دیده بان حقوق حیوانات ایران : نتایج دو تحقیق مجزا نشان می دهد که دلفینها قادر به درک مفهوم مرگ هستند و همچنین می توانند به روشی مشابه انسانها با یکدیگر حرف بزنند.
محققان موسسه تحقیقاتی “تتیس” در میلان ایتالیا با رصد رفتار دلفینهای بینی بطری سواحل غربی یونان دریافتند که این حیوانات نه تنها مفهوم مرگ را درک می کنند بلکه برپایه نوع مرگ (ناگهانی، طبیعی و یا در نتیجه یک بیماری طولانی) نسبت به آن واکنش نشان می دهند.
ترجمه رفتار یک حیوان به تجربه مرگ از دیرباز مورد توجه دانشمندان بوده است. به طوریکه تاکنون نتایج بررسیها نشان داده است که بسیاری از گونه های باهوش و اجتماعی از جمله گوریل، شامپانزه ها و فیلها رفتارهای ویژه ای همانند نوعی عزاداری را در قبال مرگ اطرافیان خود بروز می دهند.
در این تحقیق که بر روی دلفینهای بینی بطری یونانی انجام شد و مجله نیوساینتیست نتایج آن را منتشر کرد علائم متعددی مشاهده شد که نشان می داد این حیوانات نسبت به همنوعان مرده خود واکنش نشان می دهند و در ادامه کشف شد که این پستانداران آبزی از نورونهای ویژه ای برخوردار هستند که با بینش و حس همدلی ارتباط دارند.
به همین منظور زیست شناسان این فرضیه را مطرح کردند که این حیوانات می توانند واکنشی پیچیده نسبت به پدیده مرگ نشان دهند. این بررسیها در سال 2006 آغاز شد. در سال 2007 دانشمندان دلفین مادری را مشاهده کردند که برای رساندن جسد بچه اش که تازه مرده بود به سطح آب تلاش می کرد تا بتواند به آن تنفس بدهد.
در طی دو روز مشاهده، این عمل بارها و بارها تکرار شد. زمانی که دلفین مادر امید خود را در نجات بچه از دست داد آن را با پوزه خود لمس کرد و مرتب صدایش زد.
دانشمندان فرض کردند که این رفتار مادر می تواند به معنی برخورد با یک مرگ ناگهانی باشد. یک سال و نیم بعد، این دانشمندان یک بچه دلفین 2 یا 3 ماهه را کشف کردند که به دلیل آلودگی به فلزات سنگین و یا مسمومیت درحال جان دادن بود.دلفینهای بزرگسال در تلاش بودند تا همراه در حال مرگ خود را نجات دهند. یک ساعت بعد، بچه دلفین مرد. این بار نیز، مادر در کنار جسد بچه خود ماند و نوعی مراسم عزاداری و سوگواری را برای آن برگزار کرد.
به گزارش دیسکاوری نیوز، همچنین محققان دانمارکی دانشگاه “آراهوس” در تحقیق مستقلی دریافتند که دلفینها با استفاده از فرایندی که شباهت بسیاری به راههای ارتباطی انسان دارد با یکدیگر “صحبت” می کنند.
بسیاری از دلفینها صدایی شبیه به صدای سوت را منتشر می کنند که برپایه این تحقیق، این اصوات در واقع سوت نیستند بلکه توسط بافتهای لرزشی مشابه تارهای صوتی انسان تولید می شوند.
این محققان در این خصوص توضیح دادند: “وقتی ما درحال سوت زدن هستیم آهنگ صدا توسط بسامدهای رزونانس بعضی از حفره های هوا تغییر می کند. مشکل اینجا است که وقتی دلفینها شنا می کنند حفره های هوای آنها به سبب افزایش فشار محیط فشرده می شوند. این بدان معنی است که اگر آنها بخواهند سوت بزنند باید زیر و بمی های بالا و بالاتری را تولید کنند.”
این محققان صدای ضبط شده دلفین بینی بطری نر 12 ساله ای را مورد مطالعه قرار دادند. این دلفین درون محفظه ای که 80 درصد از هلیم و 20 درصد از اکسیژن بود نفس می کشید.
دمیدن در این ترکیب به انسانها کمک می کند که صدای سوتی همانند صدای “دانلد داک” تولید کنند. در حقیقت در این ترکیب صدا با سرعت 1.74 مرتبه سریعتر از یک هوای عادی حرکت می کند.
این محققان اظهار داشتند: “ما دریافتیم که زیر و بمی صدای دلفین زمانی که در این ترکیب هلیم و اکسیژن می دمد تغییری نمی کند. این بدان معنی است که این صدا در حفره های هوایی بینی تولید نمی شود و از این رو سوت نیست. بلکه این صدا در بافتهای پیوندی که در بینی می لرزند ساخته می شود. این مشابه همان راهی است که ما انسانها با تارهای صوتی خود صداهایی را برای حرف زدن می سازیم.”
—————————————————
اخبار مرتبط :
