برچسب: هرمزگان

  • خرس سیاه در کادر دوربین محیط بانان؛ تصویربرداری از گونه به شدت درمعرض خطر انقراض در هرمزگان/ تصویری

    Animal-Rights-Watch-ARW-6525

    دیده بان حقوق حیوانات: در تاریخ 18 مرداد ماه 1392 گونه کمیاب و به شدت در خطر انقراض خرس سیاه آسیایی در شهرستان بشاگرد توسط گروه کارشناسی اداره کل حفاظت محیط زیست استان هرمزگان مشاهده و تصویربرداری شد.
    برای اولین بار تصویربرداری از گونه به شدت درمعرض خطر انقراض خرس سیاه آسیایی توسط کارشناسان  اداره کل حفاظت محیط زیست هرمزگان درشهرستان بشاگرد انجام شد  .

    در تاریخ 18 مرداد ماه 1392 گونه کمیاب و به شدت در خطر انقراض خرس سیاه آسیایی در شهرستان بشاگرد توسط گروه کارشناسی اداره کل حفاظت محیط زیست استان هرمزگان مشاهده و تصویربرداری شد.
    به گزارش روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست هرمزگان گفتنی است : اولین بار در این منطقه از خرس سیاه توسط دوربین‌های دستی فیلم‌برداری می‌شود و پیش از این چندین بار توسط دوربین‌های تله‌ای از این گونه فیلم و عکس تهیه شده است. همچنین در این بررسی ردپاهای متعلق به حداقل چهار قلاده خرس سیاه اندازه‌گیری شد که نشان دهنده پتانسیل بالای این منطقه برای حفاظت از این گونه است.
    شهرستان بشاگرد منطقه‌ای کوهستانی در شرق استان هرمزگان است که با دارا بودن منابع آبی فراوان، جنگل‌های تنک کوهستانی و بکر بودن یکی از زیستگاه‌های مناسب  خرس سیاه در استان است. خرس سیاه آسیایی یکی از گونه‌های آسیب‌پذیر در دنیا است اما زیرگونه بلوچی آن که پراکندگی آن محدود به پاکستان و جنوب شرقی ایران در سه استان هرمزگان، کرمان و سیستان و بلوچستان است از گونه‌های به شدت در معرض خطر انقراض است.

    خرس سیاه آسیایی درحال حاضر درفهرست IUCNدرآستانه انقراض CRاست وازدرجه حفاظتی برخوردار می باشد . درواقع وقتی جانوری ازدرجه حفاظتی برخوردار می شودبه این معنا است که طی 10سال اخیرحدود 50درصد ازجمعیت آن کاسته شده است . متاسفانه درایران شکاربی رویه ونابودی زیستگاه ازعوامل مهم تهدید حیات جانوراین است . ازطرفی نا آگاهی مردم بومی دربرخورد باخرس سیاه باعث شده تعدادبسیاری ازآنها اسیریا شکارشوند . که البته اقدامات اداره کل حفاظت محیط زیست هرمزگان از جمله استفاده  واعزام تشکل های فعال مردم نهاد درزمینه آموزش وترویج درحوزه محیط زیست مرتبط با جوامع محلی هرمنطقه از دیگر اقدامات این اداره کل برای حفاظت از گونه های آن منطقه می باشد.

    Animal-Rights-Watch-ARW-6522

    Animal-Rights-Watch-ARW-6523

    Animal-Rights-Watch-ARW-6524

  • پيگيري 80 مورد تخلف شكار و صيد در سطح استان هرمزگان

    دیده بان حقوق حیوانات: مدير كل حفاظت محيط زيست استان هرمزگان از پيگيري 80 مورد تخلف شكار و صيد در سطح استان خبر داد

    به گزارش روابط عمومي حفاظت محيط زيست هرمزگان مدير كل حفاظت محيط زيست استان هرمزگان در خصوص آمار تخلفات در حوزه شكاروصيد گفت: 80 مورد تخلف شكار و صيد از ابتداي سال جاري تا كنون در استان گزارش شده است كه از اين تعداد 2 مورد صيد غيرمجاز آبزيان، 36 مورد شكار غير مجاز پستانداران، 27 مورد زنده گيري پرندگان، 15 مورد شروع به شكاروصيد، 5 مورد سلاح غير مجاز كشف شده،48 مورد سلاح مجاز كشف شده و 39 مورد كوخه هاي تخريب شده مي باشد.
     وي افزود: 102 مورد متخلف در سطح استان تحت پيگيرد قانوني قرار گرفته اند. وفادار اظهار داشت :36 عدد پرنده  ازنوع شكاري در سطح استان  كشف شده كه از اين تعداد  23 مورد دليجه و 13 مورد بالابان مي باشد.
     
    وي ادامه داد 54 عدد هوبره جيرفتي و دراج و   66 عدد كبوتر، كبك و تيهو نيز در استان كشف و ضبط شده است.
  • شهروندان هرمزگاني هميار هميشگی محيط زيست

    دیده بان حقوق حیوانات: به گزارش از واحد روابط عمومي اداره كل حفاظت محيط زيست هرمزگان درپي تحويل يك عدد پرنده شكاري ازنوع سارگپه توسط يكي ازشهروندان بندرعباسي ، پرنده مذكور پس از نمونه برداري از پر آن جهت نگهداري دربانك ژن منطقه اي جنوب ، وهمچنين جهت ادامه حيات درطبيعت توسط مامورين يگان حفاظت محيط زيست هرمزگان رها سازي گرديد.

    http://hormozgan.doe.ir/Portal/Picture/ShowPicture.aspx?ID=16c4ec97-ce2d-420d-8c48-eb70c0a362e0

    http://hormozgan.doe.ir/Portal/Picture/ShowPicture.aspx?ID=4eec87e9-a57b-48b7-b9ca-1f1ff083f1d6

  • رهاسازی دو عدد “شتر مار شیرازی” در طبیعت هرمزگان/ تصویری

    دیده بان حقوق حیوانات: مدیرکل محیط زیست استان هرمزگان از رهاسازی دو عدد شترمار شیرازی و یک پرنده کمیاب شکاری در طبیعت خبر داد.

    مجید وفادار گفت: دو عدد مار از نوع شتر مار شیرازی که توسط اهالی محله نخل‌ناخدا و مامورین آتشنشانی از محدوده مسکونی شهر بندرعباس جمع‌آوری شده بود، توسط مامورین این اداره کل در دشتهای اطراف بندرعباس رهاسازی شد.

    به گزارش ایسنا وی با اشاره به اینکه زیستگاه این گونه مارها در مناطق صحرایی، نیمه‌صحرایی و بوته‌زارها است اظهار کرد: برابر گزارشات موجود، این گونه مار از نظر پراکنش در استانهای، فارس، خراسان، مرکزی، تهران، قم، زنجان، سیستان و بلوچستان، کرمان، خوزستان، بوشهر و هرمزگان مشاهده شده است.

    وفادار همچنین اندازه این دو عدد مار رهاسازی شده را حدود 188 سانتیمتر عنوان کرد و گفت: این گونه از مارها جزو مارهای غیرسمی هستند.

    مدیرکل حفاظت محیط زیست هرمزگان همچنین از آزادسازی یک عدد پرنده شکاری کمیاب در طبیعت استان خبر داد.

    این مقام مسوول دراین خصوص اظهار کرد: یک عدد پرنده شکاری درمعرض خطرانقراض از نوع بحری که  28 آبانماه از متخلفین شکار و صید با همکاری مامورین کلانتری 16بندرعباس کشف و ضبط شده بود، پس از مداوا توسط مامورین یگان حفاظت محیط زیست هرمزگان رهاسازی شد.

    برای دیدن تصاویر در ابعاد بزرگ روی آن کلیک کنید.

    http://hormozgan.doe.ir/Portal/Picture/ShowPicture.aspx?ID=5a81cdec-63a1-4d31-a611-55acaae58773

    http://hormozgan.doe.ir/Portal/Picture/ShowPicture.aspx?ID=12d5de6b-e2cd-41d7-a4d7-65f823538409

    http://hormozgan.doe.ir/Portal/Picture/ShowPicture.aspx?ID=57696d8a-a609-4bb6-a7d8-7abaf47cf652

    http://hormozgan.doe.ir/Portal/Picture/ShowPicture.aspx?ID=837c07ff-d53b-4a1a-bb04-9c97ccf86977

    http://hormozgan.doe.ir/Portal/Picture/ShowPicture.aspx?ID=a93ae822-93b2-4f98-8749-d012b2cbff70

  • رها سازي يك عدد پرنده شكاري در طبيعت استان هرمزگان

    دیده بان حقوق حیوانات: يك عدد پرنده شكاري درمعرض خطر انقراض ارنوع بحري پس از مداوا توسط مامورين يگان حفاظت محيط زيست هرمزگان رهاسازي شد

    به گزارش روابط عمومي اداره كل حفاظت محيط زيست هرمزگان،يك عدد پرنده شكاري درمعرض خطرانقراض ارنوع بحري كه از متخلفين شكار و صيد با همكاري مامورين كلانتري 16بندرعباس كشف وضبط شده بود؛ پس از مداوا توسط مامورين يگان حفاظت محيط زيست هرمزگان رهاسازي شد.

    http://www.doe.ir/Portal/Picture/ShowPicture.aspx?ID=7b4a5026-3576-4eaa-ac1b-c3f4e3155ae9

     

    http://www.doe.ir/Portal/Picture/ShowPicture.aspx?ID=8d5fc919-c71a-4ac7-9ea5-6fc7908cc3e6

  • مشاهده یک گونه نادر در غرب هرمزگان

    خرس سیاه

    دیده بان حقوق حیوانات: مدیرعامل انجمن طرح سرزمین از مشاهده خرس سیاه به عنوان یک گونه در خطر انقراض در مناطق غربی هرمزگان خبر داد. تعداد گونه خرس سیاه در کل استان به 50 قلاده نیز نمی‌رسد.

    به گزارش خبرنگار سرویس محیط زیست هرمزگان نیوز، خرس سیاه آسیایی كه در گویش محلی به آن هرس می گویند، یكی از زیباترین حیوانات استان هرمزگان است که سال 89 به عنوان سمبل طبیعت و حیات وحش این استان انتخاب شد. این حیوان كه از گونه های جانوری نادر در ایران و جهان است در حال حاضر در فهرست قرمز (در آستانه انقراض) قرار دارد كه باید تحت حفاظت ویژه قرار بگیرد. این در حالی است كه به دلیل عدم تحقیقات طی سال های گذشته حتی از تعداد این گونه نیز هیچ آمار دقیقی در دست نیست.

    http://arw.ir/wp-content/uploads/2011/10/Animal-Rights-Watch-ARW-21161.jpg

    خرس سیاه آسیایی اولین بار در بلوچستان ایران، اوایل قرن بیستم توسط جانورشناس روسی به نام زارودنی مشاهده و گزارش شد. پس از آن تا مدت ها دیگر خبری از آن نبود تا جایی كه محققان فكر كردند نسل این گونه زیبا در ایران منقرض شده است، اما مشاهده آن در سال 1352 در مناطق جنگلی جنوب كرمان خط بطلان بر فرضیه انقراض آنها كشید.

    تا پیش از این، محققان پراكندگی خرس سیاه بلوچی در استان هرمزگان را مناطقی همچون قلوان، جاهودق زاغ، گوردی در بشاگرد، رودان، ارتفاعات سردشت و جكدان جاسك، ارتفاعات زاغ پیرزال واقع در رودخانه دژ میناب اعلام می کردند؛ در حالی که امروز  طاهر قدیری- مدیر عامل موسسه طرح سرزمین- خبر از مشاهده این گونه در خطر انقراض در مناطق غربی هرمزگان داده است.

    قدیری در گفت و گو  با فارس افزود: طرح مطالعاتی خرس سیاه و پلنگ که از یک سال پیش توسط انجمن طرح سرزمین با همکاری اداره کل محیط زیست هرمزگان و با بررسی مقدماتی برخی مناطق همچون بشاگرد، میناب و رودان آغاز شده، هم اکنون وارد مرحله جدیدی شده است.

    وی اضافه کرد: هدف اصلی این طرح، بررسی رژیم غذایی خرس سیاه و پلنگ، تهیه نقشه پراکنش خرس سیاه در استان هرمزگان و نیز بررسی میزان تعارض خرس سیاه با انسان در منطقه است.

    به گفته مدیر عامل موسسه طرح سرزمین، قرار است بعد از پایان این مطالعات که دو سال به طول می‌انجامد اقداماتی در راستای فرهنگ سازی به منظور کاهش تعارضات بین مردم محلی و خرس سیاه با اجرای برنامه‌های آموزشی آغاز شود.

    وی ادامه داد: در حال حاضر تعارضات زیادی بین مردم محلی و خرس سیاه به ویژه در منطقه رودان در استان هرمزگان وجود دارد و تلاش انجمن طرح سرزمین، به حداقل رساندن این تعارضات برای حفظ این گونه در خطر انقراض در کشور است. همچنین در قالب این طرح قرار است در منطقه حفاظت شده گنو در هرمزگان براورد جمعیت و تعیین رژیم غذایی پلنگ هم صورت گیرد.

    http://www.animalskin.in/Store/Travel%203/Bear%20coat%201/Black-Bear.jpg

    این مسئول با بیان اینکه منطقه حفاظت شده برای گونه خرس سیاه در استان هرمزگان وجود ندارد، یادآور شد: انجمن طرح سرزمین در تلاش برای ایجاد مناطق حفاظت شده زیست خرس سیاه در هرمزگان است.

    مدیر عامل انجمن طرح سرزمین با بیان اینکه علاوه بر پژوهش‌ها باید آموزش‌های محلی نیز در دستور کار انجمن‌های زیست محیطی در رابطه با حفاظت از گونه‌های در حال انقراض قرار گیرد، ادامه داد: طی تمهیدات اندیشیده شده گونه خرس سیاه در مناطق غربی هرمزگان نیز دیده شده است.

    قدیری با بیان اینکه تاکنون تصور بر این بود که گونه خرس سیاه تنها در مناطق شرقی استان هرمزگان زیست دارد، افزود: طبق تمهیدات یاد شده، این گونه در پنج نقطه دیگر استان نیز طی ماه‌های گذشته به ویژه شهرستا‌ن‌های غربی هرمزگان مشاهده شده است.

    به گفته وی، طبق تخمین‌ها تعداد گونه خرس سیاه در کل استان به 50 قلاده نیز نمی‌رسد.

    مدیر عامل انجمن طرح سرزمین ضمن اشاره به ثبت نخستین عکس خرس سیاه در هرمزگان طی سال 2011 و ارائه آن به سازمان ملل افزود: استقرار دوربین‌های تله‌ای و آنالیز رژیم غذایی خرس سیاه در کنار آموزش افراد محلی از جمله فعالیت‌های انجمن مذکور در حمایت از

    این گونه در خطر انقراض است.

    به گزارش هرمزگان نیوز، خرس سیاه آسیایی منزوی، گوشه گیر و قلمروطلب است و مناطقی را به عنوان قلمرو خود علامت گذاری می كند. یكی از عادات عجیب و فوق العاده خرس آسیایی این است كه زمانی كه در گوشه و لبه پرتگاهی غافلگیر می شود، خود را لوله كرده و صدها متر روی زمین می غلتد و از منطقه دور می شود. نكته جالب دیگر این كه تمامی خرس ها می توانند از درخت بالا بروند، اما خرس سیاه علاوه بر این، هنگام پایین آمدن می تواند وارونه و رو به پایین (با سر) از درخت پایین بیاید.

    شاید یكی از دلایل مشاهده دیر به دیر این حیوان زیبا و كم نظیر زندگی شبانه آن بعلاوه ترسو و مردم گریز بودنش باشد كه مشاهده اش را حتی برای محلی ها و بومیان منطقه نیز سخت می كند. خرس سیاه شب هنگام از خانه اش برای شكار بیرون می آید و تا نزدیك صبح به شكار و خوردن غذا می پردازد و صبح تا شب برای استراحت راهی پناهگاهش می شود.

    غذای مورد علاقه این خرس درختچه ای به نام «داز» است كه از خانواده خرما و شبیه نخل زینتی است.خرس سیاه آسیایی در مناطق گرمسیری، خواب زمستانی ندارد ولی در مناطق سردسیر در فصل زمستان به غارها و سوراخ درختان پناه برده و به خواب زمستانی فرو می رود.

    همچنین با فرا رسیدن زمستان دچار تغییر و تحولات فیزیولوژیكی می شود ازجمله عصبی و مضطرب شده و اشتهایش را از دست می دهد و به دنبال مكانی برای خواب زمستان می گردد.

    بهزیستگاه خرس سیاه آسیایی علاوه بر ایران كشورهای ژاپن، چین، روسیه، تایوان، هند، نپال، ویتنام، افغانستان و پاكستان است و در ایران نیز در استان های هرمزگان، سیستان و بلوچستان و كرمان مشاهده می شود.این حیوان نادر در حال حاضر در فهرست قرمز و در آستانه انقراض جهانی است و از درجه حفاظتی برخوردار است و این به این معناست كه طی 10 سال اخیر حدود 50 درصد از جمعیت آن كاسته شده است.

    متاسفانه در ایران شكار بی رویه و نابودی زیستگاه ها از عوامل مهم تهدید حیات این جانور به شمار می رود. هر ساله تعداد زیادی از بچه های این خرس كه برای خوردن خرما و میوه به نخلستان ها می روند، توسط مردم محلی و شكارچیان كشته یا اسیر شده و به دیگر كشورها فروخته می شوند. تصا

    دفات جاده ای بخصوص در منطقه جیرفت و كهنوج نیز یكی دیگر از عوامل تهدیدكننده خرس سیاه است.

    http://2daypic.com/wp-content/uploads/photos/black-bear-photos/black-bear-photos_0.jpg

    بنا بر اطلاعات منتشر شده، از میان 8 گونه خرس دنیا 2 گونه در ایران زندگی می كنند؛ خرس قهوه ای كه در امتداد رشته كوه های زاگرس و البرز زندگی می كند و خرس سیاه آسیایی كه در جنوب شرقی كشور در محدوده استان های سیستان و بلوچستان، هرمزگان و كرمان پراكنده است. خرس سیاه در گویش محلی بلوچی “ممmem ” و در گویش محلی مردم بشاگرد هرمزگان “هرس”نامیده می شود. طول سر و تنه 120 تا 180سانتیمتر، طول دم 7 تا 10 سانتیمتر، ارتفاع 90 سانتیمتر و وزن50 تا170كیلو گرم متغیر است.

    رنگ بدن خرس به جز اطراف پوزه كه روشن تر است، مشكی است. یكی از ویژگی های خاص خرس سیاه آسیایی وجود یك طوق بزرگ سفید در زیر گردن است. این طوق به شكل هفت كمانی زیر گردن قرار گرفته و به دو طرف شانه ها كشیده شده است. گوش ها بزرگ و لوله ای شكل بوده كه انتهای گردی دارند و در دو پهلوی سر قرار می گیرند. دست و پا كوتاه است این حیوان چشم های كوچكی داشته و حس بینایی و شنوایی ضعیف ولی حس بویایی بسیار قوی و حساسی دارد.

    _____________________

    نیکشهر زیستگاه اصلی خرس سیاه آسیایی

     

  • صید ماهی ساردین/ تصویری

    دیده بان حقوق حیوانات: صید ماهی ساردین به صورت سنتی در سواحل روستای زیارت از توابع شهرستان پارسیان استان هرمزگان که هر سال با رسیدن فصل بهار اغاز می شود.

     ماهیگیری

    عکس: مهر / احمد جعفری

  • شناسایی گونه عقاب دریایی پالاس در هرمزگان/ سرشماری 80 هزار پرنده

    دیده بان حقوق حیوانات: در سرشماری زمستانی پرندگان برای اولین بار در هرمزگان یک بهله عقاب دریایی پالاس که از پرندگان بسیار کمیاب کشور است، شناسایی و مشاهده شد.

    به گزارش خبرنگار مهر، در سرشماری سال جاری برای اولین بار در هرمزگان یک بهله عقاب دریایی پالاس که از پرندگان بسیار کمیاب کشور است در سد استقلال میناب مشاهده شد. عقاب دریایی پالاس منقار کوچک و پر و بال قهوه ای تیره دارد و اندازه آن 61 تا 88 سانتی متر است.

    نر و ماده همشکل، اما ماده 20 درصد بزرگتر از نر است. منقار کوچک و پرو بال قهوه ای تیره است. دم نوار سفید پهنی دارد و حاشیه انتهایی آن سیاه است. سر و گردن قهوه ای روشن مایل به صورتی است که تا داخل رنگ زرد قهوه ای گردن امتداد می یابد. پرهای پروازش به رنگ تیره و انتهای آن سیاه رنگ است. پرنده نابالغ فاقد رنگارنگی پرنده بالغ است.

    مدیرکل محیط زیست هرمزگان در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه عقاب دریایی پالاس به ندرت در ساحل دریا دیده می شود، بیان داشت: به طور کلی عقاب دریایی پالاس از لحاظ رفتار و طرح کلی بدن شبیه عقاب دریایی دم سفید است. پرنده بالغ با سر و بالاسینه تقریبا سفید و دم سفید با انتهای سیاه به آسانی تشخیص داده می‌شود پرنده نابالغ خیلی شبیه نابالغ عقاب دریایی دم سفید است ولی دمی درازتر و تیره‌تر و بال‌هایی کوتاه‌تر دارد.

    مجید وفادار زیستگاه این پرنده را استپ‌های وسیع نزدیک به رودخانه‌ها و دریاچه ها عنوان کرد و افزود: سالها پیش در فصل زمستان به‌ طور منظم در جنوب ایران تا خلیج فارس دیده شده است ولی در سال‌های اخیر؛ عقاب دریایی پالاس نایاب بوده و گزارشی مبنی بر مشاهده آن در دست نیست و یا گزارشات مبتنی بر مشاهده نامنظم آن در ایران، اغلب نادرست بوده است.

    امروزه استفاده و بهره گیری از اطلاعات سرشماری بلند مدت پرندگان آبی به عنوان پایه و اساس برآورد اندازه و روند تغییرات جمعیتی پرندگان به شدت متداول شده است و سرشماری پرندگان آبی در سطح بین المللی یکی از قدیمی ترین و فراگیرترین برنامه های جاری پایش هماهنگ و همزمان تنوع زیستی در جهان است.

    مادامیکه بشر به صورت بی پروا، کم توجه و حتی بی توجه در جهت تخریب زیست بوم خود و زیستمندان آن اقدام می کند ضرورت نظارت و پایش جمعیتها بیش از پیش ملموس می شود تا تهدیدها را همزمان با وقوع و گسترش آنها و قبل از آنکه تبدیل به فاجعه ای برای همگان شوند شناسایی کند.

    مدیرکل محیط زیست هرمزگان بیان داشت: در ایران به واسطه وجود شرایط توپوگرافی، اقلیمی و پوشش گیاهی مختلف، زیستگاههای متنوع حائز اهمیت ملی و بین المللی جهت زمستان گذرانی میلیونها پرنده مهاجر آبی بوجود آمده است. لذا سرشماری پرندگان مهاجر آبی در ایران نیز همگام با بسیاری از کشورهای دیگر از سال 1967 توسط سازمان حفاظت محیط زیست جهت دستیابی به اهداف ملی و بین المللی به اجرا گذاشته شده است و سال به سال کشورهای جدید به این گروه می پیوندند.

    وفادار در عنوان اهداف سرشماری پرندگان زمستانی پرندگان آبی عنوان کرد: اجرای این برنامه در سطوح ملی و بین‌المللی سبب خواهد شد که اطلاعات ذی‌قیمتی در خصوص برآورد اندازه جمعیت و تنوع گونه‌های مختلف پرندگان هر یک از مناطق تالابی، توصیف و تشریح تغییرات حاصله در تعداد و پراکنش جمعیت‌های پرندگان مهاجر آبی، ارزیابی اهمیت هر یک از سایت‌ها برای پرندگان مهاجر آبی در طول فصل زمستان‌گذرانی، مقایسه میزان جمعیت و تنوع پرندگان موجود در هر یک از مناطق تالابی به‌عنوان شاخص برای ارزیابی وضعیت زیستگاهی هر یک از سایت‌ها، به دست آید.

    وی برآورد اندازه جمعیت هر یک از گونه های مختلف پرندگان آبی در سطح کشور، توصیف و تشریح تغییرات حاصله در تعداد و پراکنش جمعیتهای پرندگان مهاجر آبی، ارزیابی اهمیت هر یک از سایتها برای پرندگان مهاجر آبی در طول فصل زمستان گذرانی، تعیین جمعیت و تنوع پرندگان مهاجر آبی زمستان گذران در هر یک از مناطق تالابی کشور را از جمله این اهداف عنوان کرد.

    همچنین مقایسه میزان جمعیت و تنوع پرندگان موجود در هر یک از مناطق تالابی به عنوان یکی از شاخص های ارزیابی وضعیت زیستگاهی هر یک از مناطق، بهره گیری از وضعیت موجود پرندگان آبی هر یک از تالابها در جهت تعیین وضعیت مناطق، مشارکت و همگانی با تلاشهای بین المللی در جهت حفاظت از پرندگان مهاجر آبی و زیستگاههای تالابی آنها را می توان به عنوان اهداف این سرشماریها بیان کرد.

    وفادار در تشریح عملکرد محیط زیست هرمزگان در سرشماری زمستانی سال جاری در استان بیان داشت: سرشماری زمستانی پرندگان استان در سال جاری از12 دی ماه تا هفت بهمن ماه توسط دو گروه متشکل از کارشناسان استانی و سازمان مرکزی و افراد علاقمند تشکل های مردمی انجام شد.

    وی اظهارداشت: به واسطه تنوع شرایط توپوگرافی، اقلیمی و پوشش گیاهی در نقاط مختلف کشور، زیستگاه‌های متنوعی برای زمستان‌گذرانی میلیون‌ها پرنده مهاجر آبی در ایران به وجود آمده که از نظر ملی و بین‌المللی حائز اهمیت هستند. به دلیل وجود شرایط مناسب در استان به ویژه رویشگاه های حرا بیشترین وسعت در هرمزگان طی سال های گذشته بیشترین تنوع گونه ای از این منطقه گزارش شده است.

    وی طول خط ساحلی استان با احتساب جزایر را هزار و 400 کیلومتر عنوان کرد و افزود: وجود پهنه های گلی، رویشگاه های حرا در امتداد خط ساحلی و جزایر متعدد موجب شده است هر ساله شاهد حضور جمعیت زیادی از این مهاجران زمستانی باشیم.

    وفادار تصریح کرد: جنگلهای مانگرو بسیار حاصلخیز بوده و از نظر تنوع زیستی یکی از کانونهای مهم بشمار می روند. مانگروها تامین کننده شرایط زیستگاهی برای مهمترین پرندگان آبزی به شمار می روند. برخی از پرندگان حمایت شده یا نادر آبزی منحصرا در مانگروها زندگی می کنند.

    وی با بیان اینکه برخی از گونه ها در سطح جهانی، برخی در سطح ملی نظیر عقاب خالدار بزرگ، عقاب شاهی، پلیکان پا خاکستری دارای ارزش حفاظتی هستند، گفت: این مهاجران زمستانی اغلب گونه هایی از خانواده های حواصیلیان، آبچلیکیان، سلیمیان و کاکاییان و باکلانیان هستند.

    وی عنوان کرد: در سال 90 از مجموع 55 سایت استان در37 سایت سرشماری پرندگان زمستان گذران انجام شد. میانگین پوشش سایت های شمارش شده حدود 65 درصد بود.

    مدیرکل محیط زیست هرمزگان افزود: در سال جاری 80 هزار و 535 قطعه پرنده شامل 98 گونه از 21 خانواده، 37 گونه پرنده آبزی و 44 گونه پرنده کنارآبزی، 14 گونه پرنده شکاری و سه گونه ماهیخورک مشاهده شد.

    وی اضافه کرد: سایتهای منطقه حفاظت شده تیاب و میناب با تعداد 17 هزار و 144 قطعه و پس از آن منطقه حفاظت شده حرا با تعداد 14 هزار و 650 قطعه بیشترین پرنده را در خود جای داده اند.

    این در حالی است که طی سرشماری سال گذشته در مجموع 82 هزار و 761 قطعه پرنده شامل 95 گونه شمارش شد. 32 گونه پرنده پرنده آبزی و 46 گونه پرنده کنارآبزی، 15 گونه پرنده شکاری و دو گونه ماهیخورک دیده شد.

    وفادار در بیان دلایل کم بودن آمار نسبت به سالهای قبل در برخی از سایتها گفت: به دلیل مواج بودن دریا شمارش صورت نگرفت، گرم بودن هوا در ماه ژانویه نسبت به سال قبل است که پرندگان کمتری از مناطق سردسیرمهاجرت کرده اند.

    سرشماری پرندگان مهاجر آبی در سطح جهان یک برنامه بلند مدت نظارت و پایش جمعیت پرندگان در فصل زمستان با تاکید بر تالابها و مناطق تجمع پرندگان آبی زمستان گذران است. این برنامه از سال 1967 میلادی توسط دفتر بین المللی تحقیقات تالابها و پرندگان آبزی که در حال حاضر دفتر تالابهای بین المللی نامیده می شود سازماندهی شده و امروزه در اغلب کشورهای جهان اجرا می شود و تاکنون در دنیا چنین بررسی های جامعی در مورد هیچ یک از گروههای دیگر پرندگان صورت نگرفته است.