دیده بان حقوق حیوانات: از بزرگ ترین مجسمه یوز کشور در اردکان رونمایی شد.
یوز کلمه ای فارسی است که از دیرباز برای معرفی این حیوان به کار برده میشده است و بن مضارع فعل یوزیدن می باشد که به معنی جستن است و از آنجا که بین این جانور و پلنگ شباهتی وجود دارد آن را یوزپلنگ نیز می گویند. با توجه به اینکه زیرگونه آسیایی یوز فقط در کشور ایران یافت می شود بنا براین به آن یوز ایرانی گفته اند. یوز حیوانی با رنگی زرد لکه های سیاه توپر و دو خط اشک سیاه، اندام کشیده ،جمجمه کوچک،قفسه سینه کم پهنا ولی عمیق و از خانواده گربه سانان است. طول بدن یوز به 112 تا 135 سانتی متر می رسد و طول دم آن نیز 64 تا84 سانتی متر است. وزن آنها بین 30 تا 54 کیلو گرم متغیر است. در اواخر دهه 50 و اوایل دهه شصت تصور بعضی از کارشناسان این بود که آخرین قلاده های یوز آسیایی در ایران نیز از بین رفته است اما با اولین مشاهدات این حیوان در منطقه “خارتوران” امید به بودن و ماندگار شدن یوز در ایران قدرت گرفت.
در حال حاضر طبق آخرین براوردهای انجام شده، جمعیت این حیوان حدود 70 قلاده می باشد و پس از پلنگ آمور، دومین گربه سان بزرگ در حال انقراض می باشد که این تعداد در مناطق تحت مدیریت دره انجیر و سیاه کوه اردکان، کوه بافق، میاندشت خراسان، نایبندان طبس، کویر مرکزی، توران سمنان، راور کرمان، کالمند مهریز و عباس آباد نائین زیست می کنند که با توجه به اینکه این حیوان در طول سال جابه جایی های زیادی را انجام میدهد و شهرستان اردکان در میان اکثر زیستگاه های اصلی یوز واقع شده است گفتن اینکه این شهرستان زیستگاه 60 درصد یوزهای ایرانی در جهان می باشد سخن نا به جایی نیست. جالب آنکه تقریبا بیشترین عکس و فیلم از یوزهای ایرانی در پناهگاه حیات وحش دره انجیر شهرستان اردکان به دست آمده و همچنین یکی از زیباترین تصاویر از یوز در فاصله چند سانتی متری از سیاه کوه اردکان توسط محیط بانان اردکانی گرفته شده است. جا دارد در این جا تلاش شود تا با فرهنگ سازی جلوی تخریب زیستگاه یوز توسط عوامل مختلف و شکار بی رویه طعمه های آن تلاش شود تا حد امکان از انقراض نسل این زیبای کویر جلوگیری به عمل آید.
