به گزارش مهر احتمال می رود این جنین های لاک پشت از توانایی احساس تپش قلب یکدیگر برخوردار باشد و یا بتوانند گازهایی که از تنفس دیگر لاک پشتها ایجاد می شوند را احساس کنند. به این شکل لاک پشتهایی که رشد بیشتری داشته اند با ارسال سیگنالهایی به لاک پشتهایی با رشد کمتر آنها را تشویق می کنند تا سرعت رشد خود را بالاتر ببرند.
محققان دانشگاه “وسترن ستادی” می گویند جنینهایی که در انتهای لانه لاکپشت قرار دارند، جایی که درجه حرارت پایین تر است، از مکانیزم جبرانی برخوردارند که به آنها امکان می دهد بر دوره طولانی تر زندگی درون تخم غالب بیایند، با این همه طبیعت دقیق این مکانیزم هنوز ناشناخته است.
محققان با تقسیم بندی تخمهای لاکپشت به دو دسته مستقل و قرار دادن آنها در نقاط متفاوت در لانه این مطالعه را انجام دادند. پس از گذشت یک هفته محققان تخمها را در کنار یکدیگر قرار داده و تپش قلب جنین لاک پشتها را با یکدیگر مقایسه کردند.
بر اساس گزارش تلگراف، نتایج نشان دادند در دوره سوم جنینی لاک پشتهایی که در نقاط سردتر لانه قرار داشتند به میزان تپش قلب و متابولیسم بدن خود سرعت بیشتری دادند و به صورت نسبتا همزمان با دیگر لاک پشتها سر از تخم درآوردند.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.