| به گزارش خبرگزاري محيط زيست ايران، ميشداغ از توابع شهرستان شوش است که در غرب رودخانه کرخه، در 45 کيلومتري شمال غرب سوسنگرد قرار گرفته. از شمال به روستاي بيت راشد، از جنوب به روستاي ابوحلاج ، از شرق به تپه ماهور هاي الله اکبر و از غرب به تنگه چزابه در مرز ايران وعراق محدود مي شود. دراين منقطه، پستانداراني مانند روباه، کفتار، شغال، گرگ، گراز، آهو و انواع جوندگان زندگي مي کنند. اما نتايج برخي تحقيقات منتشر نشده که در سال 1386 براي ادارات محيط زيست استان خوزستان تهيه شده اند، نشان مي دهد که 11 عامل در کاهش آهوان اين منطقه موثر بوده اند: 1- جنگ تحميلي که باعث کشته شدن يا گريختن آهوان و همچنين مجهز شدن شکارچيان و افراد محلي به اسلحه هاي جنگي شد. 2- حضور عشاير که از ايلام و کرمانشاه به منطقه کوچ مي کنند و چرا ي دام آنها، که علاوه بر صدمه زدن به پوشش گياهي و رقابت غذايي با گونه هاي وحشي، منطقه را نا امن کرده و حرکت شن هاي روان را نيز سريعتر مي کند. 3- کم بودن بارش وکاهش دبي منابع آبي در فصل خشک. 4- برنامه هاي مختلف تبديل اراضي که طي سالهاي آتي مي تواند سيماي منطقه را بطور کلي دگرگون کند. همچنين توسعه برنامه هاي عمراني در جريان توسعه شبکه آبياري و زهکشي سد کرخه درون منطقه. اين عمليات علاوه بر ايجاد ناامني وتاثير مستقيم بر فعاليت وحوش، سيماي محيط را بطور کلي بر هم زده و سبب تخريب کامل پوشش گياهي در حوزه عملياتي مي شود. ايجاد ناامني بويژه در فصل جفت گيري و زايمان، تاثير منفي بر وحوش منطقه بويژه گونه آهو مي گذارد. 5- وجود پادگان هاي نظامي و جاده ترانزيتي در منطقه. 6- شکار غير مجاز آهو و ساير جانوران.( شکار آهو با نورافکن در شب يا تعقيب با موتورسيکلت). 7- صيد بره آهو توسط چوپانان به صورت زنده. 8- عدم امنيت به سبب نبودن پست هاي محيط باني در منطقه و مسافت زياد از مرکز حوزه استحفاظي. 9- استفاده مشترک از منابع آب منطقه توسط گله هاي دام اهلي و وحوش بويژه آهو که مي تواند منجر به انتقال بيماري شود. 10- وجود حيوانات طعمه خواري مانند گرگ به عنوان دشمن طبيعي. 11- با توجه به تفريحگاه بودن منطقه، طبيعتگردان زيادي به آن جذب مي شوند. اين امر علاوه بر ايجاد نا امني در منطقه، آلودگي محيط را نيز در پي خواهد داشت. بين زيستگاه هاي آهو در استان خوزستان که تا سه دهه قبل جمعيت قابل توجهي آهو را در خود جاي مي دادند ( از جمله دشت شعيبيه شوشتر، دشت الباجي اهواز، پشمينه زار انديمشک، ديمه رامهرمز، آهودشت و چغازنبيل و ….) اين منطقه تنها جايي است که جمعيت اندکي از آهو همچنان در آن زيست مي کنند. آهوان در دسته هاي 3 و 4 تايي و گاهي نيز در گروهاي بزرگتر و يا بصورت جفت ديده ميشوند. نرها بيشتر بصورت تکي ديده مي شوند. آهوي ماده در فروردين ماه بيشتر اوقات 2 بچه به دنيا مي آورد. علاوه بر فروردين، تولد نوزادان در مهر و مواردي در اوايل مرداد هم ديده شده است. البته تولدهاي مرداد، به خاطر شرايط سخت محيط، بيشتر اوقات به مرگ نوزادان منجر مي شود.
|
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.