Subscribe: RSS Twitter

دیده بان حقوق حیوانات: مجید اسکندری نگارنده سفر در طبیعت ایران با انتشار تصاویری دردناک از کشتار پرندگان مهاجر شمال ایران، نوشته:

با شوقی غریزی هزاران کیلومتر بال می زند تا بدن نحیف او لقمه ای باشد برای سفره هایی بی برکت. شاید هم ما هنوز فلسفه شکار سنتی را نمی دانیم!. با تاسف عکسهایی ببینید از بازار فروش پرندگان مهاجر و غیره در خیابان اصلی شهر فریدونکنار. در بین این پرندگان بسیاری از گونه های نادر و حفاظت شده نیز دیده می شود:

فریدونکنار

بازار

پرنده

این گونه ای که در زیر می بینید خروس کولی Vanellus vanellus نام داره. در سالهای گذشته تعداد این گونه زیبا کاهش چشمگیری داشته:

خروس کولی

مرغابی

fereydunkenar

اردک سرحنایی:

سرحنایی

بازار پرنده

خسته نباشید!

پرنده فروشان

چنگر:

مازندران

به مظلومیت این پرنده دقیق شوید:

اردک سر سبز

فکر نکنم هر کدام از این پرنده ها بیشتر از نیم کیلو گوشت خوردنی داشته باشن!..

لقمه

جالب تر از همه اینکه دکان و بساط این پرنده فروشی درست کنار تابلو سازمان محیط زیست واقع شده!!  منطقه تیراندازی ممنوع فریدونکنار!!:

منطقه شکار ممنوع!

birds

دیدن بازار واقعا دردآور بود ولی به ابتکار یکی از دوستان به نام امیرحسین و همت بقیه از جمله حمید قرار شد که بچه ها پرنده های زنده رو بخرند و بریم یه جایی رها کنیم:

fereydun kenar

سوار ماشینشون کردیم و …

iran bird

یه چند تایی هم بغل امیر حسین خرسندی جا خوش کردن. البته تمام مسیر از نوازش ها و قربون صدقه رفتن امیر حسین لذت بردند!

اردک سرحنایی

این خانم چنگر هم خیلی زجر کشید چون پاهاش شکسته بود..:

چنگر

خروس کولی

یکی از خروس کولی ها خیلی سرتق و شیطون بود. خیلی زود عادت کردیم بهش:

سرتق

آقای افشار  یا بهتر بگم سعید ریسمانچی افشار دستشون دردنکنه بانی این سفر بودند:

افشار

اردک

آبزی

برکه

بهترین جا برای رهاسازی رو منطقه حفاظت شده میانکاله تشخیص دادیم:

میانکاله

و پرندگان اسیر رو در بهشت پرندگان مهاجر آزاد کردیم. امیر حسین خرسندی بیشترین زحمت رو در این قضیه کشید. دستش همیشه پر برکت باشه:

امیر حسین خرسندی

این هم منم که سهمی بجز تماشا و لذت بردن از حرکت زیبای دوستان نداشتم:

اسکندری

miankaleh

 _________________

وبلاگ های میهمان:

آقای محمدی زاده! آهوان ارسالی به قطر برای معالجه تب برفکی پس از درمان و انجام مطالعات ژنتیکی به کشور بازگشتند یا خیر؟/ وبلاگ میهمان

پیشنهاد تغییر نام سازمان به بنگاه شادمانی و بازرگانی وحوش!/ وبلاگ میهمان

این همه جان گرامی بستانیم که چه‌؟/ شعر استاد شهریار در حمایت از حقوق حیوانات و گیاهخواری/ وبلاگ میهمان

۱۰ Comments

  1. sam می‌گه:

    azatoon mamnoonam
    . dorood bar shoma ,khoda posht va panahetan bashad.

  2. شمین می‌گه:

    دست همه ی دوستان درد نکند.خوشحالم که این موجودات بی زبان راهی شکمهای موجوداتی به نامی انسان نشدند.و ناراحتم که جان این مخلوقات خدادردست اشرف مخلوقات است.
    بازهم دستان درد نکند

  3. بچه ها واقعا دست گلتون درد نکنه.آفرین.پرنده ها رو خریدین و بعد ازاد کردین.خیلی خیلی لذت بردم.واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم.خدا حفظتون کنه.مرسی.احسنت.

  4. Platypus می‌گه:

    دستتون درد نکنه . من مطمئنم دیدن آن لحظه که این حیوانات رو در میانکاله رها کردید و احساس خوبی که به شما دوستان دست داده .بزرگترین پاداش شما در این ماجراست .توفیق این دوستان را آرزومندم

  5. آزاده می‌گه:

    زیباترین خبر در این روزهای پردرد بود…
    دستتون درد نکنه….
    چه احساس خوبیه که این پرنده های ناز و قشنگ سرنوشتشون مثل سایر دوستانشون خوراک شکم پرستان نشد

  6. حسين می‌گه:

    واقعا شرم آوره چرا سازمان محیط زیست کاری نمی کنه

  7. ماهان می‌گه:

    با سلام
    من هم با چنین صحنه ای ۳ روز پیش در بازار کیاشهر مواجه شدم
    واقعا جای تاسف داره
    یه سرس به ما بزنید خوشحالمون میکنین

  8. مورد صید سنتی :
    در واقع روش های صیادی منطقه نه تنها سنتی نیستند بلکه استدلال بر سنتی بودن این نوع صیادی به عنوان میراث ۵۰۰ ساله وسینه به سینه از پدر به پسر صرفآ یک دروغ بزرگ و عوام فریبانه است.
    در گذشته نه چندان دور روش صید به این شکل بوده است که صیاد تعدادی اردک نر و ماده سر سبز اهلی تربیت شده که قابلیت پرواز داشته اند در اختیار داشته است و توسط این اردکها و به پرواز در آوردن آنها سایر اردکها که اکثر قریب به اتفاق فقط اردک سرسبز بوده اند به درون محلی به نام دوما هدایت میشدند و به این ترتیب صید میشده اند و هر صیاد با این روش میتوانست در هر فصل زمستان گذرانی این پرندها تا ۱۵۰ اردک را صید کند این روش همکنون نیز برای صیادی اردک سر سبز انجام میشود اما آن زمان نه خبری از کرس بوده است نه خبری از گذر،نه شب دام ها که همه منطقه را تبدیل به دام قتل ام پرندگان کرده اند و هیچ نظارتی و هیچ فرد مسول و دلسوز و با شهامتی نیز پشت این روش های کاملا جدید نبوده است و نیست.در صورتی که در قدیم این روش ها کاملا غیر قانونی بوده اند .
    تمامی این ۳ روش اخیر عمری کمتر از ۳۰ سال دارند حتی کرس که خصمانه ترین نوع صیادیست قدمت کمتر از ۲۰ سال دارد! پس نگویید سنتی چون با پدیدار شدن این روش ها همان صیاد ها به جای حد اکثر ۲۰۰ اردک در هر پاییز و زمستان حالا تا ۱۵ هزار اردک و غاز و قو و هر پرنده دیگری که در این منطقه پرواز میکند را صید میکنند.
    حتی امسال یک بال هوبره نیز در دامگاه سرخرود صید شده است که بلافاصله تاکسیدرمی شده و همینک در رستوران ترنج سرخرود همراه با اردک های سرسفید، عروس غاز، قرقاول ایرانی، کبک دری. تنجه ، گیلانشاه و …. به نمایش عموم در امده است.
    من فکر میکنم که شرایط حفاظتی در فریدونکناراز این بد تر نمیتواند باشد, دریا هم وضعیت بهتری ندارد,آنقدر آلوده است که اگر شما به یک پیاده روی کوتاه در کنار ساحل این شهر بروید خواهید دید که چقدر ماهیهای نیمه جان از انواع گونه ها حتی ازون برون به ساحل آماده و بر اثر بیماری ناشی از آلودگی در حال جان دادن هستند جنگلها که قبلا پاک تراشی شده اند..

  9. […] بازار پرنده فریدونکنار، سنتی ولی شرم آور/ وبلاگ میهمان […]

Leave a Reply


© ۱۴۰۲ دیده بان حقوق حیوانات – ایران · Subscribe: RSS Twitter · Animal Rights Watch - IRAN