دیده بان حقوق حیوانات: سيد احمد شفيعي دارابي گفت: كركس مصري از گونههاي در خطر انقراض در سطح جهان بوده كه خوشبختانه تعداد مناسبي از آن در سطح استان قم به صورت دائمي در دو فصل زمستان و تابستان حضور دارند و گونه مذكور در دشتهاي مسيله، كهك و گازران و ساير مناطق استان مشاهده شده است.
وی با اشاره به اينكه طي پايشهاي انجام شده تعداد 20 بهله از كركس مصري در سطح استان قم مشاهده شده است، گفت: كركس مصري سومين گونه از خانواده كركسها در ايران است.
به گزارش خبرگزاری مهر مسئول محيط طبيعي اداره کل حفاظت محیط زیست قم در مورد مشخصات ظاهري اين پرنده در خطر انقراض گفت: كركس مصري (كركس كوچك) 53 تا 65 سانتيمتر است؛ لاشخوري كوچك و سياه و سفيد كه از ساير لاشخورها كوچكتر است، طرح بدنش در حال پرواز با بالهاي دراز، مستقيم و نوكتيز به رنگ سياه و سفيد و دم سهگوش سفيد، خيلي مشخص است.
وی ادامه داد: سر و گلوي پرنده بالغ پوستي زردرنگ و بدون پر دارد، پس سر و گردنش را انبوهي از پرهاي كوتاه و فشرده ميپوشاند، پرو بالش سفيد چرك و شاهپرهاي نخستين آن سياهرنگ است. منقارش از منقار لاشخورهاي ديگر باريكتر است.
شفیعی گفت: رنگ پر و بال پرنده نابالغ بر حسب سن، از قهوهاي پررنگ تا سفيد چرك تغيير ميكند و سر و پرهاي انبوه گردنش تقريبا قهوهاي رنگ است.
وی ادامه داد: با اينكه اين پرنده چندان اجتماعي نيست، گاهي دو يا سه تاي آن همراه با چنددال بر سر يك لاشه جنگ ميشود تا پس مانده پرندههاي بزرگتر را بخورند، آشغال و زباله را در جستجوي گوشت و مواد حيواني ديگر زير و رو اين پرنده در اغلب مناطق دشتي – استپ، كوهستان و كنارههاي جنگل به سر برده و درصخرههاي مرتفع آشيانه ميسازد.
مسئول محيط طبيعي اداره کل حفاظت محیط زیست قم افزود: كركس مصري كه نزديك ترين گونه به هما است تنها شكاري است كه از ابزار استفاده ميكند. اين گونه براي شكستن تخم هاي ساير پرندگان بزرگ مانند هوبره و يا شترمرغ از سنگ استفاده ميكند.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.