی می‌تواند از موارد برنامه سفر شما باشد.
    در منطقه اي که واقعاً بهشت است و جايي که بهاران مي‌ توان چغاله بادام وحشي و اهلي را در يک روز خورد و شام شما هم ماست جوش”.

    بدرود …

    __________________________________________
    اخبار مرتبط :
  • خراسان جنوبی؛ گنجینه ای ناشناخته از پناهگاههای حیات وحش

    دیده بان حقوق حیوانات: خراسان جنوبی گنجینه ای ناشناخته از ظرفیت ها در زمینه پناهگاه های حیات وحش و مناطق حفاظت شده است که نیاز به توجه بیشتر مسئولان دارد.

    به گزارش مهر، تنوع جانوری مناسب، وفور حیات وحش و تنوع زیستی خراسان جنوبی این منطقه را به مکانی پرجاذبه اما ناشناخته تبدیل کرده است.

    در حال حاضر چهار منطقه حفاظت شده در مناطق آرک و گرنگ به وسعت 30 هزار هکتار، منطقه شاسکوه به وسعت 70 هزار و 300 هکتار، منطقه درمیان به وسعت 79 هزار 311 هکتار و منطقه مظفری به وسعت 92 هزار و 808 هکتار در خراسان جنوبی شناسایی و ثبت شده اند.

    از دیگر ویژگیهای حائز اهمیت خراسان جنوبی می توان به وجود تالابهای منحصر به فرد اشاره کرد که هم اکنون دو منطقه دشت اسفدن به وسعت 41 هزار و 242 هکتار و منطقه تالاب کجی نمکزار نهبندان به وسعت 22 هزار و 765 هکتار برای حفظ گونه های جانوری به عنوان مناطق شکار ممنوع این استان به ثبت رسیده اند.

    از دیگر سو، وجود اقلیمهای آب و هوایی متمایز در سطح خراسان جنوبی این منطقه را به استانی چهارفصل تبدیل کرده است که انواع گونه های گیاهی گرمسیری و سردسیری را در خود جای داده و تاکنون 700 گونه گیاهی در این استان شناسایی شده است.

    زیست تنها پرنده آندمیک کشور در خراسان جنوبی

    مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی در گفتگو با خبرنگار مهر، از زیست تنها پرنده آندمیک کشور در این استان خبر داد و گفت: این پرنده که زاغ بور نام دارد و زیستگاه آن در دنیا تنها منحصر به ایران است، در منطقه نهبندان خراسان جنوبی زیست می کند.

    حمید صالحی به دریافت گزارش هایی از وجود یوزپلنگ در برخی نقاط استان اشاره کرد و بیان داشت: اطمینان قطعی در مورد انقراض نسل این حیوان وجود ندارد، که در این راستا اکیپ هایی برای اثبات حضور یوزپلنگ با همکاری بومیان محلی تجهیز شده است.

    هفت گونه جانوری خراسان جنوبی در معرض انقراض

    مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی با بیان اینکه از مجموع گونه های جانوری شناسایی شده در تنوع زیستی استان، هفت گونه در معرض انقراض هستند، عنوان کرد: عقاب طلایی، هوبره، بالابان، شاهین، بحری، پلنگ و گور ایرانی از جمله این گونه ها است.

    وی احداث سایت پرورش، تکثیر و احیاء این جانوران نظیر آهو، جبیر و گور ایرانی و حفاظت از زیستگاه های آنها را از جمله اقدامات این سازمان در جهت حفظ گونه های در معرض انقراض عنوان کرد.

    صالحی با بیان اینکه آهو از گونه های در حال انقراض بود که در چند سال اخیر، با اقدامات انجام شده به صورت آزاد در نوار مرزی کشور و در زیستگاه های آهو رهاسازی شده است، افزود: هنوز تعدادی آهو در منطقه ای از بشرویه زندگی می کنند، که جهت جلوگیری از انقراض این حیوان در منطقه حفاظت شده شاسکوه طرح پرورش و تکثیر آهوی قاین احیا و بهره برداری شده است.

    16 گونه جانوری در استان تحت حفاظت محیط زیست

    وی با بیان اینکه هم اکنون حدود 16 گونه جانوری استان تحت حمایت و حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی هستند، اظهار داشت: سارگپه پابلند، سارگپه معمولی، کرکس، دلیجه، شاه بوف، مرغ حق جنوبی، جغد کوچک، کاراکال، گربه وحشی، گربه پالاس، روباه شنی، آهو، جبیر، قوچ و میش، کل و بز از جمله این گونه ها است.

    صالحی با اشاره به اینکه پستانداران ایران بالغ بر 194 گونه هستند که در 10 راسته جای دارند، تصریح کرد: در حال حاضر پستانداران خراسان جنوبی بالغ بر 40 گونه و در هفت راسته جای دارند.

    به گفته وی بالغ بر 517 گونه پرنده در ایران و بالغ بر 150 گونه به صورت مهاجر و ساکن در خراسان جنوبی وجود دارند.

    وی همچنین از شناسایی تعداد 700 گونه گیاهی شناسایی شده در این استان خبر داد و گفت: تعداد گونه های جانوری شناسایی شده در استان نامشخص است.

    صالحی مهم ترین راه های جلوگیری از نابودی حیات وحش را برخورد با شکارچیان متخلف، کنترل و مدیریت حیات وحش، جلوگیری از شکار بی رویه حیات وحش و.. برشمرد.

    وی تعداد پاسگاه های محیط بانی سطح استان را 9 پایگاه اعلام کرد و  افزود: علاوه بر افزایش تعداد پایگاه های محیط بانی از آنجا که پاسگاه ها نیاز به پست سازمانی مصوب دارند بایستی تسهیلات لازم برای استخدام نیرو و جذب محیط بان فراهم شود.

    کمبود محیط بان برای حفاظت از مناطق حفاظت شده

    مدیرکل حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی با بیان اینکه تعداد محیط بانان استان نسبت به وسعت حفاظتی فاصله زیادی با استاندارد دارد، یادآور شد: به طور متوسط باید به ازای هر سه هزار هکتار یک محیط بان وجود داشته باشد و این درحالی است که در استان چندین برابر این وسعت به هر محیط بان سپرده شده است.

  • یزد ویترینی از گونه‌های جانوری/ 10 گونه جانوری در معرض تهدید

    دیده بان حقوق حیوانات: یزد در زمره استانهای کویری کشور قرار دارد و گرچه نیمی از گستره این استان را بیابان در برگرفته اما تنوع گونه های گیاهی و جانوری در این استان منحصر به فرد است.

    به گزارش خبرنگار مهر، یزد کویری امروز نه تنها در زمینه گونه های جانوری بلکه در زمینه گونه های گیاهی نیز دارای تنوع بی نظیری است به نحوی که بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری در این استان منحصر بفرد است و نمونه آن در هیچ یک از مناطق کشور یافت نمی شود.

    مناطق حفاظت شده یزد اکنون زیستگاه بسیاری از گونه های شاخص جانوری کشور است که از آن جمله می توان به گورخر ایرانی، یوزپلنگ ایرانی و … اشاره کرد.

    وسعت و گستره مناطق حفاظت شده، پارکهای ملی و … استان یزد به اندازه ای است که این استان به راحتی توانسته به یکی از زیستگاه های امن و غنی کشور تبدیل شود.

    یزد 14 منطقه حفاظت شده دارد

    یزد هم اکنون با 14 منطقه حفاظت شده که زیر نظر محیط زیست قرار دارد دارای دو میلیون و 700 هکتار منطقه حفاظت شده است.

    معاون محیط طبیعی اداره کل محیط زیست استان یزد در این زمینه به خبرنگار مهر گفت: مناطق حفاظت شده یزد شامل یک پارک ملی، چهار منطقه حفاظت شده، سه پناهگاه حیات وحش، پنج منطقه شکار ممنوع و یک اثر طبیعی ملی است.

    اکبری با اشاره به وجود 10 گونه جانوری در معرض خطر در زیستگاه های استان گفت: یوزپلنگ، هوبره، جبیر، بالا بان، زاغ بور و گونه نادر گور خر ایرانی از مهمترین این گونه ها هستند که در چهار مرکز احیا گونه های در معرض خطر اداره کل حفاظت محیط زیست استان محافظت می شوند.

    وی با اشاره به وجود 100 قلاده یوزپلنگ آسیایی در کشور گفت: حدود نیمی از این تعداد در استان یزد و در مناطق حفاظت شده شهرستانهای بافق اردکان و طبس وجود دارند.

    اکبری با اشاره به آثار بحران خشکسالی بر تنوع گیاهی و جانوری استان یزد بیان داشت: خشکسالی های پی در پی، تنوع زیستی استان یزد را در معرض خطر قرار داده است.

    وی توزیع علوفه، ساخت آب انبار، آبشخور و حفر چاه را از مهمترین اقدامات این اداره کل در جهت مقابله با خشکسالی برشمرد و اعتبارات کافی برای مقابله با خسارتهای ناشی از خشکسالی در این مناطق را خواستار شد.

    اما هر یک از مناطق حفاظت شده استان یزد به لحاظ برخورداری از گونه های جانوری و گیاهی در نوع خود بی نظیر هستند.

    به عنوان نمونه، ویژگی های متعدد مناطق حفاظت شده “کالمند” و “بهادران” از نظر اقلیمی و پوشش گیاهی، شرایط زیست محیطی و امکان زاد و ولد وحوش و پرندگان مختلف را در این مناطق به وجود آورده است.

    آهوی ایرانی، جبیر، کل، بز، قوچ و میش، پلنگ، کفتار و انواع روباه مثل روباه شنی، گرگ و خرگوش از مهمترین گونه های حیات وحش این مناطق به شمار می روند.

    کبک، تیهو، هوبره، باقرقره، زاغ بور و انواع عقاب را نیز می توان در این مناطق مشاهده کرد.

    کل و بز که از پستانداران قابل شکار هستند نیز با جمعیتی قابل ملاحظه در حوزه کالمند و بهادران و در ارتفاعات زیست می کنند و قوچ و میش در تپه ها دیده می شوند.

    دشت بهادران مهمترین کانون تمرکز آهوی ایرانی است

    مهمترین کانون تمرکز آهو نیز، دشت “بهادران”، دشت “چاه مورتینی”، دشت “خالقی” و دشت “معدن” است.

    مهمترین کانون تمرکز قوچ و میش و جبیر منطقه تپه ماهورهای سرخ رنگ رودخانه “لاغره” است.

    این منطقه انواع خزندگان مناطق کویری را در خود جای داده است که از جمله خزندگان معروف این منطقه می توان به لاک پشت، بزمجه، مارهای سمی، افعی و مارجعفری اشاره کرد.

    سه منطقه حفاظت شده “کالمند”، “بهادران” به وسعت 250 هزار هکتار و “کوه بافق و آریز” با وسعت 100 هزارهکتار به دلیل قرار گرفتن در حاشیه کویر و برخورداری از تنوع گونه های گیاهی و حیات وحش، بیش از سایر مناطق حائز اهمیت هستند.

    منطقه “کالمند” دارای ارتفاعات متعدد مشرف به تپه ماهورهای پراکنده و زمینهای پوشیده از گیاهان و بوته های مناطق کویری است که در 18 کیلومتری شهرستان مهریز و 50 کیلومتری مرکز استان یزد قرار دارد.

    علاوه بر مناطق یاد شده، پارک ملی سیاهکوه به عنوان تنها پارک ملی استان یزد زیستگاه گونه های نادر گیاهی و جانوری است اما این گونه های نادر به دلیل بی توجهی در معرض تهدید قرار گرفته اند.

    بخشی از منطقه حفاظت شده سیاهکوه از سال 86 به بعد به پارک ملی ارتقا یافت اما این ارتقا تاکنون نتوانسته آن گونه که شایسته است به حفظ گونه های نادر گیاهی و جانوری آن کمک کند.

    هم اکنون بیش از 78 هکتار از منطقه حفاظت شده سیاهکوه، عنوان پارک ملی دریافت کرده است و در حال حاضر به عنوان تنها پارک ملی استان یزد مطرح است.

    با وجود شرایط نامساعد آب و هوا یی و بارندگی اندک حدود 50 میلیمتر در سال در تر سالی ها، تنوع گونه های گیاهی منطقه گونه های فصلی شگفت انگیز است.

    از مهمترین گونه های گیاهی این منطقه منحصر به فرد می توان به درمنه، قیچ، اسکنبیل، پرند، رمس، شوره، گز، بادام کوهی، کسیدون، بنه، شور سودی، رندوک، بهوه شور، گل قاضی، کلاه میر حسن، دم عقربی و انواع گیاهان فصلی اشاره کرد.

    ضمن اینکه گیاهان کلاه میرحسن، دم عقربی و رندوک از جمله گونه های بومی منطقه هستند که هم اکنون در فهرست سرخ موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع قرار دارند.

    گونه های جانوری این منطقه نیز در نوع خود بی نظیر است که از آن جمله در گروه پستانداران منطقه می توان به کل و بز، قوچ و میش، جبیر، پلنگ، شاه روباه، کارال تشی، خرگوش و انواع جوندگان اشاره کرد.

    کبک، تیهو، هوبره، زاغ بور، سار گپه پا بلند، باقرقره شکم سیاه، باقرقره گندمی، زنبورخور معمولی و انواعی از گنجشک سانان از جمله پرندگان پارک ملی هستند.

    هوبره نیز از پرندگان مهاجری است که در دشتهای اطراف سیاهکوه، یار علی و قاسم وزیر زمستان گذرانی می کند.

    از خزندگان این منطقه نیز می توان به سوسمار خار دم ایرانی، آگامای سر وزغی خاکستری، لاک پشت مهمیزدار و انواعی از مارها اشاره کرد.

    نماینده مردم اردکان در مجلس در مورد پارک ملی سیاهکوه که در اردکان واقع شده است، اظهار داشت: در استان یزد فقط یک پارک ملی وجود دارد ولی متاسفانه اهتمام کافی از سوی مسئولان کشوری و استانی در جهت حفظ و ارتقای گونه های گیاهی و جانوری نادری که در این عرصه وجود دارد، آن طور که لازم است انجام نمی گیرد.

    محمدرضا تابش ضمن هشدار به عدم توجه کافی به این پارک ملی تصریح کرد: این امر می تواند تلاشهای چندین ساله برای ارتقای بخشی از منطقه حفاظت شده سیاهکوه به پارک ملی را با چالش روبرو ساخته و گونه های جانوری و گیاهی آن را با خطر انقراض مواجه کند.

    در این گزارش تلاش شد تا تنها بخشی از ویژگی ها و تنوع زیست محیطی استان یزد در بخش گونه های جانوری و گیاهی معرفی شود اما تلاش می شود به بهانه هفته محیط زیست سلسله گزارشهایی از روند تخریب زیستگاه‌ ها، شکار بی رویه، اثرات خشکسالی، تاثیر مخرب حفاری معادن بر زیستگاه های جانوری و گیاهی و … تهیه شود تا از این رهگذر بتوانیم شاهد ارتقا و توسعه مناطق حفاظت شده استان یزد باشیم.
    ___________________
    گزارش: نیره شفیعی پور

  • “زاغ بور” در خطر انقراض/ زیبای خجالتی فارس ظرفیت مهجور مطالعاتی

    دیده بان حقوق حیوانات: زاغ بور یکی از گونه های نادر پرندگان در استان فارس است که در خطر انقراض قرار دارد.

    به گزارش خبرنگار مهر، استان فارس به واسطه ظرفیتهای زیست محیطی که دارد مامنی برای زیست گونه های مختلف کشور است.

    پرندگان ازجمله گونه هایی هستند که در این استان در عرصه های زیست محیطی فارس ظرفیتهای مناسبی را ایجاد کرده اند که نه تنها به غنای این عرصه ها کمک کرده اند بلکه شرایط ارتقای گردشگری طبیعی را نیز مهیا ساخته اند.

    “زاغ بور” ازجمله پرندگانی است که پتانسیلهایی بالایی در این استان دارد. این گونه در مناطق بیابانی و بیابانی ماسه ای زندگی می کند که در استان فارس نیز در مناطق شرقی از جمله منطقه بهرام گور دیده می شود. زاغ بور علاوه بر استان فارس در استانهای کرمان، یزد و سمنان نیز وجود دارد.

    زاغ بور تنها پرنده بومی و مخصوص ایران بوده و از مشخصات آن نیز می توان گفت که از کلاغ کوچک تر و رنگی حنایی دارد. گفته می شود زاغ بور پرنده ای خجالتی بوده و بر این اساس یافتن آن دشواراست و بر اساس نظریه کارشناسان با توجه به اینکه این گونه گونه ای خجالتی است، در انزواست.

    با توجه به اینکه زاغ بور تنها پرنده بومی ایران است نیاز به کار مطالعاتی برای حمایت از این گونه احساس می شود. بر اساس نظریه کارشناسان زاغ بور از گونه های حمایت شده و در خطر انقراض است.

    معاون محیط طبیعی اداره کل حفاظت محیط زیست استان فارس در گفتگو با خبرنگار مهر در این رابطه گفت: زاغ بور از پرنده های بومی ایران است که در مناطق کویری استان دیده می شود.

    حمزه ولوی افزود: تاکنون مطالعه دقیقی در خصوص رفتار این گونه صورت نگرفته اما از جمله گونه های نادر است که به حمایت نیاز دارد.

    زاغ بور

    وی تصریح کرد: زاغ بور پرنده ای نیست که کسی بخواهد آن را شکار کند زیرا پرندگان مرز به خصوصی برای زندگی ندارند.

    معاون محیط طبیعی اداره کل حفاظت محیط زیست استان فارس اظهار داشت: تاکنون مطالعه دقیقی در رابطه با رفتار و زیست شناسی این پرنده صورت نگرفته به همین دلیل اطلاعات دقیقی از خصوصیات زاغ بور در دست نیست.

    یک کارشناس محیط زیست: زاغ بور در خطر انقراض است

    یک کارشناس محیط زیست نیز در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص این گونه نادر گفت: زیستگاه این پرنده در دشتهای کویری و خشک و در دشتهای پوشیده از گیاه پیچ است و در لابلای بوته های گیاهان برای خود لانه سازی می کند.

    علمدار علمداری تصریح کرد: این گونه تنها گونه بومی ایران است که تعداد آن بسیارکم بوده و در خطر انقراض قرار دارد و طی مدت اخیر خشکسالی نیز حیات این گونه را با مشکل روبرو کرده است.

    وی اظهار داشت: طی مدت اخیر خشکسالیهای استان فارس تاثیر منفی بر روی اینگونه داشته اما با توجه به اینکه در مناطق حفاظت شده قرار دارد و حفاظت کلی بر روی آن انجام می شود امکان بقا و پایداری آن وجود دارد.

    این کارشناس محیط زیست ادامه داد: تا کنون مطالعه دقیقی در خصوص این گونه صورت نگرفته و مطالعات فقط در حد وجود پرنده و زیستگاه ها و جمعیت آن بوده است.

    زاغ بور یک فرصت مغتنم مطالعاتی است که پژ‍وهشگران می توانند از آن بهره کافی ببرند تا نه تنها مطالعات این گونه منحصر به فرد تکمیل شود و در مهجوریت باقی نماند بلکه شرایط برای معرفی آن بیشتر مهیا شود.