دسته: دانش

تنوع رنگی مارهای سبز!
این مارها، ‌مارهای سبز مامبا (مارهای سمی مناطق گرمسیری) نامیده می‌شوند. البته برخلاف نامشان، رنگ آن‌ها به سبز محدود نیست و می‌توانید تنوع رنگی آن‌ها را در این تصویر ببینید. آن‌ها بسیار بسیار سمی هستند.

زیبای زهرآلود
این مارهای آفریقایی تنها 60 سانتیمتر طول دارند، اما پر از زهرند. می‌بینید تنها در یک گونه چه تنوع رنگی وجود دارد؟

سرمسی‌ها
مارهای سرمسی در ظاهر همه شبیه به هم به نظر می‌رسند. آن‌ها طبیعت بسیار آرامی دارند، ‌اما فریب آرام بودن آن‌ها را نخورید، ‌چون این مارها هم سمی هستند.

مارهای زال
این‌ مارها به مارهای پادشاه کالیفرنیا معروفند. اغلب آن‌ها سیاه و سفید هستند،‌ اما مارهایی که در این تصویر می‌بینید، ‌زال هستند و رنگدانه در بدن خود ندارند. رنگ‌هایی که می‌بینید رنگ واقعی این مارها است و هیچ ویرایش تصویری روی رنگ مارها انجام نشده است.

مارهای غیرسمی
زیبایی این مارهای غیرسمی موش‌خوار،‌ در تنوع رنگی آن‌ها و پوزه‌های کشیده آن‌ها است. از این مارها 3000 گونه روی زمین زندگی می‌کنند!

نقش‌ونگار بی‌نظیر
شاید در این مارها که اپریکیت سنچریا سنچریا نامیده می‌شوند، تنوع رنگی مانند نمونه‌های قبلی دیده نشود،‌ اما نقش‌ونگار بسیار زیبای روی بدنشان، تصویری سحرانگیز می‌آفریند.

افسون رنگ‌ها
زیبایی و درخشش رنگ‌های این مارهای ناجا سامارنسیز آن‌قدر مشهود است که نیازی به یادآوری آن نیست!

درخشان مانند سنگ‌های گران‌بها
این گونه از مارها، ناجا پالیدا نامیده می‌شوند.

هماهنگی رنگ‌ها
ترکیب رنگ‌های این مارهای وایپرا اسپیس، بافتی را به وجود آورده که در آن هماهنگی رنگ‌ها و شکل‌ها و نقوش به چشم می‌آید.

مار امپراطور
این‌ مارهای شاید بتوان گفت متفاوت،‌ بوآی امپراطور نامیده می‌شوند. به چین‌های پوست آن‌ها دقت کنید.

نقش زنده
این مارهای پیتون رجیوس در کنار هم نقشی زنده و زیبا را پدید آورده‌اند.

رنگ سرد!
‌مارهای الیف تانیورا فریزی با وجود نقشی متفاوت، رنگی بسیار همگون دارند.

طیف
مارهای اپودورا پاپوآنا که در این تصویر می‌بینید، شاید نقش‌و نگار زیادی نداشته باشند،‌ اما روی بدن خود طیفی گسترده از رنگ‌هایی بسیار هماهنگ را جای داده‌اند که بسیار هم چشم‌نواز است.

شعله آتش
مارهای لیوپیتون البرتیزی با رنگ خاص خود، در کنار هم رنگ‌های شعله‌های آتش را تداعی می‌کنند.

منبع: عصر ایران

دیده بان حقوق حیوانات: سرستون‌های تخت‌جمشید به شکل هما (نوعی شاهین) [این بخش پس از انتشار اضافه شده: راسته شاهینیان_تیره قوشیان_خانواده کرکس ها_هما] تراشیده شده؛ اما چندی پیش عکس‌هایی از موجودی عجیب در فیلادلفیا منتشر شد که موجودی افسانه‌ای شبیه به شیردال را تداعی می‌کرد.

به گزارش خبرآنلاین تصویری که می‌بینید، مربوط به موجودی یافت‌شده در فیلادلفیا است که برخی از آن به‌عنوان نمونه زنده موجود افسانه‌ای سرستون‌های تخت‌جمشید یاد کردند. البته تحقیقات جانورشناسی مشخص کرده که این نمونه کشف شده چیزی نیست جز یک راکون که چند صباحی در آب دریاچه شناور مانده و به همین دلیل هم موهایش ریخته و قسمت نوک پوزه‌اش با دندان‌های نیش‌اش بیرون زده است.
وقتی موجودی می‌میرد، اندام‌های بدن او دچار پوسیدگی می‌شود. اما این پوسیدگی و متلاشی‌شدن بسته به شرایط محیطی، الزاما منظم و یکنواخت نیست، به همین دلیل هم گاه پیش می‌آید که موجودی معمولی به‌دلیل پوسیدگی نامنظم به شکلی عجیب در می‌آید!

_______________________________

خبر مرتبط:

کشف دایناسورها در ایران: سریال تمام نشدنی اجساد پوسیده

سابقه: کشف اسکلت حیوان ناشناخته در گلوگاه مازندران

بازهم یک خبر دروغ: کشف لاشه حیوانی عجیب در مشگین شهر/ عکس

تصاویر کامل از سگی که دایناسور معرفی شد

تایید خبر دیده بان: لاشه حیوان عجیب الخلقه اردبیل سگ سانان است

رمزگشایی از لاشه حیوان عجیب +عکس

شغال یا دایناسور؟/ به بهانه کشف لاشه حیوانی عجیب در مشکین شهر

تصاویر کامل از سگی که دایناسور معرفی شد

پس از ۱۰ روز رسما گونه جسد حیوان عجیب مشگین شهر شناسایی شد!

تایید خبر دیده بان: حیوان عجیب الخلقه مشکین شهر یک سگ است

 

دیده بان حقوق حیوانات: این عکس، نخستین تصویر رنگی از دنیای زیر آب است که در سال 1926 / 1305 از یک عقرب‌ماهی در سواحل فلوریدا گرفته شده و برای نوردهی از مقادیر زیاد پودر منیزیوم استفاده شده است.

به گزارش خبرآنلاین دکتر ویلیام لانگلی و عکاس نشنال‌جئوگرافیک، چارلز مارتین برای تهیه این تصویر، دوربین‌های خود را در جعبه‌های ضدآب قرار داده بودند و مقادیر زیادی پودر انفجاری منیزیوم با خود برده بودند تا بتوانند نور کافی برای روشن‌کردن محیط زیر آب ایجاد کنند. اگر از شیمی دبیرستان به یاد داشته باشید، منزیوم در مجاورت آب واکنش می‌دهد و انرژی زیادی در قالب پرتوهای نور آزاد می‌کند.

برای مشاهده عکس بزرگ از نشنال‌جئوگرافیک، اینجا را کلیک کنید.

دیده بان حقوق حیوانات: دانشمندان ايرلندي موفق به شناسايي دو پروتئين در قورباغه درختي شدند كه مي‌توانند فرآيند رشد رگهاي خوني را تنظيم كنند.

به گزارش ايسن دانشمندان دانشگاه كوئين در بلفاست موفق به كسب لوح تقدير از جوايز ابتكارات آينده پزشكي براي كار بر روي پوست قورباغه و وزغ شدند كه ممكن است بتواند درماني براي 70 بيماري جدي تهديدكننده باشد. اين تيم تنها تيم از ايرلند شمالي است كه امسال موفق به كسب جايزه شده است.

محققان اين تيم دريافتند پروتئين موجود در قورباغه‌هاي درختي مي‌تواند رشد رگهاي خوني را مهار كرده و همچنين در كشتن تومورهاي سرطاني مورد استفاده قرار گيرد.

به گفته اين دانشمندان، تومورهاي سرطاني پيش از نفوذ به رگهاي خوني براي دستيابي به اكسيژن و مواد معدني، تنها تا ميزان خاصي رشد مي‌كنند. توقف رشد رگهاي خوني مي‌تواند از انتشار تومور جلوگيري كرده و در نهايت آن را از بين ببرد.

اين تيم همچنين دريافتند كه وزغ سينه‌آتشي غول‌پيكر، نوعي پروتئين توليد مي‌كند كه مي‌تواند رگهاي خوني را تحريك كرده و به بيماران در بهبودي سريعتر جراحات و زخمهاي عمل جراحي كمك كند.

به اعتقاد اين محققان از اين پروتئين‌ها همچنين مي‌توان براي درمان بسياري از بيماري‌ها و شرايطي مانند درمان زخمها، پيوند اعضا، زخمهاي ديابتي و جراحات مربوط به سكته يا بيماري‌هاي قلبي كه نيازمند ترميم سريع رگهاي خوني هستند استفاده كرد.

دیده بان حقوق حیوانات: ظاهرا ایده پرورش گوشت مصنوعی محدود به داستانهای علمی-تخیلی نمانده و راه خودش را به آزمایشگاهها باز کرده است، چند وقت پیش یک پژوهشگر هلندی اعلام کرد که توانسته است به صورت مصنوعی گوشت را در آزمایشگاه تولید کند. اما گوشت مصنوعی چطور می تواند تولید شود؟ آیا چیزی به اسم مولکول گوشت داریم یا فرآیندی هست که بتوان از ترکیب دو یا چند ماده به گوشت رسید!

به گزارش عصر ایران خب همانطور که می دانید، چیزی به اسم مولکول گوشت وجود ندارد و در حقیقت به نظر می رسد این گوشت مصنوعی آنقدر ها هم مصنوعی نباشد چون کار اصلی را طبیعت انجام خواهد داد، سلولهای بنیادی گرفته شده از حیوانات در یک محیط غنی از اسیدهای آمینه، شکر و مواد معدنی که از سرم جنینی حیوانات گرفته شده اند، رشد می کنند و از یک داربست زیستی هم برای تمایز آنها به سلولهای عضلانی استفاده میشود و در نهایت ما گوشت مصنوعی به دست می آوریم.

اما مساله به این سادگی ها هم نیست، فعلا محققان توانسته اند این کار را با سلولهای بنیادی موش انجام دهند و اصولا تصور تولید گوشت موش چندان خوشایند نیست، چه این گوشت طبیعی باشد و چه مصنوعی! علاوه بر این، گوشتهای مصنوعی در محیط آزمایشگاهی نمی توانند زیاد رشد کنند و بزرگترین تکه گوشت به دست آمده از این روش ابعاد ۸ در ۲ در ۰.۴ میلی متر داشته است. مشکل به اینجا ختم نمی شود و مساله تحلیل عضله هم وجود دارد. یعنی این عضلات مصنوعی هم مانند عضلات طبیعی در صورتی که فعال نباشند و ورزش نکنند، تحلیل می روند. بنابراین تولیدکنندگان گوشت به ناچار این تکه های کوچک را مرتبا با الکتروشوک تحریک می کنند تا از بین نروند. بعد از تمام این مصیبتها، نوبت به سوال اصلی می رسد! طعم چنین گوشتی چگونه خواهد بود؟

هرچند دست اندرکاران پروژه ادعا می کنند که با تغییر دادن در ترکیب محیط کشت گوشت می توانند طعم و کیفیت آن را اصلاح کنند، اما در حال حاضر تنها واکنش سایر صاحب نظران در این مورد یا سکوت بوده و یا عق زدن!

اما شاید بد نباشد به مزایای احتمالی چنین طرحی هم نگاه کنیم. نخستین گروهی که با اشتیاق اخبار چنین تحقیقاتی را دنبال می کنند، طرفداران حقوق حیوانات هستند که عقیده دارند با تولید گوشت آزمایشگاهی ما دیگر ناچار نیستیم برای تغذیه خود حیوانات زبان بسته را سلاخی کنیم. علاوه بر آن عده ای عقیده دارند که با تولید گوشت در شرایط بهداشتی و آزمایشگاهی ما مجبور نیستیم انواع گوشتها و محصولات دامی آلوده به انگلها (و یا انباشته شده از اقسام داروهای آنتی بیوتیک) را مصرف کنیم و احتمالا محصول سالم تری به دست خواهیم آورد.

دانشمندان هلندی در حالی که هنوز با اندازه های میلیمتری این گوشتها درگیر هستند، به فکر تولید انواع متنوعی از آنها افتاده اند و قصد دارند تا با شبیه سازی چیز مانند عروق خونی در این گوشتهای مصنوعی، امکان بزرگتر شدن آن و تولید انواع مناسب برای استیک (کمی سفت و آبدار) را فراهم کنند. همچنین اعلام کرده اند که طرحهایی برای تولید گوشت چرخ شده (که البته از ابتدا به صورتی درهم و شبه چرخ شده رشد خواهد کرد) دارند.

شنیدن چنین خبری می تواند هم جالب و عجیب، و هم نگران کننده باشد. نظر شما در این مورد چیست؟

دیده بان حقوق حیوانات: آپولو نام سفره‌ماهی 295 کیلوگرمی است که به‌تازگی از مرکز حفاظت از آبزیان به زادگاهش در اقیانوس اطلس منتقل شده و قرار است با حسگر ماهواره‌ای خود، اطلاعات ارزشمندی برای کارشناسان ارسال کند.

به گزارش خبرآنلاین دانشمندان حسگری ماهواره‌ای را به این سفره‌ماهی متصل کرده‌اند تا لحظه‌به‌لحظه بتوانند آپولو را تعقیب کرده و به عادت‌های زندگی او مانند این‌که در چه عمق و شرایط دمایی زندگی می‌کند، پی ببرند. آن‌ها امیدوارند با گردآوری این اطلاعات بتوانند روند کاهش تعداد سفره‌ماهی‌ها را متوقف کنند. این، پنجمین آزادسازی موفق سفره‌ماهی توسط کارشناسان مرکز حفاظت از آبزیان است.

دیده بان حقوق حیوانات: مهر در مطلبی تحت عنوان «ازدواج به سبک غیراسلامی» نوشت:

فلسفه تعیین مهر از نگاه اسلام، تنها جنبه مادى و اقتصادى ندارد بلکه بسیارى از ابعاد معنوى و تربیتى لطیف که حاکى از پیوند محبت، عشق، بقا و تکامل بوده نیز منظور شده است.

از نگاه آیت الله جوادی آملی در کتاب زن در آیینه جلال و جمال، مهریه را تجلى فطرت و طبیعت عنوان کرده اند؛ به اعتقاد ایشان، هدیه دادن به محبوب به عنوان اظهار محبت و نشان دادن علاقه، امرى فطرى و طبیعى است که معمولا از سوى کسى که پیش قدم مى شود و طالب و یا خواستگار است ارائه مى شود؛ این امر حتى در میان بسیارى از موجودات رایج است.

در این کتاب آمده است : “مثلا مسئله اى که به تازگى کشف شده این است که زاغچه نو پس از بازدید آشیانه هاى مورد نظر به اتفاق همسر آینده اش به او یک حشره هدیه مى کند.”

براساس دیدگاه آیت الله جوادی آملی ” مهریه پاداش و نشانه حیا و عزت زن است؛ زن از لحاظ آفرینش نسبت به شهوت ها مقاوم تر است، این ویژگى همواره به زن فرصت داده که دنبال مرد نرود و خود را رایگان در اختیار او قرار ندهد.”

همچنین اضافه شده که ” مهریه باعث بقاى خانواده و مانع از فروپاشى آن است؛ برخى مردان هوس باز گاه بدون هیچ دلیلى همسر را ترک و زن دیگرى را که جوان تر و با نشاط تر است انتخاب مى کند. مهریه مانع عمده اى در مقابل این هوس رانى ها است.”

شهید مرتضی مطهری نیز در کتاب حقوق زن در اسلام درباره مهریه عنوان کرده است که : “مهر باعث تعادل اقتصادى است؛ هر چند زن داراى استقلال مالى و اقتصادى از نظر اسلام است ولى به طور معمول در جوامع ابتکار عمل به دست مردان است؛ در صورت طلاق و جدایى احتمال این که زن بدون پشتوانه اقتصادى بماند بسیار زیاد است؛ وجود مهریه یک نوع احساس امنیت اقتصادى و پشتوانه براى زن مى باشد.”

علاوه بر این احادیث و آیات زیادی در خصوص موضوع مهریه وجود دارد که بر لزوم آن تاکید می کند.

دیده بان حقوق حیوانات: این شکارچی ترسناک با تولید نقاط نورانی در تاریکی‌های اقیانوس، شکار را به سوی خود جلب می‌کند و وقتی شکار به فاصله مناسب رسید، در میان دندان‌های بلند به دام می‌افتد و لحظه‌ای بعد کاملا بلعیده می‌شود.

به گزارش خبرآنلاین وایپرفیش (افعی‌ماهی)، شکارچی ترسناک اعماق اقیانوس اطلس روش جالبی برای شکار دارد. در تاریکی اعماق اقیانوس، نقاط روشن روی پوست این ماهی که درواقع کلونی باکتری‌های نورافشان است، توجه شکار را جلب می‌کند و موجود بخت‌برگشته به‌سوی شکارچی حرکت می‌کند. افعی‌ماهی با دندان‌های بزرگش، شکار را نگه می‌دارد و در حرکت بعد، آن را به‌طور کامل می‌بلعد.