بشر، با ساخته‌هایش زمین و آسمان و دریا را به تسخیر در آورده. امواج وسایل زیر آب رو و کشتی ها، موجودات دریایی را عصبی می‌کند. نهنگ‌ها خودکشی میکنند، دلفین‌ها از آب خارج میشوند گویی تحمل فضای زیستشان را ندارند. ارتباط آنها با هم با امواج اضافی دچار مشکل شده. در جاده‌ها خودرو‌ها کرور کرور حیوان میکشند. در شهر‌ها حیوانات آلوده خطاب شده و کشتار میشوند. شیشه‌های ساختمان‌های ما باعث کشتار پرنده‌ها میشوند. در مزارعه کشاورزی، گاه بدون اطلاع از فایده حیوانات، آنها را کشتار جمعی میکنند. برای ماهیگیری در رود از کابل برق و نارنجک و کپسول گاز استفاده میشود که هیچ جنبنده‌ای را رخصت فرار از مرگ نمیدهد. حیوانات دیگر در پارک‌های ملی و حفاظت شده امنیت ندارند. آرزو میکردیم که‌ای کاش پلنگ را پر پرواز بود تا از جرگه کردن شکرچیان پست و حقیر نادانی که بر بالای دکل برق تیربارانش کردند، میرهید. با دیدن این تصویر اما…
گویی آسمان هم دیگر امنیت ندارد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.