دیده بان حقوق حیوانات: معاون محیط طبیعی سازمان محیطزیست در حالی از احتمال انتقال چهار قلاده ببر سیبری تا پایان سال جاری و یا بهار آینده به پناهگاه حیات وحش میانکاله خبر داد که به گفته اصغر محمدیفاضل، سازمان محیطزیست هنوز تصمیم نگرفته است که ببرها را در پردیسان نگهداری کند یا به سمسکنده ببرند یا به پناهگاه حیاتوحش میانکاله بسپارد.
به گزارش تهران امروز، فاضل درحالی ببرهای جدید را بین این سه گزینه معلق نگه داشته است که پیش از او «محمدجواد محمدی زاده» رئیس سازمان حفاظت از محیطزیست یکی از دلایل عدم ورود ببرها به میانکاله را کوتاه بودن دیوار زیستگاه درحال ساخت این ببرها در این منطقه دانسته است. او آن روز به این دلیل از کوتاه بودن دیوارها نگران بود که ممکن است ببرها از روی آنها رد شده و به دامها وساکنان منطقه حمله کنند. بنابراین احتمال انتخاب زیستگاه سمسکنده را پیش کشید. اما بعد از یک مدت زیستگاه سمسکنده دوباره جای خود را زیستگاه میانکاله داد.
همچنین فاضل که به جای «محمدباقر صدوق» معاون طبیعی پیشین ساختمان سبز پردیسان به صندلی این معاونت تکیه داده درحالی از این سه گزینه نام میبرد که این سوال پیش میآید که آیا ببرهای روسی که ممکن است از دیوارهای بلند میانکاله رد شوند آیا با سکنا گزیدن در پارک پردیسان که هیچ دیوار حائلی ندارد خطری برای اهالی شهر تهران بهوجود نمیآورند و همچنین سوال پیش میآید که درحالی که سازمان محیطزیست بارها از ایجاد یک زیستگاه بزرگ برای ببرها برای رشد در شرایط نیمه طبیعی سخن به میان آورده است چگونه امروز بین زیستگاه میانکاله با قفسهای پردیسان تفاوتی نمیبیند؟
همچنین محمدی فاضل درحالی بین دو زیستگاه سمسکنده و میانکاله مردد است که پیشتر محمدجواد محمدی زاده بهرغم ویژگیهای مثبت سمسکنده، میانکاله را به عنوان زیستگاه نهایی ببرها انتخاب کرده است. محمدی زاده هم البته بارها بین زیستگاههای متفاوت سرگردان بود. او به گفته خود در جلساتی با معاونان خود بین دشتناز، خشکداران و پناهگاه حیات وحش سمسکنده، میانکاله را انتخاب کرده بود. این درحالی بود که به گفته محمدی زاده میانکاله با این سه زیستگاه مقایسه نشده بود. اما در مقایسه سه زیستگاه با هم سمسکنده بیشترین امتیاز را آورده بود. از سوی دیگر درحالی امروز معاون طبیعی او از سه گزینه برای ساماندهی ببرهای روسی سخن به میان میآورد که دوسال پیش نزدیک به ۲۰۰ میلیون تومان خرج ساماندهی زیستگاه ببرها در میانکاله شده است که البته با مرگ ببر نر سیبری به دلیل ابتلا به مشمشه، زیستگاه میانکاله بدون استفاده ماند.
با این وجود و به گفته «اصغر محمدی فاضل» ارتباط سازمان حفاظت از محیطزیست کشور با طرف روسی برای تبادل ببر سیبری سه جنبه مجزا دارد بخشی از این ارتباط ارتباطات رسمی است که بایستی ترتیبات رسمی، قانونی و قضایی بین سازمان محیطزیست ایران و روسیه از طریق دیپلماتیک طی شود و مجوز برای خروج و ورود رسمی این ببرها از مجاری رسمی پیگیری شود.همچنین او می گوید: «بخش دیگر این تبادل مباحث اجرایی است که از نظر چگونگی انتقال و اینکه با چه تکنیک پرواز و داروهای آرام بخش و همچنین در چه روزی این ببرها به کشور وارد شوند هماهنگیها توسط دفتر حیات وحش انجام میشود.» محمدی فاضل امروز هم که خبر ورود ببرها را تا دو، سه ماه آینده به کشور میدهد هم هنوز جای نگهداری آنها مشخص نیست.
به گفته او پس از ورود ببرها به کشور تصمیمات اجرایی مبنی بر اینکه این ببرها در قرنطینه سمسکده یا پارک پردیسان نگهداری شوند و یا مستقیماً به پناهگاه حیات وحش میانکاله منتقل شوند اتخاذ میشود. حرفهای او نشان میدهد که تاریخ همچنان در ساختمان سبزپردیسان تکرار میشود. دو سال پیش هم که ببرهای روسی در میان تبلیغات بسیار زیاد و اعتراضهای فراوان گروههای مختلف محیطزیستی وارد کشور شدند هنوز زیستگاه ببرها آماده نبود، بنابراین ببرها بدون گذراندن شرایط قرنطیه و بدون حضور مسئولان سازمان دامپزشکی و البته بدون هیچ فوت وقتی از مهرآباد به «پارکارم» آمدند تا پذیرایی از آنها با گوشت الاغ به مرگشان منجر شود.
گوشت الاغهایی که به تحفههای روسی داده شده بود آلوده به بیماری مشمشه بودند که در نهایت ببر نر را کشتند، ۱۲ شیر را به رگبار بستند و ببر ماده را برای همیشه به قرنطینه فرستادند. با این وجود محمدی فاضل میگوید: «بخشی از این تبادل نیز به مباحث فنی مربوط میشود که موضوع از نظر مسائل ژنتیکی، بیولوژیک، فیزیولوژیک، بهداشتی و دامپزشکی بررسی میشود و کارشناسانی از گروه گربه سانان IUCN، اتحادیه باغ وحشهای اروپا و دانشگاه محیطزیست بر روند انتقال و تکثیر در اسارت نظارت میکنند.»
به گفته او سازمان محیطزیست از آذرماه برای دریافت ۴ قلاده ببر سیبری اعلام آمادگی کرده اما طرف روسی این تبادل را موکول به دو سفر کرده است.فاضل میگوید: «یکی از این سفرها سفر کارشناسان روسی برای بازدید از محل نگهداری ببرها در میانکاله و بررسی مناسب بودن این مکان است و دیگری اعزام تعدادی از کارشناسان سازمان محیطزیست به روسیه برای دیدن آموزشهای لازم است.»همچنین به گفته او سازمان محیطزیست یک تیم پنج نفره متشکل ازکارشناسان محیطزیست، یک محیط بان و یک دامپزشک معرفی کرده اما هنوز اعزام نشدهاند.او در پاسخ به اینکه پیش از این اعلام شده بود فصل مناسب برای ورود ببرهای سیبری به ایران زمستان است و با توجه به زمان باقی مانده از این فصل میتوان امیدوار بود که تا پایان سال این تبادل انجام شود به مهر میگوید: «امیدواریم تا پایان سال این اتفاق بیفتد چون بهترین زمان انتقال فصل زمستان است اما اگر روند مذکور طی نشود انتقال در فروردین و اردیبهشت بلامانع است.»
احیا با ببرهای درحال اسارت!
فاضل در پاسخ به اینکه در ازای این ببرها ایران چه گونهای را به طرف روسی اهدا میکند، میگوید: «از آنجایی که جمعیت پلنگ قفقاز یعنی همان پلنگی که در ایران وجود دارد در منطقه رو به کاهش است طرف روسی تمایل دارد مانند دفعه قبل این گونه را دریافت کند.»البته فاضل محمدی برای انجام این تبادل توضیحی عجیب را میدهد: « از آنجایی که زمانیکه جمعیت یک گونه به یک قلمرو خاص محدود شود تبادلات ژنتیکی به همان قلمرو محدود میشود و در نتیجه مانند ازدواجهای فامیلی این تبادلات ژنتیکی که اصطلاحاً به آنها تبادلات خویشاوندی گفته میشود منجر به افزایش احتمال بیماری و یا فرسایش ژنتیکی در یک گونه میشود بنابراین ما نیز از این پیشنهاد استقبال میکنیم.»
او درحالی این توضیح را میدهد که پلنگها و ببرهای تبادل شده پس از احیا چنین سرنوشتی را پیدا میکنند. توضیحی که او امروز در دفاع از این تبادل میدهد؛ پیشتر از سوی کارشناسان برای مخالفت با جادههایی که در دل زیستگاهها ساخته میشود عنوان شده بود. از جمله «اسماعیل کهرم» کارشناس نامدار محیطزیست در اعتراض به حرفهای محمدی فاضل که گفته بود جادهها ساخته نمیشوند تا ببرها بمیرند به این نکته اشاره میکند و میگوید: «ساخت جادهها در دل زیستگاه باعث میشود که بین حیوانات تبادل ژنتیک انجام نشود و به اصطلاح حیوان خودش، خودش را بخورد.» حال این توضیح چرا از سوی محمدی فاضل گفته شده است معلوم نیست!
همچنین او در پاسخ به اینکه آیا پلنگهایی که اهدا میشوند مانند ببرهای دریافتی از میان پلنگهای در اسارت انتخاب میشوند، میگوید: «در حال حاضر برنامه ما این است که پلنگهای در اسارت به طرف روسی بدهیم اما ممکن است از طبیعت هم زنده گیری کنیم.»
فاضل در پاسخ به اینکه در اینصورت به نظر میرسد که ایران از این تبادل ضرر میکند میگوید: « طی سال چندین قلاده پلنگ در کشور در اثر حادثه و تصادف از بین میرود بنابراین نمیتوان گفت که صد در صد ضرر میکنیم و ممکن است در دراز مدت این اقدام به نفع محیطزیست کشور باشد.»
تبادل ببرهای روسی و پلنگهای ایرانی با توجه به برنامههای تعلیقی سازمان میراث فرهنگی پروسه را تعریف کرده که از یک سو به مرگ ببرهای روسی منجر میشود و از سوی دیگر پلنگهای ایرانی را به بهشت سوچی در روسیه میکشاند.
_____________________
خبر مرتبط:
ورود ۴ ببر دیگر تا بهار/ اسارت مادام العمر ماده ببر بیوه و استفاده از ابعاد زیبایی شناسی آن!
ببرهای روسی جایگزین موش های آزمایشگاهی خواهند شد!
ورود ببرهای سیبری پساز بازدید کارشناسان روس/ اتحادیه باغوحشهای اروپا ناظر پروژه
بدون توبیخ مقصرین، یک سال از اعدام شیرهای باغ وحش گذشت/ باغ وحش های بی مجوز و غیر استاندارد لبریز از شیر
سایت نگهداری ببر سیبری تا پایان سال آماده می شود
ببرهای روسی در راه ایران
بده بره مفت هستش دیگه پلنگ .گرگ … .هر چی روسیه بخواد داریم .نفت هم داریم .بیا تعارف نکن. شما ببر مشمشه دار بدید ما هم پلنگ اصل نادر ایرانی میدیم.