دسته: دانش

دیده بان حقوق حیوانات:  لاشخورها پرندگانی هستند که بیشتر از مردار تغذیه می کنند.

این پرنده یا پرنده های هم خانواده با آن را در فارسی مرغ مردار خوار، دژکاک، دال و لاشخور نیز نامیده اند. واژه کرکس نام مناسبی برای این جانوران نیست کرکس که کلمه انگلیسی است به معنی لاشه است و بهتر است که این پرندگان را به نام لاشخور و یا دال بنامیم.

علیرضا مهدوی کارشناس محیط زیست گفت: این پرندگان بسیار بزرگ و کند پروازند، بال های بسیار پهن و دراز و دم کوتاهی دارند. لاشخورها پرندگانی هستند که از لاشه یعنی جسد حیوانات مرده تغذیه می کنند و حتی برخی از این لاشه ها ممکن است گندیده باشد که به علت فساد از میکروب پوشیده می شود، اما بی مویی سر لاشخور باعث می شود که کله این حیوان در معرفی تابش مستقیم آفتاب قرار گیرد و در نتیجه میکروب های روی سرش از بین بروند.

وی افزود: لاشخورها به جز در اقیانوسیه و جنوبگان در همه قاره ها یافت می شوند. در ایران 5 گونه لاشخور وجود دارد که شامل دال سیاه، دال، دال پشت سفید، لاشخور مصری یا کوچک و هما.

هما تنها لاشخوری است که سرش پر دارد

هما از همه بزرگتر است و نوع مصری از همه کوچکتر. این دو پرنده ویژگی های منحصر به فردی دارند که از سایر لاشخورها متمایزشان کرده است.

مهدوی ادامه داد: لاشخورها در زمان های نه چندان دور در ایران فراوان بودند. اما مدتی است که در کشورمان وضع گونه لاشخور مصری در خطر انقراض و وضعیت لاشخور پشت سفید بحرانی اعلام شده است.

وی تصریح کرد: البته به طور کلی وضعیت لاشخورها در منطقه آسیا مناسب نیست و حتی برخی احتمال انقراض نسل این پرندگان را در این قاره تا یک دهه آینده اعلام می کنند.

این کارشناس محیط زیست با اشاره به دلایل انقراض نسل لاشخورها، خاطر نشان کرد: استفاده کشاورزان از داروهای شیمیایی برای سالم نگهداشتن دام هایشان و سپس تغذیه این پرندگان از جسد این دام هاست. همچنین داروهایی که کشاورزان و دامداران برای تسکین درد به دام های می دهند در نهایت می تواند لاشخورها را مسموم کند.

گفتنی است، این پرنده به دلیل تغذیه از لاشه جانوران دیگر ممکن است چندان برای انسان خوشایند نباشد، هر چند که زمانی در دنیای باستان دارای ارج و قرب زیادی بوده است. اما برای زنجیره های غذایی مهم است و کاری را که طبیعت برایش در نظر گرفته انجام می دهد.

دیده بان حقوق حیوانات ایران:  ظریف‌کاری لانه‌ها با ته مانده سیگارهای دورانداخته‌ شده می‌تواند در دورکردن هیره‌های انگلی به پرندگان کمک کند.به نقل از ایسنا، پرندگان شهرنشین، روش‌های کهن بیرون راندن انگل‌ها را در فضای شهرها این‌گونه دنبال می‌کنند.

استفاده از ته‌سیگارها در ظریف‌کاری لانه‌ها شاید چندان بهداشتی به نظر نیاید، اما گروهی از بوم‌شناسان می‌گویند که جدا از غیرطبیعی بودن، به‌ کاربستن سیگارهای استفاده‌شده توسط پرندگان می‌تواند شکل شهری همان سازگارشدن همیشگی باشد.پرندگان شهری سیگارها را برای مواد گیاهی‌شان که انگل‌ها را می‌رانند، به کار می‌بندند.

از دیرباز پرندگان به ظریف‌کاری لانه‌هایشان با گیاهانی غنی که انگل‌ها را بیرون می‌رانند، شناخته‌شده‌اند. مواد شیمیایی درون برگ تنباکو به دفع بندپایانی مانند هیره‌ها معروفند؛ بنابراین مونزرات سوارز- رودریگز، بوم‌شناسی در دانشگاه خودگردان ملی Mexico درMexico City و همکارانش در شگفت‌اند که آیا پرندگان شهری نیز ته‌سیگارها را به همین دلیل به کار می‌بندند.
در یک مطالعه که در Biology Letters منتشر شده‌ است، پژوهشگران لانه‌های دو گونه پرنده‌ی رایج در قاره‌ی امریکای شمالی را بررسی کرده، میزان سلولزاستات (ماده‌ای در ته‌سیگارها) را در لانه‌ها سنجیده‌ و دریافته‌اند که هرچه میزان آن بیش‌تر باشد، هیره‌های انگلی کم‌تری وجود خواهند داشت.
این گروه هم‌چنین تله‌هایی به کار بسته‌اند تا دریابند که آیا این دافعه با موجودی نیکوتین‌ آن‌ها یا ساختار و دیگر شاخصه‌هایشان در ارتباط است. سوارز-رودریگز و همکاران، این تله‌ها را در لانه‌ ۲۷ گنجشک خانگی (Passer domesticus) و ۲۸ سهره (Carpodacus mexicanus) در محوطه‌ دانشگاهشان، قرار دادند. در تله‌ها که درونشان از گرما برای جذب انگل‌ها استفاده‌ شده‌است، فیبرهای سلولزی و فیلترهایی از سیگارهای کشیده‌ شده یا نشده و نوارهایی چسبدار برای گرفتن بندپایان جاسازی شده‌اند.

«آیا این پرندگان سیگارهای سنگین‌تر را ترجیح خواهند داد؟»

پس از ۲۰ دقیقه، ته‌سیگارهای کشیده‌نشده انگل‌های بسیار بیش‌تری نسبت به ته‌سیگارهای کشیده‌شده – که به سبب عبور دود سیگار از میان‌شان نیکوتین بیش‌تری دارند – جذب می‌کنند؛ بنابراین در لانه‌هایی که درون‌شان تخم پرنده وجود داشت، تله‌های دارای ته‌سیگارهای کشیده‌ نشده، بیش از دوبرابر انگل گرفتند.
به نوشته تارنمای انجمن فیزیک، تیوتی موسیو، بوم‌شناسی از دانشگاه کارولینای جنوبی در کلمبیا می‌گوید: «شگفت‌زده شده‌ام: آیا این پرندگان سیگارهای سنگین‌تر را ترجیح می‌دهند؟ اگر آری، یعنی این که این رفتار به نوعی پاسخ سازگارانه به مشکل انگل‌هاست.»
سوارز- رودریگز اشاره دارد که ممکن است که ته‌سیگارها، علاوه بر ویژه‌گی‌های ضد انگلی، اثرات منفی ناشناخته‌ای نیز برای پرندگان داشته‌ باشند؛ چرا که بسیاری از مواد شیمیایی آن‌ها سرطان‌زا و برخی آفت‌کش‌اند.
گفتنی است، هیره‌ها، جانورانی از شاخه بندپایان و رده عنکبوتیان هستند که به همراه کنه‌ها به زیررده کنه‌سانان تعلق دارند.بسیاری از گونه‌های هیره آزادانه در خاک زندگی می‌کنند ولی شمار زیادی از گونه‌های هیره نیز به عنوان انگل بر روی گیاهان، حیوانات و کپک‌ها زندگی می‌کنند. این جاندار ناقل بیماری آسم نیز می‌باشد. بیشتر هیره‌ها غیر انگلی بوده و چون یک جاندار خانگی است از پوست هایی که از انسان می‌ریزد و تکه برگهای فاسد تغذیه می‌کنند.

_________________________________

برخلاف انسان‌ها، پرندگان از سیگار استفاده مفید می‌کنند.

دیده بان حقوق حیوانات ایران:  درحالی که سال میلادی به پایان می رسد، زمان نگاه کردن به گذشته و معرفی دوباره بزرگترین، عجیب ترین و کوچکترین حیواناتی فرا می رسد که در سال 2012 تیتر بسیاری از نشریات را به خود اختصاص دارند.
به گزارش مهر، کوچکترین قورباغه جهان، لجن بی مغز دارای حافظه، نهنگ قاتل سفید رنگ، چشم غول آسا و چلچراغ گوشتخوار در طی سال جاری که به پایان خود نزدیک می شود، خبرسازترین حیوانات سال بوده اند.

کشف کوچکترین قورباغه جهان

یک تیم تحقیقاتی آمریکایی موفق شدند در منطقه “پاپوآ” در گینه نو گونه ای جدید از قورباغه را کشف کنند که گفته می شود کوچکترین قورباغه جهان است.احتمال می رود این قورباغه 7 میلیمتری با نام علمی “پائدوفرین آمائونسیس” کوچکترین دوزیستی باشد که در زمین ساکن است. دانشمندان بر این باورند ابعاد کوچک بدن این جاندار با نوع زیستگاه های آنها که بر روی برگها یا کف جنگلها است، در ارتباط است. این جانداران به خوبی در میان برگها و کف جنگل استتار می شوند و به گونه ای تکامل یافته اند تا صدایی شبیه به حشرات داشته باشند به این شکل ردیابی این جانداران در جنگل بسیار دشوار خواهد شد.

لجن بی مغز دارای حافظه

لجن زنده که از سال 1958 در فیلم علمی تخیلی ” حباب” موجب حیرت مردم را فراهم کرده اکنون وحشتناک تر هم شده است. در ماه اکتبر امسال دانشمندان گزارش دادند که کپک لجن یک ارگانیسم تک سلولی بی مغز دارای نوعی حافظه است.دانشمندان دانشگاه سیدنی در آزمایشهای خود با این کپک لجن که با نام علمی ” Physarum polycephalum” شناخته می شود به این مسئله پی بردند که از طی کردن مسیری که آمده پرهیز می کند، در آن زمان آنها پی بردند که این موجود تک سلولی دارای نوعی حافظه برای حرکت کردن خود است و می تواند مسیرهایی که پیشتر در آن بوده را شناسایی کند.

گربه اسرار آمیز با دو صورت متفاوت

در ماه آگوست، ونوس، گربه ای با دو صورت از شهرت بسیاری برخوردار شد. این گربه در سایتهای اجتماعی صفحه خاص خود را راه اندازی کرد و به شهرت بسیاری دست یافت.
یک نگاه به صورت این گربه نشان دهنده علت شهرت آن است. این گربه یک طرف صورتش کاملا سیاه بوده با چشم سبز و طرف دیگر نارنجی با چشم آبی است. متخصصان اعتقاد دارند که این تنوع رنگی ممکن است در اثر یک نوع ترکیب ژنتیکی به وجود آمده باشد.

شناسایی نهنگ قاتل سفید رنگ

مشاهده یک نهنگ قاتل تمام سفید در روسیه طی ماه آوریل امسال نشان دهنده یک رویداد نادر بود چرا که گفته می شود این نهنگ سفید در نوع خود منحصر به فرد است.دانشمندان درحالی که صوت شناختی و تعاملی میان نهنگها و دلفینها در جزایر کامند در قسمت شمالی اقیانوس آرام را بررسی می کردند به یک بالچه نهنگ سفید که دو متر طول داشت رسیدند و متوجه شدند که این بالچه متعلق به یک نهنگ قاتل سفید رنگ است، دانشمندان آن را کوه یخ نامگذاری کردند. گفته می شود که این نهنگ سفید در یک گروه خانواده متشکل از 12 نهنگ قاتل دیگر در آبهای شمال غربی اقیانوس آرام به دور از سواحل آسیای شرقی روسیه زندگی می کند.دانشمندان تلاش می کنند تا بفهمند این نهنگ یک آلبینو ( حیوانی با رنگ دانه ی پوستی سفید که قادر به ساخت رنگدانه پوستی سیاه نیست) است یا خیر، چرا که یشتر حیوانات آلبینو هرگز به دوران بزرگسالی نمی رسند. رنگ پوست نهنگهای قاتل معمولا ترکیبی از سفید و سیاه است.

پادارترین موجود دنیا

پادارترین موجود دنیا در کالیفرنیا زندگی می کند، این موجود 3 سانتیمتری دارای 750 پا است و در ماه نوامبر کشف شده است. این موجود اولین بار در سال 1928 توسط دانشمندان دولتی مشاهده شده بود اما آنها هیچ توجهی به آن نکردند و در قرن بیستم دانشمندان بر این اعتقاد بودند که نسل آنها منقرض شده است. تا این که نوامبر امسال پل مارک یکی از این موجودات پا دار را نزدیک سیلیکون ولی مشاهده کرد.

شیر ماده با ظاهر نر

ممکن است تصویر آن شبیه یک شیر نر برسد، اما همیشه چنین نیست و یا دست کم درباره این شیر ماده قضیه برعکس است. این شیر ماده غیرعادی آفریقایی با ظاهر مردانه گاهی همتایان خود را نیز فریب می دهد.اگرچه شیرهای ماده با ظاهر شیر نر همواره در منطقه مومبو در نامبیا مشاهده شده است و متخصصان اعتقاد دارند که جمعیت این نوع شیرها دچار یک نوع تغییر ژنتیکی شده است.

چشم غول آسای مرموز در ساحل فلوریدا

مردم ساحل پومپانو در سنت پیترزبورگ آمریکا در ایالت ایندیانا با مشاهده یک کره چشم عجیب و اسرار آمیز که از دریا به ساحل رسیده شگفت زده شدند.دانشمندانی که از آنها برای پیدا کردن راز این کره چشم کمک خواسته شده اظهار داشتند که این کره چشم شاید متعلق به یک ماهی مرکب غول آسا و یا یک نهنگ باشد. در آن زمان بازار حدس و گمان درباره این کره چشم آبی رنگ به ویژه در دنیای مجازی به قدری زیاد شده که به عمق شایعات اضافه شد.دانشمندان اعلام کردند کره چشم مرموز و غول آسایی که در سواحل فلوریدا کشف شد، احتمالا متعلق به یک شمشیرماهی بزرگ است. اثر برش بر روی کره چشم حاکی از آن است که این کره چشم توسط یک ماهی گیر که ماهی را از دریا گرفته، از سر ماهی در دریا جدا شده است. گفته می شد این کره چشم به یک وال یا یک ماهی مرکب تعلق دارد اما مقامات شیلات فلوریدا می گویند یک شمشیر ماهی که وزنش می تواند به هزار پوند برسد مالک این کره چشم بوده است.

چلچراغ زیبای گوشتخوار

این موجود شبیه یک چلچراغ زیبا به نظر می رسد اما برای برخورد با تمام اعضای خانواده های سخت پوستان باید مراقب بود. این به اصطلاح ” چنگ اسفنجی” پیش از آنکه طعمه متوجه شود آن را به دام انداخته و حتی هضم می کند.این موجود بسیار عجیب تا پیش از سال 2000 در مقابل چشم انسان ظاهر نشده بود، اما یک گروه از موسسه تحقیقات اکواریوم بی مونتری با انجام تحقیقات زیر آبهای عمیق در عمقی معادل 3.5 کیلومتر در سواحل کالیفرنیا آن را مشاهده کردند.آنها اخیرا دو موجود از این گونه را با خود با ساحل آوردند و آن را از نظر علمی ” Chondrocladia lyra ” نامگذاری کرده و ده ها ویدئو و تحلیل درباره آن در شماره اکتبر مجله زیست شناسی بی مهرگان منتشر کردند.

_______________________________________________________

هیولای خانگی به نام روپرت؛ تصویر بزرگترین گربه خانگی جهان

عجیب ترین ماهی دنیا: ماهی انسان نما!/ تصویر

بزرگ‌ترین تار عنکبوت دنیا/ تصویری

کوچکترین مگس دنیا کشف شد

عجیب‌ترین جانوران ساکن قطب جنوب / گزارش تصویری

دیدار با عجیب‌ترین حیوانات جهان/ تصویری

دیده بان حقوق حیوانات:

مدیر کل محیط زیست استان کردستان از ثبت چهار منطقه جدید شکار ممنوع در استان خبر داد.

قادر در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران‌(ایسنا)، منطقه کردستان، اظهار کرد: منطقه شکار ممنوع شهدای محیط بان کردستان در حاشیه جنوبی منطقه حفاظت شده بیجار به مساحت حدود 10 هزار هکتار، منطقه چنگ الماس شهرستان بیجار به دلیل پیشتیبانی از گونه قوچ و میش ارمنی، جنگلهای اطراف دریاچه زریوار با مساحت بیش از 9500 هکتار و منطقه زیبا و اکولوژیکی کره میانه شهرستان سروآباد به مساحت حدود 11 هکتار به منطقه شکار ممنوع ارتقاء خواهند یافت.

وی افزود: برای اولین بار یکی از غارهای منحصر به فرد استان با نام محلی ” کنه شم شم ” یا غار خفاش‌ها با مساحت 9 هکتار به عنوان اثر طبیعی ملی ثبت می‌شود.

مدیر کل محیط زیست استان کردستان، با اشاره به این‌که در حال حاضر چهار منطقه حفاظت شده در استان کردستان وجود دارد، خاطرنشان کرد: 7.1 درصد از مساحت استان تحت مدیریت سازمان محیط زیست است، که با تلاش‌های این اداره کل، 92 هزار هکتار دیگر از مناطق کردستان برای تحت مدیریت قرار گرفتن به سازمان حفاظت محیط زیست پیشنهاد شده است.

وی یاداور شد: این اقدام برای نیل به اهداف اتحادیه جهانی حفاظت محیط زیست(IUCN) به منظور تحقق سطح حفاظتی 12 درصد مساحت کشور خواهد بود.

دیده بان حقوق حیوانات ایران: آیا اجداد پرندگان نخستین پرواز خود را بال زدن از روی زمین آغاز کردند یا با پرش از ارتفاع وسر خوردن به‌جای سقوط آزاد؟ بررسی دو نمونه از ابتدایی‌ترین اجداد پرندگان پاسخ دقیق این سوال را مشخص کرده است.

در هر کتاب درسی زیست‌شناسی فرگشتی، بدون شک به چند مثال خیلی روشن از تاریخ فرگشت حیات پرداخته شده است: فرگشت نهنگ‌ها از نسل پستانداران خشکی‌زی، فرگشت اسب‌ها از نسل پستانداران پنج انگشتی به اندازه گربه، فرگشت مهره‌داران خشکی‌زی از نسل ماهی‌ها و گل سرسبد همه این‌ها: فرگشت پرندگان از نسل خزندگان بدون پرواز. تا سال‌ها دعوا بر سر این بود که کدام گروه از خزندگان نزدیک‌ترین خویشاوندان پرندگان هستند و البته پس از اکتشافات درخشان و پی‌درپی در سرزمین چین، این دایناسورها بودند که پرندگان را درسته بلعیدند و یک قلپ آب هم روی آن نوش جان فرمودند. اکنون پرندگان نه به عنوان یک شاخه جداشده از خزندگان، بلکه به عنوان یکی از زیرگروه‌های آن‌ها، و البته در دل دایناسورها رده‌‌بندی می‌شوند و البته هیچ نقطه تاریکی هم درباره روند فرگشت ظاهری آن‌ها باقی نمانده است. در حقیقت می‌توانیم پله به پله مسیر تغییرات ریخت‌شناسی ابتدایی‌ترین موجود مارمولک‌مانند تا کبوترهای امروزی را بر اساس سنگواره‌های بسیار بسیار زیادی که طی این سال‌ها کشف‌شده‌اند به شما نشان دهیم. اما در این میان هنوز یک راز خیلی بزرگ باقی مانده‌است.
ما نمی‌دانیم نخستین‌ بار کدام یک از این جانوران پردار توانست بال بزند و بپرد. فرگشت شاه‌پرها مدت‌ها پیش از فرگشت پرواز رخ داده و البته انگیزه اصلی دایناسورها برای داشتن شاه‌پرهای بلند و رنگی و زیبا نیز در اصل انتخاب جفت بوده است. سنگواره‌های پردار دایناسورهایی که تا دیروز برهنه تصورشان می‌کردیم، اکنون نه فقط در چین بلکه در اروپا و آمریکای شمالی هم چهره عیان می‌کنند و دانشمندان بیش از پیش مطمئن شده‌اند میلیون‌ها سال پیش از این‌که پرنده‌ای از نسل دایناسورها پرواز را تجربه‌کند، دایناسورها دارای پر و شاه‌پرهای رنگی و زیبا شده‌بودند و در نتیجه پرندگان تنها یکی از گروه‌های متعددی بودند که در آن روزها بدنی پردار و بال‌هایی گشوده داشتند.
به هرحال تصور اغلب دانشمندانی که حتی پیش از اکتشافات اخیر، از روی استخوان‌شناسی دایناسورها مطمئن بودند پرندگان از نسل آن‌ها هستند، این چنین بود که موجوداتی مثل Archaeopteryx [آرکیوپ‌تریکس] به خوبی پرواز می‌کردند و در حالی که پسرعموهای زمینی خود را سر کار گذاشته‌اند، مدام از میان شاخه‌های درختان به این سو و آن‌سو می‌پریدند. در برابر این گروه، دانشمندان دیگری نیز بودند که احساس می‌کردند یک جای این ماجرا می‌لنگد.

شرح عکس: Archaeopteryx [آرکیوپ‌تریکس] که اسمش را هم اغلب ایرانی‌ها اشتباه تلفظ می‌کنند این شکلی بوده است و تنها با بالارفتن از میان شاخه‌های درختان می‌توانسته به همان شیوه‌ای که امروزه سنجاب‌های پرنده از میان شاخه‌های درختان می‌پرند و روی هوا سر می‌خورند، ادای پروازکردن را دربیاورد و از جای مرتفع‌تر با بال‌هایی گشوده به جای کم‌ارتفاع‌تر سر بخورد. نسل‌های بعد از این موجود البته با تغییرات بسیار کوچکی در آناتومی بال‌ها و کتف و پرهایشان قادر به پرواز حقیقی شدند.

آن‌ها اعتقاد داشتند آرکیوپ‌تریکس و پسرعموهایشان به عنوان نخستین نمایندگان دایناسورها در آسمان، اصلاً قادر به بال‌زدن و اوج گرفتن نبوده‌اند و نهایت هنرنمایی‌شان همین بوده که از نوک شاخه درخت به پایین بپرند و هنوز چند میلیون سال زمان لازم بوده تا این حیوانات کوچولوی پردار به چیزی تبدیل شوند که بتواند با نیروی بال‌هایش مدتی را هوا سپری کند. تاکنون تمام آزمایش‌هایی که درباره بررسی این دو فرضیه انجام می‌شد محدود بودند به مباحث نظری آیرودینامیک و نهایتاً آزمون‌های تونل باد.

شرح عکس: تصویری از Ornithomimus [اورنیتومایموس]، دایناسوری همه‌چیزخوار و شترمرغ‌مانند که البته تنها شباهتی ظاهری به شترمرغ‌های امروزی داشت و در حقیقت از پسرعموهای خیلی دور پرنده‌ها محسوب می‌شد. مدت‌ها بود که دانشمندان چنین دایناسورهایی را با بدن‌های برهنه و مارمولک‌مانند تصور می‌کردند، اما سنگواره پردار این دایناسور که چند هفته پیش در کانادا کشف شد، نشان داد حتی این پسرعموی دور پرندگان هم پرهایی به خوشگلی پسرعموهای آسمان‌گیر خود داشته است و جالب‌تر این‌که نمونه نابالغ این دایناسور تنها دارای پوش‌پرهای کوتاه بوده و پرهای رنگی و بلند دست‌ها پس از بلوغ (و احتمالا برای جلب جفت‌های مناسب) رشده می‌کرده‌اند.

اما چند روز پیش مقاله‌ای در مجله Current Biology منتشر گردید که شاید مهر نهایی را پای حکم آرکیوپ‌تریکس زده باشد. دیرینه‌شناسی که این مقاله را تألیف کردند، دوباره نشسته‌اند از نو سنگواره‌های آرکیوپ‌تریکس و یکی دیگر از پسرعموهای پردار او موسوم به Anchiornis [آنکی‌اورنیس] را بررسی کرده‌اند و درست و حسابی پرهای روی بال آن‌ها را شمرده‌اند. نتیجه‌ای که آن‌ها از بررسی این موجودات پردار به دست آورده‌اند تقریباً تمام خیالات دانشمندان پیشین را نقش بر آب کرد. طبق این داده‌ها شاه‌پرهای روی بال آرکیوپ‌تریکس و آنکی‌اورنیس اصولاً بیش از آن‌که به درد پرواز بخورند، به درد سقوط آزاد با سرعت کم می‌خورده‌اند. این شاه‌پرها بر خلاف شاه‌پرهای آیرودینامیک پرندگان امروزی، نیروی اصطکاک زیادی با هوا ایجاد می‌کردند و در عمل باعث می‌شدند حیوان بتواند مسافتی اندک میان شاخه‌ها و به احتمال بیشتر از شاخه‌ها به زمین سقوط آزاد بی‌خطر انجام دهد و بس. به علاوه چنین شاه‌پرهایی هرگز نیروی بالابرنده بر اثر بال‌زدن ایجاد نمی‌کردند. بنابراین اکنون نه بر اساس تخیلات و محاسبات صرف، بلکه بر اساس یک مدرک عینی، می‌دانیم که آرکیوپ‌تریکس ناچار بوده برای سر خوردن روی جریان هوا، خودش را از درخت بالا بکشد و بعد پرواز کند.

شرح عکس: روند فرگشت بال و پر در نخستین پرندگان تاریخ. ابتدایی‌ترین حالت (سمت چپ) متعلق به دایناسورهای پرداری مثل Anchiornis [آنکی‌اورنیس] است که تنها شاه‌پرهای نسبتاً کم‌قدرت و کوتاه و نمایشی داشتند و پوش‌پرهای روی بال‌های آن‌ها چندان متمایز از شاه‌پرها نبود. در مرحله بعدی، به Archaeopteryx [آرکیوپ‌تریکس] می‌رسیم که دارای شاه‌پرهایی بلندتر ولی چندلایه است. شاه‌پرها در این موجود هنوز توانایی لازم جهت ایجاد نیروی بالابرنده کافی را ندارند. در نسل‌های بعد به پرندگانی مثل Confuciusornis [کونفیوشس‌اورنیس] می‌رسیم که دارای شاه‌پرهای بلند و واقعاً کشیده هستند که باعث می‌شد بتوانند با بال‌زدن یک پرواز حقیقی را تجربه کنند. آناتومی استخوان‌های بال هم در این دایناسور مستحکم‌تر شده ولی هنوز انگشتان دست برخلاف پرندگان امروزی، از همدیگر جدا هستند.

پرواز حقیقی میلیون‌ها سال پس از آرکیوپ‌تریکس و در نسل‌های بعدی این موجودات پدید آمده و البته نه تنها با مستحکم‌ترشدن و درازترشدن پرها که با تغییر جهت سمت مفصل بازو به پشت بدن پرندگان همراه بوده‌است (دفعه بعد که مرغ می‌خوردید دقت کنید که بال مرغ در ناحیه بازو به سمت بالا و پشت بدن قرار گرفته است، و البته فراموش نکنید که این موجود، بازمانده از حیات وحش دوران دایناسورهاست.

منبع: خبر آنلاین

دیده بان حقوق حیوانات: کارشناس علوم زیست محیطی و جانورشناسی انگلیس در یک مطالعه جدید هشدار داده‌اند که افزایش گرمای زمین موجب کوچک شدن جثه آبزیان و جانوران دریایی می‌شود.

این کارشناسان در بررسی‌های جدید متوجه شده‌اند که با گرم‌تر شدن زمین و آب اقیانوس‌ها اندازه جثه آبزیان بالغ بیش از گونه‌های خشکی‌زی تحلیل می‌رود و کوچک می‌شود.

به گزارش یونایتدپرس به نقل از ایسنا، کارشناسان زیست محیطی در دانشگاه‌های “کوئین ماری”، «لندن» و «لیورپول» در این باره تاکید کردند که گرم شدن آب اقیانوس‌ها هم روی اندازه جثه گونه‌های دریایی ساکن آب‌های شیرین و هم روی جثه آبزیان ساکن اقیانوس‌ها تاثیر می‌گذارد. این تغییرات می‌تواند اثرات نامطلوبی روی زنجیره غذایی دریایی و تولید غذای کافی برای آبزیان داشته باشد.

به گفته متخصصان، علت کوچکتر شدن جثه جانداران دریایی با افزایش دمای آب این است که امکان دسترسی به اکسیژن در آب به مراتب کمتر از خشکی است.

بنابراین در دماهای بالاتر، آبزیانی که برای دستیابی به اکسیژن کافی فرصت‌های کمتری دارند به ناچار باید در روند بالغ شدن و به منظور برقراری تعادل بین اکسیژن موجود در آب و اکسیژن مورد نیاز، با شرایط محیطی سازگار شوند و همین سازگاری منجر به کاهش اندازه بدن آنها می‌شود. این مطالعه به تفصیل در نشریه دستاوردهای آکادمی ملی علوم منتشر شده است.

دیده بان حقوق حیوانات: کارشناسان حیات وحش در یک مطالعه جدید متوجه روش عجیب و جالب ماهی‌های زبرا برای جفت‌یابی شده‌اند.

به گزارش یسنا این کارشناسان دریافته‌اند که ماهی‌های زبرا برای جلب توجه جنس مخالف رنگ بدن خود را تغییر می‌دهند و به رنگ‌های مختلف درمی‌آیند.

به گزارش لایوساینس، کارشناسان دانشگاه طب فیزیکی در وین در آزمایشات جدید خود متوجه شده‌اند که ماهی‌های زبرایی که در آکواریوم‌های خانگی نگهداری می‌شوند معمولا هیچ تغییر رنگ مرتبط با جفت‌گیری را از خود نشان نمی‌دهند و یا لااقل ممکن است این تغییرات به شکل آشکار به چشم انسان‌ها قابل رویت نباشند اما بررسی‌های دقیق تایید می‌کند که وقتی این ماهی‌ها آماده جفت‌گیری هستند در هر دو جنسیت نر و ماده تغییرات در رنگ بدن مشاهده می‌شود و تغییر رنگ بدن در رفتارهای تولیدمثل این‌گونه نقش اساسی ایفا می‌کند. شرح این آزمایشات در مجله “Ethology” منتشر شده است.