دیده بان حقوق حیوانات: رئیس اداره محیط زیست طبیعی استان تهران مطرح کرد: آسیب های زیست محیطی محدود به ورود آلاینده ها، پساب ها به زیست بوم ها و یا از بین بردن گونه های جانوری و گیاهی بر اثر مواد شیمیایی نیست بلکه بسیاری از این آسیب ها ناشی از دستکاری در نظام طبیعی زیست بوم ها می باشد.
به گزارش سایت اطلاع رسانی محیط زیست استان تهران (سامات) امیرعباس احمدی با اعلام این موضوع گفت : یکی از این آسیب ها که بویژه در سالهای اخیر در بسیاری از کشورهای جهان مورد توجه بسیاری قرار گرفته است ، مسئله ورود گونه های غیر بومی به اکوسیستم های طبیعی می باشد.
وی افزود در این اکوسیستمها اساس تعادل بین جمعیت های (جانوری ، گیاهی) و منابع موجود در آنها شکل گرفته و پایدار می مانند.
احمدی با اشاره به اینکه ورود هر نوع موجود زنده باعث تغییر در این نظم طبیعی شده و زیست بوم ها را دچار تغییر می نماید، گفت : اغلب این تغییرات می تواند ماهیت مخرب داشته باشند. یک گونه غیر بومی می تواند به هریک از گروه ها یا طبقات موجودات زنده اعم از ویروس ها ، قارچ ها ، جلبک ها ، خزه ها ، سرخسها ، گیاهان، مهره داران ، ماهی ها ، دوزیستان ، پرندگان و پستانداران گفته شود.
وی ادامه داد: ورود گونه های غیر بومی از عوامل موثر در انقراض گونه می باشد. گونه های غیر بومی همچون عوامل بیماریزا، شکارچی و یا گیاهخوارانی عمل نمایند که از گونه های طبیعی تغذیه می کنند. رئیس اداره محیط زیست استان تهران تصریح کرد: این گونه ها بر سر منابع غذایی، فضا و نور با گونه های بومی رقابت می کنند و یا در تلاقی های ژنتیکی شرکت نموده و در نهایت ممکن است سبب تغییرات زیادی در زیستگاه شوند.
احمدی از : تاثیر بر افراد ، تغییر در جمعیت ها ، تغییر در مورفولوژی ، تاثیرات رفتاری به عنوان مصادیق کلی این تغییرات نام برد.
وی در پایان خاطر نشان کرد: گسترش گونه های غیر بومی پدیده ای است که می تواند بعنوان یکی از شاخصهای مهم در ارزیابی آسیب پذیری های زیست محیطی مورد توجه قرار گیرد. به نظر می رسد که علیرغم مصادیق و نمونه های مشهودی مانند آبزی شانه دار دریای خزر یا آزولای تالاب انزلی ، این مسئله در ایران چندان مورد بررسی قرار نگرفته است.