کشف گونه جدید مارمولک در کشور

دیده بان حقوق حیوانات ایران : مدیر عامل موسسه خزنده شناسی پارس نسبت به انقراض دو گونه خزنده بومی کشور هشدار داد و گفت: دو گونه تمساح و سوسمار بومی کشور به دلیل تخریب زیستگاه ها و خشکسالی در معرض انقراض قرار دارند.
امید مظفری در گفتگو با مهر، با اشاره به وضعیت خزندگان کشور، یاداور شد: در حال حاضر 120 گونه مارمولک و سوسمار در کشور وجود دارد که برخی از آنها در طبقه بندی حفاظتی قرار دارند.
وی نسبت به اتقراض نسل این خزندگان هشدار داد و یاداور شد: جثه این دسته از جانوران هرچه بزرگتر می شود آسیب پذیرتر می شوند چراکه راحت تر شکار می شوند.
مدیر عامل موسسه خزنده شناسی پارس، تمساح “گاندو” را از گونه های بومی در حال انقراض کشور دانست و خاطرنشان کرد: زیستگاه این نوع تمساح در منتهى الیه گوشه جنوب شرقى کشور در طول مرز ایران و پاکستان حوزه آبریز باهوکلات قرار دارد.

مظفری ادامه داد: این منطقه از کوه هاى کم آب و بیابان تشکیل شده و تا رودخانه سرباز در بلوچستان گسترده شده است. این منطقه زیستگاه تمساح تالابى و منحصر به فرد ایرانى به نام “گاندو” است که در آبگیرهاى کم عمق رودخانه زندگى مى کند.
این محقق خزنده شناس، شکار بی رویه و خشکسالی را از عوامل کاهش جمعیت این گونه بومی تمساح ذکر کرد.

وی با تاکید بر اینکه در ایران دو تا سه گونه سوسمار در کشور وجود دارد، اضافه کرد: “بزمجه” یا سوسمار “خار دم” از دیگر گونه های بومی ایران است. این خزندگان دارای 50 تا 60 سانتیمتر طول هستند و بر روی دم آنها پولک های بسیار بلند و تیغ مانندی وجود دارد و گیاهخوار هستند. این نوع سوسمار در اقصی نقاط کشور وجود دارد ولی در برخی مناطق به دلیل تخریب زیستگاه ها، در معرض تهدید قرار دارند.
وی از کشف گونه جدید مارمولک در کشور خبر داد و در این باره توضیح داد: در سفرهای اکتشافی موفق به کشف گونه ای مارمولک در تپه های مرنجاب شدیم.
مدیر عامل موسسه خزنده شناسی پارس ادامه داد: مرنجاب در نزدیکی کاشان و دارای تپه های شنی است و ما در این منطقه موفق به شناسایی گونه جدیدی از مارمولک ها شدیم.

—————————————————————————————————————————————————————–

1) A New Species of Racerunner Lizard (Lacertidae: Eremias) from Iran

By: Omid Mozaffari and James F. Parham

Date: December 28, 2007

Abstract: A new species of lacertid lizard, Eremias kavirensis sp. nov., is described from Isfahan Province in central Iran. The new species differs from all other known Iranian Eremias by having a subocoluar scale that does not reach the mouth, fringed toes, scales on flank distinctly larger than those of back, two rows of tibial scales, and its coloration. The known distribution of this distinctive new species is restricted to the Maranjaab sand dunes, Kavir Desert (Dasht-e-Kavir), Isfahan Province, Iran

لینک اطلاعات بیشتر